Το πρώτο μέρος ΕΔΩ
Καλημέρα μάνα ,πάλι με τα λουλούδια σου ασχολείσαι , τι ωραίο πάλι μαγειρεύεις και μοσχοβολάει η γειτονιά πρωί πρωί
Φώναξε τραβώντας το σύρτη της παλιάς κακγελόπορτας και σπρώχνοντας την, για να μπει μέσα στις “αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων” ..
Ο Γιώργος όποτε μπορούσε πέρναγε από την μάνα του , από το πατρικό του, η αλήθεια είναι ότι όχι και πολύ συχνά.
Πάλι θυμιάτισες ρε μάνα ,ο “διάβολος ” θα σε έχει “επικηρύξει ” με τόσα εικονίσματα ,καντήλες και επισκέψεις στην Εκκλησία
Από μικρό παιδί ο Γιώργος θυμάται την μάνα του και τον συχωρεμένο τον μπάρμπα Νίκο , τον Πατέρα, στα δύσκολα να παρακαλάνε τον Θεό και στα εύκολα να τον ευχαριστούν .
Θυμάται το πόσο συχνά έτρωγε η οικογένεια και οι πέντε μαζί και με την σειρά έκαναν την προσευχή τους με τα αδέρφια του , μία ο ένας και μετά ο άλλος και εκείνος να λέει ‘”πάλι εγώ ” αφού ήταν ο μικρότερος .
Μία μελαγχολία σκέπασε το πρόσωπο του αστραπιαία ,οι αναμνήσεις που του ερχόταν ,ο αληθινός λόγος που δεν πολύ πήγαινε .
Με την δικαιολογία ,στις προσκλήσεις της μάνας ,ότι ” μάνα δεν προλαβαίνω τρέχω .. ”
Ένοιωσε τύψεις να τον διαπερνούν για την στάση του ,αλλά και ότι σχεδόν τίποτα απο αυτά που του “δίδαξαν ” παρά ελάχιστα εφάρμοσε στο δικό του σπιτικό .
Η κυρά Αλεξάνδρα σαν να ένιωσε “καρδιακά’ το βάρος του ,του έπιασε το χέρι και του είπε
Έλα πάμε μέσα να σου φτιάσω τον καφέ σου ,να μου πεις τα νέα σου γιε μου
Παίρνοντας όλη του την πίεση από την ‘καρδιά ” και βάζοντας την “γαλήνη ”
Τι κάνουν τα εγγονάκια μου ,μιλάω στο τηλέφωνο με το ‘Μαράκι “σου και μου λέει τα νέα σας ,βέβαια ,δεν θέλω και εγώ να σας επιβαρύνω γριά γυναίκα ,έχετε και εσείς τον αγώνα σας ,το σπιτικό σας .
Είσαι τυχερός γιε μου ,ο Θεός σ’αγαπάει έχεις καλή γυναίκα ,το σπιτικό σου έχει υγεία και όλα τα καλά του κόσμου ,σας σκέφτομαι συνέχεια και κάνω με τον δικό μου τρόπο την προσπάθεια μου να σας προστατεύει η Παναγιά .
Σκεφτικός ο Γιώργος ,γιατί κάθε φορά που γύριζε την κουβέντα η μάνα στον Θεό εκείνος τις έλεγε
“άστα αυτά τώρα και πες μου κανένα νέο “
Τώρα όμως δεν του πήγαινε να την διακόψει .Άρχισε να Καταλαβαίνει ότι τα “καλά” που συνέβαιναν στην ζωή του ,υγεία ,οικογένεια ,ευημερία ήταν αποτέλεσμα όχι της δικής του ελάχιστης σχέσης με τον Θεό ,αλλά τις συνεχόμενης “παράκλησης ” της μητέρας του ,στην Μητέρα όλων μας για την οικογένεια του.
Δεν χτυπούσε εκείνος την πόρτα του Θεού ,αλλά οι γονείς του για αυτόν .κατάλαβε ότι αυτό είναι Αγάπη να νοιάζεσαι για τους άλλους ,έστω και αν αυτοί δεν το καταλαβαίνουν .
Έπιασε το χέρι της μάνας το ασπάστηκε ,το φίλησε ,την αγκάλιασε .Σαστισμένη ,αλλά και χαρούμενη η κυρά Αλεξάνδρα ,δεν ήταν συνηθισμένη σε τέτοιες κινήσεις
Τι έγινε γιε μου ,τι έχεις είσαι καλά ;
Με το χέρι της μάνας ,μέσα στο χέρι του παλικαριού της ,η καρδιά της μάνας είχε αρχίσει να αγγίζει την “πετρωμένη ” καρδιά του παιδιού της .Η μάνα όμως ήξερε και περίμενε να ακούσει το παιδί της ,μόνο του να ζητάει αυτό που τον οδήγησε σε εκείνη ….
Να ρε μάνα ,ο Θεός με αγαπάει αλλά δεν ξέρω αν εγώ τον αγαπάω πραγματικά και μήπως πρέπει να μάθω να τον αγαπάω .Τι με εμποδίζει ρε μάνα να νιώσω αυτή την “θέρμη” που ένοιωθα σαν παιδί για τον Χριστό ,τον ”Χριστούλη ” όπως τον έλεγα και χαμογέλαγες .
Μάνα νοιώθω μια “παγωνιά’ μέσα μου και το σπίτι ,η Μαριώ μου ,τα παιδιά μου ,η οικογένεια μου νομίζω ότι όλοι μας έχουμε “κολλήσει ” αυτήν την αρρώστια .
Κάτι πρέπει να κάνω επειγόντως ,πριν η ασθένεια γίνει “καρκίνος ” έτσι νιώθω τώρα ,σαν να ξύπνησε κάτι μέσα μου .
Η μάνα με ένα καθησυχαστικό χαμόγελο και μέ ένα χάδι στο μέτωπο ,μια γαλήνη και ηρεμία που πλημμύριζε σαν φως το χώρο .Απάντησε.
Καλώς ήρθες πίσω γιε μου…
Ο Γιώργος ξαφνιάστηκε ,έμεινε για λίγο “κενός” χωρίς να μπορεί να πει τίποτα μπερδεμένος .Μα ξαφνικά σαν λάμψη πέρασε από το μυαλό του η εικόνα του ‘χαμογελαστού πάντα πατέρα του ,του μπάρμπα Νίκου ,που τον αγαπούσε όλη η γειτονιά .Το καλώς ήρθες ήταν σαν να το άκουσε και από τους δύο γονείς του.
Γιε μου σε περίμενα ,μίλησα με το Μαράκι για να ρωτήσω τι κάνετε ,μου είπε κάποια πράγματα που συνέβησαν και σας “πίκραναν” .Αγόρι μου όμως να ξέρεις ότι όλα του Θεού είναι .Μερικές φορές η “θεραπεία” του Θεού ξεκινά με πικρό φάρμακο για να γίνει στο τέλος “σορόπι “.
Ο Γιώργος έκπληκτος από την “σοφία’ που έβλεπε στα μάτια της μητέρας του ,άρχισε να καταλαβαίνει κάτι που ο εγωισμός των πτυχίων του και της επιστήμης του δεν τον άφηνε να δει .Την “σοφία” της μάνας και να καταλαβαίνει η “αγάπη ” είναι “σοφία” ,δεν χρειάζεται ευφυΐα ,αλλά ανιδιοτελής αγάπη ,άδολη και ταπείνωση ..
έχω πάρει τον Πάπα Νίκο στον Άγιο Νεκτάριο και σε περιμένει να πάς ,θα χαρεί να σε δει ,πέταξε από την χαρά του μόλις το άκουσε .Γέρασε, αλλά με την “χάρη ” του θεού ,έχει ένα μυαλό γιε μου σαν πως τα λέτε εσείς “κομπιούτερ..
Ο Γιώργος σαν να φοβήθηκε ,σαν να ντράπηκε για την “λήθη” του ,είχε ξεχάσει την Εκκλησία που βαφτίστηκε ,που μυρώθηκε ,τον Παππούλη που τον βούτηξε στην κολυμπήθρα ,είχε χρόνια να τον δει .
Κι όμως αυτός ζει και χάρηκε που θα τον ξαναδεί ,πως θα του πει, ότι ποτέ του δεν έχει “εξομολογηθεί” πως θα του πει ότι ,το Πάσχα πάει στην Εκκλησία μόνο στην Ανάσταση και φεύγει σαν τον λαγό μετά..
Πως θα του πει την απιστία σε έναν Θεό ,που όμως καταλαβαίνει από τους “καρπούς ” της ζωής του ότι τον αγαπά αληθινά Πώς ;
Τον ληστή πάνω στον σταυρό συγχώρεσε παλικάρι μου ,μην φοβάσαι, ένα ειλικρινές καρδιακό “ήμαρτον ” θέλει ο Χριστός και σε συγχωρεί ,δεν έχεις κάνει και τίποτα φοβερό ,απλά απομακρύνθηκες λίγο ,το ευχάριστο είναι που γύρισες
απλά θα “ξεπλύνει ” ο Παππούλης τις λάσπες που μάζεψες με τα χρόνια ,θα σου “φορέσει” την νέα σου φορεσιά και θα λάμψεις πάλι
Είπε η μάνα ,διαβάζοντας την ανησυχία του παιδιού της ,που ήταν έκδηλη
ναι αλλά ρε μάνα
Ψέλλισε ο Γιώργος.. Όμως μην προλαβαίνοντας να ολοκληρώσει την φράση του ,τον διέκοψε η μάνα πιάνοντας του και τα δύο χέρια και βάζοντας τα μέσα στα δικά της .
Γιέ μου ο Πάπα Νίκος σε περιμένει αύριο το απόγευμα στις επτά .Έχουμε κανονίσει με το Μαράκι να πάει αυτή τα παιδιά όπου χρειαστεί ,στα αγγλικά τους και τα φροντιστήρια και ότι αλλά χρειαστεί .Η Μαρία μίλησε με τον φίλο σας τον Χρήστο από την δουλειά , κανόνισε να μην σε κρατήσουν ,γιατί έχεις κάτι επείγον να κάνεις .
Κατάλαβες ;
Ο επιτακτικός τόνος της φωνής της μάνας ,αλλά και η σύνδεση που υπήρχε ,υποχρέωνε τον Γιώργο παρά τους φόβους του και τις επιφυλάξεις του να το αποδεχτεί .Ήξερε πως είναι κάτι που έπρεπε να κάνει και δεν ήταν κάτι που είχε να κάνει με απλά πράγματα ,αλλά με την “ψυχή ” του ,αλλά και της οικογένειας του .
Μάνα σε ευχαριστώ ,θα το κάνω ,θα το κάνω ,για σένα ,για τον Πατέρα
Η μάνα αναγκάστηκε να τον διακόψει ,χαϊδεύοντας του τα χέρια
Όχι αγόρι ,όχι γιε μου , για σένα θα το κάνεις ,εσύ το χρειάζεσαι τώρα ,θα καταλάβεις τι εννοώ σε λίγο καιρό ..
Συνεχίζεται .
” Μαχόμενος Ορθόδοξος Έλληνας “
” Σώσον κύριε τον λαόν σου και ευλόγησαν την κληρονομίαν σου”
“Αγρυπνείτε και εργάζεσθε τα έργα του φωτός”