ΤΙ ΌΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΑΣ!! «Ήταν έξι το απόγευμα.. Είχε ήδη βραδιάσει, όταν μια άγνωστη για μένα κοπέλα χτύπησε την πόρτα του σπιτιού μου επίμονα για να την ανοίξω.
Τη δέχθηκα και ρώτησα τι θα ήθελε.
– Πάτερ, θέλω να μου διαβάσετε μια ευχή.
Το πρόσωπό της ήταν ταραγμένο, μιλούσε απότομα.
Δε μου είπε πολλά πράγματα, απλά μου ζήτησε να προσευχηθώ γι’ αυτήν.
Πήγαμε στην Εκκλησία και της διάβασα μια ευχή.
Έφυγε αμίλητη χωρίς να μου δώσει περαιτέρω πληροφορίες για τη ζωή της,
ούτε και να μοιραστεί τον λόγο που ήθελε να της διαβάσω την ευχή.
Μετά από τρεις μέρες, ξαναήρθε.
Διαβάστε τη συνέχεια στο