Είναι γεγονός ότι τα πλοία στη θάλασσα λόγω του ανέμου, της δύναμης των κυμάτων αλλά και του τρόπου αυτοκίνησής τους γέρνουν. Το πόσο λιγότερο γέρνουν εξαρτάται απο τον σχεδιαστή και τη ποιότητα κατασκευής του. Ο καλός σχεδιαστής σχεδιάζει το πλοίο βάσει προδιαγραφών και λαμβάνει
υπόψη τις συνθήκες στις οποίες θα ταξιδεύει. Ενα απο τα πιό σημαντικά προβλήματα σχεδιασμού είναι η ευστάθεια του πλοίου σε όσο το δυνατό δυσκολότερες συνθήκες πλεύσης. Η ευστάθεια εξαρτάται πλην των τεχνολογικών ευρημάτων που μπορούν επιπλέον να χρησιμοποιηθούν – όπως π.χ. το σύστημα πλοήγησης και πρόωσης – απο το σχήμα και το βάρος του πλοίου. Η ευστάθεια λόγω βάρους αυξάνεται με την αύξηση του βάρους του πλοίου ενώ η ευστάθεια λόγω σχήματος αυξάνεται π.χ. με την αύξηση του πλάτους του πλοίου, με τη προσθήκη πτερυγίων κλπ.
Tο Υ/Β Παπανικολής, όπως βλέπετε στη φωτογραφία, σε σχετικά μικρό ύψος κύματος για τα δεδομένα του Αιγαίου ταξιδεύει σαν ιστιοφόρο σε φουσκοθαλασσιά. Στη Μεσόγειο θα πνιγούν! Είναι προφανές, πώς είτε η ποιότητα των υλικών κατασκευής που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν καλή και σύμφωνα με το σχέδιο είτε έγιναν αλλαγές στον οπλισμό και τη γενική κατασκευή της τελευταίας στιγμής χωρίς προμελέτη είτε η Γερμανική εταιρεία, που σχεδίασε και κατασκεύασε το υποβρύχιο σε αυτά τα χάλια δεν ξέρει απο σχέδιο.
Προσωπικά, δεν έχω πεισθεί για το τί φταίει περισσότερο από όσα προανέφερα, όπως και για το τί “συμφωνίες” ακολούθησαν μετά. Στο Σκάι που ανέδειξε και τον Παπαδήμο ως ηγέτη της χώρας (Μπανανία η χώρα…) έγιναν διάφορες προσπάθειες διελεύκανσης της υπόθεσης αλλά δεν τα κατάλαβα τα “Γερμανικά” τους…
Δεν πιστεύω κανένα από όσους έχουν εμπλακεί στο θέμα. Ούτε υπουργό ούτε δημοσιογράφο ούτε δικαστή ούτε κανένα αφού θεωρώ, ότι η διαφθορά ακουμπάει όχι μόνο τις τσέπες αλλά και το τρόπο σκέψης. Το τελευταίο είναι το χειρότερο.
Το θέμα της ανικανότητας διαχείρισης του προβλήματος, ακόμη και απο στρατιωτικής πλευράς, δεν μπορεί να διαχωρισθεί και απο το γνωστό θέμα “μίζες” ή την αντικαταβολή στη σιωπή με βουλευτικούς θώκους κλπ.
Δέστε πόσος χρόνος χρειάζεται για να “ξανανακαλυφθεί” η λίστα Lagarde, που μπορεί να σταλεί ακόμη και από τις ΗΠΑ (ΔΝΤ). Το είχατε σκεφτεί αυτό;
Δέστε την προκλητική προστασία του Χριστοφοράκου και των εμπλεκομένων δημοσιογράφων και πολιτικών της Siemens απο τη Γερμανία, που σημαίνει “μαζί τα φάγαμε” κ.Σόιμπλε…
Εμπάσει περιπτώσει το υποβρύχιο κακώς παρελήφθη ενώ οι συμφωνίες για τη κατασκευή του απο την αρχική μέχρι τη τελική, που ισχύει τώρα με τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά χρήζουν άμεσης εισαγγελικής παρέμβασης. Οπως ξέρετε όμως, η δημοκρατία στην Ελλάδα δεν λειτουργεί. Η δικαιοσύνη ανακαλύπτει σταδιακά την αντισυνταγματικότητα πολλών νόμων ενώ συμβιβάζεται εύκολα ως πρός τις αβλεψίες της με τις απολαβές των δικαστικών λειτουργών. Για το λόγο αυτό, το άνοιγμα του επαγγέλματος των δικηγόρων και των δικαστών επιβάλλεται. Το δικαστικό λειτούργημα με τέτοιο επίπεδο παρουσίας στο πολίτευμα δεν υφίσταται πλέον. Το καταλάβαμε αυτό;
Το ερώτημα που παραμένει είναι, τί θα πρέπει να αλλάξει στη κατασκευή του Υ/Β Παπανικολή, ώστε να γίνει πιό ευσταθές. Αλλαγή του σχήματος φαίνεται ότι είναι κάτι αδύνατο να γίνει. Μόνη λύση φαίνεται ότι είναι η μετατόπιση εσωτερικά κάποιων συστημάτων (μικρή συνεισφορά στη διόρθωση του προβλήματος ευστάθειας λόγω μικρού αριθμού επιλογών) και η πρόσθεση βάρους στα κατάλληλα σημεία. Το τελευταίο θα έχει σαν αποτέλεσμα την επιβράδυνση κατά 20% περίπου της ταχύτητας του πλοίου.
Οπως καταλαβαίνετε η διόρθωση του προβλήματος του Παπανικολή “διορθώθηκε” – άν “διορθώθηκε” – με την ελάττωση της ταχύτητας του. Αυτό θα έχει και την ανάλογη επιβάρυνση σε θέματα ανίχνευσης του υποβρυχίου.