ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΝΟΥ
Στο άρθρο μου που αναρτήθηκε στην Τρικλοποδιά με τίτλο: «Η. Κασιδιάρης: δήλωση κομματικού «πατριωτισμού» και όχι γνήσιου» πήρα απάντηση από τον Τ. Χατζηιερεμία, που δόθηκε στο τελευταίο του επεισόδιο από το 15:20 και για λίγα λεπτά.
Τον ευχαριστώ για την απάντηση και ότι την προκάλεσα αυτό μου αρκεί. Προσωπικά δεν είμαι κάποια νέα πολιτικός, «φυντάνι» όπως με χαρακτήρισε. Αλλά μια απλή, ηλικιωμένη Ελληνίδα που αγαπώ βαθειά την Πατρίδα μου και θα ήθελα να βγει από όλα τα τραγικά αδιέξοδα που την έχουν οδηγήσει γενιές πολιτικών εντεταγμένων και υποτεταγμένων στους σχεδιασμούς των Παγκοσμιοποιητών, του πιο μαύρου σκοταδιού που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.
Κρίνω ότι σήμερα στο χώρο της πολιτικής δεν είναι δυνατόν να εμπιστευόμαστε πλήρως κανέναν, επειδή το σύστημα δουλεύει με πανουργία και επιστημονικότητα. Μία από τις πιο σκοτεινές μεθόδους του είναι να τοποθετεί σε όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς δικούς του ανθρώπους με το προσωπείο του εχθρού του συστήματος. Στον αχταρμά που δημιουργείται κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για κανέναν, αν αυτός δεν το αποδείξει στην πολιτική πράξη. Εύκολα τα αντισυστημικά λόγια, πολύ δύσκολα τα αντισυστημικά έργα, όταν κάποιος μπει στον χώρο της εξουσίας. Εξ’ ου και το άρθρο μου ώστε κάποια απάντηση να δοθεί από το κόμμα, όπερ και έγινε.
Εκείνο όμως που με λύπησε ιδιαίτερα είναι ο ειρωνικός, σχεδόν ταπεινωτικός, τρόπος με τον οποίον με αντιμετώπισε εν λόγω κύριος. «Άντε πήγαινε από δω…δεν κάνεις για τίποτα…» και άλλα τέτοια. Αγαπητέ μου κ. Χατζηιερεμία, δεν είμαι πολιτικός και, λόγω ηλικίας αλλά και χαρακτήρα, δεν θα γίνω ποτέ. Είμαι μια σκληρά εργαζόμενη γυναίκα που δεν έχω χρόνο να ασχολούμαι ολάκαιρη τη μέρα, όπως φαντάζομαι ότι κάνεις εσύ, με το τι λέγεται από τα διάφορα πολιτικά πρόσωπα. Κρίνω την πολιτική κατάσταση της Πατρίδας μου, με ελάχιστο χρόνο που αφιερώνω στο θέμα αυτό.
Όταν κρίνω, πάντα διαφοροποιώ αυτό που λένε οι πολιτικοί από αυτό που ΕΙΝΑΙ, αυτό δηλαδή που εκπέμπουν ως άνθρωποι. Έτσι κάπως μπορώ να διαβλέψω τι θα κάνουν, αν έρθουν στην εξουσία. Εκτός βέβαια των ήδη δοκιμασμένων που δεν χρειάζονται «μαντεψιά», μας έχουν δείξει επανειλημμένα το ποιόν τους.
Αγαπητέ κ. Χατζηιερεμία, το είδες άραγε το άρθρο μου με τίτλο: «Προσέξτε πολύ κύριοι/ες δικαστές του Α1 τμήματος του Αρείου Πάγου» κι αυτό με τίτλο «Η προδοσία στο Αιγαίο έρχεται ορμητικά κατ’ επάνω μας. Τι κάνουμε συν-πατριώτες» ; Και ακόμη, ίσως το καλύτερο του τελευταίου καιρού, (είχα ενάμιση χρόνο περίπου να γράψω το οτιδήποτε) με τίτλο «Μία έμπνευση που έγινε άρθρο…» μήπως τυχόν το διάβασες; Αν τα είχες διαβάσει, ίσως δεν θα με αντιμετώπιζες έτσι.
Σε συμβουλεύω, ως Ελληνίδα και μητέρα, να δουλέψεις λιγάκι μέσα στον εσωτερικό σου κόσμο. Μου φαίνεσαι άξιο παλληκάρι. Αλλά η σκληρότητα του χώρου της πολιτικής, στον οποίο έχεις μπει για τα καλά, σε έχει παρασύρει και ασκείς κι εσύ την ίδια σκληρότητα «επί δικαίων και αδίκων». Νομίζω πως εγώ δεν προσέβαλα ούτε εσένα ούτε το κόμμα σου με αυτά που έγραψα. Επισημάνσεις ήταν βάσει της τρέχουσας επικαιρότητας. Και σας ανάγκασα να απαντήσετε τώρα που το πολιτικό καζάνι βράζει. Κατά την γνώμη μου, αυτό ήταν το μεγάλο όφελος και αυτό επεδίωξα! Σου θυμίζω δε ότι η φράση μου για το πού ανήκει η καρδιά σου, στην Ελλάδα ή στο κόμμα, ήταν με ερωτηματικό και διαφέρει πολύ η ερώτηση από την κατάφαση.
Αν διαβάσεις, έστω τα παραπάνω, τελευταία άρθρα μου, τότε θα με γνωρίσεις καλύτερα και ίσως ανακαλέσεις τα όσα απαξιωτικά εξέφρασες. Κι αν πάλι δεν ανακαλέσεις, ακολουθώντας τα βήματα του Κυρίου και Θεού μου, θα αισθάνομαι πάντα φιλικά για σένα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα παραλείπω την κριτική μου, εκδηλωμένη ή ανεκδήλωτη.
