Χριστός Ανέστη !
Η Βιολογία της Β΄ Λυκείου ασχολείται με την υγεία του ανθρώπου, με το περιβάλλον και με την θεωρία της εξέλιξης. Επειδή αυτά είναι θέματα ζωής, κάμνω το μάθημα διαλογικά και επιδιώκω να παίρνουν υπεύθυνα θέση οι μαθητές σε ότι θίγεται στο μάθημα. Στο μάθημα για το AIDS το ενδιαφέρον των μαθητών ήταν όπως καταλαβαίνετε αυξημένο και η συζήτηση επεκτάθηκε πέρα από το βιβλίο και επέμειναν οι μαθητές στο αν μεταδίδεται το AIDS με κάθε είδους σεξουαλική επαφή, και στους τρόπους προφύλαξης. Δεν νομίζω ότι είναι παιδαγωγικό να θεωρούμε κάποια θέματα «ταμπού» και να αποφεύγουμε να μιλάμε γι’ αυτά, όταν μάλιστα θίγονται στο μάθημα και υπάρχουν ερωτήσεις.
Έτσι συζητήθηκαν αρκετά γύρω από το σεξ. Μπορεί η Ορθόδοξη Εκκλησία να θεωρεί σοβαρές αμαρτίες – αστοχίες, και σωστά κάμνει, την ομοφυλοφιλία, το στoματικo και πρωκτικo σεξ και άλλα περί το σεξ, αλλά για τις φυσικές επιστήμες δεν υπάρχει καλό και κακό, είναι ηθικά αδιάφορες. «Αν δεν υπάρχει Θεός όλα επιτρέπονται» έλεγε ένας φιλόσοφος.
Τις μέρες εκείνες που γινόντουσαν αυτές οι συζητήσεις στην τάξη η κρατική τηλεόραση έδειξε ένα ντοκιμαντέρ του 2018 με θέμα «σεξ χωρίς συναίνεση» και το είχε αναρτημένο μετά στο διαδίκτυο. Στο ντοκιμαντέρ υπήρχαν συνεντεύξεις γυναικών οι οποίες όταν ήταν στο Λύκειο έτυχε για κάποιους λόγους, σε εκδρομές, σε προγράμματα Erasmus, σε κατασκηνώσεις, μετά από διασκεδάσεις, είτε έχοντας πιει είτε όχι, να ξαπλώσουν στο ίδιο κρεβάτι με κάποιο αγόρι. Το αγόρι τις πίεζε να κάνουν σεξ κι αυτές, είτε έλεγαν ευγενικά ότι δεν θέλουν, είτε είχαν παγώσει και δεν έλεγαν τίποτα. Τελικά το αγόρι προχώρησε στην σεξoυαλική πράξη.
Τώρα, μετά από χρόνια, έλεγαν αυτές οι γυναίκες ότι αυτό ήταν βιασμός γιατί έπρεπε το αγόρι να μην προχωρήσει αφού αυτές αρνιόντουσαν, έστω ευγενικά, ή αφού το έδειχναν με την παγωμάρα τους. Είχαν όμως και κάποιους ενδοιασμούς, επειδή δεν έδειξαν την άρνησή τους με πιο έντονο τρόπο.
Έτσι τους πρότεινα για να προβληματιστούν, αν θέλουν, να δουν αυτό το ντοκιμαντέρ μια που αφορούσε νέους της ηλικίας τους. Έγινε μάλιστα και μια μικρή συζήτηση στην τάξη, επειδή είχε και σχέση με τους τρόπους μετάδοσης του AIDS. Όλοι οι μαθητές όπως κι εγώ, συμφωνήσαμε με τις γυναίκες αυτές ότι ήταν βιασμός, αφού δεν υπήρχε η δική τους συγκατάθεση.
Όμως, τους είπα, ότι ήταν λάθος των κοριτσιών αυτών, αφού δεν είχαν επιθυμία για σεξ, να ξαπλώσουν με ένα αγόρι στο ίδιο κρεβάτι, επειδή η σεξoυαλική επιθυμία είναι πολύ έντονη στον άντρα από την ίδια την φύση, που θέλει να εξασφαλίσει την διαιώνιση του είδους. «Τα νιάτα είναι τώρα / και καίνε σαν φωτιά» που λέει και το τραγούδι της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Κάποιοι μαθητές διαφώνησαν με αυτή την άποψη λέγοντας ότι είναι πολύ γλυκό να ξαπλώνουν με ένα κορίτσι, όπως και ξαπλώνουν στις πολυήμερες εκδρομές, χωρίς να κάνουν σεξ. Τους θύμισα την παροιμία «η στάμνα πολλές φορές πάει στην βρύση για νερό, αλλά μια φορά θα σπάσει».
Όταν, στην προ κορονοϊού εποχή, πήγαιναν πολυήμερες εκδρομές οι μαθητές, κάποιοι συνάδελφοι ευχόντουσαν αστειευόμενοι «περισσότεροι να επιστρέψουν, μην επιστρέψουν λιγότεροι». Ο υπουργός παιδείας της προηγούμενης κυβέρνησης δήλωνε γελώντας ότι στις πολυήμερες εκδρομές πολλές μαθήτριες μένουν έγκυες. Και σίγουρα υπήρξαν πολύ περισσότερες σεξουαλικές επαφές απ’ αυτές που κατέληξαν σε εγκυμοσύνη. «Νάξερες πόσες νεανικές ψυχές καταστρέφονται στις πολυήμερες εκδρομές !» μου είχε εκμυστηρευτεί ένας καλός Πνευματικός. Τι λόγο θα δώσουμε οι καθηγητές στον Θεό ;
Η συζήτηση αυτή με τους μαθητές που θύμισε τα λόγια του σοφού ασκητή αγίου Ισαάκ του Σύρου : «Ω, πόσο γλυκές είναι οι αφορμές των παθών ! ». Πόσο γλυκό είναι για τον άντρα να ξαπλώσει στο κρεβάτι με μια όμορφη γυναίκα, αλλά δεν θα κάνει σεξ. Πόσο γλυκό είναι για τον αλκοολικό να βλέπει τα ποτά μέσα στα μπαράκια, αλλά δεν θα πιει. Πόσο γλυκό είναι για τον παθιασμένο τζογαδόρο να βλέπει τους άλλους να παίζουν, αλλά αυτός δεν θα παίξει. Πόσο γλυκό είναι για τον φιλήδονο να βλέπει αισθησιακές ταινίες, αλλά δεν θα επιδιώξει να ικανοποιηθεί με κανένα τρόπο.
Οι μαθητές όπως και πολλοί από μας, δεν γνωρίζουμε ότι στα πάθη μπλέκουμε μόνοι μας, αλλά δεν μπορούμε να απαλλαγούμε μόνοι μας. «Τω πάθει Σου Χριστέ παθών ηλευθερώθημεν, και τη αναστάσει Σου εκ φθοράς ελυτρώθημεν, Κύριε δόξα Σοι» (από τον αναστάσιμο εσπερινό του α΄ ήχου) .
Ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος είναι καθηγητής χημικός στα Γιαννιτσά