Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης
Μη φρικιάζετε μέσα στην ζωή είναι και αυτό.
Παρευρέθηκα στην κηδεία κοντινού συγγενούς μου, όχι από covid.
Λίγοι οι παριστάμενοι, οι περισσότεροι απείχαν λόγω του φόβου και του αποκλεισμού -εγκλεισμού.
Μικρό το παρεκκλήσι των κοιμητηρίων, ούτε εννιά άτομα μέσα μαζί με τον ιερέα και τον αποθανόντα.
Υπέροχος ο ιερέας, εξήγησε γιατί γίνετε, τι σημαίνει κάθε σημείο της τελετής, τις παρακλήσεις ,τους ψαλμούς, το ευαγγέλιο και κάθε ανάγνωσμα στα νέα ελληνικά, για να καταλάβουν όλοι και στο τέλος είπε ότι όλα γίνονται με την ελπίδα και την πίστη στην ανάσταση των νεκρών.
Τον είχα παρεξηγήσει στην αρχή μπαίνοντας γιατί φορούσε μάσκα και μου ζήτησε να φορέσω και εγώ.
Βρήκα την ευκαιρία και πήγα στην πόρτα του ιερού πριν αρχίσει και του ζήτησα αντίδωρο γιατί το στερούμαι. Ευχαρίστως μου έδωσε από το λίγο που είχε.
Σκύβω να του φιλήσω το χέρι και το πρότεινε, δεν το τράβηξε και αυτό μου λείπει του λέω, το χέρι του παπά.
Γιατί αρνείσαι την μάσκα μου λέει;
Εκ πεποιθήσεως απαντώ .
Δηλαδή;
Δεν είμαι Γιεχωβάς του λέω πειρακτικά.
Γιατί ποιος είναι ρωτάει, τι εννοείς;
Πιστεύω ότι ο ναός καθαγιάζεται από την χάρη του Αγίου Πνεύματος και είναι αμόλυντος ,άρα δεν κινδυνεύω εντός.
Εξάλλου εδώ στον συγκεκριμένο ναό μπαινοβγαίνουν πολύ τακτικά, φέρετρα με σωρούς αποθανόντων από διάφορες ασθένειες.
Ρωτήσαν οι νεκροκομιστές τους συγγενείς αν επιθυμούν να είναι ανοικτό ή όχι και απάντησαν ανοικτό για το τελευταίο ασπασμό.
Εκεί σταμάτησε η κουβέντα μας γιατί έπρεπε να αρχίσει.
Μετά την ταφή, βρήκα την ευκαιρία και τον πλησίασα για τον συγχαρώ για την μοναδική τελετή που παρακολούθησα.
Μου ξαναζήτησε μάσκα, είμαστε έξω τώρα μου λέει.
Θα την βάλω του λέω από απόσταση, για χάρη της κουβέντας που διακόψαμε. Βγάζω από την τσέπη μου μια μάσκα με βαλβίδα, που χρησιμοποιώ όταν τροχίζω κάτι στο εργαστήριο, κάνω να την φορέσω και κόβεται το λάστιχο, ήταν παλιά, την κρατώ με το δάκτυλο και πλησιάζω.
Οι παραβρισκόμενοι συγγενείς και γνωστοί γνώριζαν και χαμογέλασαν απλά. Νόμιμος τώρα εντάξει ρωτώ.
Αυτή φοράς όταν βγαίνεις έξω, εσύ το ρεζίλεψες το πράγμα μου λέει.
Σπανιότατα πάτερ του λέω, αρνούμαι εκ πεποιθήσεως, το θεωρώ κοροϊδία και δόλιο μέσο επιβολής ανόμων καταστάσεων
σκοτεινών ανελεύθερων κέντρων εξουσίας που μου στερούν την ελευθερία επιλογής που μου δίνει ο Κύριος και έτσι
προσπαθώ να το γελοιοποιήσω όσο μπορώ, με το παράδειγμά μου.
Αν είναι να νοσήσω, θα νοσήσω δεν βοηθάν οι μάσκες και οι αποστάσεις, εσείς δεν λέτε ούτε φύλλο ,ούτε τρίχα δεν πέφτει αν δεν το επιτρέψει ο Θεός.
Προσέχω και όσο μπορώ ψύχραιμα αποβάλω τον φόβο από το μυαλό μου για να σκέφτομαι λογικά, πριν ο φόβος διώξει την λογική και οδηγηθώ στον πανικό και σε τρελές αντιδράσεις.
Ποιός φόβος ,ρωτά.
Ο φόβος να αρρωστήσω και να πεθάνω για αυτόν μιλάω.
Τόσοι που πεθαίνουν φοβόνταν ή δεν φοβόνταν να μην αρρωστήσουν μου λέει .
Δεν μπορούμε να τους ρωτήσουμε μετά θάνατο, απαντώ.
Γνωρίζω μόνο και άκουσα από εσένα προ ολίγου ότι ο θάνατος μας φοβίζει γιατί δεν τον γνωρίζουμε, γνωρίζουμε μόνο τα αποτελέσματά του ,αυτά μας τρομάζουν και δεν μπορούμε να τα δεχθούμε .
Αλλά γνωρίζουμε Έναν που ανάστηνε νεκρούς και ο Ίδιος αναστήθηκε. Όλη η διδασκαλία Του που κηρύσσετε εσείς, βασίζεται στους τρόπους και το τι πρέπει να κάνουμε για να ξεπεράσουμε αυτόν τον φόβο και να πιστέψουμε στην Ανάσταση Του και την δική μας ανάσταση κάποτε.
Δεν τον επιδιώκουμε για αυτό προσέχουμε και τρέχουμε στους γιατρούς για να τον αποφύγουμε και προστατευόμαστε όσο μπορούμε.
Ακριβώς μου λέει, για αυτό φοράς μάσκα για τον τροχό για να μην εισπνέεις ρινίσματα και σκόνες για να προστατεύεις την υγεία σου.
Γελάω και λέω, αυτήν δεν μου την επιβάλει κανείς και βλέπω τι εισπνέω.
Εδώ δεν βλέπεις μου λέει και φοράς γιατί υπακούς για δική σου και γενική προστασία.
Εσείς όμως πάτερ φοράτε και μέσα στην εκκλησία γιατί σαν την επέβαλαν, σωστά;
Κάνουμε υπακοή μου λέει.
Την αμφισβητώ γιατί μας αφήσατε χωρίς εκκλησίες και αντίδωρο, αξίζει η υπακοή ή επιβάλλεται, ρωτώ.
Δεν γνωρίζεις περί υπακοής, άνοιξε τον προφήτη Ιερεμία κεφάλαιο 13 και θα δείς.
Πάτερ το ίδιο μου είπε ο ιερέας και πνευματικός μου πριν τον covid, ότι αγνοώ την υπακοή, αλλά τώρα χαθήκαμε γιατί έκλεισε η εκκλησία μας και δεν θέλω να τον ενοχλώ γιατί είναι οικογενειάρχης και άτομο με πολλά υποκείμενα νοσήματα .
Απόλυτα πνευματικά υγιής, γνώστης και φίλος οικείος από την εξομολόγηση.
Δεν φορούσε μάσκα ο ίδιος ούτε την επέβαλε, όσο ήταν ανοικτοί οι ναοί, όμως οι περισσότεροι πιστοί φορούσαν εκτός από δυο τρείς σαν εμένα.
Υπόσχομαι να το ψάξω, ευχαριστώ για την συζήτηση Πάτερ την ευχή σου.
Του Κυρίου αγαπητέ, μου απαντά, βγάζω την μάσκα και του φιλώ το χέρι.
Την βγάζει και αυτός και βλέπω το όμορφο χαμόγελό του.
Λυπήθηκα ξαφνικά, πέρα από την λύπη που κουβαλούσα,
Ωραίος και αλησμόνητος θα μου μείνει.
Βλέπεις η κουβέντα έγινε στο πόδι, δέκα μέτρα μακριά από τον τάφο της πρώτης εξαδέλφης μου, ήταν μόνο 56.
Ο Θεός να την αναπαύσει.
Εγώ θεωρώ ότι είμαι αναπαυμένος, έτσι προσπαθώ να πιστεύω, δεν έχει γιατί.
Αν αρχίσεις τα γιατί, τα γιατί τρελαίνουν .
Θεία οικονομία και γνώση, η απάντησή μου στα γιατί.
Χωρίς γιατί και ερμηνείες.
Θα δείξει, θα φανεί η μαγκιά μας όπως λέει ο Δεσπότης Νεόφυτος της Μόρφου.
Τι γίνεται όμως με την υπακοή ;
Γιατί διάβασα, αλλά δεν κατάλαβα.
Μπορεί κάποιος μέσα από εδώ να μου πει;
Ακόμη και στα σχόλια ή με κάποιο άρθρο.
Πολλά μπορούμε να πούμε ακόμη μέσα από ένα σάιτ, όσο τολμά και υπάρχει. Θα μιλήσει κάποιος σωστά, δεν μπορεί να υπακούν όλοι στην Δ.Ι.Σ τυφλά.
Yπάρχει ελπίδα και φως και μετά τον τάφο, έτσι μας είπε μόνον ΕΝΑΣ.
Αυτός που οδηγήθηκε εκεί γιατί υπάκουσε στον Πατέρα Του.
Δεν τον απέφυγε, τον γνώρισε, τον έζησε.
Δεν μπορεί και Αυτός να έλεγε ψέματα
