12-10-2016
Τελευταία γίναμε μάρτυρες της επαναπροσέγγισης Ρωσίας-Τουρκίας.Μια νέα συμμαχία δημιουργείται. Οι ρωσικές επενδύσεις στην Τουρκία που είχαν παγώσει λόγω της κρίσης στις σχέσεις επανενεργοποιούνται. Οι επενδύσεις αυτές αφορούν ακόμα και σε κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Ακούγιου, στον τουρισμό, στις κατασκεύες , στις εισαγωγές τουρκικών αγροτικών προιόντων στην Ρωσία. Δεκάδες νέοι Τούρκοι επιστήμονες εκπαιδεύονται στην Ρωσία επάνω σε αντικείμενα που αφορούν την παράγωγή ενέργειας από πυρηνικούς σταθμούς.
Η Ρωσία σκέφτεται ακόμα και την πώληση των πιο εξελιγμένων αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων στην Τουρκία, για τα οποία οι ΗΠΑ και η Δύση δεν μπορούν ακόμα να παρατάξουν αξιόπιστα αντίμετρα. Στο μέτωπο της Συρίας η Ρωσία δείχνει αξιοσημείωτη ευελιξία και υπομονή στις πονηριές της Τουρκίας η οποία αφού ακύρωσε την δημιουργία Κουρδικού κράτους στην βόρεια Συρία ετοιμάζεται για εισβολή στο βόρειο Ιράκ. Όπου υπάρχει τουρκικός στρατός σήμερα στην βορειοανατολική Συρία δεν έχει ενοχληθεί από τον ρωσικό.Μόνο στα δυτικά και στο Χαλέπι οι Ρώσοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν με την γνωστή αποφασιστικότητα το καθεστώς Άσαντ αλλά εκεί δεν υπαρχει τακτικός τουρκικός στρατός ή τουλάχιστον προσπαθεί να μην φαίνεται. Μια νέα συμμαχία λοιπόν ανατέλλει.Σύμφωνα με την περιρρέουσα φιλολογία η Ρωσία έχει υπαναχωρήσει έναντι της Τουρκίας για ένα και μόνο λόγο, τον αγωγό south stream ή turkish stream.
Θα αναλάβω μια ευθύνη, θα συνεχίσω να εμμένω στην θέση σύμφωνα με την οποία συμμαχία Τουρκίας -Ρωσίας δεν υπάρχει
και ότι ο Πούτιν απλά κερδίζει χρόνο για την ολοκλήρωση του εξοπλιστικού του και αυτά διότι η φερόμενη ως κύρια αιτία για την σύσταση της παραπάνω συμμαχίας είναι η δημιουργία του south stream ο οποίος ωστόσο είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κατασκευασθεί.Ο λόγος είναι ότι προς το παρόν ΔΕΝ υπάρχει τρόπος ο παραπάνω αγωγός ναπεράσει σε ευρωπαϊκό έδαφος Τους λόγους εξηγώ στο παρακάτω άρθρο μου το οποίο δημοσιεύσα τον περασμένο Αύγουστο. Επιμένω λοιπόν ότι όσες συμφωνίες να υπογράψουν οι Ρώσοι και οι Τούρκοι, όποιες και να είναι οι προθέσεις τους, ότι ακόμα και εάν πράγματι κατασκευάσουν το τουρκικό κομμάτι του αγωγού, ακόμα και τότε ΔΕΝ θα υπάρξει τρόπος αγωγός αυτός να εξαπλωθεί στην Ευρώπη.
Διαβάστε παρακάτω τι έγραφα τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους όταν για πρώτη φορά μετά την κατάριψη του ρωσικού αεροσκάφους στην Συρία τον Νοέμβριο του 2015, Τουρκία και Ρωσία ΄΄τα ξαναβρήκαν” :
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΟΥΤΙΝ-ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΥΟΔΩΘΟΥΝ ΠΟΤΕ -Ο ΠΟΥΤΙΝ ΑΠΛΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΧΡΟΝΟ
Greek Spirit
10-8-2016
Ο SOUTH STREAM αποτελεί παλιό μας γνώριμο και είναι ο αγωγός που εδώ και χρόνια έχει σχεδιαστεί να μεταφέρει το Ρωσικό φυσικό αέριο από τα Ρωσικά παράλια της Μαύρης θάλασσας (Εύξεινου Πόντου) με υποθαλάσσια διαδρομή έως το Μπουργκάς της Βουλγαρίας και από εκεί έως την κεντρική Ευρώπη.Ο SOUTH STREAM έγινε και πάλι της μόδας μετά την δήθεν επαναπροσέγγιση Τουρκίας-Ρωσίας την 9 Αυγούστου 2016 όταν Πούτιν και Ερντογάν συναντήθηκαν στην Ρωσία .Ο Πούτιν ζήτησε από τον Ερντογάν την συμφωνία για την κατασκευή του περιβόητου αγωγού ο οποίος θα φέρει κι άλλο ρωσικό αέριο στην Ευρώπη.
Ο SOUTH STREAM αρχικά σχεδιάσθηκε ως αγωγός που θα εχει αφετηρία την νότια Ρωσία και ο οποίος με υποθαλάσσια διαδρομή θα διέσχιζε την Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Βουλγαρία (Μπουργκάς) όπου και θα συνέχιζε δια μέσω ξηράς προς Σερβία-Ουγγαρία- Αυστρία.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ SOUTH STREAM ΠΟΥ ΠΡΟΕΒΛΕΠΑΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΑΝΤΕΛΙΚΑ
Ωστόσο η διαδρομή αυτή επανασχεδιάστηκε πολλές φορές και κατέληξε σε σχέδιο που προέβλεπε μεν την υποθαλάσσια διαδρομή του άλλα πιο νότια και στην τουρκική υφαλοκρηπίδα στην Μαύρη θάλασσα, στα τουρκικά χωρικά ύδατα.Επανασχεδιάστηκε και το σημείο εξόδου το οποίο είχε πολλές υποψηφιότητες εκτός απτό βουλγαρικό Μπουργκάς και εξετάζονταν πολλές εναλλακτικές για έξοδο σε τουρκικό έδαφος.
ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΗΘΗΚΕ ΤΟ 2016
Σε καποια φάση το σχέδιο για το πέρασμα του αγωγού από την Μαύρη θάλασσα μεέξοδο-τερματικό στην Βουλγαρίαεγκαταλείφθηκε λόγω των λυσσωδών αντιδράσεων της Ε.Ε καιΓερμανίας η οποία δεν δίστασε να βυθίσει την Βουλγαρία σε κυβερνητική και πολιτειακή κρίση το 2014 προκειμένου να πάρει την εξουσία ο σημερινός κυβερνητικός συνασπισμός με επικεφαλής τον Μπόικο Μπορίσοφ ο οποίος αποτελεί τον πιο πιστό σύμμαχο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Γερμανίας στα Βαλκάνια Παρακάτω γράφω με λεπτομέρεια για το βρώμικο 2014 στην Βουλγαρία
H Ρωσία προς στιγμήν σκέφτηκε να περάσει τον αγωγό είτε κοντά απο την ακτογραμμή της ήδη ανακτημένης Κριμαίας με κατεύθυνση και σημείο εξόδου την Ρουμανία ή την Βουλγαρία.Όμως και πάλι η ιδέα ναυάγησε διότι όπως ήδη είπαμε η Βουλγαρία τελούσε υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ και Γερμανίας ,τοίδιο και Ρουμανία η οποία φιλοξενεί πολλές δυνάμεις του ΝΑΤΟ.
Το πλεονέκτημα του SOUTH STREAM είναι ότι θα παρακάμπτει την Ουκρανία η οποία ακόμα και πριν την σημερινή κρίση είχε αποδειχθεί μπελάς για τους Ρώσους ως ενεργειακό κόμβος. Η Ουκρανία εκμεταλλεύονταν το γεγονός ότι προμηθεύονταν αέριο για τις δικές ανάγκες από τους ίδιους αγωγούς που προμηθεύονταν το αέριο και η Ευρώπη , έτσι ήταν αδύνατον να για την Ρωσία να διακόψει την παροχή αερίου στην Ουκρανία όταν δεν πλήρωνε διότι θα διέκοπτε και την παροχή σε όλη την Ευρώπη.
Έτσι η Ουκρανία έγινε ο μεγαλύτερος μπαταξής και οι Ρώσοι αναγκάσθηκαν δύο φορές το 2006 και 2009 να της κόψουν την παροχή αερίου με συνέπεια και η υπόλοιπη Ευρώπη να παγώσει.
Από τότε μάλιστα η Γερμανία συνειδητοποίησε ότι πρέπει να απεξαρτηθεί από το αέριο των τρελών Σλάβων και μαζί με το Κατάρ επικεντρώθηκε στην καταστροφή της Συρίας με τον δήθεν εμφύλιο που ως στόχο έχει να κάμψει την θέληση του Άσαντ και να επιτρέψει το πέρασμα Καταριανού αγωγού αερίου από το έδαφος της Συρίας , αγωγός που θα καταλήγει στον αιώνιο έρωτα της Γερμανίας , την Τουρκία και από όπου θα διοχετεύεται στην Ευρώπη.
Από το 2014, μετά την νεοναζιστική παρέμβαση της Γερμανίας η Ουκρανία έγινε ένα απολύτως αφιλόξενο περιβάλλον για να περνάνε αγωγοί αερίου και οι Ρώσοι εντείνουν τις προσπάθειες για την παράκαμψη της με τον SOUTH STREAM.
Όμως ο SOUTH STREAM παρόλο που θα μπορούσε να λύσει το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης ΔΕΝ θα βοηθήσει στην απεξάρτηση της Γερμανίας από το Ρωσικό φυσικό αέριο γιαυτό και οι Γερμανοί είναι αναφανδόν αντίθετοι με τη κατασκευή του και ό παρακάτω δεν θα διστάσουν να ”Συριοποιήσουν” τα Βαλκάνια .
Οι Γερμανοί ως λύση για την ενεργειακή τους απεξάρτηση κατασκευάζουν τον TAP αγωγό που θα φέρνει το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν και της Κασπίας θάλασσας μέσω Γεωργίας-Τουρκίας -Βόρειας Ελλάδας -Αλβανίας-υποθαλάσσια μέσω Αδριατικής -Ιταλίας στην Ευρώπη.
ΑΓΩΓΟΣ TAP
Μάλιστα δε ο ΤΑΡ στην Ελλάδα παρουσιάσθηκε ως έργο υψίστης εθνικής σημασίας το οποίο θα δώσει δουλειές κτλ κτλ , πράγματα τα οποία βέβαια είναι αστεία , αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Οι Γερμανοί -όπως πάντα- έχουν κάνει μια τρύπα στο νερό της Κασπίας θάλασσας διότι σύμφωνα με ανθρώπους που γνωρίζουν τα περί κοιτασμάτων , τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν δεν είναι αρκετά να υποκαταστήσουν τα Ρώσικα και ότι η παροχή αερίου δεν θα καλύπτει τις ευρωπαϊκές ανάγκες.
Ωστόσο οι Γερμανοί είναι αποφασισμένοι να απαγορεύσουν την κατασκευή του SOUTH STREAM -το ίδιο και οι ΗΠΑ οι οποίες όμως δεν μοιράζονται τον ίδιο ζήλο- και να προωθήσουν τον ΤΑΡ .
Θυμάστε άλλωστε ότι ο Κ.Καραμανλής ο οποίος είχε αποδεχθεί το σχέδιο σύνδεσης του South Stream με κάθετο αγωγό ως την Αλεξανδρούπολη είχε απειληθεί με δολοφονία και τελικά καθαιρέθηκε από την εξουσία.
Η Γερμανία – δηλαδή η Ε.Ε. – το 2014 απείλησαν και εκβίασαν την κυβέρνηση της Βουλγαρίας να μην δεχθεί την ολοκλήρωση του SOUTH STREAM. Όπως είπαμε παραπάνω το 2015 ο αγωγός εσύμφωνα με το πρόγραμμα α έπρεπε να φθάσει στο Μπουργκάς .
Το 2014 το ευρωκοινοβούλιο (sic!) ψήφισε εναντίον της κατασκευής του south stream και απαγορεύσε στην Βουλγαρία να φτιάξει τερματικό σταθμό στο Μπουργκάς ο οποίος θα υποδεχόταν τον αγωγό. Η τότε Βουλγάρικη κυβέρνηση του Πλάμεν Ορεσάρσκι όμως αρνήθηκε να εκτελέσει την διαταγή της κομαντατούρ και έπεσε σε περιδίνηση .
Η Γερμανία χρησιμοποίησε την αντιπολίτευση και συγκεκριμένα το κόμμα GERB του μέχρι το 2013 πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσωφ για να δημιουργήσει προβλήματα στην κυβέρνηση του Πλάμεν Ορεσάρσκι . Τελικά το GERB τουΜπόικο Μπορίσοφ (και με την βοήθεια των ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών των ΗΠΑ όπως ο Μακ Κέιν οι οποίοι κατέφθασαν στην Βουλγαρία προς εκβιασμό της κυβερνησης και υποστήριξης του GERB ) προκάλεσε αποσταθεροποίηση της κυβερνησης και κέρδισε τις εκλογές που επακολούθησαν
Γιατί όλη η παραπάνω πολυλογία; Δίότι όσες εξαγγελίες και να κάνουν Πούτιν-Ερντογάν, όσους όρκους αγάπης και φιλίας να ανταλάσουν ,ο αγωγός south stream δενείναι δυνατόν να γίνει με συνέταιρο της Ρωσίας την Τουρκία.Άλλος είναι ο λόγος που ο Πούτιν παριστάνει τον αφελή.
Ο SOUTH STREAM δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα απλά διότι ακόμα και εάν διασχίζει την βόρεια Τουρκία, ακόμα και εάν το σημείο εξόδου απο την υποθαλάσσια διαδρομή του θα βρίσκεται κάπου στην Τουρκία αντί της Βουλγαρίας . ακόμα και τότε θα πρέπει να συνεχίσει την διαδρομή του προς την Ευρώπη δια μέσω Ελλάδας ή Βουλγαρίας, δύο χώρες που βρίσκονται πλέον ολοκληρωτικό υπό τον έλεγχο της Γερμανίας και ΗΠΑ οι οποίες προωθούν τον ΤΑΡ.
Αλλά ακόμα και εάν με κάποιο μαγικό τρόπο ο south stream κατάφερε να περάσει από Βουλγαρία ή Ελλάδα και Σερβία Ουγγαρία, ακόμα και τότε θα υπήρχε πρόβλημα στο τέλος του, στην Αυστρία, στην τελευταία χώρα -terminal.
Η Αυστρία και η Ρωσία το 2014 είχαν συμμαχήσει για την κατασκευή του αγωγού.Ο Πούτιν μάλιστα είχε καταφέρει να διεισδύσει στην Αυστριακή πολιτική και επιχειρηματική σκηνή και είχε καταφέρει να δημιουργήσει φιλορωσικό ρεύμα. Η Αυστρία έχει μια εταιρία πετρελαιοειδών την OMV η οποία είναι άγνωστη στην Ελλάδα αλλά αποτελεί ένα κολοσσό τόσο στην χονδρική όσο και στην λιανική των καυσίμων στην ανατολική Ευρώπη. Η OMV είχε τα δικαιώματά για την εξόρυξη αερίου σε .μια θαλάσσια περιοχή ανοιχτά των χωρικών υδάτων της Ρουμανίας. Όταν το 2014 είχε συμφωνήσει με την Ρωσία για να αποτελέσει την τελική χώρα -terminal του αγωγού south stream, ανάμεσα στα άλλα υπολόγιζε και στην μεταφορά του δικού της αερίου που θα έβγαζε από την Μαύρη Θάλασσα μέσω του ιδίου του αγωγού, μαζί με το ρωσικό.
Τότε η Γερμανία για να εκβιάσει την Βουλγαρία και τις χώρες που συμμετείχαν στο πρότζεκτ του αγωγού είχε χρησιμοποιήσει την νομοθεσία της Ε.Ε σύμφωνα με την οποία ένας φορέας επιχειρηματικός που διακινούσε αέριο δια μέσω αγωγών δεν είχε δικαίωμα να εξορύσσει και να διακινεί ακραιφνώς δικές του ποσότητες αερίου παρά μόνο τρίτων.Βέβαια με τον αγωγό ΤΑΡ που είναι γερμανικής εμπνεύσεως ο κανόνας αυτός καταστρατηγείται με πολλούς τρόπους
Η Αυστρία ποτέ δεν ξέχασε την παγίδα που της έστησε η Γερμανία γιαυτό και τελευταία επιτίθεται εναντίον της Τουρκίας λόγω προσφυγικού και ενταξιακής διαδικασίας της , ακριβώς επειδή η Τουρκία αποτελεί τον πιο πιστο σύμμαχο της Γερμανίας , μην ξεχαμε ότι Κατάρ-Γερμανία-Τουρκία και ΗΠΑ προκάλεσαν τον πόλεμο στην Συρία .
Ωστόσο η εχθρική στάση της Αυστρίας εναντίον Γερμανίας -Τουρκίας στην παρούσα φάση αποτελεί έναν επιπλέον παράγοντα ακύρωσης του south stream. Το 2014 ο αγωγός είχε σχεδιαστεί με πολλές εναλακτικές διαδρομές όπως είπαμε πιο πάνω, μια από αυτές μπορούσε να παρακάμψει τα τουρκικά χωρικά ύδατα και να περνάει τον αγωγό σε πιο βαθιά νερά στα όρια όμως των ΑΟΖ Ρωσίας και Τουρκίας, εκεί δηλαδή που η Τουρκία δεν θα είχε λόγο. Στην σημερινή πραγματικότητα όπου ο Πούτιν δήθεν τα βρήκε με τον Ερντογάν , ο αγωγός -εάν ποτέ γίνονταν- θαέπρεπε να περάσει απο καθαρά τουρκικά χωρικά ύδατα και έδαφος.Θα έπρεπε δηλαδή η Αυστρία να ανακρούσει πρύμναν και να αλλάξει άρδην την πολιτκή της απέναντι στν Τουρκία, θα έπρεπε όλος σχεδόν ο πολιτικός κόσμος της Αυστρίας να ζητήσει συγνώμη από τον Ερντογάν, κάτι αδύνατον.
Ο αγωγός δεν μπορέι να γίνει, ή μάλλον μπορεί να γίνει αλλά χωρίς την Τουρκία.
Ο Πούτιν δέχθηκε τον Ερντογάν, δέχθηκε τα κλαψουρίσματα του μόνο και μόνο για να κερδίσει χρόνο. Ο Πούτιν θέλει χρόνο μέχρι το 2020 -24 για να ολοκληρώσει το εξοπλιστικό του πρόγραμμα.Επίσης θέλει να κερδίσει χρόνο στο κλείσιμο των στενών, γιαυτό και συνάπτει φιλίες και συμμαχίες με τον Ερντογάν άσχετα εάν είναι σίγουρο ότι τελικά τίποτα θετικό δεν θα βγει. Η επαναπροσέγγιση Ερντογάν-Πούτιν έγινε με την παρασκηνιακή μεσπλάβηση επιχειρηματιών και πολιτίκών τουρκικής καταγωγής που δραστηριοποιούνται σε μοσουλμανικές δημοκρατίες της ρωσικής ομοσπονδίες σε μια προσπάθεια να δείξουν στον Πούτιν με κάθε αβρότητα ότι όταν τα βάζει με την Τουρκία τότε χάνει τα ερείσματα του στις δημοκρατίες της ομοσπονδίας του που έχουν στενές πολιτισμικές σχέσεις με την Τουρκία. Ο Πούτιν δέιχνει ότι τσίμπησε το δόλωμα, ωστόσο πρεπει να ξερουμε, να καταλαβουμε, ότι έαν η Τουρκία δεν σταματήσει να υποστηρίζει τους Τσετσένους αυτονομιστές, αν δεν αποδεχθει την ίδρυση κουρδικού κράτους, εάν δεν αποστασιοποιηθεί απο Κατάρ και Σαουδικη΄Αραβία ο Πούτιν ποτέ δεν γίνει φίλος.