ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΝΟΥ
Σήμερα αποφάσισα να ασχοληθώ με ένα θέμα που ενοχλεί τους ανθρώπους από την πρώτη εμφάνιση στην γη μας μέχρι και σήμερα. Αυτό είναι η ζήλια.
Πιστεύω να μη κουραστεί ο αναγνώστης από την σύντομη αναφορά που θα κάνω για να δούμε τι λέει πρώτα η επιστήμη για το θέμα και μετά να προχωρήσω στις χριστιανικές θέσεις για καλύτερη κατανόηση.
Σύμφωνα λοιπόν με την ψυχολογία, η ζήλια είναι το θηλυκό του ζήλου.
Στην πορεία οι έννοιες των δύο λέξεων χωρίστηκαν και η ζήλια πήρε τα αρνητικά και ο ζήλος τα θετικά στοιχεία. – Αυτό δεν είναι και απόλυτο σύμφωνα με την πίστη μας. – Η ζήλια σύμφωνα πάντα με την ψυχολογία είναι ένα σύνθετο συναίσθημα που μπορεί να περιέχει : θυμό,άγχος,δυσαρέσκεια,απειλή ή φόβο.(πηγή:www.leniatheodorou.gr)
Για να έλθουμε τώρα στα της πίστης μας.
Κατ’αρχήν πρέπει να χωρίσουμε την ζήλια σε δυο ομάδες. Η μια ομάδα αφορά αυτούς που ζηλεύουν τα φυσικά χαρίσματα και τα υλικά αγαθά που έδωσε ο Θεός στους άλλους και τα οποία αυτοί δεν έχουν. Η άλλη ομάδα αφορά αυτούς που ζητούν την αποκλειστικότητα της αγάπης κάποιου άλλου ανθρώπου .
Αυτή είναι μια αρρωστημένη αγάπη που στερεί την ελευθερία του ατόμου. Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο με αυτή την ομάδα, ίσως γιατί έχει ανάγκη ιατρικής παρακολούθησης και προσευχής βεβαίως.
Σε ότι αφορά τώρα την πρώτη ομάδα,έχω να πω ότι κατά τους πατέρες της Εκκλησίας ο Θεός μας έδωσε την ζήλια, όχι για να επιθυμούμε τα αγαθά και τα χαρίσματα των άλλων ,αλλά να επιθυμούμε να μοιάσουμε στους αγίους.
Που; Μα στις αρετές τους .Να θέλουμε να είμαστε υπομονετικοί όπως αυτοί.Να είμαστε μακρόθυμοι όπως αυτοί και γενικά τις αρετές αυτών να ζηλεύουμε.
Ο εωσφόρος ζήλεψε την δόξα του Θεού,ο Κάιν τον Άβελ και να τα αποτελέσματα.
Μήπως στα μικρά παιδιά πρώτη δεν εμφανίζεται η ζήλια;
Γι’αυτό ας ακούσουμε τον απ.Παύλο που λέει”ζηλούτε τα χαρίσματα τα κρείττονα”(Α Κορ.12 31). Να μην καμαρώνουμε λοιπόν για τα δικά μας χαρίσματα ούτε να φθονούμε τα χαρίσματα των άλλων.Γιατί όπως έγραψα στον τίτλο αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.Kαι ο λόγος είναι ότι με αυτό τον τρόπο καταφερόμαστε κατά του Θεού , επειδή δεν έκανε δήθεν σωστή διανομή των αγαθών και γενικά των χαρισμάτων.
Λέμε πχ : ΕΓΩ άξιζα κάτι παραπάνω από αυτόν,γιατί εγώ να είμαι άρρωστος και οι άλλοι καλά; γιατί,γιατί… Άς προσπαθήσουμε λοιπόν να πετάξουμε αυτή την πικρία από μέσα μας πριν μετατραπεί σε μίσος, γιατί τότε τα πράγματα δυσκολεύουν και το πάθος αυτό δεν θα ξεριζωθεί εύκολα.
Ας καταλάβουμε λοιπόν τι είναι το πραγματικό συμφέρον μας, το οποίο περικλείεται στην προτροπή του Παύλου”χαίρετε μετά χαιρόντων και κλαίετε μετά κλαιόντων“(Ρωμ.12 15).
*ΥΓ Με τον ζήλο θα ασχοληθώ αργότερα.Ας κρατήσουμε τώρα αυτά.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!