Συζήτηση μεταξύ δύο διδύμων μέσα στη μήτρα της μητέρας τους.
– Πιστεύεις στη ζωή μετά τη γέννα;
– Βεβαίως. Εδώ μέσα που είμαστε μεγαλώνουμε και προετοιμαζόμαστε για να βγούμε έξω στον κόσμο.
– Πιστεύω ότι αυτά είναι ανοησίες. Δεν μπορεί να υπάρχει ζωή μετά τη γέννα. Μου είναι αδιανόητο αυτό.
– Δεν ξερω πως ακριβώς θα είναι, αλλά σίγουρα θα είναι εκεί έξω πολύ πιο φωτεινά, σε σχέση με εδώ μέσα που βρισκόμαστε. Ίσως θα μπορούμε να τρέχουμε πάνω κάτω και να τρώμε από το στόμα.
– Ανοησίες, δεν το άκουσα ποτέ αυτό. Να τρώμε από το στόμα; Τι ανόητη σκέψη! Υπάρχει μόνο ο ομφάλιος λώρος που μας τρέφει. Και πως θα τρέχουμε; Αφού είμαστε δεμένοι με τον ομφάλιο λώρο.
– Όχι, δε θα είναι έτσι. Όλα εκεί έξω θα είναι διαφορετικά σε σχέση με αυτό που ζούμε εδώ.
– Είσαι ανόητος. Δεν επέστρεψε ποτέ κάποιος πίσω μετά από τη γέννα. Με τη γέννα τελειώνει η ζωή. Τελεία και παύλα.
– Σίγουρα κανείς δεν ξέρει πως θα είναι η ζωή μετά τη γέννα. Αλλά πιστεύω ότι μετά τη γέννα θα δούμε τη μητέρα μας και αυτή θα φροντίζει για μας.
– Μητέρα; Πιστεύεις σε μία μητέρα; Που είναι τότε; Μπορείς να μου τη δείξεις;
– Εδώ είναι. Είμαστε και ζούμε μεσα σε αυτήν. Χωρίς αυτήν δε θα υπήρχαμε.
– Ανοησίες. Δεν άκουσα ποτέ τη μητέρα μας να μιλάει. Άρα δεν υπάρχει μητέρα.
– Και όμως. Οταν υπάρχει πλήρης ησυχία μπορούμε να την ακούσουμε, ή να νιώσουμε τα χάδια της.
Έτσι είναι και με τους ανθρώπους. Αν και όλοι ζουν μέσα στο Θεό και βλέπουν και απολαμβάνουν τη θαυμαστή Του δημιουργία, δεν πιστεύουν όλοι στο Θεό. Αν και υπάρχει η αιώνια ζωή, δεν πιστεύουν όλοι στην αιώνια ζωή. Αν και ο Θεός μιλάει, δεν Τον ακούν, γιατί δεν είναι ήρεμοι και γιατί η φασαρία του κόσμου δεν τους αφήνει να ακούσουν τη λεπτή φωνή του Θεού.
Ο Θεός μας προτρέπει να ησυχάσουμε, από όλα αυτά που μας απασχολούν σε αυτή τη ζωή, να κλειστούμε στο δωμάτιο μας και να Του ζητήσουμε να Τον γνωρίσουμε. Και Αυτός μας υπόσχεται ότι αν εμείς Τον ζητήσουμε στην προσευχή εν τω κρυπτώ, Αυτός θα μας ανταποδώσει εν τω φανερώ (Ματθ. 6:6), δηλαδή θα μας αποκαλυφθεί, ότι πραγματικά υπάρχει.
“ Ησυχάσατε και γνωρίσατε ότι εγώ είμαι ο Θεός· θέλω υψωθή μεταξύ των εθνών· θέλω υψωθή εν τη γη“. (Ψαλμός 46:10)
Ο απόστολος Παύλος όταν πήγε για πρώτη φορά στην Αθήνα, είπε στους συμπατριώτες μας, ότι ζούμε και κινούμαστε μέσα στο Θεό:
„Ο Θεός, όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ, ούτος Κύριος ων του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς, ουδέ λατρεύεται υπό χειρών ανθρώπων ως έχων χρείαν τινός, επειδή αυτός δίδει εις πάντας ζωήν και πνοήν και τα πάντα· και έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, διά να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης, και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοικίας αυτών,διά να ζητώσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν, αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών. Διότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν, καθώς και τινές των ποιητών σας είπον· Διότι και γένος είμεθα τούτου. (Πράξεις των αποστόλων 17:24-28)
Και στην επιστολή που έστειλε στους Ρωμαίους, ο απόστολος Παύλος έγραψε, ότι είμαστε αναπολόγητοι, αν δεν πιστέψουμε στην ύπαρξη Του, επειδή η υπερθαύμαστη φύση μέσα στην οποία ζούμε, μαρτυρεί από μόνη της για το Δημιουργό της.
“ Επειδή ό,τι δύναται να γνωρισθή περί Θεού είναι φανερόν εν αυτοίς, διότι ο Θεός εφανέρωσε τούτο προς αυτούς. Επειδή τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα διά των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης, ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι. Διότι γνωρίσαντες τον Θεόν, δεν εδόξασαν ως Θεόν ουδέ ευχαρίστησαν, αλλ’ εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία· λέγοντες ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν…“ (Προς Ρωμαίους 1:19-22).
Ο μόνος τρόπος για να γνωρίσουμε τον Πατέρα Θεό και Δημιουργό μας, είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, που θυσιάστηκε για χάρη μας.
Ο Ίδιος ο Χριστός είπε: “Εγώ είμαι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή και ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ειμή δι΄ Εμού (Ιωάνν. 14:6).
Είμαστε λοιπόν αναπολόγητοι αν δεν κάνουμε το βήμα να γνωρίσουμε, τον Πατέρα Θεό, διαμέσου του Υιού Του του Ιησού Χριστού, για να μας χαρίσει άφεση αμαρτιών, σωτηρία, και αιώνια ζωή, να μας ελευθερώσει από τη μέλλουσα οργή (Α’ Θεσσ. 1:10) και να εκφύγουμε τον πειρασμό, ήτις μέλει να έλθη επί της οικουμένης όλης δια να δοκιμάσει τους κατοικούντας επί της γης (Αποκάλυψη 3:10).
Σταύρος Π.