Το προσωπικό της Μοίρας με τον επαγγελματισμό του, υπό την καθοδήγηση των Διοικητών της, καταξίωσε τη Ζ΄ Μοίρα Αμφίβιων Καταδρομών στη συνείδηση των ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων, ως Μονάδα πρότυπο, εφάμιλλη αντίστοιχων Μονάδων του εξωτερικού. Μία Μονάδα ικανή να διεξάγει Ειδικές Επιχειρήσεις όπου και όποτε απαιτηθεί.
Σε ό,τι αφορά το καθαρά επιχειρησιακό μέρος, οι ειδικές επιχειρήσεις που καλούνται να εκτελέσουν οι μονάδες ειδικών επιχειρήσεων όπως π.χ. η Ζ’ ΜΑΚ, είναι εξ ορισμού διακλαδικές επιχειρήσεις, για τις οποίες μάλιστα έχουν συνταχθεί Βασικές Οδηγίες Επιχειρήσεων (ΒΟΕ) που κωδικοποιούν την πλήρη τυποποίηση των διαδικασιών με το Π.Ν. και την Π.Α. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται σε επιχειρησιακό επίπεδο η ενότητα της σχεδίασης, που είναι καθοριστική για την επιτυχία της αποστολής. Όπως είναι αυτονόητο, η διεξαγωγή ειδικών επιχειρήσεων δημιουργεί πολύ μεγάλες απαιτήσεις για έργα και αποστολές.
Φυσικά μια μονάδα «ειδικού» τύπου, όπως η Ζ’ ΜΑΚ, θα πρέπει να διαθέτει όλα τα απαραίτητα μέσα και υλικά για να εκτελεί επιτυχώς την αποστολή της, διότι από την επιχειρησιακή απόδοσή της, όπου και όποτε απαιτηθεί, όχι μόνο θα επηρεαστεί η εξωτερική πολιτική, αλλά και πιθανόν να καθοριστεί η τελική έκβαση των διπλωματικών επιδιώξεων της χώρας. Αρκεί να αναλογιστούμε τι μπορεί να είχε γίνει στην περίπτωση των Ιμίων εάν τότε οι Ένοπλες Δυνάμεις είχαν στις τάξεις τους μια μονάδα ταχείας αντίδρασης όπως η Ζ’ ΜΑΚ.
Πιθανόν το αποτέλεσμα στο συγκεκριμένο επεισόδιο, να ήταν πολύ διαφορετικό, αλλά να είχαν ακυρωθεί στην πράξη οι μακροπρόθεσμοι σχεδιασμοί της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής που αποβλέπουν στη δημιουργία «γκρίζων ζωνών».
Κατά συνέπεια πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο εφοδιασμός των Ειδικών Δυνάμεων δεν είναι μια αποσπασματική διαδικασία αλλά μια συνεχής προσπάθεια βελτίωσης απέναντι στις τεχνολογικές εξελίξεις που τρέχουν με γοργούς ρυθμούς.
Σήμερα η μεγάλη πρόκληση για την Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων και του ΓΕΕΘΑ ως προϊστάμενος σχηματισμός είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων, ώστε σταδιακά εντός των επόμενων ετών να εξασφαλιστούν τα απαραίτητα κονδύλια για να ξεκινήσει επιτέλους ο εφοδιασμός όλων των μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων των ΕΔ με σύγχρονα υλικά τηλεπικοινωνιών, συλλογής πληροφοριών – επιτήρησης-αναγνώρισης, ποιοτικό ιματισμό, εξειδικευμένο οπλισμό και υλικά. Αυτός είναι δυστυχώς ένας τομέας που παραμελήθηκε αδικαιολόγητα στο παρελθόν με αποτέλεσμα οι μονάδες Ειδικών Δυνάμεων να υστερούν σεπροηγμένες επιχειρησιακές δυνατότητες για να ανταποκριθούν καλύτερα στις εξελισσόμενες απειλές.
Το οξύμωρο στην όλη υπόθεση είναι ότι κονδύλια που απαιτούνται αποτελούν «ψίχουλα» συγκριτικά με τα ποσά που απαιτεί η προμήθεια μαχητικών α/φων ή μονάδων επιφανείας. , με αντιστρόφως ανάλογη – ως προς το μέγεθος τους – ανταποδοτικότητα στην αποτρεπτική ικανότητα των ΕΔ.
Οι απαιτήσεις αυτές προκύπτουν για κάθε χώρα μέσα από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζονται σήμερα στο υπό διαμόρφωση γεωπολιτικό περιβάλλον, σε συνάρτηση με τις ιδιαίτερες συνθήκες και απειλές που αναπτύσσονται σε ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές ενδιαφέροντος και υπονομεύουν την Εθνική κυριαρχία, τα εκάστοτε οικονομικά συμφέροντα και την φυσική ασφάλεια των πολιτών.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, διαπιστώνουμε ότι η εξ Ανατολών απειλή, σε συνδυασμό με τις ασύμμετρες απειλές σε νησιά και Έβρο έχουν αναδείξει την επιλογή των Ειδικών Δυνάμεων ως την κατ εξοχήν λύση για την αντιμετώπιση τους.