Το καλοκαίρι η Ελλάδα είναι παράδεισος. Για τους άλλους. Οι ιθαγενείς δυο πράγματα οφείλουν να κάνουν: Να φορέσουν το πιο αστραφτερό τους χαμόγελο και να επιστρατεύσουν όλη τους την προθυμία για να ανταποκριθούν στις όποιες επιθυμίες των επισκεπτών μας. Το
είπε η υπουργός τουρισμού, το επεσήμανε και ο κ. Πρετεντέρης.
Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι απλό. Γαλουχημένοι επί δεκαετίες από το εκπαιδευτικό μας σύστημα (τότε που είχαμε τέτοιο) συνηθίσαμε στην ιδέα πως έχουμε ένα εκατομμύριο λόγους να αισθανόμαστε υπερόπτες. Από τα έπη του Ομήρου, τους Ίωνες φυσικούς, τη δημοκρατία του Περικλή, την τέχνη του Ευριπίδη, τον ηρωισμό του Λεωνίδα και την εκστρατεία του Μεγαλέξανδρου μέχρι τον Κολοκοτρώνη του ‘21, τον Δαβάκη της Πίνδου, τα παιδιά του Πολυτεχνείου, την εθνική Ελλάδος που κατέκτησε το «Γιούρο» και την Παπαρίζου που νίκησε στη «Γιουβίζιον».
Με τέτοια μυαλά πως θα ξεπεράσουμε σε συμπεριφορά τους Χαβανέζους που σε περιμένουν στο αεροδρόμιο για να σου περάσουν στο λαιμό το Λέϊς, ένα στεφάνι με λουλούδια; Ή πολύ περισσότερο τους Εσκιμώους που σου προφέρουν τη γυναίκα τους στήνοντας τη γιορτή «το λυχνάρι έξω από το ιγκλού», από την οποία μάλλον προήλθε και η γνωστή μας φράση «κρατάει το φανάρι».
Φανταστείτε τη σκηνή που καταφθάνουν πανευτυχείς οι αξιότιμοι επισκέπτες μας:
● Κινέζοι που έρχονται για να ψωνίσουν αεροδρόμια, λιμάνια, τρένα κι ότι άλλο έχουμε κατεβάσει στο μεγάλο παζάρι του δικού μας Καπαλί Τσαρσί (Ηρώδου Αττικού και Βασιλέως Γεωργίου γωνία).
● Διεθνείς τοκογλύφοι που καταφθάνουν με τα νηολογίου οφσόρ κότερά τους για να ξοδέψουν μερικές χιλιάδες ευρώ στις παραθαλάσσιες σουίτες μας και να εισπράξουν μερικά δισεκατομμύρια τόκους από τις τσέπες μας.
● Ρώσοι που πλούτισαν από τη π@ρνεία, το τράφικινκ και τα ναρκωτικά και ενδιαφέρονται να αναλάβουν και τις εισπράξεις από το φυσικό αέριο.
● Αμερικάνοι που έρχονται να επιθεωρήσουν τα οικόπεδα της ΑΟΖ και να αποφασίσουν αν χρειάζεται να βάλουν τον εξ Ανατολών γείτονά μας να γαυγίσει ή έχουμε επιτέλους κατανοήσει πως τα απανταχού πετρέλαια του πλανήτη είναι ιδιοκτησία τους.
● Γερμανοί που έρχονται να αγοράσουν όσα σπίτια και χωράφια της Μάνης απέμειναν στα χέρια αυτών των τεμπέληδων που παριστάνουν τους Έλληνες. (Μεγάλε Φαλμεράυερ!).
● Και απλοί άνθρωποι, όπως βρετανοί τουρίστες που έρχονται να καταναλώσουν όλα αποθέματα μπύρας στην Καρδαμένα της Κω, να χουφτώσουν τις περαστικές και να αφοδεύσουν στο Αιγαίο.
…Και τι βλέπουν; Εμάς με τα μούτρα κατεβασμένα στο χώμα γιατί μας έδιωξαν απ’ τη δουλειά, γιατί μας φόρεσαν καινούριο χαράτσι ή γιατί κόψανε τη σύνταξη του παππού με την οποία εμείς, ως άνεργοι, κουτσά-στραβά εξασφαλίζαμε ένα χαρτζιλίκι.
Είναι καιρός εκτός από την αναδιοργάνωση του κράτους δια της εκποιήσεως, των εργασιακών σχέσεων δια της κινεζοποιήσεως και των κοινωνικών παροχών δια της καταργήσεως, να αρχίσει και η αναδιοργάνωση των απόψεών μας δια της τηλεοπτικής βλακοποιήσεως. Τα κανάλια να μας καταστήσουν σαφές το ποιος είναι πράγματι ο ρόλος μας μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη και στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό. Και να μας οπλίσουν με επιχειρήματα ώστε να λέμε στους ξένους:
«Είμαστε ένας ευτυχισμένος λαός που ολημερίς χαίρεται τον ήλιο, τη θάλασσα και τη μεσογειακή κουζίνα. Μόνο οι μισοί από εμάς έχουν την ατυχία να δουλεύουν και όλοι οι νέοι μας, χαίρονται τη ξεγνοιασιά της ζωής χωρίς υποχρεώσεις. Αλλά και όσοι εργάζονται δεν έχουν την έγνοια τι θα τα κάνουν τα λεφτά. Τους τα παίρνει όλα το κράτος. Οι κυβερνήτες μας επίσης κάθονται, έχοντας αναθέσει εν λευκώ τα πάντα σε κάτι υπαλληλίσκους των δανειστών. Έχουμε σύνταγμα για να το παραβιάζουμε, δικαιοσύνη θεματοφύλακα της αδικίας και Βουλή που δεν βούλεται. Ζήτω η ζωή! Πάμε στο μπαρ…»
Οι ξένοι δεν ικανοποιούνται μόνο με το να τους γυαλίζουμε τα παπούτσια. Θέλουν και απαντήσεις στις απορίες τους. Παραδείγματος χάριν: τι μυαλά κουβαλάνε οι βιαζόμενοι που αγαπούν τον βι@στή τους.
Δημήτρης Βάρος