Γράφει η Θεοδωροβία Πλακά….( επίκαιρο γραμμένο 28 Οκτωβρίου 2014)
Διηγήσεις παραμυθένιες, που άκουγα με ανοικτό το στόμα, παρακαταθήκες ,από έναν ήρωα πατέρα που έφυγε πολύ ταλαιπωρημένος, αλλά υπερήφανος, τυλιγμένος με την ελληνική σημαία και με τιμές εν μέσω πυροβολισμών αγήματος του πολεμικού ναυτικού!
Όλοι όταν ερχόμαστε στην ζωή κουβαλάμε μία κληρονομιά!
Εγώ κουβαλάω εκείνον τον ήρωα , τον γενναίο , τον τρείς φορές παρασημοφορημένο, για την συμμετοχή του στον πόλεμο του 1940 με το πολεμικό ναυτικό!
Έτσι κάθε χρόνο τούτες τις μέρες, έρχονται στην μνήμη μου θύμισες!
Τον ενθυμούμαι κολλημένο στην τηλεόραση κάθε εθνική επέτειο, να παρακολουθεί τις στρατιωτικές παρελάσεις με δέος και να σιγοτραγουδάει το ναυτικό εμβατήριο:
Είμαι ο ναύτης του αιγαίου,
Άλλος εγώ Θεμιστοκλής,
Απόγονος της Μπουμπουλίνας και του Μιαούλη συγγενής,
Με την ανδρεία του Κανάρη και με του Βότση την ψυχή,
τον δύστυχο εχθρό τρομάζω και δεν τολμά να κινηθεί…..
Μου διηγείτο πόσο δύσκολα ήταν να …
Η συνέχεια στο http://theodorovias.blogspot.gr/2017/10/1940_28.html