Η δολοφονία ενός ασήμαντου αντιεξουσιαστή, του Παύλου Φύσσα, ήταν η γενεσιουργός αιτία για να ξεδιπλωθεί σε όλο της το μεγαλείο, η υποκρισία ενός σάπιου και βδελυρού πολιτικού συστήματος που τα νήματα του κινεί μια διεφθαρμένη ελληνική πολιτικοοικονομική ελίτ που σήμερα πνέει τα λοίσθια…
Σήμερα δεν θα ασχοληθώ, ούτε με τα «ελληνοτουρκικά», ούτε με τον Ερτογάν, ούτε με το «ετοιμόρροπο κάστρο» της Κύπρου, ούτε με την «πονηρή» συμφωνία του Μηχανισμού αποτροπής κρίσεων» του ΝΑΤΟ για το Αιγαίο. Σήμερα, θα ασχοληθώ με ένα θέμα που δίχασε την ελληνική κοινωνία στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και των αρχών της δεκαετίας του 2010. Με λίγα λόγια, θα ασχοληθώ με τη Χρυσή Αυγή, το κίνημα που παραλίγο να γίνει η ταφόπλακα για την Ελλάδα της δεύτερης χιλιετίας μετά Χριστόν. Αυτό το κίνημα, που δημιούργησε η ίδια η διεφθαρμένη πολιτικοοικονομική ελίτ και χρησιμοποίησε ως …κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να ξεπλύνει τα βρώμικα χέρια της και που αν δεν υπήρχε το θέμα της απονομής «δικαιοσύνης» περί του αν ήταν τελικά ή όχι «εγκληματική οργάνωση», θα την είχε ήδη ξεχάσει ακόμη και το τελευταίο δεντράκι του Πεδίου του Άρεως ή του Εθνικού Κήπου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που θα ασχοληθώ και πάλι με το μόρφωμα αυτό που δημιούργησε ένας ποινικός εγκληματίας που συνεργάστηκε με την Χούντα στενά ως παρακρατικός (αργότερα τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης για έκτροπα και οπλοχρησία) και που ακούει στο όνομα Νίκος Μιχαλολιάκος. Υπάρχει… πολλή «προσωπική» ιστορία.
Όταν διηύθυνα το μπλόγκ του ΛΟΓΙΟΥ ΕΡΜΗ στις αρχές της δεκαετίας του 2010, είχα γράψει μια πραγματεία που αφορούσε το ιστορικό της Χρυσής Αυγής, όταν αυτή πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 μέχρι και τις εκλογές του 2012. Το κείμενο μου αυτό, αναδημοσιεύτηκε τότε από …33 μπλόγκ(!) της εποχής εκείνης και προκάλεσε ακόμη και τη μήνη του ίδιου του Μιχαλολιάκου, ο οποίος τότε είχε «διατάξει» τα στελέχη του κινήματος που στο μεταξύ είχαν ιδρύσει άτυπους πυρήνες στο Σύδνεϊ και στη Μελβούρνη, να …ψάξουν να με βρούν και να μου δώσουν ένα…γερό(!) μάθημα! Φυσικά, το μόνο που κατάφεραν ήταν να…γελοιοποιηθούν τα μάλα, επειδή όχι μόνο «μάθημα» δεν μου έδωσαν, αλλά μου έδωσαν και την ευκαιρία να ενεργοποιήσω μεγάλο μέρος της ομογένειας εν όψει της επικείμενης επίσκεψης κλιμακίου του κινήματος υπό τον Ηλία Κασιδιάρη που θα επισκεπτόταν το Σύδνεϊ και τη Μελβούρνη και να απευθυνθούμε όλοι μαζί στην τότε πρωθυπουργό της Αυστραλίας Τζούλια Γκίλαρντ για να την ενημερώσουμε σχετικά και να αποτρέψουμε την επίσκεψη αυτή, πράγμα το οποίο και έγινε. Η Γκίλαρντ, πειθόμενη από τα στοιχεία που της είχαμε προσκομίσει, τους απαγόρευσε την είσοδο στην Αυστραλία, ο Κασιδιάρης άφρισε απ το κακό του και τελικά όχι μόνο δεν κατόρθωσε να έρθει μαζί με τα καθάρματα που έσερνε μαζί του, αλλά και να μην κατορθώσει όυτε καν να νομιμοποιήσει τους πυρήνες του κινήματος στο αυστραλιανό έδαφος.
Ποιά είναι η Χρυσή Αυγή και πώς εισχώρησε στα ελληνικά κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα;
Η ελληνική Χρυσή Αυγή, δεν είναι κάτι το καινούργιο, ούτε κάτι που ήρθε ουρανοκατέβατο. Είναι ένα κατάλοιπο της διεθνούς νεοναζιστικής – παγανιστικής οργάνωσης Golden Dawn, η οποία ιδρύθηκε στην μεταπολεμική Αμερική ως απόρροια της διάλυσης της Κού Κλούξ Κλάν με σκοπό την επικράτηση της Λευκής Φυλής ως της φυλής εκείνης που θα φέρει μια …χρυσή αυγή για όλη την οικουμένη. Η Golden Dawn, βασίστηκε πάνω στο ναζιστικό ιδεώδες και εξελίχθηκε ως κοινωνικό φαινόμενο, «προσκαλώντας» κυρίως τους περιθωριακούς νέους, οι οποίοι για διάφορους λόγους είχαν αποκλειστεί από το σύστημα, δίνοντας τους ένα νέο νόημα στην ήδη ανύπαρκτη ζωή τους και φανατίζοντας τους μέσα από τις θεωρίες περί Αρείας Φυλής του Γκέμπελς και μυώντας τους στον Σατανισμό μέσα από ειδικές ιεροτελεστίες που είχαν παγανιστικό περίβλημα.
Ο άκρατος ρατσισμός, η σκληρή βία και τα υβριστικά συνθήματα κατά πάντων που χρησιμοποιούσαν οι οπαδοί της Golden Dawn, ανάγκασαν τις αμερικανικές αρχές και συγκεκριμένα το FBI, να ασχοληθούν έτι περαιτέρω επί του φαινομένου αυτού και επί προεδρίας Τζόνσον, η Golden Dawn κηρύσσεται εκτός νόμου για κάποια χρόνια, μέχρις ότου η πολιτεία του Τέξας το 1973, με ειδική τροπολογία, να την καταστήσει και πάλι νόμιμη, με το αιτιολογικό ότι εκφράζει απλώς μια…θρησκεία και τίποτε άλλο! Επί της ουσίας όμως, η Golden Dawn «νομιμοποιήθηκε» και πάλι από τους Τεξανούς διότι το κενό που είχε αφήσει η διάλυση της Κου Κλουξ Κλάν ήταν δυσαναπλήρωτο και ως εκ τούτου (κατά τον Τεξανό γερουσιαστή Ντειβιντ Γκολντμαν) οι Αφροαμερικανοί δημιουργούσαν νέους «θύλακες» με σκοπό την ανατροπή του κοινωνικού στάτους στην πολιτεία αυτή.
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, ο Νίκος Μιχαλολιάκος, γόνος του ονομαστού κατσαπλιά και αρχηγού των Ταγμάτων Ασφαλείας στην περιφέρεια της Μάνης Γιώργου Μιχαλολιάκου, εμπνέεται από τη δράση της Golden Dawn και αφού έχασε την αρχηγία της νεολαίας της ΕΠΕΝ από τον εκλεκτό του φυλακισμένου δικτάτορα Παπαδόπουλου και σημερινού βουλευτή της ΝΔ Μάκη Βορίδη, αποφάσισε να προχωρήσει μόνος του, ιδρύοντας την ελληνική «Χρυσή Αυγή», η οποία σκοπό έχει, μέσω της έκδοσης ενός περιοδικού με τον αυτό τίτλο, δηλαδή «Χρυσή Αυγή», να διαδόσει τον Εθνικοσοσιαλισμό ως μια ιδέα και τρόπο ζωής, που να καλύπτει τον ελληνικό Εθνικισμό και τις επιδιώξεις του. Υμνώντας σε κάθε τεύχος του περιοδικού του μεγάλες προσωπικότητες του Ναζισμού, αλλά και τις αρχές του νεοπαγανισμού ως τη θρησκευτική οντότητα που έρχεται να καλύψει τα κενά του Χριστιανισμού, ο οποίος και θεωρείται πλέον ξεπερασμένος, μιας και η αγιοποίηση της βίας ως τρόπο επιβολής των ιδεατών του Εθνικοσοσιαλισμού, ήταν μια έννοια που στην ουσία τον καταργούσε εκ προοιμίου.
Χρυσή Αυγή, ΛΑ.Ο.Σ. και νεολαία ΕΠΕΝ – Βίοι Παράλληλοι
Παρ’ όλο που η νεολαία της ΕΠΕΝ και η Χρυσή Αυγή είχαν αρκετές διαφορές (η ΕΠΕΝ απέρριπτε τον Ναζισμό, αλλά υπερύψωνε τον Εθνικισμό) εν τούτοις πολλές φορές συνεργάστηκαν μαζί στο κυνήγι των νεολαίων της Κομμουνιστικής κυρίως, αλλά και της ευρύτερης Αριστεράς, διεισδύοντας στους κόλπους των διαδηλώσεων ως παρακρατικές ομάδες με σκοπό τη δημιουργία επεισοδίων και σύγχυσης ανάμεσα στους διαδηλωτές. Εν ολίγοις, και οι δύο αυτές παρατάξεις, συναγωνίζονταν η μια την άλλη στις δολιοφθορές, με τον Βορίδη μάλιστα, φοιτητή ακόμη της Νομικής, να τριγυρνά ως κοινός τραμπούκος, με ένα τσεκούρι στο χέρι, προξενώντας σοβαρές σωματικές βλάβες σε αντίπαλους διαδηλωτές, χωρίς ποτέ να έχει συλληφθεί.
Η Χρυσή Αυγή του Μιχαλολιάκου κατ’ αυτόν τον τρόπο, γίνεται το απόλυτο εργαλείο που συνεργαζόταν άψογα με την ΕΛ.ΑΣ. ως παρακρατική οργάνωση, μέχρι που το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, αποφασίζει να τους «αποβάλλει» και να τους πετάξει σαν στυμμένη λεμονόκουπα στα σκουπίδια.
Στο μεταξύ, ο Γιώργος Καρατζαφέρης, δημοσιογράφος και εκφραστής της ακροδεξιάς συνυστώσας της ΝΔ, μετά τις διαφωνίες που είχε με τον νέο πρόεδρο του κόμματος της ΝΔ Κώστα Καραμανλή, αποφασίζει να ιδρύσει τον ΛΑ.Ο.Σ., ένα κόμμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Εθνικιστικού Φασισμού, ο οποίος με πρόσχημα τον πατριωτισμό και την Ορθοδοξία, κατορθώνει να κλέψει ένα μεγάλο κομμάτι του κεντροδεξιού χώρου και με τη βοήθεια του καναλιού ΤΗΛΕ-ΑΣΤΥ που είχε, να καταφέρει να φτάσει στο 10 με 11% του εκλογικού σώματος και να μπεί στη Βούλη, ενώ ο Μιχαλολιάκος με τη Χρυσή Αυγή να εξακολουθεί να μένει στο περιθώριο και να κινείται ανάμεσα στο 0,05% κι αυτό με το ζόρι. Κοντά του μαζεύτηκαν σχεδόν όλα τα περιθωριοποιημένα κατακάθια του υποκόσμου (μπράβοι, νονοί της νύχτας, σωματέμποροι κλπ) και δημιούργησαν ένα μικρό «στρατό» που υπάκουε τυφλά στις εντολές του «αρχηγού».
Το κοινό σημείο αυτών των πολιτικών και κοινωνικών εκτρωμάτων, ήταν οι …χρηματοδότες τους, οι οποίοι δεν ήταν άλλοι από την ίδια τη διεφθαρμένη πολιτικοοικονομική ελίτ, η οποία, υποτίθεται, στήριζε και τα γνωστά πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα. Ήταν οι ίδιοι οικονομικοί παράγοντες οι οποίοι κρατούσαν, από ένα σημείο και μετά, όλο το μιντιακό σύστημα της χώρας, έχοντας ως βάση τις διαπλεκόμενες σχέσεις μεταξύ κράτους και των εταιριών τους, οι οποίες εταιρίες ζούσαν κυρίως από τον δημόσιο κορβανά. Ο Καρατζαφέρης και ο Μιχαλολιάκος, υπηρετούσαν σχεδόν τον ίδιο σκοπό, δηλαδή τον περιορισμό της επιρροής της Αριστεράς και των επιδιώξεων της στα πολιτικά πράγματα, όσο και την καπηλεία του πραγματικού, του αληθινού πατριωτισμού των Ελλήνων, ανεξαρτήτως χρώματος και ιδεολογίας. Κάποια στιγμή και οι δύο, είδαν τη δύναμη τους να αυξάνεται, κυρίως μέσα από τις παλινωδίες του Σημιτισμού, ο οποίος μέσα από τον «εκσυγχρονισμό» που απαιτούσε η νέα πλέον γερμανική ΕΕ, προσπαθούσε να επιβάλλει εθνομηδενιστικές ιδέες μέσω ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής όπου το κυρίαρχο σε αυτόν θα ήταν το λεγόμενο Life-style μέσω ενός άκρατου δανεισμού, ερχόμενος πολλές φορές ακόμη και σε μετωπική σύγκρουση με την Εκκλησία. Κι επειδή μεγάλο (ακόμη) μέρος του λαού αντιστεκόταν σε αυτόν τον βάρβαρο υλισμό, ο Μιχαλολιάκος και ο Καρατζαφέρης επιβίωναν ακριβώς μέσα από την απορρόφηση όλης αυτής της λαϊκής δυσαρέσκειας και παράλληλα δίνοντας την ευκαιρία στο πλήρως διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα να κολλάει «ταμπέλες» εθνικισμού σε όποιους Έλληνες συσπειρώνονταν γύρω από αυτά τα δύο κόμματα.
Όταν ξεκίνησε η οικονομική κρίση του 2008 με την κατάρρευση της τράπεζας επενδύσεων Merryll Linch και το μεγάλο κράχ στις χρηματαγορές, η Ελλάδα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, λόγω των μεγάλων οικονομικών ανοιγμάτων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αποτέλεσμα αυτής της κρίσης, ήταν η οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας, η υποβάθμιση στη κατηγορία Junk των χρεογράφων της και η υποταγή της σε οικονομική κατοχή από τη Γερμανία κυρίως, μέσω της υπογραφής οικονομικών Μνημονίων, υποθηκεύοντας τα περιουσιακά της στοιχεία και την εθνική της κυριαρχία.
Αυτή ακριβώς η ξαφνική φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, που απαιτούσε με τη σειρά του να δει τους υπευθύνους της τραγικής κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει, έφερε την ιλιγγιώδη άνοδο της εθνικιστικής και φασιστικής Χρυσής Αυγής και του Νίκου Μιχαλολιάκου. Δεν ήταν μόνο αυτό καθ’αυτό ασφαλώς το γεγονός της ταχείας ανόδου του μορφώματος αυτού. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε το τεράστιο σφάλμα του έτερου οπορτουνιστή Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος επέλεξε να συμμετάσχει μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ σε μια κυβέρνηση «Εθνικής Σωτηρίας» όπως ονομάστηκε η οποία σχηματίστηκε απολύτως κατ’ επιταγήν της Άγκελα Μέρκελ, ερχόμενος σε ευθεία αντίθεση τόσο με την ιδεολογία που εκπροσωπούσε, όσο και με τους ίδιους τους οπαδούς του κόμματός του. Η απόφαση του αυτή, ενδεχομένως να ήταν και αποτέλεσμα της μεγάλης επιρροής που είχαν επάνω του τα δύο του πρωτοπαλίκαρα στο κόμμα του, δηλαδή ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης, οι οποίοι είχαν σκοπό να επωφεληθούν από αυτή τη συνεργασία και να μεταπηδήσουν σε μεγαλύτερο κόμμα, πράγμα το οποίο έγινε στο τέλος. Το κόμμα του Καρατζαφέρη κατέρρευσε στις εκλογές του 2012 και έμεινε εκτός βουλής, ενώ στον αντίποδα, ο Μιχαλολιάκος, μέσα από μια σειρά επιλεγμένων κινήσεων (διανομή τροφίμων μόνο σε Έλληνες πολίτες, περιπολίες εν είδει «ταγμάτων εφόδου» στους δρόμους της Αθήνας οι οποίες «προστάτευαν» τους Έλληνες από τυχόν επιθέσεις λαθρομεταναστών και άλλα πολλά) εκτοξεύεται από το 0,8 στο απίστευτο 9,2%, ξεπερνώντας ακόμη και αυτό το ΚΚΕ, που θορυβείται άμεσα από το αποτέλεσμα. Τα πρωτοπαλίκαρα του Καρατζαφέρη (Γεωργιάδης, Βορίδης) πέρασαν στην ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, συμμετέχοντας και οι δύο στη νέα κυβέρνηση συνασπισμού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ. εξαφανίζεται από το πολιτικό προσκήνιο.
Η σχέση της Χρυσής Αυγής με το πολιτικοοικονομικό «Ψευτορωμαίϊκο» και ο πόλεμος στο φρόνημα των Ελλήνων
Μετά τα καταιγιστικά αυτά γεγονότα, η Χρυσή Αυγή (που πλέον έχει αλλάξει την ονομασίας της σε «Λαϊκός σύνδεσμος Χρυσή Αυγή») ισχυροποιείται απόλυτα, καθιστώντας τον εαυτό της ως την μοναδική(!) επιλογή για τον πατριωτικό χώρο, εισχωρώντας πλέον στα ενδότερα των λαϊκών συνοικιών και αναλαμβάνοντας δυναμικές πρωτοβουλίες μέσα στο ταραγμένο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τα ΜΜΕ, θέλοντας και μη, αρχίζουν πλέον να καλούν στελέχη της σε τηλεοπτικά πάνελ δίνοντας λόγο σε ανθρώπους όπως ο Γερμενής, ο Λαγός, ο Κασιδιάρης και άλλοι, οι οποίοι, χρησιμοποιώντας μια ασυνήθιστη για τα ελληνικά πολιτικά πράγματα, γλώσσα και γίνονται «οι αγαπημένοι που τα λένε όλα και ξεβρακώνουν τους συστημικούς πολιτικούς». Με τα συνθήματα «Αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή» ή «Χρυσή Αυγή για να ξεβρωμίσει ο τόπος», κατεβαίνουν στον χιλιοπροδωμένο λαό και του υπόσχονται «φυλακή και κρεμάλα στους προδότες και τους Νενέκους», ενώ την άλλη στιγμή τα δικά τους χέρια, είναι πολύ πιο βρώμικα από τα χέρια του Βενιζέλου, του Τσοχατζόπουλου, του Βαρβιτσιώτη ή της Τζάγκρη.
Όσοι σκεπτόμενοι και ψύχραιμοι ακόμη Έλληνες είχαν απομείνει, άρχισαν να καταλαβαίνουν το «προς τα πού πήγαινε η δουλειά». Οι τύποι αυτοί με τα …μαύρα μπλουζάκια που είχαν ήδη αρχίσει να γίνονται «τηλεπερσόνες», έμοιαζαν πολύ περισσότερο με θλιβερά νταήδικα κλόουν, παρά για…φασίστες ολκής. Γραφικές «φιγούρες» μπράβων της νύχτας δηλαδή, που θα μπορούσαν κάλλιστα να παραστήσουν τους κομπάρσους σε μια ταινία παρά να …δείξουν ιδεολογικά τουλάχιστον, σοβαρό φασιστικό πρόσωπο. Δεν μπορούσαν καν να αρθρώσουν σοβαρή αντιπολίτευση ενάντια στον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΦΑΣΙΣΜΟ του σάπιου πολιτικού συστήματος, το οποίο πέρναγε από τη Βουλή τρομακτικά και κτηνωδώς αντιλαϊκά νομοσχέδια, ονομάζοντάς τα «Πολυνομοσχέδια», τα οποία νομιμοποιούσαν την ήδη υφιστάμενη οικονομική κατοχή των δανειστών.
Το διεφθαρμένο και σάπιο πολιτικό σύστημα, βρίσκει επιτέλους αυτόν στον οποίο θα φόρτωνε τη ρετσινιά του φασίστα, αποστρέφοντας εντέχνως την προσοχή του λαού από τα ναζιστικού τύπου πολυνομοσχέδια και «δείχνοντας» τους κλόουν του Μιχαλολιάκου ως τον…απόλυτο κίνδυνο που θα αντιμετώπιζε η Ελλάδα, αν τυχόν ψήφιζε μαζικά τους μπράβους και τους μαστροπούς της νύχτας.
Το παιχνίδι είχε στηθεί μαεστρικά στα παρασκήνια των νεοταξιτών του «Ψευτορωμαίϊκου».
Η πολιτικοοικονομική ελίτ του Κολωνακίου, της Γλυφάδας και των βορείων προαστίων, έχοντας ήδη επιλέξει τον απόλυτο συνέταιρο, βρήκαν τον τρόπο για το πώς θα ποδηγετήσουν τους Έλληνες πατριώτες για να κυριαρχήσουν απόλυτα στην μισοκατεστραμμένη Ελλάδα των Μνημονίων,
«Εσείς (οι Χρυσαυγίτες) θα παίζετε τους νεοΝαζί εκφράζοντας έναν άλλον πολιτικό λόγο που θα προκαλεί ανατριχίλες κι εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας. Εσείς θα αποκτήσετε ισόβια πολιτική εκπροσώπηση κι εμείς θα ελέγχουμε τα πάντα».
Ό,τι ακριβώς δηλαδή είχε γίνει στην κατοχική και μεταπολεμική περίοδο και τον εμφύλιο πόλεμο, όταν το δωσιλογικό «σύστημα» που είχε συνεργαστεί απόλυτα με τους Γερμανούς και για να «καθαρίσει» τα χέρια του από τη βρώμα και το αίμα των αθώων Ελλήνων και να σωθεί το ίδιο από τις ποινικές διώξεις, βάφτιζε «κομμουνιστές» τους αντιστασιακούς μαχητές του ΕΑΜ, τους αντιστασιακούς μαχητές των πόλεων και γενικώς όποιον σήκωνε ανάστημα στην εποπτεία των Βρετανών και των Αμερικανών. Βάφτισαν κομμουνιστές ακόμη και τους διαδηλωτές πατριώτες που διαδήλωναν ενάντια στην βαρβαρότητα των Άγγλων εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου που μάχονταν για την ελευθερία του νησιού. Για τόσο βόρβορο μιλάμε.
Μ’ άλλα λόγια, ο στόχος ήταν ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΦΡΟΜΗΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ. Διότι μόνο εάν χτύπαγαν τον Έλληνα, που έχει την άδολη έννοια της πατρίδας μέσα του, μόνο τότε θα μπορούσαν ανενόχλητοι να εφαρμόζουν κάθε είδους φασισμό, βαφτίζοντας τον…δημοκρατικό και σωτήριο πρόγραμμα. Κι ας καταπατούσαν την ίδια στιγμή κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας. Η ταμπέλα να μην πειραχτεί μόνο κι όλα τ’ άλλα φτιάχνουν.
Έτσι λοιπόν, στοχοποιήθηκαν τα πάντα, ό,τι μπορούσε δηλαδή να περιέχει μέσα του εθνικό φρόνημα.
Ένα από αυτά, ήταν η σημαία.
Όποιος Έλληνας σήκωνε τη σημαία στο μπαλκόνι του διαμαρτυρόμενος για όλα αυτά που συνέβαιναν γύρω του, αμέσως στοχοποιούνταν ως…φασίστας χρυσαυγίτης. Ο οποιοσδήποτε. Ακόμη κι ο …κομμουνιστής Έλληνας!
Οι παρελάσεις γίνονταν χωρίς κοινό, η Βουλή είχε περικυκλωθεί από αστυνομικές κλούβες και όσοι έβγαιναν στους δρόμους και είχαν τη σημαία μαζί τους, χτυπιόταν ανελέητα από τα ΜΑΤ ως…φασίστες του Μιχαλολιάκου.
Το στημένο ντοκυμαντέρ του Σκάι και ο ρόλος του Μιχαλολιάκου
Το φρόνημα των Ελλήνων όμως, δεν χτυπήθηκε μόνο με γκλόμπς. Χτυπήθηκε και μέσω της παραχάραξης της ίδιας της Ιστορίας του.
Σε κάποια ανύποπτη στιγμή, ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ που ανήκει σε έναν από τους επιφανέστερους της πολιτικοοικονομικής ελίτ, τον εφοπλιστή Γιάννη Αλαφούζο, γόνο του Αριστείδη Αλαφούζου, «γυρίζει» σε συνεργασία με το ΕΛΙΑΜΕΠ και το Open Society του Σόρος, ένα ντοκυμαντέρ για την Ελληνική Επανάσταση που μόνο αηδία μπορούσε να προκαλέσει.
Ο αρχικός του τίτλος ήταν «1821, η γέννηση ενός έθνους(!!!)» που σήκωσε θύελλα διαμαρτυριών, τόσο από τον ίδιο τον λαό, όσο και από επιφανείς ακαδημαϊκούς δασκάλους και μπροστά στην ολική κατακραυγή, αυτό λίγο αργότερα μετετράπη σε… «1821, η γέννηση ενός …έθνους – κράτους(!!!).
Μέσω μιας «έξυπνης» προπαγάνδας που στόχο είχε τους αμαθείς κι όχι τους μορφωμένους, προσπαθούσε το εγχείρημα αυτό να αποδομήσει αφ’ ενός τους Έλληνες μαχητές της Επανάστασης (δήθεν ομοφυλοφιλικές τάσεις του Κολοκοτρώνη, βάφτισμα ως κοινούς εγκληματίες των ηρώων Ανδρούτσου και Καραϊσκάκη, ισοπέδωση του Παπαφλέσσα κ.α.) προσδίδοντας πολιτική χροιά στον επαναστατικό αγώνα λέγοντας πως είχε επηρεαστεί από τον…γαλλικό Διαφωτισμό (!!) παραλείποντας τις προηγούμενες 123(!) τω αριθμώ ελληνικές επαναστατικές κινήσεις και αφ’ ετέρου να εξωρραΐσει τους Τούρκους κατακτητές, φουσκώνοντας υπερβολικά κάποιες ορθές ενέργειες των Σουλτάνων και παραλείποντας εντέχνως τις σφαγές, τα παιδομαζώματα, τα χαράτσια, τους βιασμούς των χριστιανών γυναικών και πολλά άλλα εξ ίσου φρικτά.
Το ντοκυμαντέρ αποδοκιμάστηκε συνολικά από τον ελληνικό πληθυσμό, συγκεντρώνοντας ένα πολύ πενιχρό ποσοστό ακροαματικότητας. Όμως τη ζημιά του ήδη την είχε κάνει. Έστειλε το μήνυμα στον Ερτογάν, ότι το ελληνικό πολιτικό και κοινωνικό σύστημα είχε ήδη συνθηκολογήσει και ο δρόμος ήταν ανοικτός για τα περαιτέρω.
Ο Νίκος Μιχαλολιάκος και η Χρυσή Αυγή, άδραξαν την ευκαιρία και «κήρυξαν πόλεμο» στον τηλεοπτικό σταθμό, κάνοντας το βδελυρό ντοκυμαντέρ σημαία της «αντίστασης» τους ενάντια στο πολιτικό σύστημα, που στο μεταξύ αυτό το ίδιο είχε χαράξει τις διαχωριστικές γραμμές, ορίζοντας τον εαυτό του ως «Δημοκρατικό Τόξο» και τους άλλους ως «Φασιστικό Τόξο». Όσοι δηλαδή ήταν μαζί του, ήταν οι…δημοκράτες και οι άλλοι, όσοι δηλαδή σήκωναν τη …σημαία, ήταν οι φασίστες. Το έγκλημα δηλαδή, είχε ήδη αποκτήσει και τον…δολοφόνο του. Κι αυτός ήταν η Χρυσή Αυγή.
Οταν οι μάσκες πέφτουν με πάταγο…
Το σχέδιο λειτουργούσε μια χαρά, αλλά όπως όλα τα ψεύδη και οι επίπλαστες εικόνες, κάποια στιγμή κατέρρευσε. Οι μάσκες έπεσαν και οι κουΐντες άνοιξαν. Και αναδύθηκε η βρώμα, πίσω από τα ανθισμένα κηπάρια.
Κάποια στιγμή και ενώ τα «χαρακώματα» είχαν ήδη σκαφτεί μεταξύ των…δύο «εχθρών», έρχεται ο αναπάντεχος φόνος ενός ασήμαντου και μάλλον ευτελούς ατόμου που ανήκε στην περιθωριακή «αριστερά» των δρόμων, των λεγόμενων «Αντίφα» (ονομασία από το ομώνυμο κίνημα που χρηματοδοτεί το Open Society του Τζώρτζ Σόρος), του Παύλου Φύσσα, ο οποίος μάλιστα το έπαιζε και…ράπερ μουσικός και ποιητής(!), έχοντας εκδόσει και τέσσερα μουσικά άλμπουμ. Το τραγούδι του «Σιγά μη κλάψω», είχε γίνει σχεδόν ύμνος στους κόλπους των «Αντίφα» και τραγουδιόνταν σε συγκεντρώσεις με επίκεντρο το κάτω αριστερό μέρος της πλατείας Συντάγματος την εποχή όπου μεσουρανούσε το κίνημα των Αγανακτισμένων.
Ο φόνος συνετελέσθη τη νύχτα της 17ης Σεπτεμβρίου του ‘13 στο Κερατσίνι και σε μια καφετέρια της γειτονιάς, όπου ο Φύσσας μαζί μια παρέα «αντίφα» παρακολουθούσε τον αγώνα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού. Σ’ εκείνη τη καφετέρια όμως υπήρχε και μια άλλη «παρέα», με επικεφαλής τον Γιάννη Άγγο, υπεύθυνο ασφάλειας της Τ.Ο. Νίκαιας της Χρυσής Αυγής. Κάποια στιγμή δεν άργησαν να ανάψουν τα αίματα και οι δύο «παρέες» ήρθαν στα χέρια, αλλά μάλλον οι «χρυσαυγίτες» δεν ήταν…αρκετοί και κάλεσαν σε …βοήθεια «συντρόφους» τους. Χαρακτηριστική ήταν και η ατάκα του πυρηνάρχη της Τ.Ο. Νικαίας, Γιώργου Πατέλη ότι «Δεν θα μείνει τίποτε όρθιο! Ό,τι κινείται, σφάζεται(!!!)».
Θα μπορούσε να ήταν και ατάκα βγαλμένη από ξεκαρδιστική κωμωδία του Δαλιανίδη, αν δεν ήταν απτή τραγική πραγματικότητα.
Πράγματι, οι …ενισχύσεις ήρθαν με ταχύτητα αστραπής και το τοπίο μετετράπη σε πεδίο μάχης και κάποια στιγμή ένας από τους τραμπούκους της Χρυσής Αυγής, ονόματι Γιώργος Ρουπακιάς, όρμησε πάνω στον Φύσσα και με ένα στιλέτο τον μαχαίρωσε στο στήθος τραυματίζοντας τον θανάσιμα.
Μετά την ενδελεχή έρευνα των δικαστικών αρχών, αποδεικνύεται ότι οι…κλόουν του Μιχαλολιάκου δεν ήταν απλά κλόουν, αλλά οπλισμένοι σαν αστακοί και μάλιστα ορισμένες από τις Τ.Ο. ήταν και …άντρα σε επίπεδο γιάφκας τρομοκρατών! Έτσι, δημιουργείται πλέον ένα «πραγματικό» πρόσωπο μιας «εγκληματικής οργάνωσης», που μόνο πολιτικό κόμμα δεν θύμιζε.
Το αποτέλεσμα ήταν το έντρομο «Δημοκρατικό Τόξο», ως άλλος Καϊάφας, να «διαρρηγνύει τα ημάτια του» δείχνοντας τους Χρυσαυγίτες ως το απόλυτο δολοφονικό πρόσωπο του Φασισμού (μιας και είχε συγκεντρώσει γύρω του έναν σημαντικότατο αριθμό Ελλήνων πατριωτών) «ξεπλένοντας» έτσι, όπως οι ναρκοέμποροι τα χρήματά τους, το αληθινά φασιστικό του προσωπείο και αποκηρύσσει την Χρυσή Αυγή, στιγματίζοντας μαζί της και όλο το πατριωτικό κίνημα.
Αλλά ο Θεός όμως, αγαπάει μεν τον κλέφτη, αλλά αγαπάει περισσότερο τον νοικοκύρη.
Ένα σχεδόν χρόνο αργότερα από το συμβάν και αφού ο Μιχαλολιάκος και τα πρωτοπαλίκαρα του βρίσκονταν προφυλακισμένοι και «στιγματισμένοι», ο είς εκ των «δελφίνων» του κόμματος, ο Ηλίας Κασιδιάρης, διοχετεύει στα ΜΜΕ ένα δικό του βιντεάκι, όπου βρίσκεται να συνομιλεί με τον γενικό γραμματέα της τότε κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ Τάκη Μπαλτάκο, επίσης γνωστό για τα…όχι και τόσο «δημοκρατικά» του φρονήματα, να …συνομιλούν με ύφος ..συνωμοτικό αποδεικνύοντας περίτρανα πως η μεν Χρυσή Αυγή είχε ανασυρθεί από τον πάτο του βαρελιού και γιγαντωθεί με έναν απολύτως ειδικό σκοπό ύπαρξης, δηλαδή την περιθωριοποίηση και στιγματισμό του πατριωτικού χώρου και ότι το δε ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ του … «Δημοκρατικού(!) Τόξου», είχε απόλυτη, σχεδόν αδερφική, σχέση με τους… φονιάδες (όπως τους αποκαλούσε) της Χρυσής Αυγής και ότι «μαζί χάρασσαν την μετέπειτα πορεία της ίδιας της πολιτικής Ελλάδας»!
Φυσικά, προκαλείται σεισμός μεγατόνων που συγκλόνισε την Ελλάδα, αναγκάζοντας τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να ζητήσει την κεφαλήν του Μπαλτάκου επί πίνακι, χρησιμοποιώντας έτσι τον ίδιο τον εξ απορρήτων του, ως αποδιοπομπαίο τράγο για να καλύψει τις τεράστιες δικές του ευθύνες.
Σε μια παλαιότερη συνέντευξη του σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο γνωστός δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας, αποκαλύπτει πως ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς σε μια από τις ιδιωτικές τους συνομιλίες, του αποκάλυψε τον ρόλο της Αγκέλα Μέρκελ στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής και πως τον πίεζε αφόρητα να τους…ξεφορτωθεί το συντομότερο δυνατόν, διότι δεν θα ήθελε ποτέ να δεί τη Χρυσή Αυγή κάτι παραπάνω από ό,τι είναι τώρα, δηλαδή… μια μελλοντική αξιωματική αντιπολίτευση!
Αυτή καθ’ αυτή η αποκάλυψη του μαχητικού δημοσιογράφου, αποδεικνύει κάτι ακόμη πιο χειρότερο. Ότι επειδή δηλαδή όλο το πολιτικό σύστημα του λεγόμενου «Δημοκρατικού Τόξου» ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ και θα εφάρμοζε τις ΙΔΙΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ αποδόμησης της Ελλάδας, κάποια στιγμή ο λαός θα …έκανε την…κουτουράδα να …ψηφίσει μαζικά τον Μιχαλολιάκο και τον συρφετό του, γκρεμίζοντας μια και καλή την…όποια επένδυση είχε κάνει το Βερολίνο στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια (με κυριότερη επένδυση το μελλοντικό σχέδιο ήταν η αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονία» από την επόμενη κυβέρνηση, δηλαδή αυτή του ΣΥΡΙΖΑ). Και μην ξεχνάμε ασφαλώς, το πόσο διαπομπεύθηκαν όσοι Έλληνες συμμετείχαν στα βροντερά συλλαλητήρια για τη Μακεδονία πρόπερσι, το πόσο βδελυρά χαρακτηρίστηκαν ως…ακροδεξιοί φασίστες το ενάμισι εκατομμύριο πατριωτών που αψήφησαν τα δακρυγόνα και τη βία των ΜΑΤατζήδων για να αντισταθούν στον ΑΛΗΘΙΝΟ ΦΑΣΙΣΜΟ της Μέρκελ, των Γερμανών και του «Ψευτορωμαίϊκου». Επειδή, ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ.
Το επιστέγασμα της επιβεβαίωσης για την νομιμοποίηση αυτής της θεωρίας, δηλαδή της απόλυτης σύμπνοιας μεταξύ του «Δημοκρατικού Τόξου» και της Χρυσής Αυγής, έρχεται μέσα από τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις Κοντωνή τις τελευταίες μέρες, που καταγγέλλει ότι οι τροποποιήσεις που έγιναν στον κώδικα Ποινικής Δικονομίας, είχαν ως απότερο σκοπό την…πτώση «στα μαλακά» όσον αφορά την Δίκη της Χρυσής Αυγής και μάλιστα δια…χειρός του «αριστερού» Αλέξη Τσίπρα, πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδος και φυσικά απολύτως υπευθύνου για την νομιμοποίηση του σκοπιανού κρατιδίου ως «Μακεδονικό», με την υπογραφή της Συνθήκης των Πρεσπών. Ο μεν Κοντωνής, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, διαγράφεται μεγαλοπρεπώς από το κόμμα, οι δε Χρυσαυγίτες πραγματικά θα πέσουν στα «μαλακά», επειδή η τελική απόφαση, παρά το υποκριτικότατο «τζουμ ταρατατζούμ» της σημερινής κυβέρνησης ΝΔ για την καταδίκη, δεν έχει ακόμη στοιχειοθετηθεί.
Η τελευταία πράξη του δράματος για την Ελλάδα, γράφτηκε πριν από λίγες μέρες στην λεωφόρο Αλεξάνδρας, όπου ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΑΖΙ και παρά το …απαγορευτικό των διαδηλώσεων εν περιόδω κορωναϊού έκαναν…μεγαλειώδη (!) συγκέντρωση για να …πανηγυρίσουν την …νίκη τους ενάντια στον «φασισμό» ΠΟΥ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΥΤΑ ΕΞΕΘΡΕΨΑΝ. Ήταν η ΑΠΟΛΥΤΗ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΤΙΑ της Ελλάδας του 2020…
Οι στόχοι ούτως ή άλλως επετεύχθησαν. Οι Έλληνες πατριώτες πλέον, είναι οι στοχοποιημένοι «φασιστες», οι οποίοι αναμένεται να ξεσηκωθούν εκ νέου, όταν θα δούν το Αιγαίο μας να διαμοιράζεται, όταν θα δούν τα νησιά μας να αφοπλίζονται (με το πρόσχημα ότι…αποσύρονται τα παλαιά όπλα(!)), όταν θα δούν την ΑΟΖ μας να συρρυκνώνεται, όταν θα δούν τα νησιά μας να παραδίδονται, όταν θα δούν την εθνική μας κυριαρχία να κουρελιάζεται, εν ονόματι της…ευημερίας και της…προόδου, όπως είχε πει και η Ψαρούδα-Μπενάκη όταν προσφωνούσε πρίν 12 χρόνια τον Παπούλια ως τον νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Όσοι ξεσηκωθούν, θα ονομαστούν «θλιβερά απομεινάρια των φασιστών της Χρυσής Αυγής» και ως εκ τούτου θα …πάρουν την απάντηση που τους πρέπει, από το …δημοκρατικό τόξο. Και αλίμονο σε αυτούς που ΔΕΝ θα ξεσηκωθούν…
Όμως, ο Θεός, δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη. Τα δάκρυα της Παναγιάς που εδώ και έναν ολόκληρο μήνα, από τις 3 του Σεπτέμβρη, δεν έχουν σταματήσει να κυλάνε στην άχραντη εικόνα Της, μαρτυράνε το εντελώς αντίθετο. Ότι στο τέλος, Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ, ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΗ. Και ότι οι προδότες, οι ριψάσπιδες, τα σκίβαλα των ξένων και τα βδελυρά τους σχέδια, θα πεταχτούν στον Καιάδα της ελληνικής φλόγας.
Το «Ψευτορωμαίϊκο» πνέει τα λοίσθια και αυτό είναι ορατό πλέον και από τον πιο αδαή. Δεν απομένει παρά μια σπρωξιά μόνο και θα ξεψυχήσει.
sergioschrys@outlook.com
