Αυτές τις ημέρες έστω και για λίγο θυμόμαστε ότι είμαστε χριστιανοί .
Έστω και για πέντε λεπτά θα περάσουμε από την Εκκλησία να ανάψουμε ένα κεράκι ,θα πάρουμε στο κατόπι έναν ‘επιτάφιο’ και θα πάμε λίγο πριν το ‘Χριστός ανέστη ” .Για να φύγουμε “σφαίρα ” μετά .
Έτσι κάνουμε το καθήκον μας κάθε χρόνο σαν Χριστιανοί .Κανείς δεν μπορεί να μας κατηγορήσει, κανείς δεν μπορεί να μας ελέγξει αν κάνουμε το σωστό ,αλλά και κανείς δεν μπορεί να μας υποχρεώσει .
Άλλωστε ο Χριστός είπε ” όποιος θέλει…” δεν υποχρεώνει κανέναν με το ζόρι και με το έτσι θέλω .
Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να ζούμε με αυτό τον τρόπο ; τι είναι αυτό που μας οδηγεί να ζούμε μακριά από τον χριστό ; και όχι μόνο αυτό ,αλλά να μην σκεφτόμαστε καν το γιατί ..
Θα πει κάποιος ο”ρυθμός ” της ζωής ,οι ανάγκες ,οι μέριμνες .Ναι αλλά για αυτό υπάρχουμε ,για αυτό γεννηθήκαμε για να είμαστε ‘δυστυχισμένοι ” και “ταλαίπωροι” που κυνηγάμε την ουρά μας μέχρι να πεθάνουμε ..
Ποιος αυτή την στιγμή χαίρεται την ζωή του ,σε όση χλιδή και να ζει ; ποιος σηκώνεται με κέφι να πάει στην δουλειά του ; ποιος αγκαλιάζει τους δικούς του με πραγματική αγάπη ; ποιος πραγματικά συγχωρεί τον εχθρό του; ποιος ζει την ζωή του με χαρά και όχι με άγχος ,ενώ ξέρει ότι η ζωή του εδώ έχει ημερομηνία λήξεως
Σχεδόν κανείς δεν χαίρεται την ζωή του ,αλλά ελάχιστοι ..
Μήπως αυτό θα μπορούσαμε να το αλλάξουμε να το αντιστρέψουμε .Μήπως αυτές οι μέρες είναι ευκαιρία να πειραματιστούμε λίγο “πνευματικά “; .
Να αυξήσουμε τον χρόνο που με κάποιο τρόπο δίνουμε στον Χριστό ,να δώσουμε παραπάνω χώρο σε αυτή την “προσωπική ” σχέση μαζί του .Να “μιλήσουμε’ μαζί του και να του ζητήσουμε πράγματα ,να τον αναζητήσουμε ,να κτυπήσουμε την πόρτα του .
Ίσως και να μας περιμένει ,να περιμένει αυτό το “κτύπημα”
Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν.
Μήπως για την ζωή μας ,για την καταθλιπτική οδό που περπατάμε η “αναστροφή’ προς το Χριστό είναι κάτι που δεν έχουμε δοκιμάσει,ενώ τα έχουμε δοκιμάσει όλα ,είναι η λύση που μας διέφευγε ..
Ας κάτσουμε λίγο παραπάνω στο “σπίτι” του αυτές τις μέρες , μην μείνουμε πέντε λεπτά να ασπαστούμε μια εικόνα ,μπορεί και να το νοιώσουμε σαν δικό μας .
Μήπως ήρθε η ώρα μετά την καθημερινή μας σταύρωση να “Αναστηθούμε ”
“Καλή Ανάσταση” σε όλους
“Αγρυπνείτε και εργάζεσθε τα έργα του φωτός”