Για πολλά γίνεται λόγος σε αυτήν την προεκλογική περίοδο, εκτός από τα δανεικά κι αγύριστα των κομμάτων στις τράπεζες. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ οφείλουν περισσότερα από 660.000.000 ευρώ, αλλά φιλοδοξούν να βάλουν σε… τάξη την ελληνική οικονομία.
Αυτό σε κάποια άλλη χώρα ίσως να προκαλούσε από οργή έως θυμηδία, αλλά στην Ελλάδα, με την κατεστημένη προπαγάνδα να σφυροκοπά νυχθημερόν τους πολίτες με ψέματα, θεωρείται περίπου φυσιολογικό.
Ομως, το ζήτημα των κομματικών οφειλών προς τις τράπεζες δεν είναι δευτερεύον θέμα ούτε κάτι που πρέπει να προσπεράσουμε επειδή, τάχα, υπάρχουν άλλες προτεραιότητες για την πατρίδα και τον λαό. Αν κάποιος δεν μπορεί να βάλει σε τάξη τον εαυτό του και το σπίτι του, πώς είναι δυνατόν να του επιτραπεί να διαχειριστεί τις κοινές υποθέσεις; Οπως απέτυχε στα δικά του, θα αποτύχει και στα των άλλων.
Ο χώρος του Τύπου δεν επιτρέπεται να αφήσει ασχολίαστο αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να ζητήσουν διευκρινήσεις από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Νίκο Ανδρουλάκη για τα χρέη των κομμάτων τους προς τις τράπεζες καθώς και για τις προσωπικές τους ευθύνες για τα… παθητικά των ισολογισμών τους.
Από τη στιγμή που επιβλήθηκαν οριζόντιες περικοπές στις αποδοχές των πολιτών και θεσμοθετήθηκαν ένα σωρό δυσβάσταχτοι φόροι και για να «σωθούν» (με τα λεφτά των φτωχών) οι τράπεζες, οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν πότε θα αποπληρωθούν τα κομματικά δάνεια και ποιες ήταν οι περίοδοι που αυξήθηκαν τα ποσά των προαναφερθεισών οφειλών. Επίσης, οι τράπεζες -ειδικότερα, όλοι όσοι υπέγραψαν για να δανειοδοτηθούν τα κόμματα- έχουν την υποχρέωση να εξηγήσουν στους Ελληνες το σκεπτικό με το οποίο έδωσαν αυτά τα θαλασσοδάνεια και ποια ήταν τα μέτρα που έλαβαν για να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή τους.
Είναι, σίγουρα, αντιφατικό το γεγονός ότι οι τράπεζες βγάζουν εύκολα στο σφυρί τις κατοικίες των μη εχόντων και, από την άλλη, έχουν επιδείξει τόση… κατανόηση προς τα κόμματα που χρεοκόπησαν την Ελλάδα.
