ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΝΟΥ
Στο άρθρο μας της προηγούμενης Κυριακής κάναμε μια συγκριτική μελέτη του φαινομένου Ερντογάν και του Αδόλφου Χίτλερ, παραθέτοντας αντικειμενικά στοιχεία για την πολιτική πορεία των δυο ανδρών.
Δεδομένης της σοβαρότητας του θέματος για την εθνική ασφάλεια της Κύπρου και της Ελλάδας αλλά και για την περιφερειακή και παγκόσμια ειρήνη, δεν ήταν λίγοι οι Έλληνες που αντέδρασαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αρνητικά στο άρθρο, με ορισμένους εξ αυτών να έχουν περίπου ως πρότυπο ηγέτη τον Ερντογάν και να εκφράζουν τη λύπη τους γιατί η Ελλάδα δεν έχει έναν τέτοιο πολιτικό ηγέτη.
Το αναφέρω, γιατί θεωρώ ότι έχει τη σημασία του και ενδιαφέρει τους αναγνώστες μας.
Όμως πριν στεγνώσει το… μελάνι του άρθρου μας, είδαμε με σχετική έκπληξη στην τουρκική ιστοσελίδα artıgerçek, με αναδημοσίευση στο ahvalnews.com, άρθρο του İşxan Miroyev, με τίτλο «Όπως δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τον Χίτλερ, έτσι δεν θα σταματήσει και ο Ερντογάν. Ο Ερντογάν βαδίζει προς τον πόλεμο».
Επειδή το θέμα αφορά την περιφερειακή ειρήνη αλλά και την εθνική ασφάλεια της Κύπρου και της Ελλάδας, παρουσιάζουμε τη μετάφραση ορισμένων τμημάτων του άρθρου:
Ο Ερντογάν κινείται ακάθεκτος προς τον πόλεμο. Μάλλον ο Μουσταφά Κεμάλ δεν τον αφήνει να ησυχάσει, και θέλει να γίνει ο δεύτερος πατέρας των Τούρκων. Και αυτό θέλει να το πετύχει με την παλινόρθωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την ένωση όλων των τουρκικών λαών υπό την ηγεσία του. Δεν τον σταματά κανένα εμπόδιο. Οποιαδήποτε παραχώρηση της Ευρώπης και της Ρωσίας την εκλαμβάνει ως αδυναμία, και αυτό του ανοίγει την όρεξη. Όπως η Συμφωνία του Μονάχου δεν σταμάτησε τον Χίτλερ, έτσι τίποτα δεν θα σταματήσει και τον Ερντογάν.
Η Τουρκία θα επωφεληθεί από την αποδυνάμωση της Ρωσίας και θα διεκδικήσει τον Β. Καύκασο, το Μπασκουρδιστάν, το Ταταρστάν, και θα φθάσει μέχρι τη Γιακουτία.
Η ένταση στο διεθνές σκηνικό αυξάνεται, και οι πολιτικοί απειλούν με πόλεμο – ακόμα και με πυρηνικό. Η γενιά που έζησε τον πιο φοβερό πόλεμο του 20ού αιώνα έφυγε, και η τωρινή γενιά θεωρεί ότι το να παίζεις «πολεμικά παιχνίδια» δεν είναι κάτι τόσο σοβαρό.
Όμως αυτό είναι για το εσωτερικό της Τουρκίας. Ποτέ δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι στις ΗΠΑ, αυτό είναι αδύνατο.
Η Τουρκία είναι γεμάτη με βάσεις των ΗΠΑ, ο τουρκικός στρατός είναι εξοπλισμένος με ΝΑΤΟϊκά (δηλαδή αμερικανικά) όπλα, οι ΗΠΑ έχουν επενδύσει πολλά στην Τουρκία. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις ποιος μπορεί να μιλήσει για αυτονομία του ηγέτη της Τουρκίας;
Ο Ερντογάν είναι ο Χίτλερ της Τουρκίας. Μέχρι σήμερα έχει συλλάβει 9.000 αξιωματικούς του τουρκικού στρατού. Οι μαζικές συλλήψεις αξιωματικών συνεχίζονται, όπως και πιέσεις στην αντιπολίτευση, ενέργειες που εμπεδώνουν το δικτατορικό του καθεστώς.
Όλα αυτά σας θυμίζουν τίποτε; Ο Χίτλερ, τη «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών», στις 30 Ιουνίου 1934, με την υποψία προετοιμασίας πραξικοπήματος εναντίον του, κατέστρεψε τις μονάδες SA του Ερνστ Ρεμ μέσα σε μια νύχτα.
Μετά από αυτό έγινε αδιαμφισβήτητος δικτάτορας.
Ορισμένοι αναλυτές λένε ότι θα πρέπει να διατηρήσουμε την ειρήνη με την Τουρκία πάση θυσία και «να μην επιτρέψουμε μια πολεμική σύγκρουση χριστιανών και μουσουλμάνων». Όμως όλοι γνωρίζουν ότι οι σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας είναι μια ιστορία εναλλασσόμενων πολέμων. Αυτό έτσι ήταν και έτσι θα συνεχιστεί. Θυμηθείτε πόσοι ρωσοτουρκικοί πόλεμοι έγιναν. Θυμηθείτε το ρόλο των Τούρκων στον Πόλεμο της Κριμαίας, την απελευθέρωση των Σλάβων των Βαλκανίων από τον τουρκικό ζυγό, την υποστήριξη της Τουρκία στη Γερμανία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρά την υποτιθέμενη ουδετερότητά της.
Δημοσιεύεται στην εφημερίδα δημοκρατία και το Pontos-news
