Το μένος (επιθετική ορμή που συνοδεύεται συχνά από οργή και μανία) εναντίον όσων έχουν διαφορετική άποψη, αποτελεί διαχρονικά μία από τις πλέον σκοτεινές και απαίσιες αιτίες πού τροφοδοτεί τον φανατισμό .
‘’ Ὁ Θεός δέν ζητᾶ συνηγόρους, πού προβάλλουν μέ τά λόγια τους τήν ἀξία τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ζητᾶ πιστούς, πού νά δείχνουν μέ τόν ἄψογο βίο τους, τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ. Ἡ καλύτερη ὑπεράσπιση τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἀλλά καί ἡ χειρότερη δυσφήμισή του, προέρχεται ἀπό τόν βίο καί τήν πολιτεία τῶν φερομένων ὡς πιστῶν του. Πολλοί μιλοῦν γιά τόν Χριστιανισμό μέ τό μέτρο, ἀλλά τόν ζοῦν μέ τόν πόντο. Ἡ διαφορά μεταξύ τοῦ φανατισμοῦ καί τῆς πίστης εἶναι, ὅτι τήν πίστη μπορεῖς νά τήν ἐξηγήσης, χωρίς νά γίνης ἔξω φρενῶν. Ὁ φανατικός ἄνθρωπος εἶναι σάν ἐκεῖνον πού φωνάζει δυνατά, μόνο καί μόνο γιά νά ἀκούη τόν ἀντίλαλο τῆς φωνῆς του ὁ ἴδιος…….
Πολλοί ἄνθρωποι φιλονεικοῦν γιά τήν θρησκεία, γράφουν περί αὐτῆς, μάχονται γι᾽ αὐτή, λένε ὅτι εἶναι ἕτοιμοι νά πεθάνουν χάριν αὐτῆς, ἐκτός ἀπό τό νά ζοῦν σύμφωνα μέ αὐτήν….‘’ impantokratoros.
Ο θρησκευτικός φανατισμός έχει πολλές μορφές, εμφανίζεται με τη μορφή της θρησκοληψίας (σχολαστικής τήρησης θρησκευτικών εντολών με δεισιδαιμονικά και ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά), του πουριτανισμού (άκριτης αυστηρότητας ). Έδαφος για να ριζώσει ο φανατισμός είναι κυρίως η έλλειψη δημοκρατικής διαπαιδαγώγησης και διαμόρφωσης δημοκρατικής συνείδησης (άρνηση της άλλης άποψης).
Τα αίτια του θρησκευτικού, φανατισμού, τοποθετούνται καταρχήν στο ψυχολογικό επίπεδο (πρώτιστα στην ατομική ψυχολογία). Πρόκειται για ποικιλία νευρώσεων (συμπλέγματα, άγχη, ατελής διαμόρφωση ταυτότητας), που οδηγούν το άτομο να αναζητά φανταστικούς εχθρούς στα διαφορετικά άτομα και να προβάλλει τα προβλήματά του επάνω τους.
Ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία αγάπης, ανοχής και ελευθερίας και φυσιολογικά είναι εναντίον κάθε μορφής φανατισμού. Η ζωή, η διδασκαλία και η δράση του Ιησού χαρακτηρίζονται από πραότητα και αγάπη, κι όχι από φανατισμό και μισαλλοδοξία.
Ο Ιησούς σεβόταν την προσωπικότητα του ανθρώπου. Είπε: «Όποιος θέλει να με ακολουθεί…» (Μκ 6:34). Διαβάζουμε ακόμη: «χωρίς να ανταποδίδετε κακό για το κακό… αλλά απεναντίας την ομιλία σας να τη χαρακτηρίζει γλυκύτητα…» (Α΄ Πέτρου 3:9).
Στήν παρούσα ζωή, ὁ ἕνας, μικρός ἤ μεγάλος, θά κρίνεται πάντοτε ἀπό τούς ἄλλους. Στήν μέλλουσα ὅμως ζωή οἱ πολλοί, δηλαδή οἱ πάντες, θά κριθοῦμε ἀπό τόν ΕΝΑ! Τό Θεόν. Ἡ ἀπόφαση γιά τούς πολλούς θά εἶναι τότε ἡ ἐτυμηγορία τοῦ ΕΝΟΣ. Ἐδῶ σ’ αὐτή τήν ζωή, οἱ κρίσεις τῶν ἀνθρώπων γιά τούς ἄλλους στηρίζονται σέ ὅ,τι βλέπουν μόνον ὡς θεατές. Ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ γιά ὅλους μας ὅμως βασίζεται σέ ὅσα γνωρίζει, ὡς τέλειος καρδιογνώστης ὁ Θεός.
Ο θρησκευτικός φανατισμός, εμφανίζεται σήμερα στους κόλπους της Εκκλησίας με την μορφή του θρησκευτικού ευσεβισμού. «Είναι ο επικίνδυνος ζήλος της θρησκείας που σταυρώνει τον Χριστό και λιθοβολεί τους ανθρώπους» Μένει περιχαρακωμένος σε έναν στείρο αρνητισμό. Επικολλά εύκολα τις ετικέτες του αιρετικού, και του προδότη της πίστεως σε άλλους Ορθόδοξους Χριστιανούς που έχουν τα μάτια ανοικτά στις προκλήσεις της εποχής και θέλουν την Εκκλησία ζωντανή στο σήμερα και όχι ένα αποστεωμένο απολίθωμα του χθες, ανίκανο ν’ αντιληφθεί τις ανάγκες των ανθρώπων. Η έκφραση αυτή του Θρησκευτικού φανατισμού, αποκαλύπτει μια παραποιημένη Ορθοδοξία.
Ο φανατικός χαρακτήρας σε γενικές γραμμές είναι αυτός που πιστεύει ακράδαντα ότι οι δικές του πεποιθήσεις είναι η μόνη αλήθεια· όποιος έχει αντίθετη άποψη είναι βλάκας, κακός, δαιμόνιος, ανάξιος, άπιστος κι ευθύς πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν εχθρός. Πορεύονται στη ζωή χωρίς να χρειάζεται να σκεφτούν, να αμφισβητήσουν ή να αποφασίσουν ποτέ ξανά. Κανένα επιχείρημα δεν απαιτείται για να πράξουν ή να πουν όσα έχουν στο μυαλό τους, αφού η μόνη αλήθεια είναι αυτή η «έτοιμη και μοναδική αλήθεια» που ασπάστηκαν παθητικά.
Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος: ……Οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην εκκλησία. Αυτοί οι θρήσκοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι. Ο Θεός να μας φυλάει απ’αυτούς. Έλεγε ένας αγιορείτης όταν έκαμνα μία φορά λειτουργία και λέγαμε «Κύριε σώσον τους ευσεβείς» λέει αστειευόμενος «Κύριε σωσον ημάς από τους ευσεβείς» δηλαδή ο Θεός να σε φυλάει από τους θρήσκους ανθρώπους, διότι θρήσκος άνθρωπος σημαίνει μία προσωπικότης διεστραμμένη η οποία ουδέποτε είχε προσωπική σχέση με τον Θεό. Απλώς μόνον κάμνει τα καθήκοντα της απέναντί Του, αλλά καμιά σοβαρή σχέση δεν είχε για αυτό και ο Θεός δεν λέει αυτόν τον άνθρωπο τίποτε. Και σας ομολογώ και εγώ από την πείρα μου ότι δεν είδα χειρότερους εχθρούς της εκκλησίας από τους θρήσκους ανθρώπους.
Αυτοί οι άνθρωποι καμιά φορά δεν θα θεραπευθούν. Γιατί νομίζουν ότι είναι κοντά στον Θεό. Ενώ οι αμαρτωλοί, ξέρω γῶ, οι χαμένοι ας πούμε, έτσι, αυτοί ξέρουν ότι είναι αμαρτωλοί. Για αυτό ο Χριστός είπε ότι οι τελώνες και οι πόρνες θα παν στην Βασιλεία του Θεού, ενώ είπε στους Φαρισαίους: Εσείς, εσείς που είσαστε θρήσκοι δεν θα πάτε ποτέ στην Βασιλεία του Θεού. Γιατί ουδέποτε ο λόγος του Θεού άλλαξε την καρδιά τους. Απλώς αρκούνταν στην τήρηση των θρησκευτικών τύπων.
Πως είναι δυνατό να προσεύχεσαι και να είσαι γεμάτος χολή εναντίον του άλλου ανθρώπου. Πως είναι δυνατό να διαβάζεις το ευαγγέλιο και να μην δέχεσαι τον αδερφό σου. Πως είναι δυνατό να λες έχω τόσα χρόνια στην εκκλησία, έχω τόσα χρόνια που ‘μαι μοναχός κληρικός η οτιδήποτε και όμως το άλφα της πνευματικής ζωής που ‘ναι η αγάπη. Που ‘ναι το νά υπομένεις τον αδερφό σου, να κάνεις λίγο υπομονή με το να μην το δέχεσαι σημαίνει τίποτα δεν έκαμες. Τίποτα απολύτως τίποτα.
Εσύ που πας στην εκκλησία τι σε ωφέλησε η εκκλησία; Όπως λέγαμε χτες πήγες στα προσκυνήματα, είδες τους πατέρες, είδες τα άγια λείψανα, είδες το Άγιον Όρος, την Παναγία της Τήνου όλα αυτά πήγαμε, ήρθαμε. Ποιό το όφελος τελικά από όλα αυτά τα πράγματα; Μεταμορφώθηκε η καρδιά μας; Γίναμε πιο ταπεινοί άνθρωποι; Γίναμε πιο γλυκύς άνθρωποι; Γίναμε πιο πραείς άνθρωποι …….Αυτό έχει σημασία. Εάν δεν τα καταφέραμε αυτά τα πράγματα τουλάχιστον ας γίνομεν ταπεινοί. Μέσα από την μετάνοια. Ας γίνομαι ταπεινοί. Εάν ούτε και αυτό το καταφέραμε τότε είμαστε άξιοι πολλών δακρύων, έτσι. Είμαστε για κλάματα. Διότι δυστυχώς ο χρόνος περνά και χάνεται και εμείς μετρούμε χρόνια……..
Αγαπητοί Φίλοι, εδώ και ένα μήνα περίπου, κάποιοι με κατηγορούν, με διαβάλλουν και με προσβάλλουν επειδή μετάφερα ένα μήνυμα του Γέροντα μου που έλεγε μεταξύ άλλων ότι Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ, γράφουν αυτά τα σαΐνια που γνωρίζουν τα πάντα αλλά δεν ερευνούν τίποτα διότι φοβούνται η έτσι έχουν μάθει , λοιπόν λένε :
Α ότι είμαι πλανεμένος, ότι έχω σκοτισθεί από εγωισμό και έπαρση ( αυτά τα είπε κάποιος που τον έχουν διώξει από πολλά χριστιανικά Σαιτ λόγο φανατισμου )
Β Η Αμάθεια και η εμπάθεια δίδει την αγνωσία… Άλλαξε ρότα Γεωκών,και μην πολεμάς το λόγο του Θεού Του Παντοκράτορος…( αγαπητέ μου φίλε ο Γιώργος Μπαμπινιώτης ορίζει την εμπάθεια ως την «έντονη αντιπάθεια (προς κάποιον) που εμποδίζει την αντικειμενική κρίση».( Σε ποιον έχω φίλε μου έντονη αντιπάθεια η προκατειλημμένη αρνητική ή εχθρική στάση;;; )
κάποιοι άλλοι που υποστηρίζουν ότι είναι χριστιανοί που σημαίνει ‘’αγάπα τον συνάνθρωπο σου και τον εχθρό σου’’ έγραψαν τα εξής :
Γ Δεν έχετε το Θεό σας, εσείς οι φωτισμένοι με πληκτρολόγιο ( δηλαδή αν κατάλαβα καλά εσύ είσαι σκοταδιστής, η αντίθεση στη γνώση και στην πρόοδο, η τάση να θες να κρατήσεις το λαό στο σκοτάδι;)
Δ Ειδωλολατρικό-παγανιστικό και πάνω απ’ όλα ΒΛΑΣΦΗΜΟ παραλήρημα μπουρδολογίας και ψευδολογίας ( δηλαδή, το να πιστεύω ότι Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΑΣ ;;; )
«Πατέρα συγχώρεσε τους γιατί δεν γνωρίζουν εκείνο που κάνουν».