Όσα και εάν γράψει κάποιος για τον καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου είναι λίγα μπροστά στη μεγάλη προσφορά του στον Ελληνισμό και προπαντός για την ημικατεχόμενη Κύπρο. Θαυμάζω το θάρρος του, την τόλμη, την αγάπη του προς την Πατρίδα, προς τους νεκρούς καταδρομείς που ήρθαν να πολεμήσουν και πέθαναν στην προδομένη Κύπρο. Λεβέντη Θανάση γεννήθηκες ένας απλός άνθρωπος και πριν φύγεις από τη ζωή έγινες ο Ήρωας στις καρδιές των απλών ανθρώπων και προπαντός στις καρδίες και στις ψυχές των καταδρομέων. Μια φορά καταδρομέας, πάντα καταδρομέας! Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ! Ένα σύνθημα που μαθαίνουν από την πρώτη στιγμή στη σκληρή εκπαίδευση οι καταδρομείς, ένα σύνθημα που ξεχωρίζει, ένα αθάνατο σύνθημα που έχουν στις ψυχές τους οι καταδρομείς. Και ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ Υπερασπιστούν τα Ιερά χώματα του Ελληνισμού! Κάτω από όποιες συνθήκες και εάν παραστεί ανάγκη…
Ήταν τότε μόλις 20 χρονών ο καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου που ήρθε και αυτός να υπερασπιστεί την προδομένη Κύπρο. Δεν πέρασε από το μυαλό του ότι ήταν όλα προδομένα, ούτε διανοήθηκε ότι τα μεταγωγικά αεροσκάφη ΝΟΡΑΤΛΑΣ θα δέχονταν πυρά από τους Ελληνοκύπριους στρατιώτες λόγω κακής συνεννόησης μεταξύ της Κύπρου και της Ελλάδας. Όπως γνωρίζουμε ήταν ο μοναδικός επιζών του μεταγωγικού αεροσκάφους ΝΟΡΑΤΛΑΣ 4, της επιχείρησης «ΝΙΚΗΣ» που πραγματοποιήθηκε τη νύχτα της 21ης Ιουλίου 1974 στην Κύπρο. Ο καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου βρισκόταν στο Νοράτλας μαζί με ακόμα 32 Λεβέντες καταδρομείς που δυστυχώς σκοτώθηκαν όταν συνετρίβη το μεταγωγικό αεροσκάφος. Κατάφερε να επιζήσει όταν άνοιξε την πόρτα και πήδηξε από μεγάλο ύψος. Ο ίδιος είχε πει: «Οι χειριστές ήταν νεκροί και το αεροπλάνο ακυβέρνητο δεχόταν πυρά. Είχαν πάρει φωτιά τα κασόνια με τις χειροβομβίδες δίπλα μου και ένιωθα να καίγομαι. Κοίταξα για αλεξίπτωτο, αλλά δεν βρήκα πουθενά. Άνοιξα την πόρτα του αεροσκάφους και πήδηξα στο κενό». Γλύτωσε το σίγουρο θάνατο από θαύμα όμως τραυματίστηκε πολύ σοβαρά.
Δυστυχώς η μοίρα ήταν πολύ σκληρή και για τον καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου. Παρόλο που είχε πολλά ελαφρυντικά από την πρώτη στιγμή, παρόλο που είχε από την εμπειρία του πολέμου και της προδοσίας πολλαπλά τραύματα σωματικά και ψυχικά, εντούτοις στην πορεία της ζωής του δεν λύγισε. Συνέχισε να αγωνίζεται για το καλό των υπόλοιπων στρατιωτών που πολέμησαν εκείνη την περίοδο στην Κύπρο. Έπαιρνε δύναμη από τον Θεό, έπαιρνε δύναμη από την αγάπη του για την Πατρίδα παρόλο που τις περισσότερες φόρες η κοινωνία του έκλεινε τις “πόρτες” όταν ζητούσε βοήθεια και συμπαράσταση. Μόνο ο ίδιος ήξερε πόσες φορές δεν κοιμήθηκε τις νύχτες από την τρομακτική εμπειρία που είχε από τον πόλεμο. Μόνο ο ίδιος ήξερε τι σημαίνει να χάνεις άδικα τους συμπολεμιστές σου. Μόνο ο ίδιος ήξερε τον πόνο των μανάδων που έχασαν τα παιδιά τους, τους λεβέντες τους. Κανένας πολιτικός δεν τόλμησε να ζητήσει συγγνώμη από τον Θανάση για την μεγάλη προδοσία που έζησε και ο ίδιος …
Πέρασαν τα χρόνια και πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που άρχισε η τραγωδία της Κύπρου που συνεχίζεται από το 1974 λόγω του πραξικοπήματος και της βάρβαρης Τουρκικής εισβολής. Υπήρξε μια τεράστια προδοσία από πολλούς προδότες που δεν πλήρωσαν. Ούτε οι ένοχοι μα ούτε και οι εγκληματίες που διέπραξαν την καταστροφή της Κύπρου πλήρωσαν. Τα λάθη, τη διχόνοια την πλήρωσε ο αθώος κόσμος με αίμα, με νεκρούς, με προσφυγιά, με τραυματίες, με αγνοουμένους και ακόμα πληρώνει.
Ο Καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου! «έφυγε» από τη ζωή την 1η Σεπτεμβρίου 2016.
Στο πάνθεον των Αθανάτων Ηρώων ανήκεις Θανάση!
Αθάνατος !
Λευκωσία / Κύπρος