Μπήκαμε στην κατάσταση ,στο “mode” του φόβου οικογενειακώς ,γιατί είμαστε οικογένεια εν διαστάσει και μένουμε σε χωριστά σπίτια .
Ανέλαβα εγώ το παιδί ,για να διαφυλαχθεί η άλλη μου κόρη και η μητέρα τους ,στο δικό μου σπίτι .
Αφού εγώ ευτυχώς δεν φοβάμαι ιδιαίτερα ,ανέλαβα να καθησυχάσω το παιδί .
Ξεκίνησαν τα συμπτώματα ,πόνος στον λαιμό ,απώλεια γεύσης ,αδυναμία ,χωρίς πυρετό
Η μητέρα της ευτυχώς επέμεινε να πάρει “αντιβίωση ” ,την οποία και ξεκίνησε αμέσως ,αν και είχαμε την εντύπωση ότι είναι άχρηστη απέναντι στον πανίσχυρο αυτό ιό ,αλλά πάνω στο πρόβλημα ,ευτυχώς το κάναμε ,τις δώσαμε αντιβίωση
Την πρώτη βραδιά ίδρωσε πολύ ,άλλαξε ρούχα από τον ιδρώτα .
Από την επόμενη ημέρα ραγδαία καλυτέρευση και υποχώρηση των συμπτωμάτων μέσα σε δύο ημέρες
Μπήκαμε από την “πολιτική προστασία “ σε καραντίνα βέβαια ,σε ένα κλίμα φόβου και αβεβαιότητας ,που άλλους τους οδηγεί στο “μπόλι “ ..
Παρακολουθώντας τον παρακάτω στρατιωτικό γιατρό ,μπήκα σε σκέψεις και με ζωντανό το παράδειγμα ,το έζησα .
Είναι πολύ περίεργο ,αλλά στην περίπτωση μας ίσχυσε και δικαιώνεται ο στρατιωτικός γιατρός για τα λεγόμενα του .
Σας περιγράφω το γεγονός όπως το ζήσαμε και εσείς είναι στο χέρι σας τι θα κάνετε ,ο καθένας μπορεί να κάνει και να πιστέψει ότι θέλει .
Δεν θα μας βγάλουν όμως και τρελούς …
Ελεύθεροι είμαστε ,αλλά το θέμα είναι αν παραμένουμε σκεπτόμενοι και “λογικοί” ;
Γιατί είναι φορές που η “διαστροφή” στην ανθρώπινη λογική είναι κατεστραμμένη και μη αναστρέψιμη .
Δεν μπορεί να ξεχωρίσει την ΑΛΗΘΕΙΑ από το ψέμα .
Όταν συμβαίνει και μαζικά λέγεται “παράκρουση” και δυστυχώς εκεί οδηγηθήκαμε
Μετά την “παράκρουση” πάντα όμως έρχονται οι ‘“κρεμάλες” …
Φιλικά
Ανώνυμος