ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΝΟΥ
Διαβάζοντας το πρωί το άρθρο λίβελος του επί έτη Ορθόδοξου μαχητού Κων.Βαρδάκα για τον παπά που παρουσίασε τον Άγιο Ραφαήλ, σαν οπαδό και προωθητή των οικουμενιστικών θέσεων, έφριξα κι όπως γράφει ο κ.Βαρδάκας «κακοί λογισμοί» πλήρωσαν τον νου και άντε να τους βγάλεις. Μια σκέψη–ερώτημα περιτριγύριζε «που μπορεί να φτάσει ο μεταπατερικός αναθεωρητισμός και πετά γλυκιές οικουμενιστικές καραμέλες για ευφρανθούν κάποιοι;».
Δεν θα προσθέσω ιδιαίτερα στα γραφόμενα του κ.Βαρδάκα παρά μόνον ολίγα, που παρέλειψε ή αγνοεί (δεν τον ψέγω, ξέρει καλά ότι κανείς αλάνθαστος – άλλωστε τον τιμώ για τον πολύχρονο αγώνα του) αλλά μάλλον είναι τα ΠΛΕΟΝ ΟΥΣΙΩΔΗ για την περίσταση και την ύβρη, που δέχτηκε από τον ανίερο παπά ο Άγιος Ραφαήλ :
ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ ΚΑΙ ΤΟ «ΕΝΩΤΙΚΟ» ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
Τό ἔτος 1452. τό Ἔθνος ὑπέστη μία μεγάλη δοκιμασία· τήν «ψευδοένωσιν» τῶν ἐκκλησιῶν. Στήν Κωνσταντινούπολιν, στίς 12 Δεκεμβρίου 1452, μέ πρωτοβουλία τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (εἶχε τήν ἀπατηλή ἐντύπωσιν ὅτι ἔτσι ἐξυπηρετοῦσε τό ἔθνος, ξεχνώντας ὅτι ὁ μόνος φίλος καί ἀνίκητος σύμμαχος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Σωτῆρας Χριστός) γίνεται «ἑνωτική λειτουργία», παρόντος τοῦ καρδιναλίου Ἰσιδώρου (ἀπεσταλμένου τοῦ πάπα).
Ὁ αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος ὀργάνωσε τό ἐπίσημο συλλείτουργο στήν Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Σοφίας παρουσίᾳ τοῦ ἀντιπρόσωπου τοῦ πάπα καρδινάλιου Ἰσίδωρου, στά πλαίσια τῆς «ἑνωτικῆς πολιτικῆς» πού ἐφάρμοζε ἔχοντας τήν ψευδαίσθηση ὅτι θά σωθεῖ ἡ Βασιλεύουσα μέ τή βοήθεια τοῦ πάπα, ἀπό τόν ἐξαιρετικά ἀσφυκτικό τουρκικό κλοιό.
Ἐκείνη τήν ἐποχή ὁ πρωτοσύγκελος ἀρχιμανδρίτης Ραφαήλ ἀλλά καί ὁ διάκονος Νικόλαος βρίσκονταν στήν Κωνσταντινούπολιν. Στίς 12 Δεκεμβρίου τοῦ 1452, ἀνήμερα τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος, ἔλαβε χώρα τό συλλείτουργο αὐτό. Ὅμως, ὁ πρωτοσύγκελος Ραφαήλ δέν θέλησε νά παραστεῖ καί οὔτε καί τόν διάκονό του ἄφησε νά πάει. Γνώριζε πολύ καλά ὅτι αὐτό θά ἦταν προδοσία τῆς Πίστεως, ἐπέλεξε νά πειθαρχήσει στόν Θεό καί ὄχι στόν αὐτοκράτορα.
Ο ΑΣΥΓΚΡΑΤΗΤΟΣ ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
Ὁ αὐτοκράτορας θύμωσε πάρα πολύ καί τιμώρησε μέ ἐξορία τούς δύο ἱερεῖς προσωρινά στήν Αἶνο. Γι αὐτό κι ὁ Άγιος Ραφαήλ ὀνομάζεται καί ὁμολογητής, διότι παράτησε τίς τιμές καί δόξες τοῦ ἀξιώματός του καί δέν ὑπολόγισε τό κόστος τῆς ἐναντίωσεώς του στόν αὐτοκράτορα, προκειμένου νά ὑπερασπιστεῖ τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας ἔναντι τῆς αἱρέσεως τοῦ παπισμοῦ. Τίς τελευταῖες ἡμέρες ὅμως πρίν τόν ἡρωικό θάνατό του ὁ αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος, ὅταν δέν ἦρθε ἡ δυτική βοήθεια, κατάλαβε τό τραγικό του λάθος, καί μέσα στήν Ἁγία Σοφία, τήν τελευταία νύχτα, ζήτησε συγχώρεσιν ἀπό τὸν Θεόν καί ἀνθρώπους καί ἥσυχος τήν ἑπομένην, ἔπεσε ὡς ἥρωας καί ἐθνομάρτυς, ἀφοῦ πρῶτα ἐξομολογήθηκε καί κοινώνησεν ὡς ἀληθινός ὀρθόδοξος γι αὐτό καί ὁ Άγ.Ραφαήλ συνήθιζε νά τόν ἀποκαλεῖ μετά τήν ἡρωική θυσία του μέ δάκρυα στά μάτια «ἅγιον αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνον».
Αὐτός ἦταν ὁ λόγος λοιπόν πού, ὅταν ἄρχισε ἡ πολιορκία τῆς Βασιλεύουσας ἀπό τούς Τούρκους οἱ δύο ἅγιοι πατέρες βρίσκονταν ἐκτός τῶν τειχῶν της καί μετά πέρασαν στήν Μακεδονία. Ἐκεῖ ἦταν, ὅταν συνέβη ἡ ἅλωσις τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τήν ἀποφράδα ἐκείνη ἡμέρα Τρίτη 29η Μαΐου 1453, ἀπό τούς ἐπιδραμόντες ἀπό τά βάθη τῆς Ἀσιατικῆς Μογγολίας Σελτζούκους Τούρκους. Ὁ τελικός προορισμός τους ἦταν ἡ Λέσβος, ὅπου καί μαρτὐρησαν 9 ἔτη μετά, τόν Ἀπρίλιο τοῦ ἔτους 1462.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΔΕΝ ΠΑΡΕΣΤΗ ΣΤΙΣ “ΕΝΩΤΙΚΕΣ” ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ ΑΛΛΑ ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΑΧΟΜΕΝΟΣ ΑΥΤΕΣ.
Έχω από καιρό προειδοποιήσει ΠΡΟΣΟΧΗ, ΚΙΝΔΥΝΟΣ ! – ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ .
Ύβρη Αγίου ισοδυναμεί με ύβρη του Τριαδικού Θεού, αφού πλέον ο άγιος “ενώθηκε” με το Θείον (έστω και προσωρινά, μέχρι την Δευτέρα Παρουσία). Ποιός κάνει το θαύμα, ο Άγιος; Όχι βέβαια, ο Χριστός κάνει το θαύμα δια πρεσβειών του Αγίου. Ο Χριστός δέχεται ασμένως τις πρεσβείες του Αγίου Του, πραγματώνοντας το θαύμα και συ παπά βρίζεις τον Άγιο; Κι όπως δέχεται ο Χριστός τις πρεσβείες του αγίου, σκέψου πως θα δεχθεί και τα παράπονά του. Είδες τι έγινε με την Αγία Παρασκευή στην Κρήτη, που μπάζωσαν το εκκλησάκι της; ΣΕΙΣΜΟΣ! ΠΡΟΣΟΧΗ, ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!!!
Συ παπά, που πρέπει να διδάσκεις την Αλήθεια του κόσμου, διαβολίζεις και διαδίδεις το ψέμμα. Διαβολή και ψέμμα είναι τα εργαλεία του διαβόλου και συ τα χρησιμοποιείς εναντίον αυτών που ανέδειξαν την Αλήθεια. Πόσο μακράν της Αλήθειας είσαι… Κανονικά πρέπει δημοσίως να εξομολογηθείς και να ομολογήσεις ποιός επίσκοπος σε έβαλε να τα πεις. Αλλιώς κινδυνεύεις εξ Ουρανού. Χώρια ότι ο Άγιος Ραφαήλ είναι “αυστηρός” άγιος, δεν σηκώνει ούτε μύγα στο σπαθί του για διαστροφή της Αλήθειας, όπως έκανες. Στο σπαθί δε είναι ιδιαίτερα εκπαιδευμένος, απλά μια κατηγορία κάτω από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Γι αυτό παπά μετανόησε ταχύτατα για να σε αντιμετωπίσει ο Άγιος Ραφαήλ όπως τον «ἅγιον αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνον»!
Αλλιώς μη μάθω παπά, ότι εμπλέκεσαι σε “παρενοχλήσεις” κοριτσιών…
Ο Άγιος Ραφαήλ υπήρξε ένα σωματικό “θηρίο” σαν αξιωματικός του στρατού της Ρωμανίας κι αναδείχθηκε σε ένα πνευματικό “βουνό”, υπηρετώντας μαζί με τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Ειρήνη την μοναδική Αλήθεια του σύμπαντος, τον Τριαδικόν Θεόν.
Το μοναδικά φρικτό μαρτύριό τους το αποδεικνύει.
Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύετε ὑπὲρ ἡμῶν.
Και συ γλυκειά Ρηνούλα, πρέσβευε γι αυτό που σε παρακάλεσα.
ΥΓ-Μια αφιέρωση στο γκούβερνο (προσέξτε τα λόγια) >
https://www.brighteon.com/e6282cd8-9e60-49c4-bd13-b06f42589040 και
https://www.brighteon.com/f78be801-9135-4b92-9418-1dcd7941ed9d
