Ευσεβάστως προς το θεσμικό σας λειτούργημα, σας υποβάλλω ένα ερώτημα νομικής φύσεως που αναδύθηκε στη συνείδηση μου, αλλά δεν μπορώ να το απαντήσω με νομικούς όρους, επειδή δεν κατέχω τη νομική επιστήμη. Πολιτικός μηχανικός και Παιδαγωγός σπούδασα, με το δεύτερο να υπερτερεί κατά πολύ στην ψυχή μου έναντι του πρώτου.
Ερωτώ λοιπόν εσάς, τους επιβλέποντες την Έννομη Τάξη της Πατρίδος μας: συμβιβάζεται από άποψη κειμένης νομοθεσίας εν τω συνόλω της, να υποχρεώνεται από το Κράτος ένας πολίτης να προβεί σε κάποια πράξη και ταυτόχρονα να είναι αυτός και μόνον και κατ’ αποκλειστικότητα υπεύθυνος για τα αποτελέσματα της πράξεως αυτής; Είτε αφορούν τον ίδιο, είτε συγγενικά του πρόσωπα, είτε όποιον τρίτο έχει έννομα δικαιώματα απορρέοντα εκ των αποτελεσμάτων της υποχρεωτικής αυτής πράξεως;
Κύριοι κύριοι Εισαγγελείς, εδώ, όπως πολύ καλύτερα από εμένα κατανοείτε, ανακύπτει ένα τεράστιο νομικό ζήτημα, σχετιζόμενο με το ερώτημα που σας υπέβαλα, τέτοιας δυναμικής που ακόμα και αν αγνοήσετε το ερώτημα μου, αργά ή γρήγορα θα το αντιμετωπίσετε εν τη πράξει ως νομικό ογκόλιθο, περασμένο με σχοινί γύρω από το λαιμό πολλών που νομίζουν ότι μπορούν να καταλύσουν εντελώς το Νομικό Δίκαιο της Ελλάδος, Συνταγματικό, Ποινικό και Αστικό, χωρίς να υποστούν τις έννομες συνέπειες της κατάλυσης αυτής.
Είμαι βέβαιη ότι κατανοήσατε ποια αναδυόμενη κατάσταση επιβολής συγκεκριμένης πράξεως στους πολίτες εκ μέρους του Κράτους αφορά το υποβληθέν προς εσάς ερώτημα. Και όχι μόνον εγώ, η υποβάλλουσα το ερώτημα, αλλά ολόκληρος ελληνικός λαός αναμένει την απάντηση σας, τόσον θεωρητικά όσον και εν τη εκτελέσει των υψηλών καθηκόντων σας.
Διατελώ μετά τιμής προς τον υψηλό θεσμικό ρόλο σας.
