Στο άρθρο με τίτλο «Τέλος αποχής – Φέτος ψηφίζουμε!», https://www.triklopodia.gr/%ce%ba%cf%89%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%b9-%ce%b2%ce%b1%ce%b8%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%ae/ , ο κ. Βαθιώτης κάνει την εξής αναφορά:
«Μέσα σε όλα, εμφανίσθηκε και η πεφωτισμένη-παντογνώστρια Ληξουριώτισσα, η οποία, καίτοι στον τίτλο του αντι-Βαθιωτικού άρθρου της προανήγγειλε κριτική ματιά την οποία θα έριχνε στο “Απέχω, άρα υπάρχω“2, δεν κατάφερε τίποτε άλλο από το να κλείσει τα μάτια της και να με συνδέσει κατά τρόπο παντελώς άσχετο με την Μ. Χούκλη εξαπολύοντας μια ad hominem επίθεση, χωρίς να αναδείξει ούτε μισό επί της ουσίας ατόπημα σε ό,τι αφορά την πολυσέλιδη επιχειρηματολογία υπέρ της αποχής. Επομένως ισχύει και σε αυτήν την περίπτωση το πάνσοφο ρητό: “Όσα δεν φθάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια“.»
Η Απάντηση
Στον κόσμο τον ανάποδο, που συνεχώς τουμπάρει,
Μια «αλεπού, σταφύλια, τά ‘κανε κρεμαστάρι»`
Να σχολιάσει τόλμησε, τον κυρ’ καθηγητή,
Ως αρθρογράφος που ‘ναι κι αναγνώστρια απλή.
Πολλοί διαβασμένοι προτείνουν αποχή,
Αλλ’ ο Έλληνας δεν πέφτει, ποτέ, αμαχητί
Κι’ εφόσον πια στις κάλπες θα δίδεται η μάχη,
Με ψήφο πάει να σπάσει του «τέρατος» τη ράχη!
Ιδεολογίες είχαμε με το τσουβάλι ως τώρα`
Κανέναν δεν προστάτεψαν από καμία μπόρα`
Κατάντια επέφεραν, φτώχια, διαφθορά,
Πολέμους και οδύνες και άλλα ποταπά…
Σαν τελευταία λύση, μια ψήφος, που μας μένει,
Ας ρίξουμε σαν βόλι… και θα μας φάνε οι ξένοι`
Αν ήταν ο Κολωκοτρόνης να έκανε αποχή
Ούτε που θα μιλάγαμε νυν, την Ελληνική…
Στον κόσμο μας υπάρχουν κι’ άλλοι ρομαντικοί,
Ηλίθιοι ‘όμως, δεν λέγουν, τον εαυτόν του, αυτοί!
Ιδέες καταθέτουν` ασκήσεις λογικής
Ενάντια των προτάσεων υπέρ της αποχής,
(Που αντιστρέφουν έννοιες, που αλλιώς ξέραμε ‘μείς…)
Και αντί οι υποψήφιοι να’ χουν ψηφοφοβία,
Φοβούνται οι… ψηφοφόροι! Άλλη ανωμαλία!)
… Στον κόσμο, τον ανάποδο, που συνεχώς τουμπάρει
Μια αλεπού, σταφύλια, έκανε κρεμαστάρι…