ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΝΟΥ
Γράφει η Κατερίνα Χατζηθεοδώρου
Βρίσκομαι την Κυριακή της Ορθοδοξίας σε έναν ναό κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας. Καθώς προσεύχομαι από καρδιάς (και τότε τα δάκρυα τρέχουν βροχή!), μου προσφέρθηκε άνωθεν ένα δώρο. Ένα δώρο που δεν το περίμενα ούτε το είχα ζητήσει. Σε μια νοητική αναλαμπή μου υποδείχτηκε η αληθινή σημασία της λαϊκής δοξασίας για την ανάσταση του βασιλέως και Αγίου Ιωάννη Βατάτζη. Και του σπαθιού του που θα βγει ολοκληρωτικά από το θηκάρι του όταν αυτός αναστηθεί.
Αν αυτή η δοξασία ερμηνευτεί στην κυριολεξία της, τότε μάλλον δεν κατανοήθηκε ο συμβολισμός της. Ας αναλογιστούμε κάτι: ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστὀς ανεστήθη μόλις την τρίτη ημέρα από της παραδόσεως του Πνεύματός του στον Πατέρα Του/μας. Ως εκ τούτου πώς είναι δυνατόν να αυτοαναστηθεί ο βασιλεύς Βατάτζης αιώνες μετά την αποδημία του; Πώς είναι δυνατόν να συντελεστεί ένα τέτοιο θαύμα, υπέρτερο και από την ανάσταση του Χριστού;
Και ιδού το άνωθεν δώρο, που αναπάντεχα μου δόθηκε. Ο Ιωάννης Βατάτζης αντιπροσωπεύει τον συλλογικό Έλληνα. Μόνον όταν ο συλλογικός Έλληνας ξυπνήσει από τον λήθαργό του και βγάλει το σπαθί που κρύβει μέσα του από το θηκάρι του, αποφασισμένος να το χρησιμοποιήσει σε όλα τα επίπεδα που χρειάζεται να αγωνιστεί με σπαθί, τότε μόνον θ’ αλλάξουν όλα στην Ελλάδα!
Όπως ήταν φυσικό, αρκετά συγκινημένη από τη δύναμη αυτού του «εξ’ ύψους» μηνύματος, όταν βγήκα από το ναό άρχισα να κάνω κι άλλες σκέψεις, χωρίς να μπορώ να διακρίνω αν ήταν δικές μου ή σταλμένες άνωθεν. Φρονώ πως συνέβαινε το δεύτερο, αλλά ας το κρίνετε εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές.
Σκέφτηκα πως αρχαιόθεν η λαϊκή μυθοπλασία προσωποποιεί φυσικές ή θείες δυνάμεις. Εξ’ άλλου η Φύσις μέρος των θείων ενεργειών είναι. Και όσοι πιστεύουν ότι η Φύσις είναι η απαρχή των απάντων, σε ένα μέρος του θείου πιστεύουν μην μπορώντας να διακρίνουν, έστω νοητικά, το Όλον του Τριαδικού Θεού.
Η λαϊκή μυθοπλασία στην προκειμένη περίπτωση προσωποποίησε την δύναμι, την τεράστια ενέργεια του συλλογικού, το τονίζω: του ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ, ΕΛΛΗΝΑ σε έναν άνθρωπο, τον Ιωάννη Βατάτζη! Και γιατί στον Ιωάννη Βατάτζη; Διότι σε αυτόν διέκρινε σχεδόν όλα τα υψηλά χαρακτηριστικά του συλλογικού Έλληνα. Την βαθειά πίστη στον Τριαδικό Θεό, την εξαιρετική γενναιότητα στις μάχες, την φρόνηση στον χειρισμό των προκλήσεων του γήινου βίου, τον εξόχως ελεήμονα χαρακτήρα του. Είναι γνωστό ότι έχει αποδοθεί σε αυτόν το προσωνύμιον «Ελεήμων».
Θεωρώ ότι προσονομάστηκε έτσι επειδή στα όρια της ισχύος του επεδίωκε την κοινωνική δικαιοσύνη, η οποία είναι απόρροια της Θείας Δικαιοσύνης και σε άμεση σχέση με αυτήν. Επεδίωκε δηλαδή να εξαλείψει την φτώχεια από το βασίλειό του και να δώσει πόρους ζωής και ευκαιρίες για όλους, στο μέτρο του ανθρωπίνως δυνατού. Ασφαλώς δεν θεωρούσε αρκετό το να στείλει φαγητό και λίγα νομίσματα σε κάποιους φτωχούς. Ίσως έπραττε και αυτό, αλλά το «Ελεήμων» για έναν βασιλέα είναι πολύ πιο περιεκτική έννοια. Για όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του, το συλλογικό ασυνείδητο των τότε εξαιρετικά απελπισμένων Ελλήνων, (μετά το 1453 γεννήθηκε ο θρύλος αυτός) τον επέλεξε να εκπροσωπήσει τον συλλογικό Έλληνα, τούτο πράττοντας ασφαλώς κατά Θεία Έμπνευση.
Πριν πάμε «στο σπαθί και το θηκάρι» του Ιωάννη Βατάτζη, ας ρίξουμε μια ματιά στην πατρίδα μας την Ελλάδα σήμερα. Μα θα μου πείτε εδώ συμβαίνει κοσμοχαλασιά, με την Ελλάδα θα ασχοληθούμε; Ναι, με αυτήν. Γιατί αυτή μας αφορά άμεσα και γιατί αυτή πρέπει μέσα στις επερχόμενες καταιγίδες να βρει τη δύναμη να ζήσει. Και να ζήσει Ελεύθερη.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει πλέον νοήμων Έλλην που να μην διακρίνει καθαρά ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό απηνή και μακροχρόνια πολιορκία από τις πλανητικές σκοτεινές δυνάμεις (ονομάστε τις και εωσφορικές) και τα επί Γης υποχείριά τους με στόχο την εξόντωσή της. Όχι βέβαια ως εδαφική επικράτεια αλλά ως πάτρια γη των Ελλήνων, στερώντας την από τα γηγενή τέκνα της. Μακραίων και απαρασάλευτος στόχος που υπηρετείται πιστά από όλες τις γενιές «Ελλήνων» πολιτικών, αφ’ ότου οι επικεφαλής των εωσφοριστών κατάφεραν να δολοφονήσουν τον Ιωάννη Καποδίστρια -αρχετυπικός ΕΛΛΗΝ και αυτός!
Η πολιορκία αυτή κυκλώνει τα πάντα που αφορούν την ζωή του Έλληνα. Περικυκλώνει με πολλούς τρόπους, που δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε, την οικονομική του θέση. Περικυκλώνει την νοητική και πολιτισμική του υπόσταση, με άκρως δαιμονικές μεθόδους και με κύριους στυλοβάτες το σύστημα «Παιδεἰας» και αυτό των ΜΜΕ με προεξάρχουσα την «ελληνική» τηλεόραση. Αυτοί οι δύο μεγαπυλώνες του συστήματος αποτελούν τον νοητικό και πολιτισμικό οδοστρωτήρα των πάλαι ποτέ ευφυέστατων και πεπολιτισμένων Ελλήνων.
Το σύστημα έχει επίσης σημαντική διείσδυση στο διαδίκτυο, το οποίο όμως ακόμα κρατά μια σχετική αυτονομία . Αλλά πολιτισμό το διαδίκτυο δεν μπορεί να αναπτύξει πρωτογενώς, επειδή πεδίο δράσης του ασφαλώς δεν είναι ούτε η διαφύλαξη της παράδοσης, ούτε η ανάπτυξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ωστόσο, το υγιές κομμάτι του σίγουρα αναπτύσσει στον χρήστη την κριτική σκέψη και την ικανότητα ανάλυσης-σύνθεσης.
Κυκλώνει το σύστημα ακόμη και την ψυχή του ΕΛΛΗΝΑ με πολύ σκοτεινούς και εξειδικευμένους τρόπους, των οποίων η οξύτητα και η αναλγησία δεν έχουν όρια. Τραγικά κορυφαία παραδείγματα τα πολύνεκρα δυστυχήματα στο Μάτι και στα Τέμπη, ψυχοτρόπα και ψυχοφθόρα εξ’ ίσου. Αλλά έχουν μια πολύ σημαντική παράπλευρη απώλεια για τους επικυρίαρχους: μας υποδεικνύουν με ποιους ακριβώς έχουμε να κάνουμε.
Περικυκλώνει και την ίδια την σωματική υγεία και βιοενέργεια του Έλληνα, αυξάνοντας την τοξικότητα στον αέρα (αεροψεκασμοί με βαρέα μέταλλα), όθεν στο νερό και την τροφή. Επί πλέον τοξικά παρασιτοκτόνα και φάρμακα, μεταλλαγμένα είδη και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Τώρα πρόσθεσαν το 5G και «το γλυκό έδεσε».
Και σαν να μην έφθαναν αυτά, εξαπολύει και έναν ιό και το συνακόλουθό του εμβόλιο, φροντίζοντας να πνίξει κάθε κορυφαία επιστημονική φωνή που κραυγάζει ότι για τον μεν υπάρχουν επιτυχή θεραπευτικά πρωτόκολλα, για το δε πως είναι άκρως επικίνδυνο. Και τα μέτρα του συστήματος, δήθεν για να μας σώσουν από τον Covid-19 μέσα σε μια δικτατορική λαίλαπα παράνοιας, κρυψίνοιας και προπαγάνδας , έλιωναν τα πάντα: νου, ψυχή και σώμα. Το Πνεύμα, ωστόσο, όταν έχει «σκηνώσει» μέσα στον άνθρωπο, («ελθέ και σκήνωσον εν ημίν» δεν προσευχόμαστε προς το Πνεύμα το Άγιον;) είναι βέβαια ακλόνητο, το ίδιο και ο άνθρωπος της Χάριτός Του.
Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε ως παράγοντα διάλυσης όλων των συνιστωσών του ανθρώπου το «σύστημα» της Οικουμενιστικής Διοικούσας Εκκλησίας η οποία βάλλει έμμεσα και άμεσα εναντίον της Ορθοδόξου Πίστεώς μας. Ας θυμηθούμε τι συνέβη με κορωνοϊό και εμβόλια. Εδώ ο πρωταρχικός στυλοβάτης του πολιτικού συστήματος (μπροστά ακόμα και από την συστημική τηλεόραση) στο να επιβάλει την θέλησή του στους Έλληνες ήταν το Εκκλησιαστικο-διοικητικό σύστημα εξουσίας.
Αντικατέστησε το σύστημα αυτό την πίστη στον Τριαδικό Θεό με δήθεν πίστη στην «επιστήμη και στις εντολές του καθεστώτος τάχα για το κοινό καλό! Αλλά όλο αυτό είναι έλασσον, εμπρός σε αυτά που υπούλως πράττει, κατά τις εντολές του παγκόσμιου Εωσφορικού συστήματος Εξουσίας, για να μας φέρει υπό τον Πάπα και εν αγαστή «αδελφότητι» με κάθε άλλη θρησκεία, αίρεση, υποαίρεση και ανθυποαίρεση.
Η μέθοδος του σιγανού βρασίματος του βατράχου έχει αποδειχτεί αληθινό χρυσάφι για όλες τις εξουσίες. Σιγά-σιγά και μεθοδικά ο λαός συνηθίζει τα πάντα. Ούτε καν παίρνει χαμπάρι ότι τον σιγοβράζουν, όπως ο βάτραχος. Πρώτα η επίσκεψη και η δήθεν συγγνώμη, μετά οι συμπροσευχές, μετά οι συνλειτουργίες, μετά το κοινό Πάσχα και μετά… είναι πλέον πολύ αργά, βρισκόμαστε υπό Πάπα. Τότε επί τέλους το ανακοινώνουν επίσημα και… με την σφραγίδα του μεγάλου Ποντίφηκα. Μη γένοιτο, Χριστέ μου! (Αλήθεια γιατί τον λένε ποντίφηκα; Γεφυραίος είναι;)
Όταν, λοιπόν,τα αρπακτικά μεθοδικά και προγραμματισμένα πάρουν και το τελευταίο ευρώ (π’ αναθεμάτο το διαβολονόμισμα, γεμάτο «στοές και γέφυρες» είναι – και ο νοών νοήτω) μέσα από την τσέπη του Έλληνα, αλλά και όλων των Δυτικών λαών. όταν του λιώσουν τον νου και τον πολιτισμό του με κατ’εξοχήν σφοδρή επίθεση στην γλώσσα του, που είναι η ρίζα και του νου και του πολιτισμού του. όταν του διαλύσουν την ψυχή από φόβο και οργή που δεν βρίσκουν διέξοδο (Κορωνοϊός, Μάτι , Τέμπη…) και τόσα άλλα «εσκεμμένης τρέλας» που επιφέρουν νάρκωση νου, ψυχής και ενίοτε θάνατο του σώματος, πώς είναι δυνατόν ο Έλληνας να αισθάνεται -και να είναι- ελεύθερος; (Στην παράγραφο αυτή παρακαλώ να θεωρήσετε τις τελείες ως άνω τελείες).
Οι Μεσολογγίτες, σωματικά έγκλειστοι, μάχονταν την πείνα μέχρι το τελευταίο σπυρί τροφής: «λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει». Περικυκλωμένοι αυτοί ως προς τη φυσική τους υπόσταση, όμως το μυαλό και η ψυχή τους ήσαν δυνατά, γενναία, ελεύθερα. Γι’ αυτό και ο Διονύσιος Σολωμός τους χαρακτηρίζει, με την διεισδυτικότητα ενός μεγάλου ποιητή, οι: «ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ»
Σήμερα το Δυτικό σύστημα (όχι όμως παγκόσμιο όπως θέλουν να το εμφανίζουν) και ο πιστός λακές του το εγχώριο, έχουν κλείσει ερμητικά όλες τις πύλες διά μέσου των οποίων θα μπορούσαν οι Έλληνες να διαφύγουν προς την ελευθερία και την ζωή τους. Ποια πύλη και ποιόν τρόπο αμυντικής επίθεσης θα μπορούσαν να επιλέξουν, ώστε να σπάσουν την πολιορκία θανάτου μέσα στην οποία έχουν παγιδευτεί;
α. Να απευθυνθούν στην Δικαιοσύνη; Έχει αποδειχτεί εντελώς μάταιο, όταν απέναντι στον Έλληνα είναι το σύστημα. Η Δικαιοσύνη για πολλούς λόγους, κρυφούς και φανερούς, είναι πλήρως ταυτισμένη με το ελληνόφωνο (πες το και ψευτορωμαίικο) σύστημα εξουσίας, το οποίο «συνταγματικά» μεν, αλλά πλήρως αντισυνταγματικά βάσει ενός σωστού Συντάγματος, εκλέγει την ηγεσία της! Ας το δούμε κατάματα. Πύλη ασφυκτικά κλειστή η Δικαιοσύνη προς διαφυγή των Ελλήνων από τις τανάλιες που ασκεί επάνω τους το σύστημα.
β. Να περιμένουν τις εκλογές για να τιμωρήσουν τις εκάστοτε πολιτικές μαριονέτες, ανακατεύοντάς τες σαν τραπουλόχαρτα; Αυτό σίγουρα θα ήταν το «τελευταίο ανέκδοτο», αν δεν ήταν τόσο θανάσιμα τραγικό! Όλα τα κόμματα με προοπτική βουλευτικής εξουσίας αλλά και τα πλείστα των «μικρών» ανήκουν μέχρι μυελού οστών στο σύστημα, κρυφά ή δεδηλωμένα ένεκα λόγων και πράξεων. Επί πλέον, είναι μέγεθος «βεβαιωμένο» η νοθεία των αποτελεσμάτων αλλά και το ψυχονητικό μασάζ του λαού πριν τις εκλογές με όργανο τις ψευτοδημοσκοπήσεις, προϊόν νοθείας και αυτές.
Κι αν ακόμη αποφασίσουν όσοι κατανοούν την συμπαιγνία των «σκοτεινο-ελίτ» να μην προσέλθουν στην κάλπη, μία τρύπα στο νερό επιχειρούν να ανοίξουν. Αυτή η επιλογή θα είχε αποτέλεσμα, αν όλοι οι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους αποφάσιζαν να μην ψηφίσουν. Αυτό όμως είναι ανέφικτο. Ένα 20- 25% εξ’αυτών θα ψηφίσουν οπωσδήποτε, είτε από μυαλὀ-κουκούτσι είτε διότι είναι ταυτισμένοι με το σύστημα από συμφέρον ή χρωματική συγγένεια προς αυτό.
Θα ψηφίσουν δηλαδή οπωσδήποτε όλοι οι σκοτεινοί «τύποι», που το σύστημα τους προωθεί και τους κανακεύει. Με καταστροφικό για την κοινωνία των Ελλήνων αποτέλεσμα να κουμαντάρουν τα τσιράκια του Αρχισκοτεινού, οι εντολείς του 25%, το 75% των Ελλήνων και να μην μπορεί να κουνηθεί φύλλο, βάσει Συντάγματος. Όσοι διαμαρτυρηθούν θα «επιδιώκουν» την ανατροπή του πολιτεύματος! Να το χαιρόμαστε το Σύνταγμα της «Ελλάδος» (και όχι των Ελλήνων), αυτήν την βαρειά αλυσίδα σε κάθε πύλη εξόδου προς την λευτεριά μας. Εξ’ όλων αυτών εξάγεται πηγαία το συμπέρασμα ότι και η πύλη των εκλογών είναι ερμητικά κλειστή.
Κάνω εδώ μια παρένθεση για να εκφράσω την άποψή μου στο θέμα αυτό. Είναι πιο σοφό να πάμε στις κάλπες και να ψηφίσουμε ένα μικρό κόμμα, αν στο πρόγραμμά του δηλώνει έξοδο από αυτήν την ανεξέλεγκτη δαιμονοφωλιά, την Ε.Ε. Αυτή είναι βασικό στέλεχος του δυτικού συστήματος εξουσίας που μας περισφίγγει με θηλιά θανάτου. Και μην πει κάποιος ότι η πολιτική εξουσία στην Ελλάδα θα μπορούσε να πράξει το οποιοδήποτε καλό για τους Έλληνες ακόμη και αν το ήθελε, όσο βρίσκεται μέσα στην παγίδα θανάτου της Ελλάδος που ονομάζεται Ε.Ε.
Μας κοροϊδεύουν ασύστολα τα κόμματα που εκδίδουν προγράμματα δήθεν βελτίωσης της ζωής μας και δεν υπάρχει ρητός όρος σε αυτά περί αποχώρησης της Ελλάδος από την Ε.Ε. Έχω εντοπίσει ένα μικρό κόμμα που έχει αυτόν τον όρο στο πρόγραμμά του, αλλά δεν θα το αναφέρω, για να μην θεωρηθεί ότι κάνω προπαγάνδα υπέρ κάποιου κόμματος. Θα ήταν όμως ευχής έργον, αν θα μπορούσαμε πολλοί Έλληνες να συνεννοηθούμε και να ψηφίσουμε το ίδιο μικρό κόμμα, που θα μας αντιπροσωπεύει κάπως σωστά μέσα στη Βουλή του ψευτορωμαίικου, «τραβώντας του και το αυτί» αν όχι.
Τρίτη πύλη και να δούμε αν αυτή είναι κλειστή ή ανοιχτή: ο δρόμος. Ή μάλλον, οι δρόμοι. Απεργίες, πορείες, συλλαλητήρια, συνθήματα, ντουντούκες, πανό… Αν αυτά είναι αδύναμα, τουτέστιν μικρής συμμετοχής, το σύστημα περιμένει ήρεμα να ξεφουσκώσουν. Αν έχουν δυναμική, τότε οι παρακρατικοί κουκουλοφόροι, που φορούν και τον ιδεολογικό ψευτομανδύα του αναρχοαριστερού, θα δώσουν νομιμοφανές δικαίωμα στις δυνάμεις καταστολής να χτυπήσουν χωρίς έλεος. Για να μην διασαλευτεί «η τάξις και ασφάλεια»! Ποιών άραγε; Ρητορικό το ερώτημα.
Συμβαίνει και κάτι άλλο. Τα αιτήματα των κινητοποιήσεων είναι τόσο ξεκομμένα από τον κεντρικό στόχο, τουτέστιν την ολοκληρωτική ήττα του συστήματος και το ξελευτέρωμα από τα σκυλίσια δόντια του της ζωής μας, ώστε προκαλούν λύπη σε κάθε νοήμονα Έλληνα. Είναι σαν κάποιος να σου έχει περάσει θηλιά στο λαιμό και εσύ να τον εκλιπαρείς να σου δώσει ένα κομμάτι ψωμί επειδή πεινάς…! Ποιος, λοιπόν, εχέφρων άνθρωπος μπορεί να πιστέψει ότι αυτή η πύλη είναι ανοιχτή; Θεόκλειστη είναι, ή μάλλον δαιμονόκλειστη!
Παρά ταύτα, προσωπικά αισθάνομαι σεβασμό και δέος μπρος στις παρούσες κινητοποιήσεις για το «δυστύχημα» στα Τέμπη. Αυτές δεν ζητούν «ψωμί». Αυτές, επιτέλους, αρχίζουν να κατανοούν την «κοινή μας μοίρα» ως Ελλήνων. Η μοίρα των νεκρών στα Τέμπη βιώθηκε από τους Έλληνες ως η κοινή μοίρα όλων μας. Και αυτό το βίωμα αποτελεί ένα μεγάλο ορόσημο στην ψυχική και πνευματική ανέλιξή μας. Και θα δούμε παρακάτω πώς σχετίζεται αυτό με το ξεγύμνωμα του σπαθιού μας.
Υπάρχουν, ωστόσο, πολλά σκοτεινά σημείο στο δυστύχημα αυτό. Εξ’ αιτίας αυτών από πολλούς δεν θεωρείται τυχαίο, αλλά καλά προγραμματισμένο. Αν συμβαίνει έτσι, τότε αποτελεί μονόδρομο το λογικό συμπέρασμα ότι οι πολιορκητές μας κάτι πολύ σοβαρό επιδιώκουν, στο βωμό του οποίου θυσίασαν τον πιο πιστό τους υπηρέτη, τον νυν πρωθυπουργό. Και είναι επίσης λογικό να πάει η σκέψη μας στα ελληνοτουρκικά και στο μυστικό χρονικό/πολιτικό διάγραμμά τους, που μόνον αυτοί γνωρίζουν αφού αυτοί το έχουν σχεδιάσει εν κρυπτώ και παραβύστω.
Το φανερό σε μας προς το παρόν και απολύτως σίγουρο είναι ότι οι εκλογές μετατέθηκαν χρονικά προς τα εμπρός. Αν μέσα στο χρόνο που τους παρέχει αυτή η μετάθεσις (εφ’όσον και οι δεύτερες πηγαίνουν μπροστά) συμβεί «πολεμικό επεισόδιο», τότε ας δούμε τι λέει το Σύνταγμα «μας»:
Αρθρο 48 παρ.1 «Σε περίπτωση πολέμου…η Βουλή…αναστέλλει την ισχύ του συνόλου ή μέρους των διατάξεων των άρθρων 5 παρ.4, 6,8,9,11, 12 παρ.1 έως και 4 κτλ…» Όλα αυτά τα άρθρα που αναστέλλονται αφορούν ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα, με μέγιστη χρονική ισχύ της αναστολής 15 ημερών και εγκρίνονται από τα τρία πέμπτα των βουλευτών.
Πάμε τώρα στην παρ.3 του ίδιου άρθρου. «Η διάρκεια των κατά τις προηγούμενες παραγράφους μέτρων μπορεί να παρατείνεται ανά 15ήμερον μόνο με απόφαση της Βουλής, η οποία συγκαλείται ακόμα και αν έχει λήξει η βουλευτική περίοδος ή η Βουλή έχει διαλυθεί.» Οι παρατάσεις όμως, κατά το ίδιο άρθρο παρ.6, εγκρίνονται με απλή πλειοψηφία των βουλευτών. Θαρρώ ότι μέσα σε όλα αυτά κάτι παίζεται, που ακόμα δεν το ξέρουμε.
Και ένα δεύτερο είναι σίγουρο. Το ότι αν από «λάθος» των γενναίων, χαμηλόβαθμων υπερασπιστών της πατρίδος μας το στημένο επεισόδιο μεταβληθεί σε καθολική σύρραξη, τότε θα εξαπολυθεί εναντίον των Ελλήνων ο μυστικός στρατός που κρύβουν οι Τούρκοι ανάμεσα στους εποίκους της πατρίδος μας, ελέω των διαδοχικών «ελληνοποιημένων» πολιτικών, εντολοδόχων του εωσφορικού κέντρου εξουσίας. Το ότι θα μας επιτεθούν και εκ των έσω οι εχθροί της Ελλάδος δεν είναι αυθαίρετος ισχυρισμός, το υπαγορεύει η κοινή λογική.
Τέλος Α΄μέρους
