Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη προς τον κ. Σπήλιο Λ ι β α ν ό, βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Νέας Δικτατορίας, ο οποίος σε άρθρο του με τίτλο «Η ευκαιρία να γίνει το 2021 “annus mirabilis”», δημοσιευμένο στην κορυφαία συστημική εφημερίδα, το πιο βαμμένο προπαγανδιστικό φύλλο του καθεστώτος, δηλ. “ΤΑ ΝΕΑ”, αποκάλυψε παντελώς ανενδοίαστα ποιο είναι το απολυταρχικό-δυστοπικό μοντέλο που εφαρμόζεται από τον Μάρτιο 2020.
Ο κ. Λιβανός έγραψε τα εξής: «Στον “θαυμαστό καινούργιο κόσμο” που θ έ λ ο υ μ ε να ζήσουμε, οφείλουμε να ι σ ο π ε δ ώ σ ο υ μ ε παλιές σ υ ν ή θ ε ι ε ς και γραφειοκρατίες, να δημιουργήσουμε ένα έξυπνο κράτος με ενσυναίσθηση, που επιδιώκει την κοινωνική ευημερία για τους πολλούς, την καταπολέμηση των ανισοτήτων και τη διασφάλιση της συμμετοχής του συνόλου των πολιτών στην ανάπτυξη και σε μια καλύτερη ζωή. […] Το 2020 ήταν πράγματι ένα “annus h o r r i b i l i s”. Είναι στο χέρι όλων μας, κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα, να κάνουμε το 2021 “annus m i r a b i l i s”, αντάξιο της συμπλήρωσης 200 ετών από την ένδοξη εθνική επανάσταση για την ανεξαρτησία μας του 1821».
Αφήνοντας στην άκρη την ενδοκομματική χ α σ μ ω δ ί α που παράγει η θέση αυτή συγκρινόμενη με προηγηθείσα δήλωση του κ. Π ι ε ρ ρ α κ ά κ η ότι «τη χώρα μας δεν την αφορά ο κόσμος του Χάξλεϋ, ο κόσμος του Όργουελ, την αφορά ο κόσμος του Κάφκα» (συνέντευξη στην εκπομπή της κ. Φλέσσα της 4ης Νοεμβρίου 2020), προέχει να εστιάσουμε στην εξής τρομακτική διαπίστωση:
Ο κ. Λιβανός ομολογεί ότι ο κόσμος στον οποίο θέλουμε να ζήσουμε είναι ακριβώς ο “θαυμαστός καινούργιος κόσμος”, πατέρας του οποίου είναι ο Άλντους Χ ά ξ λ ε ϋ. Σε όποιον δεν έχει διαβάσει το δυστοπικό μυθιστόρημα του εν λόγω συγγραφέως η φράση αυτή “δεν λέει τίποτε παραπάνω”, απλώς ακούγεται ωραία και προπάντων μοδάτη. Όποιος, όμως, έχει εντρυφήσει στο ομότιτλο έργο του Χάξλεϋ, διαβάζοντας την “προγραμματική εξαγγελία του πόθου της ελληνικής κυβέρνησης” δεν μπορεί παρά να α ν α τ ρ ι χ ι ά σ ε ι.
Τούτο, διότι ο αναγνώστης του χαξλεϊκού “Θαυμαστού καινούργιου κόσμου” έρχεται αντιμέτωπος με τον ε φ ι ά λ τ η μιας τ υ ρ α ν ν ι κ ή ς εξουσίας η οποία αποσκοπεί στην απόκτηση του ε λ έ γ χ ο υ επί όλων των εκφάνσεων του κοινωνικού βίου. Κουμάντο στο εγκαθιδρυθέν το έτος 632 μετά Φορντ Παγκόσμιο Κράτος κάνουν δ έ κ α παντοδύναμοι δ ι α χ ε ι ρ ι σ τ έ ς συνεπικουρούμενοι από στελέχη που διευθύνουν έναν πληθυσμό σ κ λ ά β ω ν προκαθορισμένο να αγαπά την υποτέλεια μέσω της επιστήμης της β ι ο λ ο γ ί α ς και της π ρ ο π α γ ά ν δ α ς. Στην χαξλεϊκή δυστοπία οι α ν υ π ά κ ο υ ο ι πολίτες ε ξ ο ρ ί ζ ο ν τ α ι σε νησιά: «Ευτυχώς που έχουμε τόσα νησιά. Αναρωτιέμαι τι θα κάναμε χωρίς αυτά. Θα σας χώναμε σε κανένα θάλαμο αερίων και θα τελειώναμε».
Οι δέκα παντοδύναμοι διαχειριστές της μυθοπλασίας του Χάξλεϋ θα μπορούσαν ίσως να συσχετισθούν με τα δέκα δ ι α δ ή μ α τ α που υπάρχουν επί των κ ε ρ ά τ ω ν του αναβαίνοντος από της θαλάσσης θ η ρ ί ο υ, σύμφωνα με το 13ο Κεφάλαιο της Αποκάλυψης του Ιωάννη:
«ΚΑΙ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας. 2 καὶ τὸ θηρίον ὃ εἶδον ἦν ὅμοιον παρδάλει, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς ἄρκου, καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς στόμα λέοντος. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράκων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην· 3 καὶ μίαν ἐκ τῶν κεφαλῶν αὐτοῦ ὡς ἐσφαγμένην εἰς θάνατον. καὶ ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἐθεραπεύθη, καὶ ἐθαύμασεν ὅλη ἡ γῆ ὀπίσω τοῦ θηρίου. 4 καὶ προσεκύνησαν τῷ δράκοντι τῷ δεδωκότι τὴν ἐξουσίαν τῷ θηρίῳ, καὶ προσεκύνησαν τῷ θηρίῳ λέγοντες· τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ; τίς δύναται πολεμῆσαι μετ᾿ αὐτοῦ;».
Κι αν δ ι ά δ η μ α σημαίνει κ ο ρ ώ ν α, τότε ο κορωνοϊός δεν αποκλείεται να σχετίζεται με τον εν λόγω θ η ρ ί ο!
Μερικές από τις συντεταγμένες του δυστοπικού καθεστώτος που εμπνεύσθηκε ο Χάξλεϋ ήσαν οι ακόλουθες:
«Όλα πρέπει να τα απολαμβάνουμε μέχρι εκεί βέβαια που επιτρέπει η υ γ ε ί α και η ο ι κ ο ν ο μ ί α». Άρα οι ατομικές ελευθερίες δεν είχαν κανένα απολύτως ειδικό βάρος, όπως ακριβώς το βιώνουμε και σήμερα!
«Θ ε ό ς και μ η χ α ν έ ς δεν κολλάνε με τίποτα. Κάναμε την επιλογή μας. Διαλέξαμε τις μ η χ α ν έ ς, την ι α τ ρ ι κ ή και την παγκόσμια ε υ τ υ χ ί α», «η επιστήμη είναι το παν σήμερα. Το μαθαίνουμε και στην υπνοπαιδεία!».
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και σήμερα: Η τεχνολογία και η Ιατρική είναι οι δύο θ ε ρ α π α ι ν ί δ ε ς του τερατόμορφου Λ ε β ι ά θ α ν, ενώ ο Θ ε ό ς το α π ο π α ί δ ι του. Η εμπέδωση, μάλιστα, της θέσης ότι η επιστήμη, δηλ. οι ειδικοί, είναι το παν, επιτυγχάνεται μέσα από την συνεχή π ρ ο π α γ ά ν δ α που υλοποιείται από τα αργυρώνητα ΜΜΕ.
Εντέλει, στο μυθιστόρημα του Χάξλεϋ ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος σταθεροποιήθηκε: «Οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι. Έχουν ό,τι θελήσουν και δεν ζητούν ποτέ αυτό που δεν μπορούν να πάρουν. Είναι σιγουρεμένοι, έχουν άνεση, δεν αρρωσταίνουν ποτέ, δεν φοβούνται το θάνατο, δεν ξέρουν ευτυχώς τι θα πει πάθος και γηρατειά. Δεν έχουν τη μανία της μητρότητας ή της πατρότητας. Ούτε γυναίκες, ούτε παιδιά, ούτε εραστές έχουν για να ανοιχτούν. Είναι τόσο καλά προγραμματισμένοι που πολύ δύσκολα θα ξέφευγαν απ’ το ρυθμό τους. Κι αν κάτι πάει στραβά, τότε υπάρχει η σόμα [μια μορφή υπνωτικού-ναρκωτικού].
Είναι νομίζω προφανές ότι, αν δεν ανακοπεί ο καλπασμός του δυστοπικού σχεδιασμού εν έτει 2020, όλα δείχνουν πράγματι ότι βαδίζουμε ολοταχώς προς το χαξλεϊκό μοντέλο βίου: οι Έλληνες δείχνουν να π ρ ο τ ι μ ο ύ ν τον ε γ κ λ ε ι σ μ ό τους ενόσω θα επιδοτούνται με μητσοτακικά ψ ί χ ο υ λ α, αδιαφορώντας για αρχές, αξίες και ιδανικά.
Περαιτέρω, «Το έργο ν’ α γ α π ή σ ο υ ν οι άνθρωποι τη σ κ λ α β ι ά τους, σ’ ένα σημερινό ο λ ο κ λ η ρ ω τ ι κ ό καθεστώς, είναι καθήκον που έχει παραχωρηθεί στους υπουργούς π ρ ο π α γ ά ν δ α ς, στους εκδότες και διευθυντές των εφημερίδων και στους δασκάλους».
Στην ελληνική δυστοπία φαίνεται πράγματι ότι μια πολύ μεγάλη μερίδα πολιτών, αντί να δραστηριοποιηθεί ενάντια στα μέτρα, υ π ο τ ά χ θ η κ ε πλήρως στις ε υ ν ο υ χ ι σ τ ι κ έ ς παρόλες της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, προτιμώντας να απολαμβάνει την θ α λ π ω ρ ή του παπλώματος και όχι να εκτίθεται σε πάσης φύσεως κινδύνους για χάρη των στραγγαλιζόμενων ατομικών ελευθεριών.
Εφόσον, όμως, ζούμε όχι απλώς σε έναν “θαυμαστό”, αλλά σε έναν “α ν ά π ο δ ο θαυμαστό καινούργιο κόσμο”, τίθεται το εξής εύλογο ερώτημα:
Μήπως ο εορτασμός της εθνικής ανεξαρτησίας του ΄21 (1821) εντός του ΄21 (2021) γίνει υπό τον ζυγό όχι τον οθωμανικό αλλά εκείνον της Νέας Τάξης Πραγμάτων; Τι πιο διεστραμμένο να γιορτάζεις την ανάκτηση της ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς σου υπό συνθήκες σ κ λ α β ι ά ς! Και μάλιστα σε αριθμητική αρμονία: (18)21-(20)21.
Η έμπνευση του κ. Λιβανού να χρησιμοποιήσει τον τίτλο από το ομώνυμο έργο του Χάξλεϋ ως προγραμματικό κωδικό της παρούσας αντίχριστης κυβέρνησης είναι άκρως ανησυχητική, στο μέτρο που σκιαγραφεί τους πυλώνες ενός εφιαλτικού ο λ ο κ λ η ρ ω τ ι κ ο ύ κράτος, του οποίου οι πολίτες θα έχουν χάσει το δικαίωμά τους να σχηματίζουν και να πραγματώνουν την βούλησή τους ελεύθερα.
Ταυτοχρόνως, όμως, η ιδέα του κ. Λιβανού να προβάλει τον κυβερνητικό στόχο, δηλ. την επιθυμία διαβίωσης των πολιτών σε ένα τέτοιο καθεστώς, μπορεί να αποδειχθεί α φ υ π ν ι σ τ ι κ ή και κατ’ επέκτασιν σ ω τ ή ρ ι α, ώστε να οργανωθεί μια α ν τ ι π ρ ο π α γ α ν δ ι σ τ ι κ ή εκστρατεία υπέρ της αναζήτησης του Θεού, της ποίησης, του πραγματικού κινδύνου, της ελευθερίας, της καλοσύνης και της αμαρτίας.
Τέλος, δεν πρέπει να παροραθεί το θράσος του συγγραφέως να αποκαλεί το 2021 “animus mirabilis” σε αντιδιαστολή προς το απελθόν 2020, το οποίο κατ’ αυτόν ήταν “annus horibilis”. Κι όμως μέσα στο 2020 κυριάρχησε το ελεύθερο πρόσωπο του ανθρώπου, αφού η κτηνώδης-σατανική απόφαση να κυκλοφορούμε όλοι ως μασκοφορεμένα α ν θ ρ ω π ο ε ι δ ή σε κλειστούς και εξωτερικούς χώρους ελήφθη προς την λήξη του καλοκαιριού. Αντιθέτως, όπως προφητεύουν οι περίφημοι “ειδικοί”, ακόμη κι αν το εμβόλιο-δ ι α β ό λ ι ο εκπορθήσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, τα ανθρωποκτόνα μέτρα θα εξακολουθούν να ισχύουν. Horribile dictu!
ΥΓ: Αν στον αυτόματο μεταφραστή που αποκαθιστά την σημασία των “πειραγμένων λέξεων” πληκτρολογούσαμε την λέξη “mirabilis”, τότε θα γούρλωναν τα μάτια μας: Mirabilis = Horribilis!