Σχόλιο του Πέτρος Μ στην ανάρτηση :
Τι ωραία που τα γράφει, μάλλον όμως ζει σε άλλη χώρα…
Θα εξηγήσω το λόγο που το 65% του εθνικού μας χρέους είναι παράνομο και ότι αυτό μπορεί εύκολα να διαγραφεί. Θα πρέπει να γίνει ένας επίσημος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους και μετά θα δούμε αν και ποιο ποσοστό από το υπόλοιπο 35% είναι νόμιμο και πως αυτό προέκυψε…
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι τώρα …αξιολογούμαστε για να μας δανείσουν.
Και θέλουμε να μας δανείσουν για να ξεχρεώνουμε κάποιους τόκους από αυτά που χρωστάμε, από αυτά που πριν δανειστήκαμε.
Και μήπως δανειστήκαμε για να μπορούμε να πληρώνουμε …μισθούς και συντάξεις; Υπήρξε βέβαια πάρα πολύ σπάταλο το κράτος, αφού πιστεύω ότι οι κυβερνήσεις μας από παντού έπαιρναν μίζες (δεν μπορώ να το αποδείξω για αυτό μόνο το …πιστεύω). Αγοράζαμε όμως πχ το στρατιωτικό μας εξοπλισμό σε διπλάσια τιμή από ότι άλλες χώρες (αυτό είναι αποδεδειγμένο δε χρειάζεται να το αποδείξω, αλλά μόνο τον Τσοχατζόπουλο πιάσαμε, αλήθεια λεφτά βρήκαμε;). Έλεγχος δεν πρέπ ει να γίνει, πόσο ακριβώς αγοράζαμε εμείς (και γιατί) και πόσο οι άλλοι σύμμαχοι μας;
Γενικώς έπρεπε να βγάζει η Ελλάδα από την εθνική της περιουσία πολύ μεγαλύτερα κέρδη, αλλά δεν υπήρχε καλή διαχείριση, καθόλη τη …μεταπολίτευση.
Η χώρα όμως δανείστηκε για τον εξής λόγο: Δώσαμε την τελευταία δεκαετία περισσότερα από 210 δισεκατομμύρια Ευρώ στις ιδιωτικές μας τράπεζες, είτε άμεσα με την αγορά μετοχών (ανακεφαλαιοποιήσεις) είτε έμμεσα με τη μορφή κρατικών εγγυήσεων.
Περισσότερα από 210 δισεκατομμύρια Ευρώ δώσαμε για ανακεφαλαιοποιήσεις και εγγυήσεις και αυτά προστέθηκαν στο “χρέος” μας. Το 65% του εθνικού μας χρέους προέκυψε λοιπόν από τα χρήματα που πήγαν για “χρηματοδότηση” του ιδιωτικού μας τραπεζικού συστήματος που διαχειρίζεται Ευρώ.
Την οποιαδήποτε χρηματοδότηση των τραπεζών την αναλαμβάνει η ίδια η χώρα μόνο εφόσον έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η ίδια. Και μόνο τότε. Αυτό γίνεται (στην ελεύθερη αγορά, στην ελεύθερη οικονομία) από τότε που υπάρχει το χρήμα αλλά και το τραπεζικό σύστημα. Αυτό, δεν υπάρχει περίπτωση να μη το γνώριζαν όλοι οι υπουργοί και οι υφυπουργοί οικονομικών μας (και οι οικονομικοί τους σύμβουλοι κλπ κλπ). Εμείς όμως έχουμε Ευρώ άρα τη χρηματοδότηση θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ, ακριβώς επειδή αυτή εκδίδει το χρήμα. Άσχετα τι δέχτηκαν οι κυβερνώντες μας, οι οποίοι ήξεραν ότι αν αυτό δε το δεχτούμε ή ότι αν τώρα δε δεχτούμε αυτό το “χρέος” μας θα μας διώξουν οι σύμμαχοι από την ΕΕ και από το Ευρώ…
Και στην Ισλανδία ξεκίνησαν να κάνουν ακριβώς το ίδιο “κόλπο”, παρόλο που δεν είναι καν στην ΕΕ και φυσικά δεν έχει Ευρώ. Χρωστούσε η χώρα πολλά δισεκατομμύρια (αναλογικά με τον πληθυσμό της, περισσότερα και από ότι το δικό μας “χρέος”) για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών της και οι ιδιωτικές της τράπεζες ήθελαν και άλλα.
Παρόλο που το δέχτηκαν όλοι οι πολιτικοί της και το ψήφισαν όλα της τα κόμματα στη βουλή, αρνήθηκε ο πρόεδρος της Ισλανδίας να δώσουν και άλλα χρήματα, να δανειστούν δηλαδή και άλλα. Ο πρόεδρος της Ισλανδίας (κύριος Γκρίμσον) έκανε το μόνο που μπορούσε να κάνει (βάσει ισλανδικού συντάγματος), το ίδιο που θα μπορούσε να κάνει και ο δικός μας πρόεδρος της δημοκρατίας. Αρνήθηκε να υπογράψει για να πάρουν επιπλέον δάνεια και να ανακεφαλαιοποιήσουν ξανά τις τράπεζες και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα.
Στο δημοψήφισμα αυτό, το 93% του λαού της Ισλανδίας αρνήθηκε να ξεχρεώσει τις τράπεζες εις βάρος του , αρνήθηκαν να πληρώσουν οι ίδιοι τα χρέη των τραπεζών. Οι τράπεζες χρεοκόπησαν και οι τραπεζίτες κλείστηκαν στη φυλακή. Στα ευρωπαϊκά δικαστήρια που έγιναν πρόσφατα και την πήγαν Αγγλία και Ολλανδία για τα χρέη της, δικαιώθηκε οριστικά η Ισλανδία και τώρα δε χρωστάει σε κανέναν.
Που σημαίνει ότι ακόμα και αν εμείς ως Ελλάδα ειήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε από μόνοι μας τις «χρηματοδοτήσεις» των ιδιωτικών μας τραπεζών (και όχι η ΕΚΤ) θα μπορούσαμε να διαγράψουμε το χρέος αυτό, με παράδειγμα την Ισλανδία. Τα δικαστήρια θα μας δικαίωναν και όσοι μας έδωσαν χρήματα για το σκοπό των χρηματοδοτήσεων τραπεζών, μπορούν να «ξεχάσουν» τα λεφτά αυτά.
Η μόνη μας διαφορά είναι ότι το χρέος της Ισλανδίας για τις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών της ήταν το 100% ενώ σε εμάς το 65%. Εκεί ανακεφαλαιοποιήσεις, εδώ ανακεφαλαιοποιήσεις και κρατικές εγγυήσεις, συνολικά όμως οι λεγόμενες …”χρηματοδοτήσεις”. Αυτό το γράφω επειδή όταν άρχισαν να γίνονται συγκρίσεις Ελλάδας και Ισλανδίας, τα ΜΜΕ μας μάς έλεγαν ότι εμείς είμαστε διαφορετική περίπτωση.
Επίσης, κάτι που δε γνωρίζει ο κόσμος, λόγω της γεωγραφικής της θέσης έχει και η Ισλανδία, όπως και η Ελλάδα, τεράστιο ορυκτό πλούτο στην ΑΟΖ της…
Όπως έγραψα λοιπόν, η χώρα δανείστηκε για να χρωστάει. Δανείστηκε μόνο και μόνο για να χρωστάει και όχι για άλλο λόγο. Τώρα ξεπουλιούνται τα πάντα, ότι αποφέρει πλούτο για τη χώρα, ξεπουλιέται χωρίς καμιά αιτία (δήθεν για να γίνουν …επενδύσεις). Και όταν αναφέρομαι σε ξεπούλημα το εννοώ και το αποδεικνύω.
Πουλιούνται λοιπόν όλα με τιμές …της πλάκας και άρα ξεπουλιούνται, ο ΟΠΑΠ πχ δόθηκε με χρήματα όσο κέρδος είχε σε ένα χρόνο, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ το ίδιο (και μάλιστα μιλάμε για εκατοντάδες συρμοί, εκατοντάδες χιλιόμετρα ράγες, δεκάδεςς σταθμούς κλπ κλπ, καινούριος προαστιακός). Λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες (ενώ τις …”χρηματοδοτήσαμε” κιόλας), ασφαλιστικά ταμεία κλπ κλπ. έτσι ώστε στο τέλος η Ελλάδα να μη βγάζει άλλα χρήματα για να μπορεί να ξεχρεώνει αυτά που δήθεν χρωστάει…
Και θα αναγκαστεί να δώσει τον ορυκτό της πλούτο. Τον ορυκτό πλούτο (πετρέλαια και φυσικό αέριο) που μέχρι πρότινος …ούτε που γνωρίζαμε ότι υπήρχε. Και την Ελληνική ΑΟΖ δεν έχουμε ακόμα και σήμερα ανακηρύξει, αφού …φοβόμαστε τους Τούρκους. Και όμως η Κύπρος επί Τάσου Παπαδόπουλου ανακήρυξε τη δική της ΑΟΖ. Και σημειώστε ότι η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ, το οποίο το γνωρίζουν οι πάντες (αυτοί που πρέπει) εδώ και δεκαετίες.