ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΝΟΥ
Εις Οίμον & η ακαταμάχητος γοητεία του μεταφήτου
Το 2014 παλαιότερος εμού διαδικτυακώς (και όχι μόνον) αγωνιζόμενος αδελφός υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, μου εξιστόρησε τα εμπόδια κατά την αδυναμία του να φέρει εις αγαστήν/αδελφικήν συνεργασίαν ορθοδόξους ιστοσελίδες και ιστολόγια, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ήθελαν να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου. Καίτοι ορθόδοξοι, ακόμα “ζούσαν” με τον Μωσαϊκόν Νόμον. Μετά 8 χρόνια διαπιστώνω τα ίδια και απαράλλακτα. Ας δούμε την επί μακρόν αναιτίως και εμπαθώς δεχθείσαν όχλησιν, παρόλην την προσπάθεια να μην ανταποδώσω χάριν του ορθοδόξου φρονήματός μου.
“Ανώνυμε” αδελφέ Ρωμανέ,
δράττομαι της ευκαιρίας να σου εκφράσω εκ βάθους καρδίας απείρους ευχαριστίες, για τα μοναδικά στάδια ορθοδόξου αθλήσεως, που μου προσέφερες το τελευταίο 15μηνον. Πραγματικώς δεν έχω λόγια ευχαριστίας αντάξια της θεοφιλεστάτης αδελφικής προσφοράς σου. Εξηγώ :
Προ 3 ετών, με σεβασμόν σε γνώρισα ως διαχειριστήν της ιστοσελίδος Οίμος-Αθήνα και σου εμπιστεύθηκα αρκετά άρθρα μου, απηχούντα τα Ελληνορθόδοξα ιδεώδη μου, με στόχον την συμβολήν εις την ανάτασιν του δοκιμαζομένου Γένους μας από την διαρκή και ανησυχητική καταβαράθρωσιν. Ομολογώ ότι με εδέχθης με αγάπη και δημοσίευσες άνευ αλλαγών όλα τα άρθρα μου. Παρά ταύτα υπήρξαν δυο αρνητικά σημεία, που δεν έδωσα τότε σημασία, λέγοντας “δεν βαριέσαι, ξέρει αυτός, θα με αναδείξει αστέρα πρώτου μεγέθους, ασχέτως αν δεν έχω καθόλου (μα καθόλου) λογοτεχνική στόφα”. Διότι βεβαίως διαβαίνοντας την είσοδον είδα επιγραφομένην την ιστοσελίδα ως “ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ” και όχι “ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΝ” ούτε διάβασα κάπου “ΑΥΣΤΗΡΩΣ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΣΤΟΦΑ”.
Το πρώτο σημείον ήταν ότι υπερτίτλιζες κάθε άρθρον, πολλάκις αταίριαστα με το νόημά του. Δεν το εξέλαβα προσωπικώς, αφού το ίδιο έπραττες παντού. Το δεύτερον ήταν ότι μου εξελλήνισες το “αντώνυμον” (και όχι ψευδώνυμον, όπως κακώς έχει επικρατήσει – έτσι λέει λογοτεχνικός και καλλιτεχνικός κόσμος) από Cyan Uranus (όπως υπέγραψα το πρώτο άρθρο – παρέχω επισυναπτόμενον pdf αρχείον με όλα όσα θα αναφέρω) σε “Κυανούς Ουρανός”. Παρότι έχει μεγάλη διαφορά (όπως εξηγώ), πάλιν αδελφικώς σκεπτόμενος είπα “δεν πειράζει” και ολίγον ωφελιμιστικώς σκέφθηκα “δεν βαριέσαι, αυτός θα με αναδείξει … μεγάλο δέλεαρ!”
Όταν όμως προ 2 ετών περίπου, εξέφρασα ενδελεχώς τον σκεπτικισμόν μου περί του αν συνάδουν με την δηλουμένην ορθόδοξον χροιά της ιστοσελίδος δημοσιευόμενες προφητείες “αγνώστου” μεταφήτη δια της γραφικής γραφίδος του (λεπτομέρειες περί “μεταφήτη” και λοιπών, στο pdf), δήλωσα ρητώς και κατηγορηματικώς μόνον σε σένα το κώλυμα που είχα να συνεχίσω και μετά ικανό διάστημα εντελώς αθορύβως απεχώρησα, δίχως τα συνηθισμένα των περισσοτέρων “αποχωρώ και δεν ξανάρχομαι” και κατόπιν “τραβάτε με κι ας κλαίω”. Κύριος, εντελώς “ντόμπρα”, πήρα το καπελάκι μου κι απεχώρησα δίχως να κοινοποιήσω τίποτα και σε κανέναν. Όσον αθορύβως ήλθα, όπως αρθρογραφούσα χωρίς να δημιουργώ προβλήματα, παρομοίως απεχώρησα δίχως καυγάδες και τυμπανοκρουσίες.
Είχα πάντοτε μίαν αρχή : σκεπτόμουν την κάθε μου κίνησιν κι όταν έφευγα από κάπου δεν κοιτούσα πίσω ποτέ! Το παρελθόν μου δεν γινόταν ποτέ ξανά παρόν. Μου απέμεινε ο Οίμος μόνον ως μνήμη αλλά και 2-3 πραγματικώς προσπαθούντες ορθόδοξοι αδελφοί, οι οποίοι με γνώρισαν κι εκτίμησαν μέσω του Οίμου, με τους οποίους συνεχίζω να έχω εξαιρετικήν επικοινωνία.
Αυτοί λοιπόν οι αδελφοί με πληροφορούσαν, ότι διαρκώς με προκαλούσες και μνημόνευες αρνητικώς, παρότι όπως είπα για μένα είχες περάσει οριστικώς εις την λήθην. Ενοχλήθην ασφαλώς όταν ψευδώς ανέφερες δημοσίως ότι απεχώρησα μη δεχόμενος την συνύπαρξιν με την γραφίδα του μεταφήτη (pdf) στον Οίμον ενώ την δεχόμουν στην Τρικλοποδιά. Απορώ πώς ορθόδοξος ψεύδεσαι. Ϊσως διότι εσύ ανέχεσαι την συνεύρεσιν με την εν λόγω γραφίδα, παρά τα κατα καιρούς κοινώς λεγόμενα “μπινελίκια” μεταξύ σας. Τι να κάνουμε, έτσι είναι οι “πνευματο-ερωτικές” συνευρέσεις.
ΑΧ, ΑΥΤΗ Η ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΟΣ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΗΤΟΥ…
Φρίττοντες οι αδελφοί με παρότρυναν να απαντήσω δημοσίως αλλά δεν το έπραξα διότι “χαιρόμουν” με την προσφορά σου ορθοδόξων σταδίων αθλήσεως και πλέον συνειδητοποίησα σε τι θα με αναδείκνυες, όπως διελάλησες ότι με ανέδειξες. Είπα με χαρά μέσα μου “κοίτα αυτός ο άγνωστος αδελφός με την λογοτεχνική στόφα”, που προσπαθεί να με αναδείξει εις “άγιον υπομονής” και προσευχόμουν : “Κύριε μη στήσεις αυτού τα ψεύδη, την καταλαλιά και κατάκρισιν”!
Δεν αντέδρασα ούτε όταν κάλεσες τον Τορκουεμάδα των λογοτεχνών (pdf), εν είδη λογοτεχνικού μαντρόσκυλου να υλακτήσει εναντίον μου. Πονώντας διαπίστωσα ότι ως Εύος τον παρέσυρες (πάντοτε χάριν της αναδείξεώς μου) και τοιούτος ως Αδάμ έπεσε στην παγίδα της κατακρίσεως. Όμως εθαύμασα το θάρρος σου να “παίζεις” με θανάσιμα αμαρτήματα με αποκλειστικόν στόχον να με “αναδείξεις”, όπως είπες κι εγώ συνέχιζα να προσεύχομαι για σένα “Κύριε μη στήσεις αυτών τας αμαρτίας δια την ανάδειξίν μου”. Αχχ, αδελφέ Ρωμανέ, όταν ο Γιώργης πληροφορηθεί από μένα, που με γνωρίζει καλώς επωνυμικώς, θα διαταραχθεί η σχέσις σας καθότι τον προέτρεψες να με διασύρει ως ανώνυμον.
Εκεί που λύγισα όμως ήταν όταν με πληροφόρησαν ότι έχεις σοβαρό πρόβλημα υγείας. Άλλωστε έχω και στο παρελθόν δείξει την ευαισθησίαν μου σε παρομοίους καταστάσεις (https://oimos-athina.blogspot.com/2021/08/blog-post_65.html ).
Δεν μπορούσα να δεχθώ πλέον ασμένως τα προσφερόμενα στάδια δοκιμασιών, θέτοντας τον εαυτόν σου εν κινδύνω. Όπως ασθενεί το σώμα, ασθενεί και η ψυχή, ισχύει και το ασθενεί η ψυχή, ασθενεί και το σώμα. Η πνευματική τοξίνη, την οποίαν έδειχνες εναντίον μου (για το “καλό” μου ασφαλώς) και άλλων όπως η Τρικλοποδιά, μήπως σωματοποιήθηκε εις ασθένειαν; Ασφαλώς δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος να το διαπιστώσω, απλώς μια σκέψις μου ανταποδίδουσα το ως τώρα επιδειχθέν ενδιαφέρον σου για το “καλό” μου. Ένας πνευματικός θα ήταν ο αρμόδιος να σε πληροφορήσει, οσφραίνομαι όμως ότι δεν έχεις, από κάποια αλλόκοτα, τα οποία μου έλεγες στα μέηλ σου (pdf). Είναι όμως δυνατόν ένα αυτοδηλούμενον ορθόδοξον ιστολόγιο, να μην έχει πνευματικήν αναφοράν, όπως πολλάκις σε παρότρυνα να ρωτήσεις σχετικά με τις αιρετικές δημοσιευόμενες δοξασίες του μεταφήτη, αλλά εσύ απαντούσες κατα το ΕΓΩ σου, όπως και η γραφίδα του μεταφήτη αλλά και ο Άρειος και ο κάθε αιρετικός και η σημερινή αιρετίζουσα ιεραρχία; Ίσως λοιπόν αυτός ο μολυσμός της σκέψεώς σας να σας κρατά στην προαναφερθείσα (πνευματικήν) συνεύρεσιν παρά τα κατά διαστήματα “μπινελίκια”. Έτσι είναι ο εκτός Χριστού “έρως” και φθάνουμε στο μοναδικόν φαινόμενον ο κραυγαλέος αιρετικός, να ονοματίζει όλους τους σεβόμενους τα πατερικά ως αιρετικούς. ΟΠΟΙΑ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ!
● Αναφερόμενος στην διαρκή (κατά)κρισιν της Τρικλοποδιάς περί εσόδων ερωτώ :
1 – ποιός είσαι εσύ που θα κρίνεις; Ως διαχειριστής Ορθοδόξου ιστολογίου επιτρέπεται να αγνοείς το «μη κρίνετε, ίνα μη κριθείτε»; Θυμίσου το 1ο τελώνιο (της κακολογιάς). Από πού προκύπτει, ότι είναι αδίκημα ή αμαρτία τα έσοδα; Ποιός πνευματικός νόμος το απαγορεύει; Ήδη έθιξα, όπως η γραφίδα του μεταφήτη, ομοίως και συ αναδεικνύεστε εις θεούς. Ανακηρύσσεσθε κριτές σε κανόνες, που σεις θέτετε! Οποίος εγωισμός! Άραγε συ ο κρίνων είσαι “ανάργυρος”;
2 – αν θεωρείς τελώνη τον Τρικλοποδιά θυμίσου την παραβολή “Τελώνου και Φαρισαίου”, όπου τελικώς ο τελώνης είχε μετάνοιαν ενώ ο φαρισαίος “κάηκε”. Επιπλέον θυμίσου «ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου». Πάλιν ερωτώ : “είσαι ανάργυρος;”
4 – η Τρικλοποδιά δεν αυτοδηλώθηκε ποτέ ως Ορθόδοξος σελίς, όπως ο Οίμος-Αθήνα κι όμως έχει πολύ περισσοτέρους ορθοδόξους αρθρογράφους από σένα. Δεν το λέω για να σε μειώσω αλλά είναι φαιδρή η σύγκρισις ανομοίων στοιχείων, από εδώ σελίδος γενικής πολιτικής (με την ευρεία έννοια) ενημερώσεως με 35-40 θέματα ημερησίως και από εκεί ένα ιστολόγιον με 3-6 επιλεγμένα θέματα, κυρίως γνώμης. ‘Ολες οι προσπάθειες σεβαστές αλλά να συμπληρώσω ότι ο Τρικλοποδιάς βγαίνει επώνυμος στους αρθρογράφους του και με το όνομά του στο κοινό!
5 – με την ευκαιρία μία ουσιώδης διαφορά σας : προ ετών, η Τρικλοποδιά απέδειξε ότι έχει «ώτα ακούειν» και άκουσε την γνώμην αναγνωστών για τα χάλια των σχολίων κάτωθεν των άρθρων. Δεν δίστασε, να αφαιρέσει (έστω και εις βάρος της αναγνωσιμότητος) σχόλια άκρως υβριστικά, για να μην πω δαιμονικά. Έφριξα όταν μου έδειξαν σε τι βόθρον έχει καταντήσει ο χώρος των σχολίων σου, τον οποίον σου επισημαίνουν αλλά “φωνή βοώντος εν τη ερήμω” έχων «ώτα ΜΗ ακούειν» κι ας διαλαλείς “ορθόδοξος”. Αν η Τ ακούει τους αναγνώστες της, εσύ τι παριστάνεις; τον Μητσοτάκη ή τον Π.Ο.Υ.; Άλλωστε από εκεί ξεκίνησε το μεταξύ μας πρόβλημα, όταν επέτρεπες να με υβρίζουν και συνεχίζεις να το επιτρέπεις με το παράδειγμά σου, ως πρώτος διδάσκων και μάλιστα υποτροπιάζων καλών “ανωνύμους” και “επωνύμους” να αρθρογραφούν εναντίον μου. Έπαψες να ασχολείσαι με την ΝΤΠ;
“Ανώνυμε” αδελφέ Ρωμανέ,
συ ο ανώνυμος με έψεξες ως ανώνυμον, στερουμένου δε λογοτεχνικής στόφας. Ποτέ δεν καμώθηκα τον λογοτέχνη, καθώς θεωρώ την λογοτεχνία ως “φτιασίδωμα” του λόγου, που απομακρύνει ή εμποδίζει την διατύπωσιν της αληθείας, την οποίαν προσπαθώ να υπερασπίζομαι. Αντιθέτως η λογοτεχνία (όπως και η τέχνη) ενδυναμώνει το προβαλόμενον “εγώ”, εκτός κι αν αναφέρεται εις δόξαν Θεού (πχ. Παπαδιαμάντης, Ντοστογιέφσκυ κα). Ο Αριστοτέλης διετύπωσε την λογικήν ως αντίστασιν κατά της σοφιστείας (όρα λογοτεχνίαν) αλλά και θεολογικώς εξετάζοντες αυτό, αν στερούμαι λογοτεχνικής στόφας δεν φταίω, συ όμως υβρίζεις τον Χριστόν, ο οποίος δεν μου έδωσε το συγκεκριμένο χάρισμα. Δεν σε κατηγόρησα ως καμπούρη ή στραβοχυμένο, ούτε διελάλησα ότι είμαι ωραιότερος και πνευματικότερος από σένα. Ο καθείς κοιτάει την “καμπούρα” του και την χαίρεται, μη ασχολούμενος με τα των άλλων. Αυτό το γνώριζαν και οι αρχαίοι Έλληνες προ Χριστού :
«Ἀνθρώπων ἕκαστος δύο πήρας φέρει, τὴν μὲν ἔμπροσθεν, τὴν δὲ ὄπισθεν, γέμει δὲ κακῶν ἑκατέρα΄ ἀλλ’ ἡ μὲν ἔμπροσθεν ἀλλοτρίων, ἡ δὲ ὄπισθεν τῶν αὐτοῦ τοῦ φέροντος. Καὶ διὰ τοῦτο οἱ ἄνθρωποι τὰ μὲν ἑαυτῶν κακὰ οὐχ ὁρῶσι, τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται» (Αίσωπος ~ Δύο σάκους όλοι οι άνθρωποι κουβαλούμε, έναν μπροστά έναν πίσω μας, γεμάτα με κακά και οι δύο. Ο πίσω σάκος κακά που ’ναι δικά μας και ο μπροστινός των άλλων. Και γι’ αυτό οι άνθρωποι τα δικά τους κακά δεν βλέπουν, των άλλων με πολύ λεπτομέρεια όμως τα βλέπουν)
Αυτό είπα και στους πληροφορούντες αδελφούς από τον Οίμον περί της κατακρίσεώς σου εν τη απουσία και σιωπή μου, όταν χαρακτήριζαν την συμπεριφορά σου ως εμπαθή παρατημένης συζύγου ωσεί γραμματοσήμου (:=που όσο το φτύνεις αυτό κολλάει) και η οποία εν τέλει θέλησε να με “βιτριολίσει”, καλώντας ένα λογοτεχνικό μαντρόσκυλο να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά, αποποιούμένη την ευθύνη, καθότι αδυνατώ να σκεφθώ ότι δεν διέθετες λογοτεχνική στόφα, ώστε να απαντήσεις προσωπικώς (παρότι δεν είδα ποτέ άρθρο σου, εκτός κι αν ήταν “ανώνυμο”). Σε διαβεβαιώνω ότι τους μάλωσα και τους επέβαλα να μετανοήσουν πριν μου ξαναμιλήσουν.
Πάλιν ευχαριστώ για την μοναδική προσφορά σου ορθοδόξων ασκήσεων, με τρομακτικήν αυτοθυσίαν έναντι της κρίσεως του Θεού. Ομολογώ ότι τόσο μεγάλη προσφορά, να ασκήσεις έναν αδελφόν, ο οποίος δεν σε έβλαψε, δεν διαμαρτυρήθηκε παρά τα όσα του καταμαρτύρησες και έφθασες να του αποδώσεις κατάστασιν ζουρλομανδύα μετά ένα και χρόνον (μήπως χαρακτηρίζεται μνήμη καμήλας;) αφού σε αποχαιρέτησεν ως κύριος είναι ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟΣ. Έφθασες να μου αποδώσεις χαρακτηρισμούς, τους οποίους δεν απέδωσες σε Μητσοτάκη, σε Τσιόδρα, σε προδότες ιεράρχες, σε “διαβόλους” της παγκοσμιοποιήσεως, αναδεικνύων εμένα ως το μέγιστον παγκόσμιον πρόβλημα. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΒΑΘΟΥΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. Μεγίστη ευχαρίστησίς μου να το συνεχίσεις αλλά σκέψου αδελφέ και την υγείαν σου, τόσον την σωματική, κυρίως δε την ψυχική. Θυμίσου «σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν» και οι πνευματικές τοξίνες σωματοποιούνται εις ασθενείας αλλά οι σημερινοί απαίδευτοι ιατροί τα αγνοούν (https://oimos-athina.blogspot.com/2020/06/blog-post_10.html).
Ολόθερμες ευχές για υγεία σωματική, κυρίως όμως ΨΥΧΙΚΗ,
ΥΓ – Αν, όπως γράφεις, στερούμαι λογοτεχνικής στόφας, σε καλώ αμέσως να “κατεβάσεις” όλες τίς αναρτήσεις μου. Δεν θα προσβληθώ, δύναμαι να ζήσω και χωρίς αναρτήσεις, όμως συ θα άντεχες χωρίς κάποιον να “τρώγεσαι”; Αναρωτιέμαι τόσον διάστημα με τόσην απρόκλητον εμπάθεια, πως προσερχόσουν εις την Θεία Κοινωνίαν; ή συ ο ορθόδοξος δεν κοινωνούσες; Προτρέπω δε όσους θελήσουν να αρθρογραφήσουν στον Οίμον, αφού προμηθευθούν logotechnic pass να ελέγξουν πρώτον τις ορθοδόξους αντοχές τους, καθότι ενέχει ο κίνδυνος, όσον πολιτισμένα φερθούν, όσον ως κύριοι μετακομίσουν αλλού, ακόμη και μετά παρελεύσεως έτους να τους αναδείξουν το μέγιστον παγκόσμιον πρόβλημα και να τους προβάρουν ζουρλομανδύα, όπως εμένα. Μην όμως ευκόλως ο ζουρλομανδύας γίνεται άλλο “λευκό” ύφασμα και ο οίμος οδηγεί εις οιμωγήν; Ωιμέ!!! Υγιαίνετε πρώτον και πάλιν ομιλούμε, αν είναι ορθοδόξως κι όχι γαβγίζοντες.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΩΝ.
ΑΥΤΑ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ “ΑΝΑΓΟΥΛΙΑΖΕΙ” ΕΝΩ ΔΙΔΑΞΕΝ «Ίνα ώσιν Έν».
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
