Χωρίς ιδιαίτερη σημασία και απαρατήρητη αφήνουμε να περνάει κάθε χρόνο η 6η Απριλίου, η επέτειος της γερμανικής επίθεσης στην Ελλάδα.
Μια επέτειος που κανονικά έπρεπε να την τιμούμε και να την προβάλλουμε παγκοσμίως, για να μην ξεχνά η ανθρωπότητα τα δεινά που υπέστη η χώρα μας επειδή δεν υπέκυψε στη βαρβαρότητά τους!
Οι Έλληνες όμως δεν είναι μνησίκακος λαός και περνούν στο ντούκου την αποφράδα εκείνη απριλιάτικη Κυριακή.
Είπαμε μέσα από την καρδιά μας περασμένα-ξεχασμένα και τους σφίξαμε φιλικά τα χέρι και δουλέψαμε και στις φάμπρικές τους, για να δημιουργηθεί το τέρας του οικονομικού 4ου Ράϊχ.
Ενώ ήταν ακόμη ζεστό το αίμα μας, από τους εκτελεσμένους πατριώτες μας, με εκείνο το Γερμανικό χέρι που συχνά μας στραγγάλιζε, διέλυσε και έκαψε κυριολεκτικά την χώρα μας για τρία χρόνια!
Ρίξαμε στη λήθη την Κάνδανο, τα Καλάβρυτα, το….
Πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο να διαβάσετε τη συνέχεια