“La fraternité est une des plus belles inventions de l’hypocrisie sociale. On crie contre les jésuites. Ô candeur! nous en sommes tous” (Gustave Flaubert)
(Η αδελφoσύνη είναι μια από τις πιο όμορφες επινοήσεις της κοινωνικής υποκρισίας. Κραυγάζει κανείς ενάντια στους Ιησουίτες. Ω ειλικρινά! είμαστε όλοι)
Κάποτε κατηγορήθηκε η χώρα μας για τα Greek Statistics.
Σήμερα, η παραποίηση της στατιστικής έγινε η δεσπόζουσα επιστήμη στην υποκρισία της ΕΕ και με το παρακάτω δημοσίευμα έρχονται στην επικαιρότητα τα Deutsche Statictics ή πως ο σημερινός ευρωπαϊκός οικονομικός ναζιστικός Μεσαίωνας με την ατμομηχανή της Γερμανίας κλείνει τα μάτια μπροστά στο επώδυνο κοινωνικό φαινόμενο της ανεργίας, ονομάζοντας το κρέας όσπρια, όπως ακριβώς τον ιστορικό Μεσαίωνα, ώστε μέσα στη λαϊκή λιτότητα να γίνονται εύπεπτα τα ταξικά ανομήματα του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.
Κι’ έτσι όλοι πέρασαν καλά κι εμείς καλύτερα στο ευρωπαϊκό παραμύθι.
Γερμανός οικονομολόγος: Παραποιημένα τα στοιχεία για την ανεργία στη χώρα
ΥΓ
Εν τω μεταξύ, ο ευρωπαϊκός οικονομικός ναζισμός άρχισε να γίνεται προκλητικός, χρησιμοποιώντας απροκάλυπτα δια του στόματος του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Manfred Weber, την ιστορική φράση της “τελικής λύσης” (Endlösung) που χρησιμοποιήθηκε για τους Εβραίους με τον σχεδιασμό της εκτόπισής τους στη Μαδαγασκάρη και σήμερα με διαφορετικά λόγια από τον Manfred Weber για τους πρόσφυγες ως “finaler Lösung der Flüchtlingsfrage” (τελική λύση του προσφυγικού ζητήματος).
http://m.spiegel.de/politik/deutschland/manfred-weber-fordert-die-finale-loesung-der-fluechtlingsfrage-a-1186493.html
Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή Ευρώπη βρίσκεται στις εσχατιές της βαρβαρότητας και της απανθρωπίας και σ’ αυτή την Ευρώπη βρήκε μια θέση επαίτη και βαρκάρη των προσφύγων για την “τελική λύση” και η χώρα μας, σαν τους ψυχοπομπούς των Βαλκυριών (Walküre ή Valkyrja), για να τιμήσω τη γερμανική μυθολογία, που οδηγούν τις βασανισμένες ψυχές των προσφύγων και των μεταναστών στη Βαλχάλλα (Valhalla ή Valhöll), την αίθουσα των σφαγιασθέντων.
Αν και πάντα είχα τις επιφυλάξεις μου με το αγωνιστικό savoir vivre του συγγραφέα του “Αγανακτήστε” (“Indignez-vous!”) Stéphane Hessel, γιατί στη θέση του θα έγραφα το “Επαναστατήστε”, δεν μπορώ να μην αναφέρω μια σκέψη του, που θα μας κρατήσει, τουλάχιστον, άγρυπνους στην κοινωνική ζούγκλα της Ευρώπης:
“Σας εύχομαι όλους, σε καθέναν από σας, να έχετε το λόγο σας της αγανάκτησης. Είναι πολύτιμο. Όταν κάτι σας εξοργίζει, όπως εξοργίστηκα κι εγώ από τον Ναζισμό, τότε θα γίνετε μαχητικοί, δυνατοί και αφοσιωμένοι. Συμπλέει κανείς με το ρεύμα της ιστορίας και το μεγάλο ρεύμα της ιστορίας πρέπει να συνεχιστεί από όλους”
(“Je vous souhaite à tous, à chacun d’entre vous, d’avoir votre motif d’indignation. C’est précieux. Quand quelque chose vous indigne, comme j’ai été indigné par le nazisme, alors on devient militant, fort et engagé. On rejoint le courant de l’histoire et le grand courant de l’histoire doit se poursuivre grâce à chacun”).
Και σήμερα στην Ευρώπη έχουμε τον ίδιο λόγο, που αγανάκτησε τον Stéphane Hessel, τον ναζισμό, που έβγαλε τη στρατιωτική στολή και φόρεσε τη χρηματοπιστωτική γραβάτα και σε λίγες μέρες θα επιβάλει πάλι στη χώρα μας
“βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα υποταγή και δύναμη” (Ελύτης).
ΔΑ