Είδα ΧΑΟΣ ….να καλύπτει όλη την ΓΗ…….
Να μην επιτρέπει στον ΗΛΙΟ να πλησιάσει να ζεστάνει τον πλανήτη,να θρέψει τα γεννήματα της ΦΥΣΗΣ……
Σκοτάδι ,Έρεβος ,Αβυσσος…..
Είμασταν ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΙ οι ΦΥΛΕΣ της γης,ο ένας δίπλα στον άλλο,φορούσαμε-οι ΕΛΛΗΝΕΣ- λευκή τήβεννο,δεν είχαμε υποδήματα,κρατούσαμε ένα λαγήνι μικρό,άλλος είχε λάδι μέσα,άλλος κρασί,άλλος δυσώδη υγρά,άλλος σάπια φυτά,άλλος σκώληκες που ξεχύλιζαν από το στόμιο…..
Ένας ηλικιωμένος φάνηκε στην κορυφή ,κρατούσε ένα ραβδί πάνλευκο,έμοιαζε να χει ζωή….για μιλιά δεν θα τόλεγα…..έδειχνε ΖΩΝΤΑΝΟ….
Ένας ένας πλησιάζαμε τον ασπρομάλλη γέροντα με τους γαλανούς οφθαλμούς και ρίχναμε μπροστά στα πόδια του-σε μια λεκάνη που δεν φαινόταν να έχει πάτο,ατέρμονος χώρος δλδ- το περιεχόμενο του λαγηνιού μας….
Όποιου το υγρό ήταν σαν άρωμα από ρόδα ,χαμογελούσε και έδινε στον άνθρωπο από ένα καρύδι:– ΠΑΡΤΟ του λεγε και φύτεψέ του…Δικό σου….το δέντρο,δικοί σου οι καρποί…Το ΑΞΙΖΕΙΣ….!!!…
Ένας έριξε το περιεχόμενο του λαγηνιού του στο εν λόγω σκεύος και ξεπήδησαν φίδια πολύχρωμα με γλώσσες διπλές…..
Ο ηλικιωμένος σε αυτόν δεν έδωσε τίποτα ,παρά μόνον έκλαψε……
Ακολούθησε μια μεγάλη σειρά…
Πέρασαν πολλοί,ήρθε η σειρά ενός μικρού παιδιού και έριξε το περιεχόμενο από το λαγήνι του που ήταν γεμάτο γάλα ,εκεί χαμογέλασε και φωτίσθηκε ολόκληρος αφού τουδωσε μια υδρόγειο σφαίρα είπε στο μικρό αγόρι :ΠΆΡΤΗΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΕ ΕΣΑΣ ΘΑ ΑΝΗΚΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΔΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ…!!!!…
Ακόμη να συνέλθω από το όνειρο αυτό….!!!
….Είθε να είναι ένα ενύπνιο μόνο όπως όλα τα άλλα….!!!