ΜΙΑ ΙΔΕΑΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ Ε.Α. Δρ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΣΤΙΧΙΑΔΗΣ
ΑΡΘΡΟ 2 ΑΠΌ 6.
2o ΑΡΘΡΟ : ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ένας από τους κυρίους λόγους δια τους οποίους είναι ρυπαρά η σημερινή κατάστασις της παγκοσμίου κοινότητας, είναι ότι το δομηθέν οικονομικό σύστημα ευνοεί τον υπέρτατο και υπερβολικό πλουτισμό μιας μικράς μειοψηφίας ανθρώπων, εις βάρος της ανθρωπότητος, η οποία υποφέρει. Σήμερα υπάρχουν κοινωνίες που λιμοκτονούν και κοινωνίες όπου οι άνθρωποι είναι σκλάβοι, με όλη την κυριολεξία.
Σε μία χώρα
- το βιοτικό επίπεδο εξαρτάται από την ικανότητά της να δημιουργήσει κοινωνία καθολικής ευημερίας και
- η ευτυχία της από την ικανότητα της να δημιουργεί κοινωνία πνευματικών αξιών.
Εάν αυτό επιτευχθεί, τότε η χώρα ονομάζεται πολιτισμένη. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, η επιτυχία προϋποθέτει την δυνατότητα της ενδογενούς αυταρκείας εις την παραγωγή και εις την διάθεση αγαθών και υπηρεσιών.
Η παραγωγικότης, διά να επιτευχθεί η ενδογενής αυτάρκεια, εξαρτάται από πολλούς συντελεστάς, ανάμεσα στους οποίους σημαντική βαρύτητα έχουν και οι εξής :
- Η χρηστή διοίκηση,
- Το πνεύμα εμπιστοσύνης προς την ηγεσία της χώρας,
- Η χρηματοδότηση,
- Η υφισταμένη ενεργειακή υποδομή,
- Η παιδεία,
- Ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός,
- Η επάρκεια σε εργατικά χέρια,
- Η δυνατότητα δημιουργίας πρωτογενούς παραγωγής
- εις τον ορυκτό πλούτο, που δίδει πρώτες ύλες και ενεργειακούς πόρους
- και εις την γεωργία – κτηνοτροφία – αλιεία, που καλύπτουν τις διατροφικές και άλλες ανάγκες.
Η εξασφάλισις της ανεξαρτησίας σε τροφή και πρώτες ύλες, είναι απαραίτητη για να μπορέσουν να αναπτυχθούν ο δευτερογενής τομέας (βιομηχανία) και ο τριτογενής τομέας (υπηρεσίες).
Η παραγωγικότητα του ανθρωπίνου δυναμικού εξαρτάται καθαρά από την πνευματική κατάσταση και το ηθικό της κοινωνίας, διότι τότε, έστω και αν δεν υπάρχουν οι υλικές συνιστώσες, δηλαδή :
- η χρηματοδότηση,
- η ενεργειακή υποδομή,
- η παιδεία,
- ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός,
επειδή «ΠΕΝΙΑ ΤΕΧΝΑΣ ΚΑΤΕΡΓΑΖΕΤΑΙ», υπάρχει Θεία Έμπνευση και ευρίσκονται λύσεις.
Την αξία του ηθικού την παρατηρούμε έντονα στις αγορές, η ανοδική ή η καθοδική συμπεριφορά των οποίων, κατοπτρίζει το επικρατούν θετικό ή αρνητικό κλίμα στην κοινωνία. Την Θεία Έμπνευση την βλέπουμε στο θαυμαστό τρόπο, με τον οποίον ο άνθρωπος εφευρίσκει λύσεις και επιλύει τα πρακτικά εμπόδια που συναντάει.
Επομένως αν καλλιεργηθεί το ηθικό και η εμπιστοσύνη του πληθυσμού στην αναπτυξιακή πορεία μιας χώρας και στην ικανότητα της ηγεσίας αυτής, (υπό ικανή κυβέρνηση) αυξάνεται η παραγωγικότης. Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι μια χώρα όπως η Ελλάς, με κατάλληλη διακυβέρνηση, έχει την δυνατότητα να αναπτύξει άμεσα, άπαντες τους ανωτέρω παράγοντες, ώστε να δημιουργήσει την κοινωνία καθολικής ευημερίας.
Τα ανωτέρω για την χώρα μας τα επιβεβαιώνουν ιστορικά παραδείγματα :
- Το 1909 όταν η χώρα ευρίσκετο υπό διάλυση, ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος» άλλαξε την ροή των γεγονότων και η χώρα οδηγήθηκε στους νικηφόρους πολέμους του 1912 – 1913, που απελευθέρωσαν Ήπειρο και Βόρειο Ελλάδα.
- Το 1935 η Κυβέρνησις Μεταξά, εξεδίωξε τους ανίκανους πολιτικούς και αναδιοργάνωσε την χώρα, με αποτέλεσμα να λάμψει η Ελλάς με το Αλβανικό Έπος.
- Το 1967 η κυβέρνησις των συνταγματαρχών μέσα σε 6 έτη, έως το 1973, που την έριξε ο Ιωαννίδης, δημιούργησε ένα θαύμα οικονομικής αναπτύξεως και πορείας προς την ευημερία.
Βασική προϋπόθεσις για την ύπαρξη της κοινωνίας καθολικής ευημερίας, πέραν της υπάρξεως αδιαφθόρου διοικήσεώς, είναι και η παροχή της χρηματοδοτήσεως για την δόμηση της και την λειτουργία της. Είναι γνωστή σε όλους φράσις του Περικλέους :
«Δει δη χρημάτων ω άνδρες Αθηναίοι και άνευ τούτων ουδέν έστι γενέσθαι των δεόντων».
Στην σύγχρονη εποχή, όπως και τότε, τα χρήματα ήταν και είναι απαραίτητα :
- για την δόμηση της πρωτογενούς παραγωγής και
- για την δημιουργία και λειτουργία του δευτερογενούς και του τριτογενούς τομέα της οικονομίας.
Αποτελεί ιστορικό δεδομένο ότι η απαιτούμενη χρηματοδότηση σε μία κοινωνία, γινόταν και γίνεται :
- ανέκαθεν μέσω ανταλλαγής / πωλήσεως της κάθε είδους παραγωγής της,
- τουλάχιστον τα τελευταία 2,500 χρόνια, μέσω της διαδικασίας της φορολογίας,
- τους τελευταίους αιώνες και μέσω διαφόρων τύπου δανεισμού από το εξωτερικό ή από το εσωτερικό,
- πολλάκις μέσω δωρεών πλουσίων πολιτών της,
- και πολλάκις διαχρονικά, μέσω της κλοπής του πλούτου άλλων κοινωνιών.
Τα οικονομικά είναι απλά, όταν είναι νοικοκυρεμένα, όπως είναι νοικοκυρεμένη η ζωή μιας οικογενείας. Όμως αυτές οι πανάρχαιες έννοιες της διαχειρίσεως του χρήματος, οι τόσο πολύ απλές, προσφάτως έχουν γίνει σύνθετες, πολύπλοκες με χρήση «επιστημονικών όρων», προκειμένου να δομηθούν οι διαδικασίες της «δημιουργικής λογιστικής» των χρηματοπιστωτικών εργαλείων, δηλαδή της απάτης. Στην πραγματικότητα το μόνον το οποίον χρειάζεται είναι εντιμότης και έμπνευσις, ώστε να εξευρίσκονται απλές, καθημερινές, δίκαιες λύσεις, στα προβλήματα τα οποία διαρκώς ανακύπτουν στην ροή της κοινωνικής μας ζωής.
Στα πλαίσια αυτών των οικονομικών, ένα δεδομένο από όλους αποδεκτό, είναι ότι ο φόρτος της λειτουργίας μιας κοινωνίας πρέπει να επιμερίζεται αρμονικά σε όλους τους ώμους.
Σε μία δικαία κοινωνία :
- Άπαντες πρέπει να απολαμβάνουν τυποποιημένες βασικές συνθήκες διαβιώσεως (στέγη, ενέργεια, υγεία, τροφή, μετακίνησις, παιδεία, κλπ).
- Άπαντες, βάσει της παραγωγικότητας τους, πρέπει να δύνανται, εξ ιδίων πόρων, να βελτιώνουν τις τυποποιημένες κοινές βασικές συνθήκες διαβιώσεως.
- Άπαντες πρέπει να λειτουργούν χωρίς να υπάρχει εκμετάλλευσις της εργασίας, αλλά ισόνομη αντιμετώπισις της εργατοώρας.
- Άπαντες πρέπει να λειτουργούν σε μία κοινωνία πατροπαραδότων αξιών.
Η λειτουργία αυτής της δικαίας κοινωνίας, προαπαιτεί :
- Κατάλληλη κοινωνική παιδεία,
- Και αυστηρή και ικανή διοίκηση.
Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι η οικονομική κατάστασις αποτελεί μια συνισταμένη :
- της πολιτικής της παιδείας,
- της κοινωνικής πολιτικής, και
- της οικονομικής φιλοσοφίας.
Οι παράγοντες αυτοί είναι ενδογενείς, εξαρτώμενοι εκ της ιστορικής πορείας της κοινωνίας, η οποία εφ’ όσον έχει χρηστή διαχρονική διοίκηση, κτίζει την πολιτεία δικαίου.
Ο 21ος αιώνας, όπως τον ζούμε, είναι ποίημα της Δύσεως, και έχει μία ιστορική διαδρομή, σπειροειδή και ελλειπτική σε πέντε κύκλους, η οποία
- εκκινεί από την σκληρή Ρωμαϊκή εποχή της κοινωνίας των σκλάβων,
- συνεχίζει με την σκοτεινή μεσαιωνική φεουδαρχία σε ανατολή και δύση
- εξελίσσεται στην κοινωνία
- του υποκριτικού διαφωτισμού,
- της αποικιοκρατίας από την δύση,
- και του δουλεμπορίου,
- αναπτύσσεται, τους τελευταίους αιώνες, στην παγκόσμια κοινωνία των τραπεζών και των νομισμάτων,
- δια να καταλήξει τον 21ο αιώνα σε μία παγκοσμίως ελεγχόμενη οικονομία, από μία άγνωστη αλλά και γνωστή ταυτόχρονα μικρή μειοψηφία, η οποία προσπαθεί, μέσω αυτού του ελέγχου, να κυβερνήσει τον πλανήτη.
Βεβαίως η δημιουργία μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς, δεν είναι κάτι το κακό, αντιθέτως είναι πολύ χρήσιμη και απαραίτητη εις την αδελφοποίηση της ανθρωπότητος, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό λειτουργεί :
- επ’ ωφελεία του ανθρώπου και όχι των κερδοσκόπων,
- και ότι σέβεται τις ιδιαιτερότητες κάθε εθνικής οντότητας.
Σήμερα όμως η παγκόσμιος κοινότητα, έχουσα τα χαρακτηριστικά :
- της παγκοσμιοποιήσεως της παραγωγής,
- της παγκοσμιοποιήσεως των εμπορικών συναλλαγών,
- της προσπαθείας συγκεντρώσεως, της έως τώρα ανήκουσας εις τον πολύ λαόν ιδιοκτησίας, σε συγκεκριμένα χέρια και
- της συγκεντρωτικής διαχειρίσεως, από ολίγους, παγκοσμίως του χρήματος,
ζει σε καταστάσεις εξαρτήσεως των χωρών και των εθνικών οντοτήτων από άνομες υπερεθνικές νομικές μορφές, οι οποίες :
- ανήκουν σε μία μικρή ομάδα ανθρώπων,
- κατόρθωσαν να αποκτήσουν την ιδοκτησίαν και εκμετάλλευσιν όλων σχεδόν των τραπεζών του πλανήτη,
- εκδίδουν το μέσον διακινήσεως της παγκοσμίου οικονομίας, το χρήμα, μέσω των τραπεζογραμματίων των διαφόρων νομισμάτων, σχεδόν για ολόκληρο τον πλανήτη, και ελέγχουν την διακίνηση του,
- προσπαθούν να δημιουργήσουν μίαν οικουμενικήν, παγκόσμιον, μονάδα χρήματος, πλήρως ιδιόκτητη και ελεγχομένη από αυτές.
Δυστυχώς, υπό τας συνθήκας αυτάς, το μέλλον του πλανήτη και της ανθρωπότητος ακούγεται δυσοίωνο.
Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι η μεθοδολογία της χρηματοδοτήσεως της κοινωνίας, εξαρτάται τα μέγιστα από εξωγενείς τρίτους φορείς, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται δια την δημιουργία κοινωνίας δικαίου, αλλά ενδιαφέρονται
- δια τον ίδιον πλουτισμό και
- διά τον παγκόσμιον έλεγχο του πλανήτη.
Οι διεθνείς αυτοί πειρατές συλεύουν τις οικονομίες και δημιουργούν κράτη ομήρους, τα οποία και διοικούν με κυβερνήσεις μαριονέτες.
Σήμερα η κατάστασις αυτή έχει αρχίσει να γίνεται παγκοσμίως αντιληπτή. Είναι χαρακτηριστικό το κατωτέρω ερωτηματολόγιο, που συνέταξεν ο καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Κος Κωνσταντίνος Τοκμακίδις, και δημοσιεύθηκε στην «ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΑ». Στο ερωτηματολόγιο αυτό τίθενται εύλογες απορίες οι οποίες αφορούν το διεθνές χρέος :
- Ερώτηση 1η Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
- Ερώτηση 2η Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να «ξετινάξει» μία χώρα;
- Ερώτηση 3η Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% τη στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
- Ερώτηση 4η Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο να πληρώνεται με 2.000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα κάρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπέρ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
- Ερώτηση 5η Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
- Ερώτηση 6η Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 0.5 τρις που χρωστάμε εμείς;
- Ερώτηση 7η Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του; (σημείωση του e-fungus.gr: και σε ποιους τέλος πάντων χρωστάει κι είναι δέσμιος όλος ο πλανήτης?)
- Ερώτηση 8η Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
- Ερώτηση 9η Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
- Ερώτηση 10η Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
- Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών, μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;
Μέσα σε αυτήν την δραματική διεθνή σκηνή, καταβάλλεται προσπάθεια η Ελλάς, η Πατρίς του πολιτισμού, να γίνει βορά αυτών των θηρίων, με όλες τις συνέπειες.
«ΟΥΑΙ ΤΟΙΣ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙΣ»
Ποίος όμως θα είναι εις το τέλος ο ηττημένος ;;.