Σεβαστοί καθηγούμενοι του Αγίου Όρους,
Ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις στα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, όσον αφορά τις προσχεδιασμένες αποφάσεις της λεγομένης Ορθοδόξου Συνόδου της Κρήτης, είμαστε καταπικραμένοι για τον ενδοτισμό και την προδοσία που υφιστάμεθα για άλλη μία φορά από τις κεφαλές της Εκκλησίας μας.
Η πίκρα και η αγωνία μας για το πού και πώς θα καταλήξουμε πάλι ως μέλη αυτής της μίας Εκκλησίας έχει φτάσει στο ζενίθ.
Εσείς, ως κύριοι αντιπρόσωποι εκατοντάδων μοναχών, αλλά και ως προμαχώνες της πίστης μας με την χιλιετή ιστορία αγώνων και ως συνεχιστές μίας ιεράς παρακαταθήκης αγίων, ομολογητών και μαρτύρων, έχετε μεγάλη ευθύνη γι’ αυτά που συμβαίνουν, για αποφάσεις που ήδη πάρθηκαν αλλά και που θα παρθούν.
Σταθείτε στο ύψος και στο φρόνημα των αγίων ομολογητών σε μία εποχή προδοσίας της πίστεώς μας. Οι περιστάσεις σας καλούν να πάρετε ομόφωνα
αποφάσεις με κύριο γνώμονα το νόμο του Θεού και τις αποφάσεις των αγίων μας σε ανάλογες περιπτώσεις του παρελθόντος. “Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της πίστεως” (Αγ. Μάρκος Εφέσσου).
Αν όλοι κρατούσατε την στάση των Εσφιγμενιτών μοναχών εδώ και δεκαετίες, δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε. Έχετε ευθύνες, γιατί δυστυχώς βλέπω ότι δεν κυριαρχείστε από το ομολογιακό και μαρτυρικό φρόνημα που έπρεπε να έχετε, ως κύριοι εκφραστές της αληθείας, του ενός θελήματος του Θεού που είναι στις συγκεκριμένες περιστάσεις η μη παρέκκλιση από τα της πίστεως ούτε στο ελάχιστο.
Σας επισημαίνω:
Πρώτον: Γιατί αφού τελικά στείλατε αντιπρόσωπο στη Σύνοδο της Κρήτης δεν διαμαρτυρήθηκε στην επισημοποίηση των παπικών ως Εκκλησία.
Δεύτερον: Γιατί συνεχίζετε και μνημονεύετε τον Πατριάρχη, όταν παραβαίνει τον νόμο του Θεού και αποφάσεις Ορθοδόξων Συνόδων και Αγίων Ομολογητών;
Τρίτον: Δεν σας ενδιαφέρει για τη γνώμη του Ελληνικού Ορθοδόξου Λαού, που αγωνιά και θλίβεται βλέποντας να αλλοτριώνεται η πίστη του από τους ποιμένες;
Τέταρτον: Μέλη της Εκκλησίας και μάλιστα ισότιμα ενώπιον του Θεού είμαστε όλοι. Πατριάρχης, Αρχιερείς, Ηγούμενοι, μοναχοί, κλήρος και λαός. Γιατί πρέπει να παίρνονται οι αποφάσεις για τόσα σοβαρά θέματα μόνο από ορισμένους υψηλόβαθμους και μάλιστα προσκυνημένους στον Αντίχριστο Πάπα;
Πέμπτον: Τη γνώμη των μοναχών σας τη λαμβάνετε υπ’ όψιν; Νομίζω πως οι περισσότεροι, όχι. Τότε, που είναι το Ορθόδοξο πνεύμα και η αδελφοσύνη που πρέπει να υπάρχει στα μοναστήρια; Γι’ αυτό άλλωστε δεν λεγόμαστε και αδελφότητες; Κατά τον Άγιο Παϊσιο τον Αγιορείτη ο κάθε μοναχός σε σοβαρά θέματα πρέπει να καταθέτει την γνώμη του. Και εάν δεν γίνει δεκτή αυτή, τουλάχιστον έχει ήσυχη την συνείδησή του.
Έκτον: Γιατί καθυστερείτε να απαντήσετε στους Σκητιώτες και Κελλιώτες μοναχούς που ζητάνε την παύση της μνημόνευσης του Πατριάρχου και σας παρακαλούν να συνεδριάσετε και να βγάλετε ως άκυρη τη ψευτοσύνοδο του Αιρεσιάρχη Βαρθολομαίου;
Ακούω να λέγεται μεταξύ σας, ότι θα ακολουθήσουμε τις αποφάσεις της Σύναξης που θα πραγματοποιηθεί. Μα οι αποφάσεις του καθενός πρέπει να έχουν παρθεί πριν από τη Σύναξη. Τι, δηλαδή, θα πάτε στη Σύναξη σας και θα αποφασίσετε ό, τι θα αποφασίσουν οι άλλοι; Ο καθένας δεν έχει μία ισχυρή
και ακατάβλητη γνώμη περί του θέματος; Νομίζω τελικά πως δεν έχετε. Γιατί αν είχατε, δεν θα τον μνημονεύατε ήδη.
Σεβαστοί Ηγούμενοι, που περιμέναμε κάτι παραπάνω από εσάς, σκανδαλίζετε τον Ορθόδοξο λαό με τη μεγάλη σιωπή σας τόσα χρόνια. Ακόμα και τώρα απαντάτε διπλωματικά. Δεν μας αναπαύετε. Έχετε εξουσία και δύναμη να στιγματίσετε και πετάξετε ό, τι κακό ενυπάρχει μέσα στην Εκκλησία. Έχουμε την Εντολή από τον Θεό να δώσουμε και την ζωή μας για τα προβατάκια Του. Δεν το βλέπετε ούτε και τώρα ποιος είναι ο Πατριάρχης και πού μας πάει;
Το ξένο φλουρί που έπεσε στα άγια αυτά χώματα, σας έδεσε τον νουν και μόλυνε την ψυχή σας. Οι Εσφιγμενίτες υπέπεσαν βέβαια ως άνθρωποι σε σφάλματα, όπως ο υπερζηλωτισμός, αλλά κρατάνε την πίστη και δεν προσκυνάνε τον Αντίχριστο πάπα. Η ομολογία της πίστεως σ’ αυτές τις χρονικές περιστάσεις, είναι ανώτερη από την αρετή της υπακοής προς τους προσκυνημένους του Φαναρίου και των Αθηνών.
Πίσω από αυτόν τον ισχυρό πάπα που έχει εξουσία και επιρροή πολιτική προς όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη, κρύβεται ο Σιωνισμός. Ο εχθρός της Ορθοδόξου πίστεως και του Ελληνισμού. Και ξέρουν καλά αυτοί, ότι με το πρόσχημα της υπακοής που θεωρείται ως πρώτη αρετή και ως βάση μίας ομαλής λειτουργικότητας στο χώρο της Εκκλησίας μας, καθυπόταξαν τον Πατριάρχη, που αυτός με την σειρά του καθυποτάσσει τους Αρχιερείς και αυτοί τους ιερείς τους και αυτοί με την σειρά τους τον κόσμο. Έτσι, στο τέλος θα καταλήξουμε ουνίτες, αφού κανείς δεν παίρνει την υπόθεση στα χέρια του από αυτούς που μπορούν να το κάνουν. Και εσείς μπορείτε να το κάνετε. Πρέπει και οι 19 να τον αποκηρύξετε ως αιρετικό, όπως και είναι.
Εάν δεν σταθείτε στο ύψος των μοναχικών σας υποχρεώσεων ως Ηγούμενοι την υπόθεση θα την πάρουμε πάνω μας εμείς οι μοναχοί και θα εγκαταλείψουμε τα μοναστήρια μας, γιατί σε θέματα πίστεως, η συνείδηση λεπτύνεται και δεν ανέχεται την ενδοτικότητα στο ελάχιστο. Για θέματα πίστεως προτάσσεται η ανυπακοή ως αγία.
Αντί να αγωνιά ο Πατριάρχης για την αποστασία του Ελληνικού λαού από το θέλημα του Θεού, αντί να κηρύξει μετάνοια στον Ελληνικό λαό, αντί να καταβάλει προσπάθειες να ενωθούμε με τους αδελφούς παλαιοημερολογίτες που μας χώρισε ο πάπας, τρέχει πίσω από αυτόν τον λυσσασμένο λύκο που διψά να πιει αίμα ορθόδοξο.
Ο πάπας ούτε πιστεύει, ούτε αλλάζει. Δεν τα γνωρίζει αυτά ο Πατριάρχης;
Η χειρόγραφη αποκάλυψη του Κυρίου για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο σε κάποιον δούλο του που ακολουθεί, ας είναι πειστήριο για του λόγου το αληθές:
Σταθείτε στο ύψος των Αγίων προκατόχων σας Ηγουμένων και της ιεράς παρακαταθήκης που παραβάλετε από αυτούς, σε θέματα πίστεως.
Είπε ο Κύριος:
Ολίγες οι ώρες του.
Εσείς δεν λέτε, όταν κάποιος είναι στην εντατική την δικήν σας, ότι με τις ώρες είναι; Δηλ. θέμα ωρών είναι; Όμως, πιστεύετε και σε ένα θαύμα. Για τον υποδουλωμένον όμως (τον Βαρθολομαίο), σε άλλον δρόμον είναι αυτός και σε άλλον το θαύμα. Και δεν πρόκειται να συναντηθούν ποτέ. Εσείς, λέτε, ότι δυο παράλληλες γραμμές, δεν συναντιούνται ποτέ!
Εγώ και λυπάμαι και γελώ καμιά φορά και λέγω “τι συμπεριφορά Πατέρα, είναι αυτή” αλλά και πάλι λυπάμαι και κλαίω για τις ψυχές τους. Διότι ένας σαλός, πιο γνωστικός από ετούτον είναι.
Ε! Ε! Παιδιά μου, πόσο λυπάμαι και πόσο στεναχωριέμαι όταν ένα πρόβατο θέλει να κάνη το τσομπανόσκυλο. Μπορεί;
Όταν θέλει το πρόβατο να γίνει τσομπανόσκυλο, οι άλλοι το βλέπουν ως λυκόπουλο. Τι μπορεί να προσφέρη ένα λυκόπουλο στα πρόβατα;
Τότε ο ποιμένας το απομακρύνει αυτό το πρόβατο, ως επικίνδυνο για τα άλλα πρόβατα, διότι δεν αποδίδει πλέον τα αγαθά, αλλά δηλητήριον στα δόντια του ανέβασε, γι’ αυτό έγινε λυκόπουλο.
Όταν μελετάς, πολύ – πολύ – πολύ – πολύ, νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα και ξεχνάς τα πάντα.
Μερικοί, μετρημένοι στα δάχτυλα του χεριού, από την πολλήν μελέτην του λόγου του Θεού, παρ’ ολίγον κατήντησαν θεοί!
Παιδιά μου, ο Θεός δεν αντικαθίσταται. Δεν μπορεί κανείς να τον απομακρύνει. Απλώς, αυτό το ίδιο το άτομο, απομακρύνεται από Αυτόν. Όταν χάνεται η χάρις του Θεού, εσύ που την έχασες με την βούλησίν σου και με την πράξιν την δικήν σου, προσπαθείς να θεοποιήσεις τον εαυτόν σου. Όμως, αυτή η θεοποίησις, είναι για γέλια και για κλάματα. Αλλά λέμε και λέτε, ότι ποτέ δεν είναι αργά!
Αλλά, κάποτε, είναι αργά. Ο Θεός είναι ατελείωτος και όταν εσείς είσθε μαζί Του, γίνεσθε και εσείς ατελείωτοι. Γίνεσθε, δηλαδή, αιώνιες ψυχές. Όταν όμως φύγετε μακριά από τον Πατέρα, παιδιά μου, φθείρεσθε και χάνεσθε και τελειώνετε! Γίνεσθε, δηλαδή, όπως ένα ρούχο, που ήταν καινούργιο και πάλιωσε και το πετάνε.
Ναι! Το μεν σώμα σας φθείρετε, αλλά η ψυχή σας μένει αιώνια, δίπλα στον Πατέρα και σε εμένα, όταν είσθε μαζί μας.
Αμήν λέγω υμίν! Δοξάστε τον Πατέρα, δοξάστε τον Υιό, γιατί τότε θα είσθε οι ευλογημένοι του Αγίου Πνεύματος.
4/9/16 Μοναχός Μονής Βορ. Δυτικής Ελλάδος.
Δείτε επίσης για τον Μοναχό Βορ. Δυτικής Ελλάδος:
* Ουράνια μηνύματα από τον Μοναχό Βορ. Δυτικής Ελλάδος Ν.1
* Ουράνια μηνύματα από τον Μοναχό Βορ. Δυτικής Ελλάδος Ν.2
* Η Αξία της Προφητείας, Γιατί πολεμείται. Φοβερά τα δεινά που έρχονται
* Μήνυμα του Μοναχού Βορειοδυτικής Ελλάδος για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο