Αν ο Ρήγας ο Βελεστινλής ήταν ο θεωρητικός και ο οραματιστής της Επανάστασης του 1821 . Τότε ο Πατροκοσμάς ήταν ο φωτιστής και ο πνευματικός της Παλιγγενεσίας . Ήταν ο ηρωϊκότερος των Αγίων και ο Αγιώτερος των ηρώων.
Η συμβολή των διδαχών του στην αναγέννηση του λαού μας, υπήρξε διασωστική και πρωτοποριακή .
Όλες οι πνευματικές παράμετροι του πολιτισμού μας συμπυκνώθηκαν στο πρόσωπο του.
Δεν ήταν το παράστημα του ή η εξουσία του , που τον έκανε επιβλητικό και αποδεκτό, αλλά η ταπεινότητά του και η εγγύτητά του.
Ήταν πολυμορφώτατος όπως μας λέγει και ο ίδιος «Εγώ, χριστιανοί μου, έφθειρα την ζωήν μου εις την σπουδήν σαράντα-πενήντα χρόνους, εγώ εδιάβασα και περί ιερέων, και περί ασεβών και περί αθέων και περί αιρετικών, τα βάθη της σοφίας ερεύνησα». Επίσης αλλού αναφέρει σχετικά με την πολυγλωσσία του : «έμαθα πολλών λογιών γράμματα, εβραϊκά, τουρκικά, φράγκικα και απ’ όλα τα έθνη και πολλά τα εδιάβασα.»
Η πορεία του εγγράμματου βίου του ξεκινά από την μονή της Παναγίας Σεγδίτσας Παρνασσίδος κοντά στον ιεροδιάκονο Γεράσιμο Λύτσικα και στη Λαμποτινά Ναυπακτίας με τον ιεροδιδάσκαλο Ανανία Δερβισάνο. Εν συνεχεία πηγαίνει στην ονομαστή σχολή Βραγγιανών Αγράφων, που ίδρυσε ο συμπατριώτης του όσιος Ευγένιος ο Αιτωλός ( 1682), εκεί εντρυφά στα ανώτερα μαθήματα φιλοσοφίας, αρχαίων ελληνικών, θεολογικών, φυσικομαθηματικών, στοιχείων ιατρικής και άλλων εγκυκλοπαιδικών γνώσεων.
Τέλος ήρθε η ώρα του Αγίου Όρους και εγγράφεται στο σχολείο της Ι.Μ. Βατοπαιδίου. Εκεί ετελείωσε τα γραμματικά υποκάτω εις τον διδάσκαλο Παναγιώτη Παλαμά και την Λογικήν από τον διδάσκαλο Νικόλαο Τζαρτζούλιο απο το Μέτσοβο .
Ως νέος Μέγας Βασίλειος κλείνει τον πολυετή κύκλο σπουδών του και ανοίγει τον κύκλο της ασκήσεως των αρετών και της αγάπης. Μεταβαίνει στην ιερά μονή Φιλοθέου, όπου ο λαϊκός Κώνστας, κείρεται μοναχός ,με το όνομα Κοσμάς και χειροτονείται ιερεύς. Όπως λέγει ο ίδιος, «επήγα και εις το Άγιον Όρος και έκλαιγα διά τες αμαρτίες μου δεκαεπτά χρόνους».
Βλέπετε η παράδοση των μεγάλων πατέρων της Εκκλησίας και του Γένους ,δεν αναγνωρίζει τυράννους και Τουρκιά.
Θέλει μόνο πυρακτωμένες και φλογισμένες ψυχές.
Με αυτά τα υλικά φτιάχνονται οι Πατροκοσμάδες και οι διδάχοι της Αναγέννησης και του Ξεσηκωμού του Γένους . Αυτά τα υλικά πρέπει να ξαναβρούμε για να ξεφύγουμε από το ευρωπαϊκό λιγουριό.
Ο τη θεία πυρί πυρακτωμένος Πατροκοσμάς, διαπίστωνε ότι λίγο ακόμα η Αρχαία , η Αλεξανδρινή και η Βυζαντινή Ελλάς θα περιθωριοποιείτο από κυρίαρχος πολιτισμός στην Βαλκανική .
Η Ελληνική λαλιά υποχωρούσε παντού. Τα Σλαβικά , τα αρβανίτικα και τα τούρκικα άρχιζαν να κυριαρχούν παντού. Οι θηριωδίες του τυράννου , που αυθαιρετούσε κατά της ζωής και της περιουσίας των υποδούλων, ήταν κανόνας. Η γενικευμένη αγραμματοσύνη και ο φόβος θυματοποιούσε τους Έλληνες και τους καθιστούσε εύκολα θύματα για εθελούσιους εξισλαμισμούς και εκλατινισμούς . Το κύτταρο του Γένους η οικογένεια , κινδύνευε να διαλυθεί. Οι συχνές δολοφονίες ανδρών ,γέμισαν την Ήπειρο και την Ελλάδα απο περιφερόμενα ορφανά ελληνάκια. Οι Ελληνίδες γυναίκες , πότε με τις αρπαγές πότε με τις χηρείες και πότε με την εκτεταμένη φτώχεια, ήταν σε παντελή αδυναμία να επιτελέσουν το έργο της μητρότητας και της ανάθρεψης Ελλήνων ,ελεύθερων ανθρώπων. Η ύπαιθρος είχε καταστεί ακαλλιέργητη και αδυνατούσε να θρέψει τα παιδιά της.
Αυτός ο αβάσταχτος πόνος έως θανάτου και η χριστιανική αγάπη του για τον άλλον, γίνεται αφορμή να μπει ξανά μπροστά η ανάγκη του εθναποστολικού κηρύγματος για να σωθεί η Ελλάς .
Το σχέδιο έχει τίτλο Με τον Χριστό για την Ελλάδα και υπότιτλο Η σωτηρία των παιδιών της Ελλάδος.
Είναι χαρακτηριστική η απάντηση, που έδωσε όταν τον ρώτησαν, γιατί άφησε το Άγιον Όρος και γυρίζει στον κόσμο:
“Επειδή το Γενος μας έπεσεν εις την αμάθειαν, είπα· Ας χάσει ο Χριστός εμένα, ένα πρόβατο, κι’ ας κερδίσει τα άλλα. Ίσως η ευσπλαχνία του Θεού και η ευχή η δική σας, σώση κι’ εμένα”.
Το συμβόλαιο της αναγέννησης της Ελλάδος ,που έβαλε την υπογραφή του ο Σωτήρας Χριστός με τον Κολοκοτρώνη και όλους τους αγωνιστάδες του ’21 συντάχτηκε από τον Πατροκοσμά και τον Ρήγα με κόκκινα γράμματα , όπως το αίμα όλων των σφαγιασθέντων Ελλήνων.
Παίρνει πρώτα ,την ευλογία και την έγγραφη άδεια του ίδιου του Πατριάρχη Σεραφείμ και ξεκινά .
Άρχισε να κηρύττει με την ψυχή του ο άγιος και φλογερός Πατροκοσμάς, τους υπόδουλους Έλληνες.
Γυρίζει, όλη τη Ρωμιοσύνη από πάνω ως κάτω. Από την Πόλη ως τη Ρόδο και από την Κάρπαθο έως την Κέρκυρα. Από τη Βόρειο Ήπειρο ως το Αίγιο και από την Ικαρία έως την Κεφαλληνία και τη Ζάκυνθο!
Όπου πήγαινε κήρυττε όχι από καθέδρας αλλά ως αδελφός.
Έλεγε « Διδάσκω τούς αδελφούς μου κατά δύναμιν, όχι ως διδάσκαλος, αλλ’ ως αδελφός. Διδάσκαλος μόνον ο Χριστός μας είναι.»
Οι διδαχές του ήταν όλες στοχευμένες.
• Επιχειρεί την ταυτόχρονη σύνδεση του Έλληνα με τον Χριστό , την Εκκλησία , τον Πολιτισμό του και την ιστορία του. Θέλει να επαναφέρει το αρχοντικό Ελληνικό ήθος. Η Χριστομάθεια και Ελληνομάθεια είναι οι πρώτες αξίες. Γι΄ αυτό συστήνει πολλά σχολεία [210 Ελληνικά Σχολεία και άλλα 1.100 κατώτερα!!! ].Τα σχολεία είναι εργαστήρια παραγωγής ήθους , εναρέτων και αγίων πολιτών .Όχι εργοστάσια παραγωγής πολυμάθειας και εξειδικευμένων γνώσεων , παιδεία που ταιριάζει σε προϊόντα και ρομπότ και όχι σε ανθρώπους. Το γένος, όπως δίδαξε ο Πατροκοσμάς για να επανέλθει ακόμα και σήμερα στις ιστορικές ,πολιτιστικές του ράγες δεν έχει ανάγκη από εκπαιδευμένα και παγκοσμιοποιημένα στελέχη αλλά από ανθρώπους με ήθος σοφίας ,αρετής και αλήθειας.
• Αποδίδει στην Ελληνίδα την ισοτιμία της ,που κινδύνευε , λόγω της εκτεταμένης αντίληψης του θριαμβεύοντος Ισλάμ, ότι τα παιδιά και οι γυναίκες είναι res,πράγματα δηλαδή. Λέγει χαρακτηριστικά “ Πρέπει, ω άνδρα, να μη μεταχειρίζεσαι την γυναίκα σου σαν σκλάβα, γιατί πλάσμα του Θεού είναι κι’ εκείνη. Έχετε μίαν πίστη, ένα βάπτισμα και γι’ αυτήν σταυρώθηκε ο Χριστός, όπως και για σένα. Δεν την έχει ο Θεός κατώτερή σου. Δεν την έπλασε ούτε από την κεφαλή σου δια να είναι ανώτερή σου, ούτε από τα πόδια σου δια να είναι κατώτερή σου, αλλά απ’ την πλευράν σου. Και μάλιστα από την αριστερή πλευρά, που είναι η καρδιά σου, για να σε διδάξει ότι πρέπει να την αγαπάς και όχι να την περιφρονείς”.
• Αντιμετωπίζει το κοινωνικό πρόβλημα της ορφάνιας και της προστασίας των ορφανών Ελληνοπαίδων , με την ενδυνάμωση , όχι μόνο της φιλανθρωπίας αλλά και της πίστης , ότι όποιος διασώσει ένα ορφανό κερδίζει η πατρίδα έναν Έλληνα και εκείνος , που το κάνει κερδίζει σίγουρα τον Παράδεισο. Τι να πούμε εδώ βρίσκεται αιώνες μπροστά . Αποκαθιστά την κοινωνική Αλληλεγγύη . Επαναφέρει τη ορθόδοξη άποψη περί της χριστιανικής και ανθρώπινης αλληλοπεριχώρησης. Και Συστήνει πρώτος αυτός το σημερινό θεσμό των αναδόχων οικογενειών.
• Διαχωρίζει τα όρια Ορθοδοξίας με τον Παπισμό και τον Προτεσταντισμό. Απέναντι στον παπικό που έφτιαξε τον κόσμο και τον άφησε στον Πάπα για να τον κυβερνά , και απέναντι στον προτεσταντικό Χριστό της καθηκοντολογίας ,εκείνος βάζει τον προσωπικό Σωτήρα Χριστό των Ελλήνων, που είναι ζωντανός και κάνει συμβόλαια με τους Ήρωές του και τους Αγίους του. Γι΄ αυτό, όπου κήρυττε , τον ακολουθούσε κουστωδία κατασκόπων, παπικών , προτεσταντών ,Τούρκων και Αλβανών.
• Ενδυναμώνει την ομιλία της Ελληνικής Γλώσσας. Στα Ελληνικά κηρύχτηκε ο Χριστός και στα Ελληνικά είναι η Θεία Λειτουργία και οι ακολουθίες της Εκκλησίας. Όποιος είναι Έλληνας , πρέπει να μιλά Ελληνικά για να τιμά το Γένος του και να κερδίσει τον Παράδεισο ,όπου και εκεί ομιλούνται τα Ελληνικά, γιατί με αυτή την γλώσσα θέλησε ο Σωτήρας Χριστός να σωθούν οι άνθρωποι.
• Οικονομικά στην κατεστραμμένη γεωργία προτείνει σεβόμενος τα χαρακτηριστικά της ελληνικής υπαίθρου την δενδροκαλλιέργεια για τραφούν και να σωθούν οι άνθρωποι. Λέει ξεκάθαρα και χωρίς φόβο αλλά με την ισχύ του σχήματός του στους ισχυρούς και τους κοτζαμπάσηδες ότι δεν πρόκειται αν δουν Παράδεισο αν συνεχίσουν να είναι άδικοι και άρπαγες και αν δεν ισχυροποιήσουν τον Ελληνισμό.
• Τέλος με τα λόγια του, τις θαυματουργίες του και τις Προφητείες , εδραίωσε με τρόπο αμετάθετο και ακλόνητο την βεβαιότητα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και του ΠΟΘΟΥΜΕΝΟΥ του Γένους .
Αφού γαλούχησε ,δίδαξε και ξαναφρονίμεψε το υποδουλωμένο και αγριεμένο Γένος ,ήρθε η ώρα του σκότους.
Απεχθείς δυνάμεις βαρβαρικές, τυραννικές , εξουσιαστικές και οικονομικές τον οδηγούν στο Μαρτύριο. 24 Αυγούστου 1779 τον κρεμούν σε ένα δέντρο. Τον πετούν με μία πέτρα για να μη βρεθεί σε ένα ποτάμι στο Κολικόντασι. Όσο και αν θέλεις να ξεμπερδεύεις με τους Ήρωες και τους Αγίους , το κακό είναι ότι αυτοί , αφού τελειώσουν το έργο τους στο κόσμο μας , θα βρίσκονται πάντα ολόρθοι για να φωτίζουν τα βήματά μας. Έτσι ολόρθο τον βρήκε να πλέει στο ποτάμι ο παπά Μάρκος και το έβαλε στο βαρκάκι του για τον κηδέψει στον ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου στο Κολικόντασι και να του απονείμει τις πρέπουσες τιμές το Γένος.
Η ψυχή του πολιτισμού μας σύμφωνα με αυτά, που μας δίδαξε ο Πατροκοσμάς είναι ο Έλληνας εν Χριστώ , Άγιος, και ο σύμφωνα με τα ελληνικά αρχέτυπα πάλι καλός κάγαθός άνθρωπος . Αυτή είναι η παιδεία μας ,ως καλλιέργεια και διάπλαση – διαμόρφωση τού όλου ανθρώπου, ο οποίος στη συλλογική πραγμάτωσή του παράγει τον πολιτισμό του, ως οργάνωση και διευθέτηση τού κοινωνικού χώρου, σύμφωνα με το περιεχόμενο της ψυχής του. Αυτά είναι και τα σημερινά χρέη μας ,που καλούμαστε να τα αναδείξουμε ως θεματολογία υπερισχύουσα έναντι της παγκοσμιοποίησης.
Ας τελειώσουμε μια καλή με την Γερμανοποίηση και την Παγκοσμιοποίηση της Ελληνικής Κοινωνίας, που αφανίζει και καταπίνει πολιτισμούς και λαούς, όπου η μόνη της αλήθεια είναι ο HOMO OECONOMICUS , οι ανάγκες του, οι επιθυμίες του και το κατά κόρον καταστροφικό , ανήθικο και αντιοικολογικό ΚΕΡΔΟΣ του.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Ο ΣΥΝΙΩΝ