ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΝΟΥ
Επιλογή-Μετάφραση-Διαμόρφωση-Ανάρτηση
Δρ Γεωργίου Γεωργαδάκη, ιατρού
Ο Απρίλιος είναι ο Παγκόσμιος Μήνας Αυτισμού, ωθώντας βασικές προσωπικότητες της δημόσιας υγείας και εξέχοντα μέσα ενημέρωσης να γιορτάσουν τα αυτιστικά παιδιά και να επικεντρωθούν στη σημασία της ένταξης. Αλλά, από αυτή τη συζήτηση λείπει, λένε οι ειδικοί, μια συζήτηση για το πώς μπορεί να προληφθεί ο αυτισμός. Μιχαήλ Νεβραδάκης, Ph.D
Ο Απρίλιος είναι ο Παγκόσμιος Μήνας Αυτισμού , ωθώντας βασικές προσωπικότητες της δημόσιας υγείας και εξέχοντα μέσα ενημέρωσης να γιορτάσουν τα αυτιστικά παιδιά και να επικεντρωθούν στη σημασία – και τη δέσμευση – για τη συμπερίληψη.
Λείπει από τις περισσότερες επίσημες δηλώσεις και την κάλυψη των μέσων ενημέρωσης, ωστόσο, μια συζήτηση για το πώς μπορεί να προληφθεί αρχικά ο αυτισμός — και ποιες μπορεί να είναι οι βαθύτερες αιτίες του.
Από την πλευρά του, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ανακοίνωσε μια νέα σειρά πρωτοβουλιών, που σχετίζονται με τον αυτισμό – αν και οι αξιωματούχοι του φαίνεται να βασίζονται σε υποτιμημένα στοιχεία, για τον επιπολασμό του αυτισμού παγκοσμίως.
Οι ειδικοί που μίλησαν με το The Defender , επικαλέστηκαν τις εκτιμήσεις του ΠΟΥ και το εκπαιδευτικό υλικό που κυκλοφόρησε πρόσφατα που προορίζεται για φροντιστές αυτιστικών παιδιών. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το Autism Speaks – ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ανέπτυξε το υλικό – έχει αμφισβητούμενο ιστορικό όσον αφορά την αντιμετώπιση του πλήρους φάσματος των θεμάτων που σχετίζονται με τη διαταραχή του φάσματος του αυτισμού-ΔΑΦ (autism spectrum disorder ASD).
Επικεντρωθείτε στη «συμμετοχικότητα» αντί στην επικράτηση και την πρόληψη
Μια διακήρυξη της 31ης Μαρτίου, που εκδόθηκε από τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν «αναγνωρίζει[ουν] τα επιτεύγματα των νευροδιαφορών ανθρώπων» και επανέλαβε τη «δέσμευση της κυβέρνησης να υποστηρίξει τα ίσα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια όλων όσων ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού».
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες εξέδωσε μια δήλωση λέγοντας: «Πρέπει να κάνουμε καλύτερα — προωθώντας τη συνεκπαίδευση, τις ίσες ευκαιρίες απασχόλησης, την αυτοδιάθεση και ένα περιβάλλον όπου κάθε άτομο είναι σεβαστό».
Το θέμα των Ηνωμένων Εθνών, για τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό ήταν « Μετασχηματισμός: Προς έναν κόσμο με νευροπεριεκτικότητα για όλους ».
Ένα άρθρο της USA Today, στις 4 Απριλίου ανέφερε: «Ο Απρίλιος είναι εδώ, και το ίδιο και ο Μήνας Αποδοχής του Αυτισμού! », αποκαλώντας την «ώρα για να ανυψώσουμε τις αυτιστικές φωνές και να μοιραστούμε τη χαρά της κοινότητας. … Η αποδοχή, στο τέλος της ημέρας, πρόκειται να προωθήσει περισσότερη ένταξη».
Το ενημερωτικό δελτίο του ΟΗΕ για την ASD, της 29ης Μαρτίου περιείχε παρόμοια ρητορική, εστιάζοντας στην ανάγκη για «δράσεις σε επίπεδο κοινότητας και κοινωνίας για μεγαλύτερη προσβασιμότητα, ένταξη και υποστήριξη».
Το ενημερωτικό δελτίο του ΟΗΕ, ισχυρίστηκε επίσης, ότι «περίπου 1 στα 100 παιδιά έχει αυτισμό», επικαλούμενο μια μελέτη του Μαρτίου 2022 .
Η μελέτη, πιστοποιεί αυτή τη δήλωση, ωστόσο, λέγοντας: «Αυτή η εκτίμηση αντιπροσωπεύει ένα μέσο αριθμό και ο αναφερόμενος επιπολασμός ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των μελετών. Ωστόσο, ορισμένες καλά ελεγχόμενες μελέτες έχουν αναφέρει στοιχεία που είναι σημαντικά υψηλότερα».
Η μελέτη του 2022, ισχυρίστηκε επίσης:
«Τα διαθέσιμα επιδημιολογικά δεδομένα, καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι δεν υπάρχουν στοιχεία αιτιολογικής συσχέτισης μεταξύ του εμβολίου ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς και του αυτισμού. Προηγούμενες μελέτες, που υποδεικνύουν μια αιτιώδη συνάφεια βρέθηκε να είναι γεμάτες με μεθοδολογικά ελαττώματα.
«Δεν υπάρχουν επίσης στοιχεί, που να υποδηλώνουν ότι οποιοδήποτε άλλο παιδικό εμβόλιο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αυτισμού».
Συγκριτικά, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου στο Surveillance Summmaries – που κοινοποιήθηκε από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) και αναφέρθηκε από μεγάλα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των New York Times – διαπίστωσε ότι το 2020, « ένα στα 36 παιδιά ηλικίας 8 ετών ( περίπου το 4% των αγοριών και το 1% των κοριτσιών) εκτιμήθηκε ότι είχαν ΔΑΦ».
Οι Times περιέγραψαν αυτές τις αυξήσεις ως «μακροχρόνια τάση», αν και με το χαρακτηρισμό ότι τέτοιες αυξήσεις «θα μπορούσαν να προκύψουν από άλλους παράγοντες, όπως η αυξημένη ευαισθητοποίηση και ο έλεγχος».
Το «υλικό εκπαίδευσης» του ΠΟΥ, για φροντιστές αυτιστικών παιδιών, αγνοεί τα βασικά ιατρικά ζητήματα.
Δύο ημέρες μετά τη δημοσίευση του ενημερωτικού του δελτίου, για τον αυτισμό, ο ΠΟΥ κυκλοφόρησε, ένα σύνολο εκπαιδευτικού υλικού «για φροντιστές παιδιών με αναπτυξιακές καθυστερήσεις ή αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένου του αυτισμού».
Το υλικό περιλαμβάνει «προηχογραφημένες ενημερωτικές συνεδρίες» για μια ποικιλία θεμάτων, που σχετίζονται με την παιδική μάθηση, τη δέσμευση και την ευημερία και «βίντεο, κουίζ και υπενθυμίσεις γρήγορων συμβουλών… για την υποστήριξη της συνεχούς μάθησης».
Το εκπαιδευτικό υλικό, θα συνοδεύεται από «την κυκλοφορία των εγχειριδίων που υποστηρίζουν τις προσωπικές συνεδρίες του εκπαιδευτικού προγράμματος» αργότερα αυτόν τον μήνα.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ:
«Το πρόγραμμα, το οποίο έχει ήδη εφαρμοστεί πιλοτικά σε μορφή πρόσωπο με πρόσωπομ σε περισσότερες από 30 χώρες, όπως η Βραζιλία, η Ινδία, η Ιταλία και η Κένυα, διδάσκει σε γονείς και άλλους φροντιστές καθημερινές δεξιότητες, που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ευημερίας. και ανάπτυξη παιδιών με αυτισμό και άλλες αναπτυξιακές δυσκολίες».
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «αναπτύχθηκε με τη συνεργασία της μη κυβερνητικής οργάνωσης Autism Speaks [και] έχει σχεδιαστεί ειδικά για εφαρμογή από μη ειδικούς παρόχους, κάτι που είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε κοινότητες χαμηλών πόρων».
Οι ειδικοί στον αυτισμό που μίλησαν με το The Defender, διαφώνησαν με τα υλικά και τη συμμετοχή του Austism Speaks, σε αυτά.
Η Polly Tommey , συμπαραγωγός του “Vaxxed: From Cover-Up to Catastrophe” και υπεύθυνη προγ
«Το Autism Speaks δεν αντιμετωπίζει ποτέ τα βασικά ζητήματα, με την πλειοψηφία των παιδιών που έχουν διαγνωστεί με αυτισμό. Τα παιδιά μας είναι ιατρικά άρρωστα, τις περισσότερες φορές με σοβαρά εντερικά προβλήματα, εγκεφαλίτιδα, μεταξύ πολλών άλλων κρίσιμων προβλημάτων υγείας.
«Αντί να βοηθά τους γονείς να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα, ζητώντας πραγματικές απαντήσεις για την αντιμετώπιση του καθαρού πόνου του παιδιού – ως εκ τούτου, χτυπώντας τα κεφάλια σε οτιδήποτε βρει, ουρλιαχτά πόνου κ.λπ., το Autism Speaks, βγάζει συνεχώς τις λεγόμενες λύσεις, για να μάθει το παιδί σας να καθίστε, μιλήστε, περπατήστε κ.λπ.
«Θα μπορούσες να μάθεις τίποτα, σχετικό με το να ζεις με έντονο πόνο;»
Ο Brian Hooker, Ph.D., PE , επικεφαλής επιστημονικός υπεύθυνος για την προστασία της υγείας των παιδιών, συμμερίστηκε το συναίσθημα της Tommey. Είπε στον Defender :
«Οι υπεύθυνοι της AS [Autism Speaks] γνωρίζουν ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό και εργάζονται ενεργά για να καλύψουν αυτή τη σχέση.
«Κατά κάποιους τρόπους, είναι χειρότεροι από το CDC, καθώς προσποιούνται ότι βοηθούν οικογένειες με αυτισμό, αλλά απορρίπτουν οτιδήποτε είναι χρήσιμο (βιοϊατρικές παρεμβάσεις) και κρύβουν ενεργά τις βαθύτερες αιτίες της αναπηρίας».
Σε ένα άρθρο του Δεκεμβρίου 2021 για το The Defender, ο Toby Rogers, Ph.D., του οποίου η διδακτορική διατριβή, « The Political Economy of Autism », διερεύνησε το ρυθμιστικό ιστορικό πέντε κατηγοριών τοξικών ουσιών που, αυξάνουν τον κίνδυνο αυτισμού, σημείωσε ότι το «Autism Speaks έφερε 94,7 εκατομμύρια δολάρια το 2020 και δεν πέτυχε απολύτως τίποτα».
Σε παρόμοιο σημείωμα, ο Hooker είπε στο The Defender:
«Η συντριπτική πλειονότητα των δωρεών , που συγκεντρώνονται από την AS, πηγαίνουν σε μισθούς και υποδομές, με πολύτιμα ελάχιστα να προορίζονται για την ουσιαστική βοήθεια των οικογενειών.
«Αυτή είναι η κληρονομιά της AS και έκτοτε, έχουν καλύψει ενεργά μια αιτιώδη σχέση, ενώ ληστεύουν από ανυποψίαστους δωρητές πολύτιμα κεφάλαια, που θα μπορούσαν να πάνε για να βοηθήσουν οικογένειες και να βρουν απαντήσεις».
Η Tommey επίσης, δεν συγκρατήθηκε στην κριτική της για το Autism Speaks και τον ΠΟΥ. Είπε:
«Εμείς οι γονείς, έπρεπε να γίνουμε γιατροί και να το λύσουμε μόνοι μας. Μόλις απευθυνθούμε στο έντερο κ.λπ., τότε τα παιδιά βελτιώνονται.
«Το [Autism Speaks], ξοδεύει μια περιουσία σε «λύσεις», που δεν έχουν νόημα, επομένως αφήνει τους γονείς απελπισμένους και απορριπτόμενους αντί να κάνουν αυτό που κάνει η CHD: πραγματικές λύσεις για άτομα με αυτισμό.
«Ο ΠΟΥ και η AS, είναι απόλυτη ντροπή, για την κοινότητα του αυτισμού. Πόσο
θα κρατήσει αυτόι ; Πόσο μεγάλος θα πρέπει να γίνει ο αριθμός των ατόμων που έχουν διαγνωστεί; Ο αυτισμός καταστρέφει ζωές και οικογένειες. Πρέπει να σταματήσει».
Περαιτέρω δεδομένα, που παρουσιάστηκαν από το CDC , επικαλούμενα μια μελέτη του 2019 στην Παιδιατρική , ανέφεραν πως «Περίπου 1 στα 6 (17%) παιδιά ηλικίας 3-17 ετών διαγνώστηκε με αναπτυξιακή αναπηρία, όπως αναφέρθηκε από τους γονείς, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου μελέτης 2009-2017 . Αυτά περιελάμβαναν, τον αυτισμό, τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας, την τύφλωση και την εγκεφαλική παράλυση, μεταξύ άλλων».
Η Barbara Loe Fisher, συνιδρυτής και πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Πληροφοριών Εμβολίων (NVIC) και συν-συγγραφέας του βιβλίου του 1985 « DPT: A Shot in the Dark », διαφώνησε με τις δηλώσεις του ΠΟΥ — και με φορείς όπως το CDC .
Η Fisher είπε, στο The Defender:
«Οι αξιωματούχοι του ΠΟΥ, όπως και οι αξιωματούχοι του CDC, αρνούνται να διεξάγουν μεθοδολογικά ορθές επιδημιολογικές μελέτες, που να συγκρίνουν τα αποτελέσματα υγείας παιδιών που λαμβάνουν έξι δωδεκάδες δόσεις ομοσπονδιακών συνιστώμενων εμβολίων , με τα αποτελέσματα υγείας παιδιών που παραμένουν μερικώς εμβολιασμένα ή μη, για να προσδιοριστεί ο επιπολασμός του αυτισμού και στις δύο ομάδες.
«Αρνούνται να χρηματοδοτήσουν μελέτες βιολογικών μηχανισμών, για να προσδιορίσουν σε μοριακό και κυτταρικό επίπεδο, τι συμβαίνει στα σώματα υγιών παιδιών, που υποχωρούν και αναπτύσσουν αυτισμό μετά τον εμβολιασμό».
Η Fisher αναφέρθηκε σε μια έκθεση του 2013, που δημοσιεύθηκε από το Ινστιτούτο Ιατρικής, μέρος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι «δεν υπάρχουν αρκετά επιστημονικά στοιχεία για να καθοριστεί εάν το συνιστώμενο πρόγραμμα παιδικού εμβολίου, σχετίζεται ή όχι, με την ανάπτυξη αυτισμού», σημείωσε η Fisher.
Ένα δελτίο τύπου της NVIC, στις 16 Ιανουαρίου 2013, υποστήριξε ορισμένα —αν και όχι όλα— από τα ευρήματα της έκθεσης, του Ινστιτούτου Ιατρικής.
Αυτό περιλάμβανε συστάσεις, που καλούσαν τους ομοσπονδιακούς αξιωματούχους υγείας, να:
Το NVIC, δεν υποστήριξε δύο, από τις συστάσεις του Ινστιτούτου Ιατρικής, συμπεριλαμβανομένου, ότι « οι προοπτικές κλινικές δοκιμές, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών κοόρτης (cohort trials), δεν είναι χρήσιμες για την εξέταση της ασφάλειας του προγράμματος παιδικών εμβολίων» και τη «σύσταση, να διεξαχθεί μελλοντική έρευνα για την ασφάλεια των εμβολίων, από το DHHS [Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών] και τους εταιρικούς εταίρους του, που χρησιμοποιούν υπάρχοντα συστήματα κλειστών βάσεων δεδομένων.»
Η Fisher, είπε στο The Defender , ότι η σχέση μεταξύ αυτισμού και εμβολιασμού ήταν γνωστή τουλάχιστον από το 1985, όταν κυκλοφόρησε το “DPT: A Shot in the Dark“.
Το βιβλίο «πρότεινε ότι τα παιδιά που αναπτύσσουν φλεγμονή του εγκεφάλου (εγκεφαλίτιδα/εγκεφαλοπάθεια) μετά τη λήψη ολοκυτταρικού εμβολίου κοκκύτη σε εμβόλια DPT μπορεί να αναπτύξουν χρόνια νευρολογική δυσλειτουργία που περιλαμβάνει συμπτώματα αυτισμού».
Σύμφωνα με την Fisher, «Ανέκδοτα στοιχεία συνεχίζουν να συσσωρεύονται, σχετικά με το ότι οι αντιδράσεις σε ορισμένα εμβόλια, όπως το DPT/DTaP, το MMR και η ηπατίτιδα Β, μπορούν να προκαλέσουν εγκεφαλική δυσλειτουργία που παίρνει τη μορφή αυτισμού».
Ωστόσο, ο αριθμός των εμβολίων που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα εμβολιασμού παιδικής ηλικίας CDC, έχει αυξηθεί απότομα σε σύγκριση με τις απαιτήσεις εμβολιασμού στα μέσα της δεκαετίας του 1980 », είπε, η Fisher.
Είπε:
«Ωστόσο, ο ΠΟΥ και η παγκόσμια ιατρική κοινότητα συνεχίζουν να αρνούνται τη συσχέτιση και να σκουπίζουν αυτά τα στοιχεία κάτω από το χαλί, ενώ δεν δίνουν καμία αξιόπιστη εξήγηση, ως προς το γιατί ο επιπολασμός του αυτισμού έχει αυξηθεί δραματικά στις ΗΠΑ τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες από ένα παιδί στα 2.500 σε 1 παιδί στα 36, που συμπίπτει, με τον τριπλασιασμό των δόσεων των εμβολίων που χορηγούνται σε βρέφη και παιδιά σύμφωνα με το προτεινόμενο πρόγραμμα εμβολίων παιδικής ηλικίας από την κυβέρνηση».
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Cureus, στις 2 Φεβρουαρίου, βρήκε μια θετική στατιστική συσχέτιση μεταξύ των ποσοστών βρεφικής θνησιμότητας και του αριθμού των δόσεων εμβολίων που έλαβαν τα μωρά — επιβεβαιώνοντας τα ευρήματα των ίδιων ερευνητών πριν από μια δεκαετία.
Η μελέτη σημείωσε, ότι οι ΗΠΑ, μαζί με την Ελλάδα, απαιτούσαν τα περισσότερα εμβόλια (26) για βρέφη, από οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Επιλογή, μετάφραση, διαμόρφωση, σχόλια, ανάρτηση-προώθηση, Δρ. Γεωργίου Γεωργαδάκη, χειρουργού-γυναικολόγου-μαιευτήρα (ggeorgad @gmail.com), Βόλος.
