” Χοῦς εἶ καί εἰς χοῦν ἀπελεύσει…” ή με άλλα λόγια ” Διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη..”
Τι είναι αναπόφευκτο για όλους μας από την στιγμή που γεννηθήκαμε ;
Ο θάνατος …
Μάλλον το ξέρετε ήδη έστω και “φιλολογικά “…,όπως και το “κατάλαβαν ” και ο Ναπολέων , ο Χίτλερ ,ο Ωνάσης ,η Αλίκη , η Κάλλας ,η Μονρόε ,ο ‘Έλβις , που έκαναν τα πάντα για να μην πεθάνουν ,αλλά το κυριότερο δεν ξέρω αν πρόλαβαν ,την ΜΕΤΑΝΟΙΑ …. ,αμέτρητοι γνωστοί και άγνωστοι …)
Κάποιοι ,την στιγμή του θανάτου ,που είναι ανήμποροι “σαρκικά ” ,αδύναμοι ,λίγο πριν το τέλος “υποφέρουν λες και κάτι “κακό ” βλέπουν με άλλα μάτια ,να έρχεται …άραγε τι βλέπουν και δεν θέλουν να “φύγουν ” ; Πιάνοντας το χέρι “ικετευτικά ” του παιδιού τους ,του φίλου τους ,της ή του συντρόφου τους.
Οποιουδήποτε ανθρώπου ,λες και άνθρωπος μπορεί να μας σώσει εκείνοι την ώρα …Αυτό είναι το πρόβλημα μας ,για αυτό μας δίνει χρόνο ο ΘΕΟΣ την ύστατη στιγμή να ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ, για αυτό οι παπάδες γυρνάνε στα νοσοκομεία ,αλλά εμείς κακοπροαίρετα τους βλέπουμε όπως θέλουμε …
Ενώ κάποιοι άλλοι είναι τόσο “γαλήνιοι ” λες και κάτι καλό βλέπουν να έρχεται ..
Βλέπουν πλέον “πνευματικά ” το “χωμάτινο ” κλουβί τους αδυνατίζει ετοιμάζεται για την αποσύνθεση του .
Το “πνεύμα ” ,που ήταν τόσο καιρό φυλακισμένο στο κλουβί δυναμώνει ξυπνά πιο πολύ , κατά παραχώρηση του ΘΕΟΥ “βλέποντας ” τα πνεύματα που το περιμένουν ,να το παραλάβουν για το ταξίδι στο “αιώνιο ” πνευματικό κόσμο , αφού το “κλουβί ” πεθαίνει .
Ο χρόνος που δόθηκε για “μετάνοια ” τελειώνει ,στο καντήλι το “έλεος ” του ΘΕΟΥ τελειώνει.
Ακόμα και την τελευταία στιγμή σου δίνει ο ΘΕΟΣ ευκαιρία ,να φοβηθείς ,να μετανιώσεις ,να απαρνηθείς το ΕΓΩ σου ,έστω στο παρά ένα ,σου δίνει την ευκαιρία να δες τους “δαίμονες ” που όλη σου την ζωή υπηρετούσες και να τους απαρνηθείς ..
Ο Σωκράτης δεν φοβήθηκε τον θάνατο ,διψούσε για πνευματική ελευθερία ,όπως έλεγε στους μαθητές του,ενώ εκείνοι έκλαιγαν αυτός τους παρηγορούσε .
Περίμενε τον θάνατο σαν λύτρωση ,να αποχωριστεί το απαιτητικό του σώμα που τον βασάνιζε από το “πνεύμα ” του ,να ελευθερωθεί …
Αυτόν κανένας δεν τον δίδαξε και τα κατάλαβε ,εμείς πόσο “α- νόητοι ” είμαστε που τα έχουμε ακούσει αμέτρητες φορές…
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, με την σταύρωση του νίκησε τον “θάνατο “, δηλαδή τον “διάβολο ” διέρρηξε τις πύλες του Άδη και έσχισε το χειρόγραφο της καταδίκης μας .Υιός ανθρώπου και Υιός Θεού ,τέλειος ως ΘΕΟΣ και τέλειος άνθρωπος .
Μας δίδαξε τον τρόπο και μας είπε ακολουθήστε με και θα τον νικήσουμε μαζί …
Ποιος μας αγαπά λοιπόν αληθινά ; αυτός που μας οδηγεί στην αιώνια ζωή ; ή αυτός που μας “τάζει” σαρκικές απολαύσεις και την “κοσμική ” καλοπέραση και μας οδηγεί στον αιώνιο θάνατο ; και μας κολάζει ακόμα και εν ζωή ,δηλαδή μας βασανίζει …
Το “πουλί ” μόλις φύγει από το ” κλουβί “θα πάει εκεί που ανήκει “κατά τα έργα του” .
Συνοδεία των αντίστοιχων “πνευμάτων ” μέχρι την ώρα της τελικής κρίσεως .
Όσο είναι στο σάρκινο κλουβί ,υπάρχει ΕΛΕΟΣ από τον ΘΕΟ , ευκαιρία για ειλικρινή ΜΕΤΑΝΟΙΑ και αποφυγή του πραγματικού ΘΑΝΑΤΟΥ του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ .
Όταν σβήσει το “καντήλι ” αφού τελειώσει το έλεος ,η υπομονή του ΘΕΟΥ και οι αμέτρητες ευκαιρίες που σου δόθηκαν για το “ΗΜΑΡΤΟΝ ” , ,αφού δεν μένει τίποτα άλλο, παρά η δικαία κρίση του .
Αλλά είμαστε πλέον “νεκροί ” και τόσο α-νόητοι ,που και εκεί θα δικαιολογηθούμε,θα διαμαρτυρηθούμε, θα κατηγορήσουμε , και στο τέλος θα επιρίψουμε την ευθύνη στον ΘΕΟ “δεν ήξερα,είσαι σκληρός ,είσαι κακός ,είσαι τιμωρός ,δεν πήρα ευκαιρίες …”
και θα πάρουμε τον δρόμο για την αιωνιότητα…’όπου και μέσα στην “κόλαση ” στο σκοτάδι και στην μοναξιά , “φλογισμένοι ” θα αντιδρούμε ενάντια στον ΘΕΟ.,κάνοντας παρέα στον πρώτο αμετανόητο και “αφέντη ” και όμοιο μας πλέον τον σατανά ,που θα γελά μαζί μας…
Αλλά θα είναι αργά πλέον…
Καλή φώτιση
“Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ”
” Μαχόμενος Ορθόδοξος Έλληνας “
«Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε»
” ΜΑΧ.Ο.Μ.Ε “
Μαχόμενη .Ορθόδοξη . Μητέρα. Ελλάδα