Αγαπητοί Αναγνώστες καλή σας ημέρα.
Σας εύχομαι από καρδιάς Καλή κι Ευλογημένη Χρονιά, με δύναμη, κουράγιο και υπομονές.
Σας στέλνω το παρακάτω κείμενο ενός καλού μου φίλου, δημοσιογράφου, ευλαβούς, για πνευματική σας ωφέλεια.
Νικόλαος Ζουρνατζόγλου
Κοσμοκαλογερος που ζει στη Θεσσαλονίκη έγγαμος με ένα κοριτσάκι και πολύ ελεημων είπε : Ο πόνος των πνευματικών ανθρώπων είναι ανείπωτος . Όσο αγαπάς τον Χριστό τόσο πιο πολύ πονάς. Ο πόνος δε των πνευματικών πατέρων που εξομολογούν τους πιστούς απερίγραπτος . Ο μακαριστός γέροντας μου ελεγε: κανείς δεν θα γινόταν πνευματικός, αν ήξερε τι έχει να τραβήξει!
Ο κόσμος νομίζει, ότι δυστυχώς, ότι οι αγωνιστές πνευματικοι είναι θαυματοποιοι . Ακόμη και άγιο πνευματικό να έχουν, όπου ακούν για τον τάδε γέροντα, προορατικο τρέχουν. Δυστυχώς Ο κόσμος ψάχνει για μέντιουμ όχι για υπακοή! Όσο ζούσε ο γέροντας μου στα μάτια του έβλεπα τα Ιεροσόλυμα, το Άγιον Όρος, το Σινά . Το αγιασμενο στόμα του μου έδινε απαντήσεις για όλα. Ήταν αυστηρός , πατερικος , ευθύς, δεν χάιδευε αυτιά. Για αυτό τον αγαπούσα. Είχε τη φήμη Αγίου. Είχε πολύ αγάπη.
Ωστόσο προετοίμαζε ουρανοπολιτες , δεν είχε κοσμικό φρόνημα. Μετά την γλύκα των πρώτων συναντήσεων πολλοί πιστοί, παρότι είχαν τρομακτικές ευεργεσίες από αυτόν, ήθελαν να αλλάξουν γέροντα. Γιατί? Διότι με διάκριση άρχισε να φτάνει στον πυρήνα της ψυχής τους. Τότε οι πιστοί θα έπρεπε να αναμετρηθούν με τη συνείδηση τους. Έτσι λοιπόν έπαιρναν, ότι μπορούσαν και έβρισκαν πνευματικούς λιγότερο αυστηρούς και πιο ελαστικους . Δεν απορείτε αδελφοί που πολλοί γύρω σας πιστοί παρότι έχουν πνευματικο η ζωή τους δεν πάει καλά και είναι δυστυχείς? Αυτό συμβαίνει γιατί οι περισσότεροι θέλουν να ζουν από το Χριστό και όχι για τον Χριστό. Για αυτό και ψάχνουν πνευματικούς με το ίδιο πνεύμα με αυτούς.
Όσοι έφυγαν από τον μακαριστό γέροντα μου δεν είχαν καλό τέλος. Γιατί? Ο Θεός τους έκανε ένα δώρο και αυτοί είπαν: Καλυτερα με τον Μαμωνά παρά με τον Χριστό. Αδέλφια μου όλα ξεκινούν από την αγάπη για το χρήμα . Ο ελεημων άνθρωπος έχει μαλακή ψυχή, εύπλαστη. Δέχεται την παρατήρηση πιο εύκολα. Κάνει πιο εύκολα υπακοή. Ο Ιούδας δεν έκανε υπακοή. Αγαπούσε το Ταμείο που του ανέθεσε ο Κύριος, πιο πολύ από τον δημιουργό το!
Κοιτάξτε διαστροφή. Όταν Ο χριστιανός σκεφτεται το κόστος της διαδρομής για τον γέροντα, το κερί και όλα αυτά καλύτερα να λέει, ότι δεν είναι χριστιανός για να μην δυσφημεί τον Χριστό. Ξεκαθαρίζω δεν εννοώ, άνεργους, αναξιοπαθούντες. Ο καθένας ξέρει τον εαυτό του . Γνωρίζω προσωπικά φτωχό εργάτη με έξι παιδιά που το τελευταίο του δεκαρικο το δίνει για εισιτήρια για να διακονησει τον κυριο. Δεν δέχεται καμία ενίσχυση. Λάμπει ολόκληρος και λεει: Εγώ ζω για τον Χριστό, δεν ζω από τον Χριστό!!! .
Ο θεος δεν τον αφηνει οικονομικά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι διαχρονικοί στόχοι του Σατανά και των οργάνων του. Γιατί? Διότι με το παράδειγμα τους αλλοιώνουν τους υπολοίπους που θέλουν να ιδιωτευουν . Να ξέρουν λοιπόν οι αδελφοί, ότι ο Χριστός είναι απλός. Δεν είναι περίπλοκος. Αγαπα τους ευθείς ανθρώπους, τους ανυποκριτους . Ας γίνουμε παιδιά στην ψυχή, όχι στα μυαλά και ας βάλουμε αρχή μετανοίας . Ας αποβάλουμε τον πνευματικό παλιπαιδισμο . Πολλοί που έχουν Αγίους πνευματικούς, παραμένουν πνευματικά ανώριμοι μέχρι τα βαθιά γεράματα . Διότι επαναπαύονται στον αγώνα του γέροντα και δεν ξεκινούν, με πνευματικό ανδρισμό και υπευθυνότητα να κάνουν τον δικό τους. Μου έλεγε ο μακαριστός γέροντας: Παιδι μου Εγώ είμαι σαν τον πολιτικό μηχανικό σου λέω πως θα χτίσεις την πνευματική οικοδομή της ψυχής σου , ο αγώνας όμως είναι δικός σου!
Οι μασονοι λενε: Ας γεμίζουν οι εκκλησίες, ας μην Υπάρχει όμως πνευματικότητα. Βλέπετε να έχουν αποτύχει? Όχι. Πέτυχαν τον στόχο τους. Θέλουμε τους αγίους πνευματικούς να μας ταΐζουν με σαλιαρα στο στόμα η τους κοσμικούς πνευματικούς να μας κάνουν τα κέφια. Μην απορείτε για τα εθνικά θέματα. Εμείς φταίμε. Είμαστε της ξάπλας. Δεν έχουμε θυσία. Να ξέρετε οι Χριστιανοί που έχουν τέτοιο πνεύμα δεν θα χάσουν μόνο την πατρίδα τους, αλλά και την καρέκλα που κάθονται. Ας κάνουμε το λίγο και ας αφήσουμε στον Θεό το πολύ. Ας αγαπήσουμε, χωρίς προσωποληψια τους αυστηρούς και παραδοσιακούς γερονταδες . Ας μην τους κουραζουμε άσκοπα . Ο μακαριστός γέροντας μου έλεγε: το περίσσευμα της αγάπης που θα δίνεις στο Χριστό θα δίνεις σε εμένα. Προσέξτε μην θεοποιουμε τον γέροντα. Άνθρωπος είναι τον αγαπούμε, δεν τον κατακρινουμε είναι μεγάλη αμαρτία . Στο τέλος του δρομου είναι οΧριστός , όχι ο γέροντας . Ο πνευματικός πατερας μας δείχνει το δρόμο . Άρα αγαπηστε τον Χριστό . Συμπαρασταθειτε με την προσεχή σας και την αγάπη σας σε αυτούς που μεσιτευουν για την ψυχή σας . Μην τους φορτώνετε με επιπλέον βάρη. Όσοι τυχαίνει να τους διακονειτε μην σκέφτεστε εμπορικα . Δηλαδή θα κάνω μια καλοσύνη στον γέροντα αλλά μετά θα μου κάνει και εκείνος εξυπηρετήσεις που θέλω. Έτσι σκέφτονται Όσοι δεν ξέρουν το μαρτύριο των αγωνιστών ιερέων. Βέβαια υπάρχουν και αδιάφοροι ιερείς που τους αγαπά πιο πολύ Ο κόσμος από τους αγωνιστές. Δεν πειράζει αυτούς ας τους κρίνει Ο Θεός. Αν είναι να σκεφτόμαστε εμπορικά στη σχέση μας με τον γέροντα καλύτερα να μην τον διακονουμε. Αν σκεφτόμαστε έτσι συσσωρευουμε οργή του Θεού. Ας μην εκμετάλλευομαστε τα γαϊδουράκια του Θεού για να μην μας βρει κανένα κακο. Αδελφοί χαίρετε και καλή μετανοια. Ας σταλεί σε όσους περισσότερους γίνεται.