Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.
Πρέπει νά τό παραδεχθοῦμε, ἐπί τέλους, φίλοι ἀναγνῶστες.
<Εἲμαστε μία ὡραία ἀτμόσφαιρα…>
Μέρες τώρα προσπαθῶ νά γράψω ἓνα ἂρθρο γιά νά σχολιάσω τήν καυτή ἐπικαιρότητα, ἀλλά τό πληκτρολόγιό μου γίνεται ἀνενεργό, καθώς τήν ἑπομένη στιγμή, ἒρχεται μία νέα <βόμβα μεγατόννων> ἀπό τόν ὑπέροχο πολιτικό κόσμο πού μᾶς κυβερνᾶ καί διαφεντεύει τίς τύχες μας (γιά τό καλό μας) καί ἀκυρώνει αὐτόματα τήν κάθε ἒμπνευσή μου. Τά καθημερινά γεγονότα, κροταλίζουν άνατριχιαστρικά στήν κοινωνία μας μέ ρυθμό πολυβόλου καί ξεπερνιῶνται πολύ γρήγορα ἀπό ἂλλα, τρισχειρότερα.
Μεγάλο χωνευτήρι ἡ Ἑλλάδα.
Τί νά πρωτοσχολιάσει κανείς; Τήν παράνομη μαγνητοφώνηση τοῦ κεντρικοῦ τραπεζίτη ἀπό τόν ἰδιόρρυθμο Πολάκη;
Τά βραβεῖα τῶν ἐχθρῶν τῆς πατρίδας μας πρός Τσίπρα καί Ζάεφ;
Τά ἰλιγγιώδη δάνεια σέ ἐποχή ἂγριας λιτότητας τῶν πολιτικῶν πού παίρνουν ἀπό τίς συστημικές καί μή τράπεζες;
Τόν σφιχτό ἐναγγαλισμό τῆς ἐξουσίας ἀπό τούς δημοσιογράφους, οἱ ὁποῖοι, μόλις ἀποκτήσουν κάποια ἀναγνωρισιμότητα ἀπό τό <γυαλί>, βάζουν ἀμέσως πλώρη γιά τήν ἐξουσία γιά τήν ἐπαγγελματική τους ἐξασφάλιση; Δέν ἒχουν ἀκόμη καταλάβει ὃτι ἒχουν γίνει μέρος τοῦ πολιτικοῦ προβλήματος; Ἰδοῦ ἓνα σοβαρό πρόβλημα πού πρέπει νά ἀπασχολήσει ἐπί τέλους τήν ΕΣΗΕΑ. Σμήνη δημοσιογράφων ἀπό ὃλες τίς κομματικές παρατάξεις ἒχουν εἰσβάλλει στούς πολιτικούς σχηματισμούς σάν βουλευτές, ὑπουργοί, εὐρωβουλευτές, ἀκόμη καί ὡς ἀρχηγοί κομμάτων. Καί τό χειρότερο: Οἱ περισσότεροι ἒχουν ψηφίσει τήν κατάπτυστη συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, ὃλα τά ἀντιλαϊκά μέτρα, ὃλα τά μνημόνια, τίς περικοπές μισθῶν καί συντάξεων στό διηνεκές, τήν κατάργηση τοῦ ἀγγελιοσήμου, τοῦ μοναδικοῦ κοινωνικοῦ πόρου-ἐργοδοτική εἰσφορά τοῦ κλάδου τῶν δημοσιογράφων, πού φυτοζωοῦν ἢ εἶναι μακροχρόνια ἂνεργοι. Ἀρκετοί ἀπό αὐτούς τούς πολιτικοποιμένους δημοσιογράφους ἒχουν πάρει ἀπό τίς τράπεζες δάνεια ἐπί δανείων καί τό παίζουν…ἐλεύθεροι καί ὡραῖοι, καθώς καί ἀκραιφνεῖς δημοκράτες.
Ἒχω μπροστά μου κατάλογο δεκάδων δημοσιογράφων πού ἒπαιξαν ἢ παίζουν ἐνεργό ρόλο στήν πολιτική ζωή τοῦ τόπου, καί μερικές ἀκόμη δεκάδες ἂλλους, πού ἑτοιμάζονται νά εἰσβάλλουν στίς ἐπικείμενες ἐκλογές, ὃποτε, ὃσες καί ἂν γίνουν, εὐρωεκλογές, δημαιρεσίες, βουλευτικές.
Καί ὃπως προσφυέστατα λέει ὁ Σουρής, <ὃλοι οἱ πολιτικοί θέλουν νά μᾶς σώσουν, ἀλλά δέν τό κάνουν ποτέ, διότι, ἂν τό κάνουν, δέν θά ἒχουν τί δουλειά νά κάνουν>.
Ἀπό τήν ἂλλη πλευρά, ἡ πολιτική ἡγεσία καί ἡ ἀξιωματική ἀντιπολίτευση, ἡ μείζων καί ἡ ἐλάσσων, στροβιλίζονται μέσα σέ δίνη προβλημάτων, τά περισσότερα τῶν ὁποίων οἱ ἲδιοι οἱ πολιτικοί δημιούργησαν μέ τήν ἀνικανότητά τους νά διαχειρισθοῦν τά κοινά, μέ γνώμονα τό ἐθνικό καί μόνο συμφέρον, καί ὂχι νά ἐπωφεληθοῦν ἀπό τήν δεσπόζουσα πολιτική θέση πού κατέχουν.
Ἡ Βουλή ὑποβαθμίζεται καθημερινά. Καί δέν ντρέπονται νά φέρνουν καί μαθητές στά θεωρεῖα νά παρακολουθοῦν τίς ἀνταλασσόμενες καθημερινά ὓβρεις. Ἡ Βουλή τῶν Ἑλλήνων ἒχει ξεπεράσει πρό πολλοῦ τήν ἂληστη ἐποχή τῶν <ὁμοιομόρφων ψηφοδελτίων>, τοῦ <γαργάλατα, γαργάλατα> καί τῆς προχουντικῆς ἐξύβρισης τῶν πάντων ἀπό τούς πάντες, πού τελικά ἒφεραν τήν δικτατορία στήν χώρα. Οἱ πολιτικές ἐξαρτήσεις τῶν πολιτικῶν ἀπό τά ξένα κέντρα λήψεως ἀποφάσεων, περισφίγγουν ἀσφυκτικά τήν χώρα. Ὁ λαός γίνεται διαρκῶς φτωχότερος, δυστυχέστερος καί περιφρονημένος, χάνοντας ἀκόμη καί τά σπίτια του. Ὁ συνταγματικός χάρτης τῆς χώρας παραβιάζεται κατά τό δοκοῦν καί κατά τά συμφέροντα τῆς κυβερνώσας παράταξης. Ἡ ἀνεξάρτητη δικαιοσύνη βάλλεται καί ἐκβιάζεται ἀπό τήν πολιτική ἡγεσία, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπιβραδύνει τίς ἀποφάσεις της. Ἡ διαπλοκή καί ἡ διαφθορά κυριαρχοῦν στόν δημόσιο βίο. Τά <μίντια> συναγωνίζονται σέ βελούδινη κριτική τῶν διαδραματιζομένων. Ἡ ἐγκληματικότατα, στά ὓψη. Τό μεταναστευτικό ἀπειλεῖ εὐθέως τόν ἑλληνικό ἀνθρωπογεωγραφικό χάρτη. Παλιές πολιτικές πρακτικές τύπου <Κίρκης> ἐπιστρατεύονται γιά νά κατακερματίσουν τήν <πίτα> τοῦ πολιτικοῦ συστήματος, μέ τήν δημιουργία κομματιδίων, προκειμένου νά σχηματισθοῦν εὐκαιριακές πλειοψηφίες γιά περάσουν ἀντιλαϊκά μέτρα.
Ἡ οἰκονομία τῆς χώρα <ἳσταται ἐπί ξυροῦ ἀκμῆς>. Ὁ λαός ὑποφέρει τά πάνδεινα καί δέν μπορεῖ νά ἀνταποκριθεῖ στίς ὑποχρεώσεις του γιά τήν λειτουργία τοῦ κράτους, ἐξ αἰτίας τῆς ὑπερφορολόγησης καί τῆς δημιουργίας στρατιῶν νεοπτώχων.
Οἱ ἁρπακτικοί γείτονες ἀπειλοῦν διαρκῶς τἠν Ἑλλάδα ἐξ ἀνατολῶν καί ἀπό βορρᾶ. Τά χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας. Ἡ λιτότητα καί ἡ μή παραγωγικότητα, ἡ ἒλλειψη ρευστότητας, ἡ νέκρα στήν ἀγορά, ὁδηγεῖ τήν Ἑλλάδα σέ ἐπικινδύνος ἀτραπούς, πού καί ἂλλες μεγάλες καί πλούσιες χῶρες τοῦ πλανήτη ἒχουν ὁδηγήσει στήν ἀπόλυτη πενία, ἀκόμη καί στήν πείνα (Βενεζουέλα, Ἀργεντινή, Βραζιλία κ.ἂ.)
Κι ἐμεῖς τί κάνουμε;
<Τῶν οἰκιῶν ἡμῶν ἐμπιπραμένων, ὑμεῖς ἂδετε…>
Ὃταν τό ψεῦδος ἀνταγωνίζεται μέ τόση ἐπιμονή καί τόση ἐπιτηδειότητα τήν ἀλήθεια, κυριαρχῶντας στόν δημόσιο βίο, πρέπει νά περιμένουμε τά χειρότερα, σέ ὃλα τά ἐπίπεδα τοῦ δημοσίου καί ἐθνικοῦ μας βίου.
Ὁ σοφός Ὃμηρος λέει πολλές φορές στήν Ἰλιάδα:
<῾Ρεχθέν δέ τε νήπιος ἒγνω>.
Δηλαδή, κάτι πού ἒχει γίνει τό καταλαβαίνει κι ἓνας κουτός.
Ἂραγε πόσο νήπιος εἶναι ὁ Ἓλληνικός λαός ὣστε νά μή καταλαβαίνει ὃτι οἱ κίνδυνοι πού τόν ἀπειλοῦν, ὃλο καί περισσότερο τόν παρισφίγγουν, μέχρι τήν ὁριστική ἀσφυξία του;