Το 1646, ο Ζου Γιουλάνγκ ίδρυσε την «προσωρινή κυβέρνησή του» και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να καθιερώσει μια νέα δυναστεία το επόμενο έτος με τον ίδιο τον αυτοκράτορα (δηλ. τον πρώτο χρόνο της βασιλείας του Γιόνγκ Λι).
Με αυτό τον τρόπο ιδρύθηκε η δυναστεία των νότιων Μινγκ, αλλά αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τον στρατό της επερχόμενης δυναστείας των Τσίνγκ στα βόρεια. Το 1661, καθώς ο στρατός των Τσίνγκ επεκτεινόταν νοτιότερα η βασιλεία του αυτοκράτορα Γιόνγκ Λι κατέρρευσε, έχοντας υπάρξει μόνο για 16
χρόνια.
Ήδη όμως η Καθολική εκκλησία μέσω του δραστήριου ιησουίτη ιεραπόστολου Αντρέας Κόφλερ είχε προλάβει να διεισδύσει στην αυτοκρατορική αυλή και να βαπτίσει χριστιανούς την αυτοκράτειρα μητέρα Μαρία Μα,την πρώτη σύζυγο του πατέρα του αυτοκράτορα Έλενη Γουάνγκ( οι αυτοκράτορες ήταν πολύγαμοι)και τον διάδοχο ΠΡΙΓΚΙΠΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΖΟΥ ΚΟΥΣΟΥΑΝ.
Οι βόρειες και νότιες πολιτικές δυνάμεις της ύστερης δυναστείας των Μίνγκ και της πρώιμης περιόδου των Τσίνγκ είχαν στενές σχέσεις με τους καθολικούς ιεραποστόλους. Εκείνη την εποχή, γεωγραφικά, οι ιεραπόστολοι συνδέονταν ξεχωριστά και με τη δυναστεία Τσίνγκ, υποστηρίζοντας τις δυνάμεις πίσω από την εξέγερση των αγροτών και με τη δυναστεία των νότιων Μίνγκ.
Προκειμένου να προστατευθούν οι «σπόροι» του καθολικισμού στην Κίνα, οι ιεραπόστολοι χρησιμοποίησαν συχνά τη φράση «καθένας υπηρετούσε τον Κύριό του» για να καθοδηγεί τις πράξεις του ».
Ορισμένοι από τους πιο σημαντικούς υπουργούς του αυτοκράτορα,όπως ο Υπουργός Προσωπικού Κου Σισί, ο Αρχηγός των Στρατιωτικών Υποθέσεων Τζιάο Λιάν, και ο Υπουργός δικαιοσύνης, ήταν ανατολικοί νεστοριανικοί Χριστιανοί. Αυτοί λοιπόν οι χριστιανοί αξιωματούχοι σκόπιμα, ή κατά λάθος, σχημάτισαν το δικό τους «πολιτικό κόμμα». Η αυτοκράτειρα μητέρα Ελένη,η αυτοκράτειρα Μαρία, ο γιος του αυτοκράτορα και περίπου δέκα άλλοι άνθρωποι στο παλάτι προσχώρησαν όλοι στο «κόμμα» αυτό. Το γεγονός ότι πολλοί από την άρχουσα τάξη στη βασιλεία του Γιόνγκ Λι ήταν Χριστιανοί,το κατέστησαν μοναδικό.
Όμως ο πιο βασικός παράγοντας στον εκχριστιανισμό της αυτοκρατορικής οικογένειας υπήρξε ο φιλέλληνας χριστιανός γραμματέας/πρωθυπουργός του αυτοκράτορα ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΠΑΝΓΚ ΤΙΑΝΣΟΥ ο οποίος κατα πάσα πιθανότητα ήταν ανατολικός νεστοριανικός χριστιανός. Βαθύς γνώστης του Ελληνικού πολιτισμού και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είχε προσωπικό του όραμα να αναστήσει μία νέα ανατολική χριστιανική αυτοκρατορία στη Κίνα. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο μικρός πρίγκιπας διάδοχος έλαβε το όνομα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ και η αυτοκράτειρα μητέρα το όνομα ΕΛΕΝΗ.
Πίστευε στην ανασύσταση του Βυζαντίου στην Άπω ανατολή και διάλεξε τα ονόματα των ιστορικών ιδρυτών του.
Οι ιησουίτες ιεραπόστολοι είδαν με καλό μάτι το σχέδιο του Αχιλλέα Πάνγκ ελπίζοντας σε μια ολοκληρωτική επικράτηση του Καθολικισμού μελλοντικά και πρόσφεραν τις ικανότητες τους στην υπηρεσία του αυτοκράτορα.
Όταν όμως ζήτησαν τη βοήθεια του Πάπα εκείνος την αρνήθηκε για πολιτικούς λόγους.
Έτσι χωρίς βοήθεια απο τους αδελφούς χριστιανούς της Δύσης και την επέλαση των Τσίνγκ απ’τον Βορρά το όνειρο έσβησε γρήγορα. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί η τεράστια αίγλη του Βυζαντίου που δύο αιώνες μετά τη πτώση του εξακολουθούσε να εμπνέει λαούς χιλιάδες μίλια μακριά απο την έδρα του.