Γράφει ο συγγραφέας Γιώργος Ταρασλιάς
Προφητικό και επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε, το μνημειώδες έργο «1984» του Τζορτζ Όργουελ μας προκαλεί να το ξαναδιαβάσουμε. Σκληρά και επώδυνα τα μαθήματα του θα μας φανούν χρήσιμα μπροστά στη νέα δοκιμασία που περνά η ανθρωπότητα – εβδομήντα δύο χρόνια μετά την έκδοσή του εξακολουθεί να μας υπενθυμίζει ότι τα ζοφερά οράματα κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος αποτελούν μόνιμη απειλή για τον άνθρωπο και την ελευθερία του.
Ο κεντρικός ήρωας Ουίνστον Σμιθ συλλαμβάνεται και βασανίζεται από τους μηχανισμούς του Μεγάλου Αδελφού. Στη διάρκεια του ανελέητου βασανισμού του, σακατεμένος από τον αδιάκοπο φυσικό πόνο, ακούει τον βασανιστή του να του λέει «Σαπίζεις, διαλύεσαι. Τι είσαι; Ένα σακί λάσπη. Γύρισε τώρα και κοίταξε πάλι στον καθρέφτη. Βλέπεις αυτό το πράγμα απέναντί σου; Ιδού ο τελευταίος άνθρωπος. Αν είσαι άνθρωπος, αυτή είναι η ανθρωπότητα».
Στα όρια της σωματικής και ψυχικής αντοχής του ο Σμιθ θα συνεχίσει να αντιστέκεται. Ξέρει ότι το κρίσιμο πεδίο μάχης είναι το μυαλό. Ξέρει ότι το Κόμμα θέλει να συντρίψει την ελεύθερη σκέψη, να κάνει το άτομο να πιστέψει αυτό που λέει η εξουσία, ότι 2+2=5 (πλήρης διαστρέβλωση της λογικής που συμβαίνει συχνά στις μέρες μας υπό συνθήκες φριχτής υγειονομικής τυραννίας και διεφθαρμένης επιστήμης).
Ο Σμιθ θα αντέξει μέχρι που ο αρχιβασανιστής θα δώσει εντολή να τον οδηγήσουν στο «Θάλαμο 101», εκεί όπου κάθε κρατούμενος αντιμετωπίζει τον χειρότερο εφιάλτη του, εκεί όπου το άτομο θα πρέπει να δηλώσει όχι απλώς υποταγή αλλά και αγάπη στον Μεγάλο Αδελφό (το ίδιο κάνουν και σήμερα τρομοκρατώντας αδιάκοπα τους πολίτες για να δηλώσουν τυφλή πίστη στο επίσημο πολιτικό και ιατρικό δόγμα και στους σύγχρονους Μεγάλους Αδελφούς).
Σε σκηνές μεγάλης ψυχικής έντασης η αφηγηματική ικανότητα του Όργουελ είναι υποδειγματική: ξέρει να περιγράφει με τρόπο που ο φανταστικός κόσμος αποκτά σχεδόν σωματικές διαστάσεις για τον αναγνώστη. Σε αναγκάζει να συμμεριστείς την αγωνία και τον τρόμο του Σμιθ αλλά δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες. Αρκεί να πούμε ότι στον «Θάλαμο 101» ο Σμιθ, μπροστά στον έσχατο φόβο του, στους αρουραίους, θα υποστεί την απόλυτη και ανεπανόρθωτη πανωλεθρία του. Για να γλυτώσει από το μαρτύριο θα προδώσει την ερωμένη του, την Τζούλια. Φωνάζοντας σαν τρελός «Κάντε το στη Τζούλια! Κάντε το στη Τζούλια» θα αφαιρέσει από την ανθρώπινη υπόστασή του εκείνο το στοιχείο που αποτελεί τον ιερό πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης: την αξιοπρέπεια. Για να γλυτώσει τη ζωή του θα γίνει προδότης – ολοκληρωτική και αμετάκλητη ταπείνωση κάθε ανθρώπινου όντος.
Για να μην φτάσουμε ποτέ σε αυτό το έσχατο σημείο όπως ο Σμιθ, για να μην προδώσουμε αυτούς που αγαπάμε (κάτι που δυστυχώς συμβαίνει ήδη καθώς η ιατρική απάτη έχει διασπείρει διχασμό και μίσος μέσα στις οικογένειες), για να μην ξεφτιλίσουμε τον εαυτό μας, για να μην ακούσουμε από τους νέους βασανιστές τη φράση «Ιδού ο τελευταίος άνθρωπος», για να μην δηλώσουμε ποτέ υποταγή και αγάπη στον Νέο Μεγάλο Αδελφό, ας είμαστε έτοιμοι για αγώνες και θυσίες (δυστυχώς, το σχέδιο των νέων αυτοκρατόρων της παρακμής είναι μεγάλο σε διάρκεια και στόχους και το αφήγημα κόβιντ19 είναι μόνον η αρχή). Οι τύραννοι καιροφυλακτούν σε κάθε εποχή. Ο Όργουελ προειδοποίησε για τον κίνδυνο ενός ολοκληρωτισμού που θα βάλει οριστική ταφόπλακα στην ανθρώπινη ελευθερία. Μπορεί το μυθιστόρημα να περιγράφει μια φανταστική εφιαλτική κοινωνία αλλά ήδη οι ομοιότητες με όσα ζούμε είναι ορατές και αναγνωρίσιμες – τουλάχιστον σε ανθρώπους που είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους και κοιτάζουν τα γεγονότα χωρίς να βάζουν τα χέρια μπροστά στα αμήχανα και φοβισμένα μάτια τους.
Ο Γιώργος Ταρασλιάς γεννήθηκε στη Ρόδο τον Μάιο του 1969. Είναι πτυχιούχος της Οικονομικής Επιστήμης από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ). Ζει με την οικογένεια του στη Ρόδο.
Τα βιβλία έγιναν καταφύγιο από νωρίς στη ζωή του. Σε δύσκολες εποχές είχε την τύχη να γνωρίσει και να εξοικειωθεί με το έργο σπουδαίων λογοτεχνών και στοχαστών: Αλμπέρ Καμύ, Νίκο Καρούζο, Ντοστογιέφσκι, Εμίλ Σιοράν, Κωστή Παπαγιώργη κ.α.
Άρχισε να γράφει από τα δεκαπέντε του. Γράφει κυρίως για λόγους αυτοθεραπείας. Θεωρεί την λογοτεχνία ως μια απόπειρα εξήγησης της ανθρώπινης ύπαρξης και ως μία μέθοδο προσωπικής σωτηρίας.
Δημοσιεύσεις
1. 2016. Άρχισε να δημοσιεύει το 2016, διηγήματα στους συλλογικούς τόμους «Ιστορίες από τα Δωδεκάνησα» 2016, 2017, 2018 – Εκδόσεις Βερέττα
2. 2018. Συμμετοχή με ένα διήγημα στο συλλογικό έργο «Ρόδος, μια συλλογή διηγημάτων με φόντο το νησί των Ιωαννιτών Ιπποτών», 2018 – Εκδόσεις iwrite.gr.
3. 2019. Δημοσίευσε την ατομική συλλογή διηγημάτων «Βραδινές Υποσχέσεις και άλλες ιστορίες» – Εκδόσεις Βερέττα.
4. 2020. Δημοσίευση στο λογοτεχνικό περιοδικό «Νησίδες» 21ο τεύχος: «Πέντε μικρές προσωπογραφίες».
5. 2021. Δημοσίευσε την συλλογή δοκιμίων και αφηγήσεων «Μανιφέστο αγωνίας» – το χαρακτηρίζει ως έργο «έργο εκτάκτου ανάγκης», μια συλλογή από δοκίμια και αφηγήσεις με βασικό θέμα το φαινόμενο «κόβιντ19» ως ένα σχέδιο ριζικής και πολυεπίπεδης μετάλλαξης της ανθρωπότητας (ιδιωτική έκδοση, 100 αντίτυπα).
6. 2021. Από τον Αύγουστο του 2021 αρθρογραφεί (news12.gr, 59 δημοσιεύσεις).
7. 2021. Από τον Δεκέμβριο του 2021 αρθρογραφεί στο triklopodia.gr (7 δημοσιεύσεις)
