Τα γεγονότα που ακολουθούν μετά την Αίτηση Εξαίρεσης όλης συνθέσεως του Δικαστηρίου (πλην της εισαγγελέως) που υπέβαλε δια του συνήγορού του Κ. Πλεύρη ο Γ.Λαγός, είναι καταιγιστικά.
Εκ του νόμου, η Αίτηση εξαίρεσης κρίνεται από άλλη σύνθεση, εκτός αν θεωρηθεί “αόριστη”, “προδήλως ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης” ή “καταχρηστική”.
Επειδή η Αίτηση, με τα μεταγενέστερα δεδομένα που επικαλέστηκε ο Γ. Λαγός κρίθηκε βάσιμη, τη θέση της έδρας έπρεπε να καταλάβει νέα σύνθεση, όπως και έγινε. Η σύνθεση αυτή πράγματι ανέβηκε, μόνο που η Πρόεδρός της ζήτησε η ίδια εξαίρεση λόγω της συμμετοχής της στην ανακριτική διαδικασία (ως επίκουρη) , που θεωρείται κώλυμα. Ως εκ τούτου κάλεσε νέα σύνθεση που θα αποφανθεί επί του κωλύματος αυτού ή όχι.
Σε περίπτωση που η (αυτο)εξαίρεσή της δεν κριθεί βάσιμη τότε η σύνθεση αυτή θα κρίνει το αίτημα εξαίρεσης του Γ. Λαγού. Διαφορετικά, το αίτημα αυτό θα κριθεί από άλλη σύνθεση.
Σε κάθε περίπτωση, η ανάδειξη των απαράδεκτων μεθοδεύσεων της έδρας από τον Γ. Λαγό, επιτέλους, με τον τρόπο αυτό ξεπερνάει τα όρια της Ελλάδας και μετατρέπεται σε ζήτημα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αρχής της δίκαιης δίκης σε μια χώρα της Ε.Ε.