Μετά τόν σεισμό στήν Θεσσαλονίκη γιά τήν Μακεδονία καί τόν ἀναμενόμενο
νέο σεισμό στήν Ἀθήνα στίς 4 Φεβρουαρίου, ἡ ἢδη βαθειά προβληματισμένη
κυβέρνηση, ὓστερα ἀπό τίς διαβουλεύσεις στό Νταβός καί ἀλλοῦ, θά φέρει
στήν Βουλή τελικά κάποιον σχετικό νόμο πρός ψήφιση (ἂν βέβαια δέν
γίνει δημοψήφισμα ἢ ἐκλογές) γιά τήν ὀνομασία τῶν Σκοπίων.
Ἐκεῖ θά φανεῖ ὁ ρόλος τοῦ κάθε κόμματος.
Τό ἐρώτημα εἶναι ἂν θά ἒχει τότε τήν δεδηλωμένη. Δηλαδή τήν θέληση τοῦ
Ἑλληνικοῦ λαοῦ στήν λήψη τῆς σχετικῆς ἀποφάσεως.
Ἀλλά ποιοί ἀποτελοῦν τούς ἐκπροσώπους τῆς <δεδηλωμένης>; Ἀσφαλῶς ἡ
κυβέρνηση μέ τό δεξιό της δεκανίκι πού λέγεται ΑΝΕΛ. Ὠστόσο τά
πράγματα εἶναι πολύ μπλεγμένα. Καί δῆτε γιατί.
Ὃλοι οἱ πολιτικοί ἀριστερῆς καταβολῆς, εἶναι ὑπέρ τῆς σύνθετης
ὀνομασίας τῆς FYROM μέ γεωγραφικό προσδιορισμό, πού ἀσφαλῶς θά
περιλαμβάνει τό ὂνομα <Μακεδονία>.
Καί γιατί αὐτό;
Διότι τό ΚΚΕ, τό καθαρόαιμο ΚΚΕ, αὐτό πού εἶχε κηρυχθεῖ παράνομο καί
μπῆκε στήν πολιτική σκηνή ὡς ΕΔΑ (Ἐνιαία Δημοκρατική Ἀριστερά ὑπό τόν
Ἠλία Ἠλιοῦ) καί ἀργότερα διασπάσθηκε σέ ΚΚΕ Ἐξωτερικοῦ καί ΚΚΕ
Ἐσωτερικοῦ (τό σημερινό ΣΥΡΙΖΑ), ἦταν πάντα ὑπέρ μιᾶς ἀνεξάρτητης
Μακεδονίας, ἀλλά καί Θράκης, ὑπῆκον στίς ἐντολές τοῦ Στάλιν.
Ὁ <Ριζοσπάστης> τῆς 14 Δεκεμβρίου 1924, σέ ἂρθρο μέ τόν τίτλο <Τό
Μακεδονικό ἡφαίστειο>, ἒγραφε:
<Ἡ ἀπελευθέρωση τῶν λαῶν αὐτῶν ὑπό τόν ζυγό τῆς σερβικῆς, βουλγαρικῆς,
ἑλληνικῆς καί τουρκικῆς μπουρζουαζίας, ἡ συνένωση ὃλων τῶν τμημάτων
τῆς διαμελισμένης μεταξύ Βουλγαρίας, Σερβίας καί Ἑλλάδας Μακεδονίας
καί τῆς διαμελισμένης μεταξύ Βουλγαρίας, Ἑλλάδος καί Τουρκίας Θράκη ΣΕ
ΜΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, σέ μία ἐνιαία καί ἀνεξάρτητη
Θράκη. Ἡ ὁμοσπονδιακή Ἓνωση ὃλων τῶν Βαλκανικῶν λαῶν σέ μία Βαλκανική
Ὁμοσπονδία, αὐτός εἶναι ὁ μοναδικός τρόπος μέ τόν ὁποῖο θά καταπαύση
κάθε ἐθνική καταπίεση στά Βαλκάνια καί θά σταματήση μιά γιά πάντα ὁ
ἀλληλοσπαραγμός τῶν λαῶν…>
Δηλαδή μιλᾶμε γιά μία <μικράν ἀλλά ἒντιμον Ἑλλάδα> μέχρι τήν Λάρισσα.
Μά αὐτό τώρα ἀποτελεῖ εὐσεβῆ πόθο τῶν…<ἰμπεριαλιστῶν> Ἀμερικανῶν καί
τοῦ ΝΑΤΟ, ἀφήνοντας ἀτιθάσευτες τίς ἀλυτρωτικές διεκδικήσεις τῶν
Σκοπιανῶν, τῶν Ἀλβανῶν, τῶν Τούρκων, τῶν Τσάμηδων κ.ἂ.
Καί πάλι ἡ <Κομμουνιστική Ἐπιθεώρηση> στό τεῦχος της τοῦ Ἰανουαρίου
1939 ἒγραφε, ὑποστηρίζοντας τό δόγμα Στάλιν γιά αὐτοδιάθεση τῶν λαῶν
καί τήν συγκρότησή τους σέ ἀνεξάρτητα κράτη:
<Πάνω σ᾽ αὐτές τίς βασικές ἀρχές τοῦ μπολσεβικισμοῦ στηρίζεται τό
σύνθημα τοῦ Κόμματός μας <Ἐνιαία καί ἀνεξάρτητη Μακεδονία καί Θράκη>.
Τό Κ.Κ. Ἑλλάδας διακηρύσσει ἐν ὀνόματι τῶν βασικῶν ἀρχῶν τοῦ
μπολσεβικισμοῦ γιά τήν Μακεδονία καί Θράκη, τό σύνθημα τοῦ δικαιώματος
τῆς αὐτοδιάθεσης ΜΕΧΡΙ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, τοῦ
δικαιώματος γιά μιά ἀνεξάρτητη Μακεδονία καί Θράκη καί ὑποστηρίζει
δραστήρια τήν ἐπαναστατική πάλη τοῦ πληθυσμοῦ τῶν περιφερειῶν αὐτῶν
γιά τήν ἐθνική τους ἀπελευθέρωση (Ἀποφάσεις ΙV Ὁλομ.)>).
Καί πιό κάτω:
<Τό Κ.Κ.Ε. ἀναγνωρίζει τίς καταπιεζόμενες ἐθνότητες τῆς Μακεδονίας καί
Θράκης <τό δικαίωμα τῆς αὐτοδιάθεσης ὡς τόν ἀποχωρισμό τους σέ
ξεχωριστό κράτος>. Αὐτό τό δικαίωμα τό ἀναγνωρίζει ἀνεπιφύλαχτα καί
ἀγωνίζεται γιά τήν παραχώρησή του ἀμέσως μέ τήν ἐπανάσταση>.
Ἑπομένως τό <ἀριστερό μπλόκ> πού κυβερνᾶ τήν χώρα (βλέπε καί δηλώσεις
Πολάκη <Σοβιετία θά σᾶς κάνουμε>) εἶναι, ἰδεολογικά τουλάχιστον,
δεμένο μέ τήν ἰδέα μιᾶς ἀνεξάρτητης ὁμοσπονδοποιημένης Μακεδονίας.
Ποιά στάση λοιπόν θά κρατοῦσε τό ΚΚΕ, ἂν τελικά τό θέμα τοῦ ὀνόματος
τῶν Σκοπίων ἒλθει στήν Βουλή καί θά εἶναι αὐτό σύνθετο μέ γεωγραφικό
προσδιορισμό;
Θά ὑπερψηφίση; Μᾶλλον ὂχι, γιατί εἶναι ἀντίπαλο κόμμα, ἂν καί
ὑπερψηφίζοντας θά ἦταν συνεπές πρός τίς παλαιές ἀντιλήψεις του, ἐκτός
ἂν τίς ἒχει ἀποκηρύξει.
Θά καταψηφίση; Μακάρι. Μαζί του καί οἱ 500.000 λαοῦ τοῦ συλλαλητηρίου.
Θά ἀποχωρήσει; Ὂχι ἀσυνήθιστη πολιτικά στάση.
Θά πεῖ <παρών>; Οὒτε κι αὐτό ἀσυνήθιστη στάση στήν Βουλή.
Βλέπετε, ἡ δημοκρατία μας δέν ἒχει…ἀδιέξοδα.
Πάντως ὁ Γ.Γ. τοῦ ΚΚΕ κ. Δ. Κουτσούμπας, μιλῶντας πρό ἡμερῶν στά
Σώματα Ἀσφαλείας τοῦ Περισσοῦ εἶπε ὃτι δέχεται τό ὂνομα <Μακεδονία>
γιά τά Σκόπια μόνο σάν γεωγραφικό προσδιορισμό καί ἐφ᾽ ὃσον
ἐξουδετερωθεῖ ὁ κίνδυνος ἀλυτρωτισμοῦ μέ τήν ἀλλαγή τοῦ Συντάγματος
τῶν Σκοπίων καί ἂλλες ἐγγυήσεις. Ἀλλά ἡ ἒνταξη τῶν Σκοπίων στό ΝΑΤΟ
προϋποθέτει τήν μή ἐπίθεση μέλους ἐναντίον ἂλλου μέλους τῆς Ἀτλαντικῆς
συμμαχίας. Ὡστόσο αὐτό δέν ἐμπόδισε τήν Τουρκική Ἐθνοσυνέλευση νά
θεσπίσει <κάζους μπέλι> γιά τήν Ἑλλάδα ἐξ αἰτίας τοῦ Αἰγαίου, ἢ νά
παραβιάζει προκλητικά τόν ἐναέριο χῶρο καί τά χωρικά ὓδατα τῆς
Ἑλλάδος, ἢ νά εἰσβάλει στήν Κύπρο. Ἂραγε ποιές ἐγγυήσεις μποροῦν νά
ἰσχύσουν γιά τόν ἀλυτρωτισμό τῶν Σκοπίων;
Τό κωμικοτραγικό τῆς ὑποθέσεως εἶναι ὃτι τήν κατάργηση τῶν συνόρων μέ
αἰχμή τοῦ δόρατος τά Σκόπια, ὑποστηρίζει τώρα ἡ ἰμπεριαλιστική
Ἀμερική, πού θέλει ὁπωσδήποτε νά ἐντάξει στό ΝΑΤΟ τά Σκόπια καί τήν
Ἀλβανία.
Ἀλλά ἡ Ἀμερική καί τό ΝΑΤΟ ἦταν πάντα τό κόκκινο πανί γιά τό ΚΚΕ.
Ὁπότε;
Κάνουμε τό χατήρι τῶν Ἀμερικανῶν, πού τελικά ἀποσκοπεῖ στήν ἀλλαγή
συνόρων, δηλαδή στό ὂνειρο τοῦ ΚΚΕ γιά ἀνεξάρτητη Μακεδονία; Διότι, μέ
τυχόν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας στά Σκόπια ἒστω καί μόνο
ὡς γεωγραφικό προσδιορισμό, εἶναι ζήτημα χρόνου νά ἐκδηλωθοῦν οἱ
ἀλυτρωτικές βλέψεις τῶν <ἀπό πάνω> γειτόνων μας.
Ἢ δέν κάνουμε τό… χατήρι τοῦ ΝΑΤΟ καί τῶν Ἀμερικανῶν καί καταψηφίζουμε;
Μπλεγμένα, ὂντως, τά πράγματα.
Καί θ᾽ ἀφήσει τό ΚΚΕ τόν <ἀριστερό> κ. Τσίπρα νά ὑλοποιήσει μέ τήν
ὃποια <δεδηλωμένη> του (εἲπαμε, στίς δημοκρατίες δέν ὑπάρχουν
ἀδιέξοδα), τούς παλαιούς πόθους τοῦ ΚΚΕ γιά ἀνεξάρτητη Μακεδονία καί
Θράκη καί ὁμοσπονδοποίηση; Πού τώρα ὃμως ἡ πολιτική αὐτή ἐντάσσεται
στίς ὀνομασίες πού προτείνει ὁ Μάθιους Νίμιτς; Μύλος.
Λίγες ὧρες πρίν ἀπό τό συλλαλητήριο-σεισμό τῆς Θεσσαλονίκης, ἡ
βουλευτής τοῦ ΚΚΕ καί δημοσιογράφος κα Λιάνα Κανέλη, συνεντευξιαζόμενη
μέ τόν παρουσιαστή τοῦ SKY κ. Γιῶργο Αὐτιά, ἀνέπτυξε κάποιον διάλογο
γιά τό ἐπίμαχο θέμα τοῦ συλλαλητηρίου, πού δέν τόν ἂκουσα ἀπό τήν
ἀρχή, ἀλλά πού κατέληξε στό νά ἀναφωνήσει ὁ δημοσιογράφος ὃτι <Ἡ
Μακεδονία εἶναι μία, καί εἶναι ἑλληνική>.
Ἀλλά καί ὁ πρώην βουλευτής τοῦ ΣΥΡΙΖΑ πού ἀπεχώρησε μέ ἂλλους 24
πηγαίνοντας στό κόμα ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ κ. Στ. Λεουτσάκος παρουσιάσθηκε στό
κανάλι ART γιά νά μιλήσει γιά τό ἐπικείμενο συλλαλητήριο καί γιά τό
ὂνομα. Ὃσες προσπάθειες κι ἂν ἒκανε ὁ παρουσιαστής κ. Μυλωνάκης, ὁ
τέως βουλευτής δέν ἒβγαλε ἀπό τό στόμα του μιά συγκεκριμένη καί
κατηγορηματική ἀπάντηση.
Εἶναι προφανές ὃτι τά ἀριστερόστροφα κόμματα δέν μποροῦν νά ξεφύγουν
ἀπό τίς ἰδεολογικές τους ἀγκυλώσεις.
Ἀφ᾽ ἑτέρου, ἡ χλιαρή στάση τῆς Ἐκκλησίας στό Μακεδονικό, παρά τήν
δήλωση τῆς τελευταίας στιγμῆς ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο ὃτι τόν ἐκφράζει ἡ
ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νά μήν ὑπάρχει τό ὂνομα <Μακεδονία> στήν
ὀνομασία τῶν Σκοπίων, δέν βοηθάει ἰδιαίτερα στήν λύση τοῦ…γρίφου, ὃταν
μάλιστα πολλοί ἱεράρχες δέν ὑπήκουσαν στίς ἐντολές τοῦ Ἀρχιεπισκόπου
καί πῆγαν, πρωτοστατοῦντες μάλιστα μέ ὁμιλίες, στό συλλαλητήριο.
Τά ἂλλα μικρά κόμματα τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος ὑπάρχουν γιά νά
βοηθήσουν τό δόγμα ὃτι <στίς δημοκρατίες δέν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα>.
Ἡ Νέα Δημοκρατία πάλι, μέ τήν ἐπαμφοτερίζουσα στάση της, ἐπιτείνει
μᾶλλον τήν σύγχυση, καί λόγω τοῦ ἰδιαιτέρου βάρους της ὡς αξιωματική
ἀντιπολίτευση.
Φαίνεται λοιπόν ὃτι ὁ κλῆρος γιά τήν ἐπίλυση τοῦ Σκοπιανοῦ βρίσκεται
στά χέρια τοῦ κυρίαρχου Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Καί ὃπως ὃλα δείχνουν,
φαίνεται ὃτι ἀπεφάσισε ὁ πολύ ταλαιπωρημένος <καί πάντοτε προδωμένος>
(κατά τόν ποιτή) αὐτός λαός νά δείξει τήν δύναμή του, ἐγκαταλείποντας,
ἐπί τέλους, τόν καναπέ. Εἲθε.