Παιδιά μου, η ταπείνωση είναι αγάπη, είναι σεβασμός, είναι τελειότητα. Αλλά πια τελειότητα; Του ανθρώπου, ή του ανθρώπου μέσω Θεού; Είναι όλη η ευλογία του Κυρίου Ιησού, η ευλογία του Θεού επάνω στον άνθρωπο.
Η υπακοή είναι όταν τον σέβεσαι και επίσης πόσο τον αγαπάς. Η υπακοή είναι αρετή, είναι ένα κομμάτι της ταπεινοφροσύνης, της ταπεινότητας. Όταν σε υπακούω, δεν σημαίνει ότι εσύ έχεις όλη την εξουσία επάνω μου, αλλά σημαίνει ότι σε σέβομαι, σε εμπιστεύομαι και σε αγαπάω με αγάπη Θεού. Όταν σου δίνω αγάπη, μην στρέφεις το μίσος απέναντί μου, γιατί όταν δεν υπάρχει αγάπη, αντίστροφα τώρα δεν υπάρχει και ο σεβασμός.
Τον υπάκουο άνθρωπο τον κάνεις δούλο σου και τον βάζεις κάτω από διαταγές;
Αυτό γίνεται τώρα στις δικές μας ημέρες. Την Εκκλησία του Χριστού, την κάνανε δικιά τους. Δεν είναι δικιά τους, είναι του κόσμου η Εκκλησία του Χριστού. Βάλανε τα γήινα μέσα στα ουράνια. Δεν μπορούν να χωρέσουν τα γήινα μέσα στα ουράνια, γιατί τα γήινα έχουν βαρύτητα που με το νόμο της βαρύτητας, τους ελκύει πάνω στη γη. Έτσι δεν μπορούν να πάνε να χωνευτούν στα ουράνια. Όταν μια ψυχή περπατάει στον ουρανό, φεύγει και το σώμα προς τον ουρανό. Όταν ένα σώμα θέλει να περπατάει μόνο στη γη, με τα γήινα, εγκλωβίζει και την ψυχή επί της γης στα γήινα.
Γι΄ αυτό προσπαθήστε να το πείτε και στους άλλους. Να προσπαθήσουμε να περπατήσουμε με την ψυχή στον ουρανό και με τα πόδια στη γη. Έτσι μας θέλει ο Κύριος, ο Θεός, ο Ουράνιος Πατέρας.
Ο ουρανός συμβιβάζεται μόνο με τον ουρανό. Από πού βγήκε παιδιά μου αυτή η ψυχή; Από πού ήρθαν οι ψυχές μας; Που ανήκουμε; Ποια είναι η διαδρομή ουρανού-γης και πάλι γης -ουρανού; Άραγε, ερχόμαστε από τον ουρανό, ζούμε ως επισκέπτες εδώ κάτω στη γη και ξαναπάμε πάλι πάνω στον ουράνιο Πατέρα από κει που ήρθαμε.
Ως επισκέπτης μπορεί να είμαι κακός σε αυτό το σπίτι, αλλά μπορεί να είμαι και ο καλός επισκέπτης. Μπορεί να είμαι ο ταπεινός επισκέπτης που θα δεχθώ τους νόμους του οίκου αυτού και οτιδήποτε θα μου προσφέρουνε. Να ευχαριστήσω τον Θεό και εσάς που είσαστε άνθρωποι του Θεού και μου προσφέρατε αυτά τα υλικά αγαθά.
Ως κακός επισκέπτης είναι οι κακοί λογισμοί που έχουμε στην γη. Όταν δεν κάνετε αυτά που λέει η ψυχή σας, αλλά κάνετε αυτά που λέει ο νους σας. Δεν γνωρίζετε τον Θεό, αλλά γνωρίζετε τον νόμο της βαρύτητας επί της γης, της ύλης και ως επισκέπτης κακός σ΄αυτόν τον οίκο, θα μπορούσα τώρα να σπάσω τα πιάτα, να αναποδογυρίσω το τραπέζι, ακόμα να γίνω χυδαίος.
Και να ο εγωισμός και να το μίσος και να η αρετή που χάνεται και φεύγει, γιατί οι αρετές του Θεού έρχονται και φεύγουν από την μια στιγμή στην άλλη. Τότε τι πρέπει να διαλέξουμε και που πρέπει να πάμε; Αυτό που πρέπει να διαλέξουμε, είναι παρακαλέσουμε τον Κύριο να χωνέψουμε στην ψυχή μας τον Λόγο του Θεού. Να γίνει η ψυχή μας αποθήκη του Λόγου του Θεού. Η καρδιά να γίνει το μέρος που θα εκπέμπει μόνο ακτίνες αγάπης, όπως ακτίνες αγάπης εκπέμπει ο Θεός.
Το Α και το Ω είναι η λέξη αγαπώ. Ξεκινάει με άλφα και τελειώνει με ωμέγα. Ποιος είμαι Εγώ είπε ο Κύριος; Είμαι το άλφα και τα ωμέγα. Άρα ο Θεός μας ονομάζεται και είναι όλος αγάπη.
Τότε η καρδιά να γίνει το σημείο πομπής, να εκπέμπει αγάπη. Να δίνει μόνο φως, να δίνει μόνο την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο, και η ψυχή μας να μιλάει στην καρδιά και η καρδιά μας να φωτίζει τον νου. Γιατί μόνο έτσι θα γίνουμε άνθρωποι που θα μπορέσουμε να μοιάσουμε με τον Χριστό. Ξεχνάμε ότι οι ψυχές μας είναι μια σταγόνα που έσταξε στο σώμα μας από τον Ουράνιο Πατέρα. Είμαστε ένα κομμάτι της ψυχής του Χριστού μας. Ως ψυχή δεν ήλθε ο Υιός του Θεού κάτω; Δεν ήρθε ο ίδιος και ενσαρκώθηκε ως ψυχή για να μπορέσει να αγοράσει τις αμαρτίες μας; Τα πήρε όλα πάνω Του. Ανέβηκε στον Σταυρό για τις αμαρτίες μας. Ξεχρέωσε με το αίμα Του, το αγαθό αίμα Του, και πότισε την γη τούτη την αμαρτωλή με αγιασμό. Γιατί αγιασμός ήταν το αίμα του Χριστού. Θεϊκό ήταν το αίμα του Κυρίου που πότισε αυτή τη γη για να πλύνει τις αμαρτίες εδώ κάτω.
Άραγε, σήμερα ο Κύριος δεν μας ζητάει τέτοιες θυσίες και να σταυρωθούμε όπως αυτός, μας ζητάει την εμπιστοσύνη. Και λέει: «Παιδιά μου, ψυχές μου, σπλάχνα μου, ελάτε μέσα στον Πατέρα. Ιδού ο δρόμος, εκεί είναι ο Ουράνιος. Εγώ είμαι που θα σας πάω». Και εμείς του γυρνάμε την πλάτη και κάνουμε τα δικά μας. Όσο αφήνουμε ελεύθερη την ψυχή μας να πάει στον ουρανό, τόσο ελεύθερο γίνεται και το σώμα μας, ο ναός της ψυχής που κρατάει την ψυχή μας. Γιατί να μην τον κρατήσουμε αυτόν τον ναό της ψυχής καθαρό, άθικτο;
Ακόμα και η βαρύτητα της γης, αυτή την ύλη που είναι το σώμα μας, θα την δεχθεί όσο πιο ελαφριά γίνεται.
Υπάρχουν πολύ τρόποι όπου λέει ο καθένας μας ή κάποιος ότι εγώ προσεύχομαι. Εγώ γονατίζω μπροστά στο Χριστό, ακόμα και κλαίω. Και του απαντώ λέει ο Κύριος Ιησούς Χριστός: «Και εγώ έκλαψα, αλλά δεν έκλαψα γιατί έκλαψες, δεν πόνεσα γιατί πόνεσες, αλλά πόνεσα γιατί δεν με κατάλαβες. Έκλαψα γιατί δεν έκλαψες ειλικρινά ως εγώ θέλω. Λυπήθηκα πάρα πολύ, γιατί έκανες τον ναό της ψυχής σου έρμαιο, τον άφησες μέσα σε τέσσερις τοίχους και τον άφησες έξω στο δρόμο για να τον χτυπάνε όλες οι φουρτούνες. Γιατί δεν μπήκες μέσα στον ναό του Πατέρα μου που είναι η Εκκλησία, γιατί είναι η έκκληση του Θεού στον κόσμο, στον άνθρωπο να έρθει κοντά μου». Άραγε, αυτός ο ναός που είναι εκεί πέρα φτιαγμένος από εμάς και έχει όλους τους Αγίους, έχει και την ωραία Πύλη.
Τι σημαίνει παιδιά μου Ωραία Πύλη; Σημαίνει η Πύλη του Ουράνιου Πατέρα. Είναι ο Ουρανός ο Ίδιος. Έχει κατέβει ο ουρανός επί της γης να σας δεχθεί όλους. Να περάσετε μπροστά από την Ωραία Πύλη, να συναντήσετε τον Υιό του Θεού τον Χριστό. Πως; Μέσω της μετάνοιας, της εξομολογήσεως και της Θ. Κοινωνίας.
Πως μπορώ να σας εξηγήσω αλλιώς ποιοι είμαστε επί της γης! Δεν είμαστε τυχαίοι επί της γης, αλλά μας διάλεξε ο Ουράνιος Πατέρας για να μπορέσουμε να είμαστε επί της γης. Είμαστε τα δημιουργήματα τα δικά του. Μας έδωσε ένα μικρό παράδεισο που είναι η γη, ως δοκιμαστήριο της ψυχής μας.
Ποια είναι η λύτρωση της ψυχής; το απορρυπαντικό; Η θερμή προσευχή. Πως γίνεται η θερμή προσευχή; Προσευχόμαστε μόνο για τον εαυτό μας; Φαρισαίοι είμαστε; Ναι! προσευχόμαστε για τις αμαρτίες μας πρώτον αλλά μετά πρέπει να λέμε. Κύριε ελέησέ και τον κόσμο σου και αυτούς που δεν σε γνωρίσανε, και αυτούς που σε κρύψανε από εκείνους που ποτέ δεν τους είπαν ποιος είσαι, ότι είσαι ο μοναδικός Θεός επί της γης και επί του Ουρανού. Είσαι η γαλήνη, είσαι η κάλυψη, είσαι τα πάντα. Είσαι η Αγία Τριάδα. Και έτσι όταν προσευχόσαστε, μην προσευχηθείτε μόνο για τον εαυτό σας. Μη ζητήσετε τα αγαθά της ψυχής μόνο για τις ψυχές σας. Ζητήστε πρώτα γι΄αυτούς που δεν γνωρίσανε τον Χριστό. Ζητήστε και γι΄αυτούς να τους φωτίσει ο Θεός, που δεν ξέρουνε, που τον γνωρίσανε τον ξεχάσανε και δεν τον προτιμήσανε τον Κύριον.
Ο Κύριος άραγε δεν ξέρει; Δεν γνωρίζει; Έτσι λέει: «Νομίζετε ότι δεν γνωρίζω; Τα πάντα ξέρω». Αλλά ως εύσπλαχνος έδωσε εύσπλαχνους. Εμάς ως αγάπη, έδωσε αγάπη σε μας. Και ως δίκαιος έδωσε δικαίους επί της γης. Εμείς όμως επιλέξαμε το άδικο. Τότε ας πάρουμε από την ευσπλαχνία Του και να είμαστε εύσπλαχνοι και για τον πλησίον μας.
Και να αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου και να αγαπήσεις τον πλησίον σου, λέει ως τον εαυτόν σου. Ποιος είναι ο πλησίον άραγε; Είναι ο ίδιος ο Χριστός, είμαι ο ίδιος εγώ λέει ο πλησίον. Πονάει η ψυχή Του γιατί δεν ταυτιζόμαστε με την δική Του ψυχή.
Σ΄αγαπάω Κύριε λέμε και μας απαντάει: «Και Εγώ σας αγαπάω». Σε σκέπτομαι Κύριε του λέμε. «Και Εγώ σας σκέπτομαι και δακρύζω για εσάς κάθε μέρα με δάκρυα χαράς και λύπης». Και στο τέλος άμα του λέμε πολλά σε αγαπάω… σε αγαπάω εδώ σε αγαπάω εκεί, σε αγαπάω και πιο πέρα, έρχεται και μας λέει: «Συμφωνώ με την αγάπη σας, την συμμερίζομαι, αλλά πως θα την δεχθώ, θέλω να την δεχθώ αλλά δεν φτάνω να την δεχθώ, γιατί δεν προλαβαίνω που αμέσως μόλις μου λέτε Εμένα σ΄αγαπάω, μισείτε τον συνάνθρωπο σας, και μόλις τα χέρια μου έρχονται προς εσάς για να σας αγκαλιάσω με την αγάπη μου μπαίνει ενδιάμεσα ο εγωισμός σας και προσπαθώ να μην μολύνομαι».
Άραγε μήπως πρέπει να είμαστε εύσπλαχνοι; Άραγε μήπως πρέπει να καταπατήσουμε με την δύναμη της ψυχής και την δύναμη του Χριστού τα πάθη μας; Μήπως πρέπει να ζητήσουμε από τον Κύριο να μας δώσει τόσο πολύ αγάπη ώστε να αγαπήσουμε όλο τον κόσμο;
Λένε μερικοί θα μαζέψουμε τόσα για να δώσουμε στους φτωχούς. Τι ωραία ελεημοσύνη! Πόσο ωραία τα λέμε! Και τα μαζεύουμε και τα δίνουμε, μία, δύο, τρεις και δέκα. Και ξαφνικά τους γυρνάμε την πλάτη και ξεχνάμε ότι σ΄αυτόν που του δώσαμε αυτά τα πέντε πράγματα, δεν είχε μόνο ανάγκη από ύλη, αλλά είχε ανάγκη και από αγάπη και συμπόνια και πίστη.
Του δώσατε πίστη στην ψυχή; Καλώς και του δώσατε τα υλικά δώρα του Θεού, τον χορτάσατε άρα στην ψυχή; Του μιλήσατε ποιος είναι ο Πατέρας, η απλώς του μπαλώσατε το στομάχι;
Αυτά τα λίγα αγαθά επαρκούν για δύο, τρεις μέρες ή μια εβδομάδα.
Να προσέχετε παιδιά μου. Ήδη περνάμε την πνευματική πείνα, και θα γίνει χειρότερα. Βοηθήστε τους ανθρώπους να χορτάσουνε την ψυχή τους με τον λόγο του Θεού. Να μην πεινάσουνε από την πνευματική πείνα. Μετά έρχεται η σωματική πείνα και μετά έρχονται και πολλά άλλα.
Έστω και ένας να μετανοήσει, αγκαλιάζεται ο ουρανός με τη γη. Και χαίρεται ο ουράνιος Πατέρας. Χαίρομαι και Εγώ λέει ο Κύριος μας. Ακόμα και ένας που δεν πίστευε, να πιστέψει και να προσευχηθεί, τότε να ξέρετε ότι η μακροθυμία του Θεού έρχεται επάνω σας.
Όλοι μιλάνε αυτό το χρονικό διάστημα για όλες τις προφητείες. Τις παίρνουνε στα χέρια τους, τις διαβάζουνε, τις εφαρμόζουνε με τον δικό τους τρόπο βάζοντας ημερομηνίες, βάζουνε και πως θα γίνει και εξηγούνε το τι θα κάνουν. Πως θα κτυπηθεί ο ένας, πιο κοντάρι θα είναι μεγαλύτερο, πιο κοντάρι θα είναι λιγότερο, πως θα πιάσει ο ένας τον άλλο, πως θα τον κατασπαράξουνε.
«Εμένα λέει ο Κύριος με ρωτάτε, αν θέλω να γίνει αυτό επί της γης»; Οι προφητείες που δώσανε οι Άγιοι Πατέρες, οι προφητείες που δώσανε οι προφήτες δεν ήταν δικά τους. Ήτανε από τον Κύριο τον ίδιο. Αλλά ως προειδοποίηση τι πρόκειται να γίνει επί της γης για να μετανοήσει ο κόσμος. Όταν ο κόσμος θα βαδίζει σ΄αυτόν τον δρόμο που πήρε, τότε θα εφαρμοστεί ο νόμος και η δικαιοσύνη και το σχέδιο του Θεού.
Κανείς δεν ξέρει τον χρόνο. Μην μπερδεύεστε σε διάφορες προφητείες. Όπως, θα γίνει μεγάλος σεισμός εδώ, θα γίνει ένας μεγάλος σεισμός εκεί. Ας ψάξουνε τον σεισμό που έχει κτυπήσει πάνω από εννέα ρίχτερ στην ψυχή τους, και μετά να κοιτάξουνε τους σεισμούς πότε και πως και που θα επιτρέψει ο Κύριος και η φύση. Το σεισμό τον έχουμε μέσα μας, γιατί δεν έχουμε την δύναμη να χωνέψουμε τα λόγια του Θεού, και τα λόγια του θεού όταν μπαίνουνε στην ψυχή μας κάνουν σεισμό. Και όταν τα λόγια του Θεού δεν τα περνάει ο νους μέσα στην ψυχή τότε γίνεται σεισμός στον νου μας, και είμαστε μπερδεμένοι.
Θα γίνει λένε αυτή η καταστροφή. Ε!! αφήστε τον Θεό να τα διαλέξει και να βάλει τις ημερομηνίες. Ο Θεός τα έχει πει, μέσω των προφητειών, μέσα απ΄τους Αγίους Πατέρες, αλλά ουδέποτε έδωσε χρόνους. Τον χρόνο ούτε εγώ λέει ο Κύριος δεν το γνωρίζω αλλά μόνο ο Πατέρας. Χρόνος είμαστε μόνο εμείς με τα καμώματά μας. Όταν οι αμαρτίες σας θα φουντώσουνε και δεν θα μπορέσετε πια να ξεχρεωθείτε από αυτές, γιατί δεν θέλετε να μετανοήσετε, να εξομολογηθείτε, να πιστέψετε, δεν θέλετε να πάρετε την Θεία Κοινωνία, δεν θέλετε να πάτε στην Εκκλησία, να γνωρίσετε τον Θεόν σας, αλλά θέλετε να γνωρίσετε έναν ανύπαρκτο Θεό τον Μαμωνά της αμαρτίας και του χρήματος, τότε έρχεται και ο χρόνος. Αυτός είναι ο χρόνος. Μετρήστε τον αν θέλετε, βρείτε τον αν θέλετε και πείτε τον!