Σαν χθες, συμπληρώθηκαν 20 χρόνια εξουσίας του Βλάντιμιρ Πούτιν
Ήταν 9 Αυγούστου του 1999 όταν ο Βλαντιμίρ Πούτιν ορίστηκε πρόεδρος της Ρωσίας από τον προκάτοχό του Μπόρις Γιέλτσιν, τον πρώτο μετασοβιετικό πρόεδρο.
Τον Μάρτιο του 2000 ο σχετικά άγνωστος μέχρι τότε επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ρωσιάς (KGB) Πούτιν εκλέγεται από τον λαό πρόεδρος της χώρας.
Λίγοι ήταν εκείνοι που μπορούσαν να προβλέψουν ότι μετά από δύο δεκαετίες θα κρατούσε ακόμα στα χέρια του τα ηνία της χώρας και θα έπαιζε έναν από τους σημαντικότερους ρόλους στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα.
Η ανάληψη των καθηκόντων για τον Πούτιν συνέπεσε με τον δεύτερο πόλεμο της Ρωσίας με την Τσετσενία, όταν ισλαμιστές αυτονομιστές υπό τις διαταγές του Σαμίλ Μπασάγιεφ επιχείρησαν να εισβάλουν στο Νταγκεστάν.
Η Μόσχα αντέδρασε άμεσα, όμως ο πόλεμος είχε μόλις αρχίσει. Η αρχή της θητείας του Πούτιν σημαδεύτηκε από κάποια τραγικά περιστατικά όπως η βύθιση του υποβρυχίου Κουρσκ, η τρομοκρατική επίθεση στο Μπεσλάν και η ομηρία στην όπερα της Μόσχας.
Ο Πούτιν χρησιμοποίησε το λόγο για να περιγράψει την μελλοντική πολιτική της Ρωσίας, την οποία θα χάραζε ο ίδιος. Ήταν επικριτικός έναντι της τότε μονοπωλιακής κυριαρχίας των ΗΠΑ στις παγκόσμιες σχέσεις.
Την ίδια στιγμή ο Πούτιν εξαπέλυσε πολιτικό πόλεμο στο εσωτερικό της χώρας καθιστώντας σαφές στους αντιπάλους του ότι μπορεί να υπάρχει μόνο ένας ηγέτης. Κάποιοι επέλεξαν να φύγουν για το εξωτερικό, ενώ άλλοι όπως για παράδειγμα ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι βρέθηκαν φυλακισμένοι
Όπως αναφέρει το Euronews, τα μέσα της δεκαετίας του 2000 ήταν μια περίοδος οικονομικής ανάπτυξης για τη Ρωσία, χάρη στα αποθέματα πετρελαίου και τις εξαγωγές φυσικού αερίου.
Όλες οι επιτυχίες της χώρας ήταν άμεσα συνυφασμένες με το όνομα του Πούτιν, ο οποίος πλέον κυκλοφορούσε με το «φωτοστέφανο» του μοναδικού ηγέτη.
Το 2008 και βάσει του ρωσικού συντάγματος, μετά από δύο διαδοχικές προεδρικές θητείες έπρεπε να παραιτηθεί, αλλά μόνο για να επιστρέψει λίγο αργότερα και πάλι στο Κρεμλίνο με πλέον εξαετή και όχι τετραετή θητεία.
Το 2012 οι οικονομικές επιδόσεις της Ρωσίας έκαναν κοιλιά με τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης να μην αφήνουν τη χώρα ανεπηρέαστη. Ωστόσο, εν μέσω ενός ταραχώδους διεθνούς πλαισίου με την Αραβική Άνοιξη στη Μέση Ανατολή και τον πόλεμο στη Συρία, η δημοτικότητα του Ρώσου ηγέτη ήταν πολύ υψηλή. Έφτασε στο αποκορύφωμά της μετά την επανάσταση στην Ουκρανία. Οι Ρώσοι πολίτες έδειξαν με την ψήφο τους ότι περίμεναν χρόνια την προσάρτηση της Κριμαίας.
Σήμερα, η πλειοψηφία των Ρώσων στηρίζουν τον Πούτιν, γιατί ξέρουν ότι με αυτόν μεγαλούργησε η Ρωσία. Πολλοί τον θεωρούν θεόσταλτο ηγέτη που έβγαλε τη χώρα του από τη χαοτική κατάσταση, στην οποία βρέθηκε τη δεκαετία του 1990.
Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι πρέπει να έρθει στην εξουσία μια πιο…προοδευτική φωνή, κάνοντας προπαγάνδα υπέρ της Νέας Τάξης και χαρακτηρίζοντας τον Ρώσο ηγέτη ως αυταρχικό δικτάτορα που πρέπει να αποχωρήσει.
Το σίγουρο είναι ότι ακόμη και οι εχθροί του τον σέβονται για όσα έχει καταφέρει, αφού αυτός έκανε τη Ρωσία από κατεστραμμένη χώρα υπερδύναμη.
Τέλος να θυμίσουμε πως η προεδρική θητεία του Βλαντιμίρ Πούτιν λήγει το 2024 όταν θα είναι πλέον 70 ετών.
(φώτο: Eurokinissi)