Το κυνήγι του θησαυρού
Posted 31 Ιουλίου, 2012 by chryssablog
Κάποια στιγμή θα ανοίξουν οι βιβλιοθήκες του Βατικανού, γιατί πρέπει. Δεν μπορεί να παραμένουν έργα αμυθήτου πνευματικής αξίας θαμμένα στα υπόγειά του. Πρέπει να μπορέσουν πλέον όλοι να τα μελετήσουν και να προσεγγίσουν την αρχαία γνώση, την αρχαία ελληνική γνώση, και όχι μόνον όσοι θεωρούνται από κάποιους εκλεκτοί.
Τί θα συμβεί όμως αν έλθει στο φως η πνευματική παρακαταθήκη των Ελλήνων; Αυτό είναι το θέμα.
Κατ’ αρχάς υπάρχουν ακόμη κληρονόμοι, οι οποίοι θα τα διεκδικήσουν και με το δίκιο τους. Είναι οι Έλληνες οι άμεσοι κληρονόμοι αυτού του πλούτου. Βλέπετε, παρά τις τεράστιες προσπάθειες, αυτή η «άτιμη ράτσα» των Ελλήνων εξακολουθεί να υπάρχει, δυνατή, ακμαία, δημιουργική, σταθερή και πιστή στα βήματα των ανθρωπιστικών αξιών της ιστορίας της. Αιώνες φυλακισμένοι οι Έλληνες σε σκλαβιές και νεοταξικές πολιτικοκοινωνικές καταστάσεις, μόλις έβρισκαν ένα παράθυρο ανοιχτό, μια χαραμάδα, έστω και με τις αλυσίδες τους, αμέσως ορμούσαν, άρπαζαν τη ζωή και έκαναν θαύματα. Άλλοτε στους πολέμους σε νικηφόρους αγώνες, άλλοτε στην ειρήνη με την πολιτιστική δημιουργία.
Πώς θα δικαιολογήσουμε, σκέφτονται, τώρα σ’ αυτό τον λαό, και κατ’ επέκταση σε όλους τους λαούς, τα τόσα ψέματα που τον ταΐζαμε; Για την ιστορία τους πως τάχα ξεκινούσε από την 3η χιλιετηρίδα π.Χ. Το αλφάβητο, που τους χάρισαν οι Φοίνικες, που ενώ το είχαν δεν έγραψαν τίποτε, ενώ οι Έλληνες έγραψαν τα πάντα. Την κάθοδο των Ινδοευρωπαίων, ανύπαρκτη φυλή, για να φανούν και οι Έλληνες επιδρομείς και επήλυδες, και να εξισωθούν με εμάς, που καταντήσαμε τους ιερούς Ολυμπιακούς Αγώνες, ολυμπιακά παιγνίδια και καμαρώνουμε μάλιστα γι αυτό.
Μα πάνω από όλα, όταν τα θεία αυτά κείμενα έλθουν στο φως της δημοσιότητας και της μελέτης, θα πρέπει να ξαναγραφτεί η ιστορία της ανθρωπότητας και κυρίως οι Σταυροφορίες και ο πραγματικός σκοπός τους. Να μάθουν επιτέλους οι άνθρωποι και μαζί τους και οι Έλληνες πως οι Σταυροφορίες δεν έγιναν για τους αγίους τόπους, αλλά για να πάρουν πίσω οι Ρωμαίοι την αρχαία ελληνική πνευματική κληρονομιά. Τα ιερά κείμενα που θα τους στήριζαν στην ιστορική τους πορεία και θα συνέβαλαν στην συνύπαρξή τους με τους διάφορους επιδρομείς, που κατέκλυσαν την Ευρώπη από τον 2ο μ. Χ. αιώνα και εξής.
Πώς αλήθεια περιήλθε στην κατοχή των Ρωμαίων όλος αυτός ο ελληνικός πλούτος; Με τις κατακτήσεις. Όταν η Ελλάδα περιήλθε οριστικά στην κυριαρχία των Ρωμαίων το 127 π.Χ., ατόφια η πνευματική δημιουργία των Ελλήνων, που φυλασσόταν ως πολύτιμο και μοναδικό διαμάντι σε χώρους ιερούς και προσβάσιμους σε όσους μπορούσαν να τα μελετήσουν, να διδαχθούν και να διδάξουν την ανθρωπότητα, περιήλθε στους κατακτητές της. Όσα έργα υπήρχαν στις άλλες βιβλιοθήκες, Αλεξανδρείας, Εφέσου κλπ, και υπήρχαν πολλά, ήσαν αντίγραφα, τα οποία σταδιακά είτε τα έκαψαν είτε τα κατέστρεψαν με άλλους τρόπους είτε τα φυλάκισαν σε ιδιωτικές βιβλιοθήκες.
Αυτός ο πνευματικός πλούτος, ο μοναδικός στον κόσμο, του οποίου το βάθος και το πλάτος δεν έχει όρια, μετά τη Ρώμη έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, όταν το αρχαίο Βυζάντιο έγινε η Νέα Ρώμη, η νέα πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αυτή η θεϊκή όμως σκέψη έπρεπε να ξαναγυρίσει, όχι βέβαια στους φυσικούς της κληρονόμους, αυτοί ήσαν προορισμένοι να αφομοιωθούν και να χαθούν, έπρεπε να ξαναγυρίσει στη Ρώμη, μήπως και έτσι το Imperium Romanum ξαναγεννηθεί.
Τελικά όμως οι Έλληνες δεν αφανίστηκαν, παρά τις σκληρές και ανίερες προσπάθειες που κατέβαλαν οι Ευρωπαίοι, γιατί πολύ το είχαν ελπίσει μεταβάλλοντας την Ελλάδα σε αποικία χρέους. Λογικό λοιπόν να αναρωτιούνται: Χτυπάμε χρόνια τώρα αμείλικτα τη γλώσσα τους, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις τους. Εξαφανίσαμε πατριώτες πολιτικούς και βάλαμε στη θέση τους ξενόφερτους βασιλιάδες, προωθήσαμε πολιτικούς προδότες, που δεν δίστασαν να κατηγορούν στα διεθνή φόρα και να διασύρουν τους Έλληνες ως τεμπέληδες, διεφθαρμένους, απατεώνες, για να κάμψουν το ηθικό τους. Ακόμα και σε αδελφοκτόνο πόλεμο τους εμπλέξαμε. Σήμερα ακόμη, σταθερά με την συνεργασία των πολιτικών τους ροκανίζουμε τη ζωή τους, κόβουμε την ανάσα τους, πίνουμε το αίμα τους και το αίμα των παιδιών τους. Και αυτοί στέκονται ακόμη όρθιοι, αγωνίζονται, αντιστέκονται και υπερήφανοι διεκδικούν.
Ως πότε επιτέλους θα μιλούν ελληνικά για να μας θυμίζουν ότι η ελληνική γλώσσα είναι η γεννήτωρ γλώσσα όλων των γλωσσών; Ως πότε θα βρίσκονται στην Ευρώπη για να βεβαιώνουν ότι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι ελληνικός; Ως πότε θα βρίσκονται στον κόσμο να βεβαιώνουν με την ύπαρξή τους ότι ο παγκόσμιος πολιτισμός είναι ελληνικός; Τέλος πάντων τί κάνουν οι πολιτικοί τους, οι περισσότεροι απόγονοι ταγματασφαλιτών συνεργατών του Χίτλερ; Γιατί οι πληρωμένοι από μας καθηγητές των πανεπιστημίων τους δεν έχουν ακόμα καταφέρει τα τελειωτικά χτυπήματα; Τί γίνεται τέλος πάντων;
Τα Αρχαία Ελληνικά Κείμενα γι αυτό το λόγο εξακολουθούν και παραμένουν έγκλειστα στα υπόγεια του Βατικανού. Και ίσως όχι μόνον κείμενα, αλλά και άλλα έργα τέχνης, όπως για παράδειγμα το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς. Γιατί είναι μοιραίο. Όσο ο ελληνικός λαός θα κυνηγιέται για να μη σηκώσει ποτέ κεφάλι, άλλο τόσο και η κληρονομιά του θα παραμένει φυλακισμένη.
Κύριοι, αν τα θέλετε, αφήστε μας τους Έλληνες ελεύθερους. Γιατί μόνον οι Έλληνες ή μόνον μαζί με τους Έλληνες τα έργα αυτά θα εκπληρώσουν τον ιερό προορισμό τους, που είναι αυτός ο κόσμος να γίνει καλύτερος και ανθρωπινότερος.
Χρύσα Χρονοπούλου-Πανταζή
