Σκέφτηκα να γράψω το παρόν κείμενο για το λόγο ότι αυτή την περίοδο ακούγεται από εκκλησιαστικούς κύκλους ότι ο εμβολιασμός είναι καθαρά θέμα ιατρικό και όχι πνευματικό (οι σκέψεις αυτές που καταθέτω αφορούν τον Χριστιανό Ορθόδοξο και κάθε προβληματισμένο άνθρωπο). Έχω τις αντιρρήσεις μου πάνω σ` αυτό και εξηγούμαι:
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουμε μέσα από την Παλαιο-διαθηκική θεολογία ότι ο άνθρωπος είναι δημιούργημα προερχόμενο εκ της Θείας Αγάπης. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και συνεπώς βρίσκεται σε συνεχή σχέση μαζί του, δεν τον άφησε ακυβέρνητο και μόνο του να αυτοκαταστραφεί. Μέσω των ενεργειών Του συντηρεί, ζωογονεί και στηρίζει την κτίση να φτάσει στο τέλος της με σκοπό τον αγιασμό των πάντων.
Ως δημιουργήματα εκ Θεού προερχόμενα έχουμε άμεση σχέση ή μάλλον πρέπει να έχουμε άμεση σχέση μ` Αυτόν και αναφορά σ` Αυτόν που δωρίζει τη ζωή και ως τέτοια (όντα) έχουμε την υποχρέωση, την έρευνα και τη σκέψη να τις κατευθύνουμε πάντα μέσα από το θεολογικό οπλοστάσιο που έχει η Εκκλησία. Όλα τα πράγματα στη ζωή μας επιβάλλεται να τα περνάμε μέσα από τη κρησάρα της θεολογικής σκέψης και ζωής. Αλλοίμονο αν, ως όντα που τείνουν κατά χάριν προς τη θεογνωσία, αποβάλουμε από τη σκέψη μας το σκοπό για τον οποίο δημιουργηθήκαμε!
Αν ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει ότι, « είναι προτιμότερο να προσευχόμαστε παρά να αναπνέουμε», τότε σκεφτείτε πόσο μεγάλη βαρύτητα έχει το να ελέγχουμε καθημερινά τα βιώματά μας, τις σκέψεις μας, τις πράξεις μας. Δεν γίνεται, δεν αρμόζει ως εν δυνάμει θεία όντα οι χριστιανοί να αρνηθούν τη θεία καταγωγή τους. Τα πάντα μιλούν για το Θεό και στο Θεό αναφέρονται. Είναι η φύση μας τέτοια αφού είμαστε δημιουργημένοι από τη Θεία Αγάπη. Ο Θεός είναι το ‘οξυγόνο’ μας και όπως δεν αντέχει κάποιος χωρίς αυτό για να επιβιώσει πολύ περισσότερο δεν μπορεί να στερηθεί κάποιος το δικό Του ‘οξυγόνο’ που παρέχει ζωή στον άνθρωπο.
Ο Απόστολος Παύλος λέει να δοκιμάζουμε τα πάντα αλλά να κρατάμε τα αναγκαία, αυτά που μας βοηθούν στην πνευματική μας ζωή, να κατέχουμε το καλό, το απαραίτητο. Να δοκιμάζουμε τα πάντα σημαίνει ότι μέσα από την προσοχή και την προσευχή , μέσα από τη θεολογική σκέψη και διάκριση να κρίνουμε τι είναι αναγκαίο για τη ζωή μας και πολύ περισσότερο για την πνευματική μας πορεία και δεν εννοεί να αμαρτάνουμε και στο τέλος να κρατήσουμε αυτό που θεωρούμε καλό. Η αμαρτία είναι πτώση και δεν είναι συγκρίσιμο μέγεθος προς επιλογή! Αυτό που είναι συγκρίσιμο προς επιλογή, αφού έχουμε δεχθεί το μεγάλο δώρο της ελευθερίας, είναι η αρετή από την αμαρτία, ο Θεός από το διάβολο και τα πάθη μας. Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Οπότε, κατανοούμε πόσο σημαντικό είναι να διατηρήσουμε ζωντανή τη σχέση μας με το Θεό, εφ` όσον όλα αναφέρονται σ` Αυτόν. Η ανθρώπινη ζωή – και αυτό είναι άμεση η ανάγκη – πρέπει να συγκρίνεται με το τι θέλει Αυτός και όχι με τις επιθυμίες που έχουν οι άνθρωποι. Όλος ο τρόπος ζωής των ανθρώπων ελέγχεται και κρίνεται από το θέλημα του Θεού, θέλουμε δεν θέλουμε. Η πολιτική και η οικονομική ζωή, ο χώρος εργασίας, ο αθλητισμός, η τέχνη, η επιστήμη γενικά, ο έρωτας, οι σχέσεις των ανθρώπων και γενικά τα πάντα έχουν σχέση με το τι θέλει ο Θεός. Δεν υπάρχει χώρος ελεύθερος στη ζωή μας, ακόμα και στις λεπτομέρειες, που να μην σχετίζεται με το θέλημα του Θεού. Όλα και τα πάντα τα επιβλέπει!!!!
Ας έρθουμε τώρα στο θέμα μας που αφορά τον εμβολιασμό και στο αν είναι μόνο ιατρικό ή (και) πνευματικό. Η Παλαιά Διαθήκη και πιο συγκεκριμένα στη Σοφία Σειράχ περιέχονται αρκετά χωρία που αναφέρονται στον ιατρό, την τιμή αλλά και την εμπιστοσύνη που οφείλουμε να έχουμε απέναντί του:
Σοφ. Σειρ. 38,1 Τίμα τον ιατρόν, όπως του αρμόζει, έχων άλλωστε υπ’ όψιν σου τας υπηρεσίας του εις τας ανάγκας σου, διότι ο Κύριος έκαμεν αυτόν.
Υπάρχει όμως και το άλλο χωρίο: Σοφ. Σειρ. 38,6 Ο ίδιος ο Θεός έδωκεν στους ανθρώπους την ιατρικήν επιστήμην, ώστε να δοξάζεται με τα θαυμαστά αυτού έργα.
Βλέπουμε στην πρώτη περίπτωση την παρότρυνση να εμπιστευόμαστε το επάγγελμα του ιατρού και τον ίδιο τον ιατρό αλλά με την προϋπόθεση να δοξάζεται μέσα από τα έργα του ο Θεός (δεύτερο χωρίο)! Ο ιατρός πρέπει να είναι τίμιος, ανθρώπινος – γιατί όχι και άγιος ή τουλάχιστον αγωνιζόμενος πνευματικά; – και ότι κάνει να αποβλέπει στην υγεία των ανθρώπων. Όταν, όμως ανάμεσα στο λειτούργημά του και τον ασθενή παρεμβάλλεται το συμφέρον (οικονομικό, πολιτικό, ιδεολογικό) ή άλλες σκοπιμότητες, τότε τι είδους εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε απέναντι σε ένα τέτοιο γιατρό; Η εμπιστοσύνη και η τιμή προς τον άλλον είναι αποτέλεσμα των πράξεών του. Όταν οι πράξεις του έχουν ιδιοτελή σκοπό, τότε, αναγκαστικά μια τέτοια σχέση αποβαίνει ασταθή και καχύποπτη. Πόσο περισσότερο όταν υπάρχουν αποδείξεις και στοιχεία που αποκαλύπτουν κάτι τέτοιο.
Το πρόβλημα που έχουμε σήμερα με τον κορονοϊό άπτεται και των πνευματικών ζητημάτων. Δεν νοείται να απομονώσουμε το ιατρικό ζήτημα από το πνευματικό. Πάντα και σε όλα τα θέματα η σκέψη μας σχηματίζεται με πρωταρχικό λόγο τα πνευματικά. Η επιστήμη μας παρουσιάζει ένα θεραπευτικό μέσο για την αντιμετώπιση της ‘’πανδημίας’’, ένα μη δοκιμασμένο και σε πειραματικό στάδιο ‘εμβόλιο’. Ο Χριστιανός έχει χρέος να τα ερευνά όλα μέσα από την θεολογική σκοπιά και αν κρίνει ότι αυτό τον συμφέρει και είναι προς όφελός του τότε το δέχεται. Έχει ως αρχή το του αποστόλου Παύλου στην ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α΄ 5:21 «Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε»! Την παρούσα στιγμή ποια θα είναι η δοκιμή για να καταλήξουμε στο καλό; Η δοκιμή είναι, η με προσευχή έρευνα και εύρεση όλων εκείνων των στοιχείων που θα μας δείξουν τον δρόμο της επιλογής. Θα χαρακτηριστεί ως άλογη η συμπεριφορά μας εάν αρνηθούμε να δούμε τα σημεία. Ο άνθρωπος όμως είναι έλλογο ον και όχι άλογο, κυβερνάται από τον κατ` εξοχήν Λόγον του Θεού και ως τέτοιο κρίνει τα πάντα με νου Θεού!
Θα ήταν ανόητο από πλευράς μας να αγνοήσουμε τις απόψεις και της άλλης πλευράς, των άλλων επιστημόνων ιατρών, στους οποίους έχουν στερήσει το δικαίωμα να εκφέρουν άποψη δημόσια μέσα από τα ΜΜΕ – δεν είναι λίγοι….είναι πάρα πολλοί – και αυτό γίνεται παγκοσμίως για πρώτη φορά, να υπάρχει δηλαδή τέτοια αντίδραση στους κόλπους της επιστήμης και να έχουν μοιραστεί οι επιστήμονες στα δύο και πολλοί από αυτούς που αντιδρούν να χάνουν τις δουλειές τους, να δέχονται bulling από συναδέλφους τους, πολιτικούς και δημοσιογράφους, να είναι δακτυλοδεικτούμενοι και να θεωρούνται περιθωριακοί πλέον. Ποτέ δεν έχει ξανασυμβεί αυτό. Δεν είναι θέμα προς προβληματισμό; Τι έχουν να κερδίσουν όλοι αυτοί, το να χάσουν τα πάντα;;;;; Και αυτοί ιατρική και τα συναφή με την επιστήμη αυτή έχουν σπουδάσει, δεν τελείωσαν κομμωτική! Υπάρχει λογική σε όλο αυτό που συμβαίνει, θεωρούμαστε λογικά όντα εκ Θεού προερχόμενα ώστε να μετράμε και να ζυγίζουμε τις καταστάσεις ή χάθηκε εκ μέρους μας μέρος της ικανότητας αυτής;
Μπορούμε, ελαφρά τη καρδία, να απεμπολήσουμε τις συμβουλές χαρισματικών ανθρώπων, αγίων γερόντων και γεροντισσών, όταν λένε όχι στο εμβόλιο; Αν θέλουμε και την άποψη της επιστήμης, δεν είναι λίγες οι γνώμες επιστημόνων ιατρών παγκοσμίου αναγνώρισης που συμβουλεύουν το ίδιο ακριβώς (σχετική αναφορά στην προηγούμενη παράγραφο)! Μια έρευνα μέσα στο διαδίκτυο το επιβεβαιώνει. Επιβεβαιώνει το παιχνίδι, το ψεύδος και την απάτη της πολιτικο-ιατρικής και σιωνιστικής ελίτ!!!!!
Ένας μεγάλος σύγχρονος άγιος της Ρωσικής Εκκλησίας είπε ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της Εκκλησίας είναι ο σιωνισμός ( βλέπε Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών)! Πολλές είναι οι αποδείξεις που φέρνουν στο φως τις προσπάθειες του σιωνισμού εδώ και πολλές δεκαετίες να κυριαρχήσει στον κόσμο. Σήμερα, εν μέρει, το κατόρθωσαν μέσω της ιατρικής με πρόσχημα την υγεία. Τι φοβίζει περισσότερο τον άνθρωπο; Η ασθένειά του! Σ` αυτό το φόβο πάτησαν αυτοί που ορίζουν τα πράγματα του κόσμου, οι έχοντες και κατέχοντες τον έλεγχο των μαζών. Ανέκαθεν υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν άρρωστοι νόες που θέλουν να εξουσιάσουν την ανθρωπότητα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με πόλεμο ή με τη χρήση του τρόμου του θανάτου. Η διαφορά του σήμερα με το παρελθόν είναι χαώδης ως προς το σκοπό και σχετίζεται όχι μόνο με την κυριαρχία και την υποδούλωση των λαών αλλά με το δικαίωμα του ανθρώπου να ζήσει! Εκτός από τον έλεγχο και την καταπάτηση των ελευθεριών μας ακόμα ένας στόχος είναι η μείωση του αριθμού των ανθρώπων στην οικουμένη. Θεωρίες συνωμοσίας; Όπως προανέφερα, μια σχετικά γρήγορη διαπίστωση μπορεί να κάνει κάποιος από την έρευνα στο διαδίκτυο όπου θα δει την εφαρμογή των σχεδίων αυτών από τα ίδια τους τα λόγια! Άλλο συνωμοσία και άλλο συνωμοσιολογία. Το πρώτο αποδεικνύεται, ενώ το δεύτερο παραμένει μια θεωρία που μπορεί να απέχει από την πραγματικότητα. Αυτό που αποδεικνύεται δεν είναι δυνατόν να το αρνηθούμε αν θέλουμε να λεγόμαστε λογικά όντα. Να αρνηθούμε την πραγματικότητα; Να αρνηθούμε την διάκριση και τη λογική; Τότε αυτό που λέει ο απόστολος Παύλος «Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε» σε ποιες περιπτώσεις έχει την εφαρμογή του αν όχι στην καθημερινότητα; Θα απορρίψουμε την λογική επεξεργασία των πραγμάτων; Σε τι θα διαφέρουμε από τα ζώα;
Η ελευθερία είναι το μεγαλύτερο και ουσιαστικότερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Ο Ίδιος είναι ελεύθερος και δημιούργησε τον άνθρωπο ελεύθερο, του έδωσε τη δυνατότητα της επιλογής. Στην ανθρώπινη ιστορία βλέπουμε τον αγώνα των ανθρώπων, ολόκληρων λαών, να αγωνίζονται να διαφυλάξουν το δικαίωμά τους στην ελευθερία, σωματική και πνευματική. Σήμερα και τα δυο αυτά καταπατούνται με τη δικαιολογία μιας ασθένειας. Συνταγματικά δικαιώματα που αποκτήθηκαν με αίμα και προστατεύονται με νόμους αποδεκτούς από τους λαούς βλέπουμε να καταστρέφονται στο όνομα της υγείας/ασθένειας. Αυτό και μόνο είναι υπερ-αρκετό να μας προβληματίσει και να μας ταρακουνήσει. Δεν χρειάζονται άλλες αποδείξεις, είναι περιττές.
Το εμβόλιο εντάσσεται μέσα σε αυτό το παιχνίδι κυριαρχίας. Η προσπάθεια επιβολής υποχρεωτικών εμβολιασμών στο όνομα της δήθεν αγάπης, υποκρισίας θα προσθέσω, το φανερώνει. Πως έδειξαν οι κυβερνήσεις των χωρών το ενδιαφέρον τους, εδώ και πολλές δεκαετίες, για την φτώχεια, την εγκληματικότητα, την ανισότητα, την ανεργία, τον πόνο των ανθρώπων και πολλών άλλων προβλημάτων που ταλανίζουν την ανθρωπότητα, ενώ τώρα ξαφνικά για ένα ιό με ελάχιστη θνησιμότητα έχουν επέλθει σε παγκόσμια κλίμακα ανατροπές στη ζωή μας που θα χρειάζονταν αρκετά χρόνια για να διαμορφωθούν; Αν αυτό δεν είναι οφθαλμοφανές τότε κάτι συμβαίνει με την αντίληψή μας! Και οι αποδείξεις είναι πολλές, πάρα πολλές. Χάσαμε την ικανότητα να δούμε την πραγματικότητα, απολέσθηκε μέρος της λογικής μας, μας τύφλωσε ο διάβολος και γίναμε από ελεύθεροι υποτακτικοί του! Πνευματικό το ζήτημα!
Δεν θα κάνω αναφορά στο περιεχόμενο των εμβολίων, στο τι μπορεί να προκαλέσουν σε βάθος χρόνου αλλά και το τι επιδιώκεται μέσα από αυτό. Όλα θα τα αποκαλύψει ο ίδιος ο χρόνος. Αυτή η εμμονή όμως για αναγκαστικό εμβολιασμό σε παγκόσμια κλίμακα για ένα ιό μικρής επικινδυνότητας είναι αδικαιολόγητη. Και σ `αυτό δυστυχώς εκκλησιαστικά πρόσωπα σφάλλουν. Αναρωτιέμαι, δεν διακρίνουν τα σημεία, δεν παρατηρούν τι συμβαίνει;
Θα μπορούσα να παρουσιάσω τεράστιο όγκο πληροφοριών (άρθρα, μελέτες, βίντεο) από το ίντερνετ αλλά το θεωρώ περιττό γιατί είναι τόσο εύκολο να έχει κανείς πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες. Αυτό που προβληματίζει είναι το γιατί κάποιοι – και είναι πολλοί αυτοί – αδιαφορούν επιδεικτικά να ενημερωθούν για τα συμβαίνοντα. Τι συμβαίνει τελικά; Πως ερμηνεύεται αυτό το φαινόμενο ενώ τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα; Πιστεύω ότι 2 είναι οι ουσιαστικοί λόγοι: η μη σωστή πληροφόρηση και η διαστρεβλωμένη αντίληψη των πραγμάτων. Το πρώτο είναι κατανοητό υπό την έννοια ότι δεν έχουν όλοι πρόσβαση στις πληροφορίες αυτές ή ακόμα κάποιοι αδιαφορούν. Το δεύτερο είναι πιο σύνθετο αλλά και συνδέεται με το πρώτο.
Η αντίληψη που σχηματίζουμε για τα πράγματα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: << αντίληψη καλείται στην ψυχολογία μια σύνθετη και πολύπλοκη λειτουργία τού ψυχοφυσικού οργανισμού, που αυτόματα (μέσω δυναμικής αλληλοσυσχέτισης των μηνυμάτων τής εμπειρίας) μέσα στα αρμόδια εγκεφαλικά κέντρα αναγνωρίζει, ερμηνεύει άμεσα και αποδίδει νόημα ―με τη βοήθεια της νόησης (συλλαμβάνοντας απόψεις, ιδιότητες, ποιότητες ή σχέσεις των αντικειμένων μεταξύ τους), της διανοητικής ανάπτυξης, του συναισθήματος (διαθέσης) και της προηγούμενης εμπειρίας (μάθησης) τού ατόμου― στα αισθητηριακά δεδομένα, δηλ. τα αισθήματα (που προέρχονται είτε από εξωτερικά/περιβαλλοντικά, είτε από οργανικά ή του κεντρικού νευρικού μας συστήματος ερεθίσματα) ανάλογα με το γνωσιακό σχήμα του, οργανώνοντάς τα έτσι σε μια ολότητα ως κάτι το συγκεκριμένο>>.
Υπό την ερμηνεία του όρου αυτού θα ήταν άστοχο και χάσιμο χρόνου να προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Σε γενικές γραμμές όμως αντιλαμβανόμαστε το γιατί δεν υπάρχει ταυτότητα απόψεων σε κάποια βασικά θέματα. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων, είναι αδύνατον και παράλογο, γιατί τότε θα καταργούσαμε την έννοια της ελευθερίας και της επιλογής! Το θέμα που μας απασχολεί λοιπόν είναι περισσότερο πνευματικό και όχι τόσο ιατρικό/γνωστικό. Είναι πνευματικό γιατί εμπεριέχεται η αλλοτρίωση του ανθρώπου και της ελευθερίας του, του μεγαλύτερου δώρου του Θεού στον άνθρωπο! Τόσο απλό. Αυτό που εμείς ως χριστιανοί δεν θέλουμε να κάνουμε στους άλλους, να επιβάλλουμε με τη βία αυτό που θέλουμε, οι άλλοι προσπαθούν να το κάνουν σε εμάς, ακόμα χειρότερα όταν βλέπουμε να προσπαθούν να το επιβάλλουν άνθρωποι της Εκκλησίας !!!!!!!
Τι λέτε, είναι μόνο ιατρικό το ζήτημα που μας απασχολεί ή είναι και πνευματικό;